Memory and mourning in The Last Man and Wittgenstein's Mistress
The Last Man ve Wittgenstein's Mistress romanlarında bellek ve yas
- Tez No: 651724
- Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ HATİCE KARAMAN
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: İngiliz Dili ve Edebiyatı, English Linguistics and Literature
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2020
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Yeditepe Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: İngiliz Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 72
Özet
Bu tez Mary Shelley'nin Son İnsan ve David Markson'ın Wittgenstein'ın Metresi romanlarını Jacques Derrida'nın bellek, yas ve hayalet kavramları üzerine düşünümlerinin teorik çerçevesinde incelemektedir. Bu romanlarda bellek ve yas kavramları yazma eylemi ile iç içe geçmiştir. Bu metinler dünya üzerindeki son insan teması etrafında dönmesine rağmen, bu çalışma iki eserin de belleğe tutunan ve onu yazma eylemi aracılığıyla geleceğe yansıtmaya çalışan ve tarihin merhum figürlerinin ardından onların çalışmalarını okuyup hatırlayarak yas tutan yalnız bir yazarı resmettiğini ileri sürer. İki romanın yeryüzündeki son insanlar olarak tasvir edilen anlatıcıları, tarihin hayaletlerinden başka konuşacak kimsesi olmayan bir yazarın timsalidirler. Karşılaştırmalı ve yorumbilimsel bir çalışmanın sonucunda, bu tez Wittgenstein'ın Metresi romanı anlatıcısının Mary Shelley'nin başkalaşımı olarak vücut bulduğunu öne sürmektedir.
Özet (Çeviri)
This thesis examines two novels: The Last Man by Mary Shelley and Wittgenstein's Mistress by David Markson, from a theoretical perspective shaped by Jacques Derrida's reflections on memory, mourning, and ghosts. In these novels the concepts of memory and mourning are closely intertwined with the act of writing. Although these texts revolve around the theme of last human on earth, this study argues that both of them portray a solitary writer who clings to memory and tries to project it towards future by means of writing, and who mourns after the deceased figures of history by reading and remembering their works. Described as the last human beings on earth, the narrators of two novels are exemplars of a writer who has no one else to talk save the spectres of history. As a result of a comparative and hermeneutical study, this thesis argues that the narrator of Wittgenstein's Mistress emerges as a transfiguration of Mary Shelley.
Benzer Tezler
- Mimari tasarımda süreklilik kavramı ve Galata örneği
The concept of continuity in architecture: Galata region
RIFAT GÖKHAN KOÇYİĞİT
Yüksek Lisans
Türkçe
2002
MimarlıkMimar Sinan Güzel Sanatlar ÜniversitesiBina Bilgisi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. NURSEL ONAT
- Vardiyalı sistemde çalışmanın bilişsel işlevler ve oksidatif stres üzerine etkisi
The effect of shift-work system on cognitive functions and oxidative stress
PINAR GÜZEL ÖZDEMİR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2012
PsikiyatriYüzüncü Yıl ÜniversitesiPsikiyatri Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. YAVUZ SELVİ
- Bağlama çalıp söyleyen kadınların müzik performansının toplumsal cinsiyet açısından incelenmesi
Analysing the music performance of baglama-playing female singers in terms of gender
SEVAL EROĞLU
Doktora
Türkçe
2018
Müzikİstanbul Teknik ÜniversitesiMüzikoloji ve Müzik Teorisi Ana Bilim Dalı
PROF. SONGÜL KARAHASANOĞLU
- Gebelerde tiroid fonksiyonları ve iyot durumunun değerlendirilmesi
Evaluation of thyroid functions and iyoth dust in pregnancy
FADİME ARSLAN KARAKILIÇ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2016
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıMersin Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ESEN AKBAY
- Cemeteries and memorials: Violence, death and mourning in Kurdish society
Mezarlıklar ve anma törenleri: Kürt toplumunda şiddet, ölüm ve yas
DERYA AYDIN
Yüksek Lisans
İngilizce
2017
AntropolojiSabancı ÜniversitesiKültürel Çalışmalar Ana Bilim Dalı
PROF. DR. LEYLA NEYZİ