Resim sanatında fütürizm ve sonrası başkalaşım eğilimi olarak yapı bozma
Deconstruction as futurism and futurism metamorphosis tendency in painting art
- Tez No: 660725
- Danışmanlar: DOÇ. NEVİN YAVUZ AZERİ
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Güzel Sanatlar, Fine Arts
- Anahtar Kelimeler: Fütürizm, Fütürizm sonrası, Başkalaşım, Yapı bozma, Üslup, Futurism, Post-futurism, Metamorphosis, Style
- Yıl: 2021
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Akdeniz Üniversitesi
- Enstitü: Güzel Sanatlar Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Resim Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 73
Özet
Günlük yaşam içerisindeki zihinsel parçalanmalar, yanılsamalar ve çelişkiler sanatçının seçtiği imge ile kalıplaşmış imgelerin arasındaki geçişlerde oluşan dengesizliğe meydan vermiştir. Bu dengesizlik yaratan durum çeşitli deformasyon ve başkalaşım ögelerinin içerisinde farklı bir sunuşla izleyiciye bıraktığı izlenimlerdir. Bazen izleyici öğelere bir anlam yükleyemez ve bir anlam yükleme çabasına girer. Bazen de izleyicinin kendi yorumundan ziyade sanatçının anlatmak istediğinden farklı bir düşüncede olması izleyiciyi şaşırtmaktadır. Bu durum zaman içerisinde nesnenin işçiliğe dayanan düşüncesinin görüngüye dönüşme sürecidir. Fütürizm sanatta sürekliliği, değişkenliği, hareketliliği savunan bir akım olarak da bilinir. Ayrıca fütürizmin ilkesi, büyük bilimsel keşiflerin yarattığı etki altındaki insan duyarlılığını tepeden tırnağa yenileştirmektir. Bu sürecin imge seçiminin oluşumundaki etkilerini yansıtan form bakımından içbükey, dışbükey, üçgenler, elipsler, sarmallar. Renk olarak ise sarı, kırmızı, yeşil çivit rengi, maviler morlar hakim'dir. Nesnenin kendi yapısı ve konusu içerisinde biçim bozmalara ulaşılmaktadır. Bu biçim bozmalardan yola çıkılarak biçim parçalara ayrılır. Bu ayrım içerisinde paradoksallık ve hareket içerisinde kendi üslubunu oluşturma çabası başlamaktadır. Kendi üslubunu oluştururken; bu süreçte fütürizm ve yapı bozum düşüncesinin, fütürizm sonrasında nasıl bir etkileşim oluşturduğunu araştırmaktır. Düzensizliğin içerinde düzen olgusunun yeniden ve yenileyen bir üretimle nasıl başkalaştığı ele alınabilir. Parça parça olan yanılsanmış görüntüler zihinde bir bütün oluşturmaya çalışırken oluşturduğu dengesizlik ve şaşkınlık aslında günümüz yaşamında da var olan gerçekliktir. Bu durumun dışında teknolojik gelişmelerin hayata girmesi özellikle fotoğraf makinesinin anı yakalamadaki başarısı sanat açısından başka bir yönden yaratma ve farklılıklara odaklanmayı ve bireyselliği ön plana çıkarmıştır. Bireysellik beraberinde düşünce ve kavram temelli bir sanat yapısı oluşturmuştur. Sanatın nesnesi, yapısı ve işlenişi ile ilgili olarak değişikliler gözlenmiştir. Sanat'ın nesnesi başkalaşarak hazır nesnenin de sanat olabileceği fikri üzerine yoğunlaşarak bu doğrultuda ürünler ortaya çıkarmıştır. Asıl olan sanatçının o nesneyi seçmesi ve işlemesidir. Yapı bozum açısından bakıldığında ise M. Duchamp değersiz olanı değerli kılmıştır. M. Cattelan ise değerli bir maden olan altından yapılmış olan klozeti, kanalizasyona bağlayarak değersizleştirmiştir. Buradaki değersizlik durumu insanların günlü hayatta maddesel olarak yüklemiş oldukları anlamın dışında bir sanat düşüncesi ile ilgilidir. J.Derrida temeline dayanan yapı bozum kavramı plastik sanatlarda ele alındığında ise biçimsel değişikliklerle başlayıp düşünsel temele ulaşmıştır. Cezanne ile başlayan biçimsel farklılaşma, resim kompozisyonlarında karşıtlıkları kullanarak başkalaşarak, fikirsel ve teknolojik bir sürece yönelmiştir. Yapı bozum farklılıklar ve yeniden üretim üzerine kuruludur. Yeniden üretim ne bir tekrardır ne de yok ediştir. Yapı bozum, karşıtlık ve farklılıklar üzerine bir düşünme şekli iken bunun resim sanatında da var olduğu düşüncesi gerçeği göz ardı edilemez. Biçimsel karşıtlıklar ve farklar büyük-küçük, eğri-dikey, hareketli-durağan, sıcak-soğuk renk, vb. birçok resimsel eleman bu konuda yapı bozumu destekler niteliktedir. İnsan ve düşünce var olduğu sürece başkalaşıp değişen, dönüşen, sanat yapıtı var olmaya devam edecektir.
Özet (Çeviri)
DeconstructionMental disintegrations, illusions and contradictions of daily life facilitated unbalance occurring during transitions between images that the artist chose and the stereotyped images. This situation creating unbalance is impressions that are made on the audience with a different presentation amongst various deformation and metamorphosis elements. Sometimes the audience cannot ascribe a meaning to elements and strives to ascribe a meaning. However sometimes the fact that interpretation of the audience differs from what the artist intends to tell amazes the audience. This situation is the transformation process of the idea of the object based on workmanship into a perspective. Futurism is also known as a movement defending continuity, variation and mobility in art. Besides, the principle of futurism is to restore human sensitivity under the impact of big scientific discoveries. Concave, convex, triangles, ellipses, spirals in terms of form; and yellow, red, green indigo, blues, purples in terms of colour are dominant, reflecting the effects of this process in formation of image. Distortions are available within the structure of the object and its subject. The unit is divided into pieces based on these distortions. Amongst this division between paradoxically and mobility, effort to create one's own style. Creating one's own structure; what kind of an interaction futurism and deconstruction idea form after futurism, is also researched. How irregularity metamorphoses within regularity phenomenon anew and with a restoring production can also be discussed. Unbalance and amazement created by images in parts while they are trying to constitute a whole in mind are actually the reality existing in life today. Apart from this situation, the fact that technological developments have entered life, especially the success of cameras in catching the moment, put individualism and focusing on differences and creating from another aspect in terms of art, at the forefront. Individualism formed an art structure based on idea and concept. Related to the object, structure and treatment of art, object of art has metamorphosed and focused on the fact that a ready object can also be an artwork and formed products within this line. What matters is that the artist chooses and treats that object. Considering in terms of deconstruction, M. Duchamp gave worth to what was worthless. When the concept of deconstruction based on J.Derrida, is addressed in plastic arts, it starts with formal differentiation and achieves an ideational basis. Formal differentiation beginning with Cezanne, has metamorphosed using contrasts in painting compositions and tended towards an intellectual and technological process. Deconstruction is based on differences and re-production. Reproduction is neither repeat nor destruction. While deconstruction is a way of thinking on contrasts and differences, the fact that it exists in painting art, cannot be neglected. Formal contrasts and many painting elements such as big-small, vertical-horizontal, mobile-stable, hot-cold colour etc. are in the quality to support structure disruption in this regard. As long as human and idea exist, artwork that metamorphoses, changes, transforms shall continue to exist.
Benzer Tezler
- 1960 ve sonrası batı sanatının estetik algısı
Aesthetic perception of western art after 1960
GİZEM BENGİSU ALKAN
- 1960 sonrası Avrupa kadın giyiminde op art etkileri
The effect's of op art on the women's clothing in Europe after 1960
BERRİN KARAÇALI
Yüksek Lisans
Türkçe
2008
Güzel SanatlarMarmara ÜniversitesiTekstil Ana Sanat Dalı
PROF. MEHMET ZAMAN SAÇLIOĞLU
- 1950 sonrası çağdaş Türk resim sanatında figüratif resimlerde leke bağlamında devingenlik
Tachism movements in figurative paintings in the contemporary Turkish painting art after 1950
İREM PICAKCI
Yüksek Lisans
Türkçe
2021
Güzel SanatlarAkdeniz ÜniversitesiResim Ana Sanat Dalı
DOÇ. DR. SEMİH BÜYÜKKOL
- Türk resim sanatında Mehmet Özer'in devinim yansımaları
Reflection of Mehmet Özer's motion in Turkish painting
BÜKET ERGÜVEN
- 1960 sonrası kamusal alanda sanat ve 'geçicilik'
After 1960 art in public space and 'Temporality'
BETSİ SULLAM