Uluslararası hava taşımalarında taşıyıcının yük ve yolcu taşıma sözleşmelerinden doğan sorumluluğu
International air carrier's liability for passengers and baggeges
- Tez No: 666959
- Danışmanlar: PROF. DR. ÖMER ADİL ATASOY
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Hukuk, Law
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2020
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Aydın Üniversitesi
- Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Özel Hukuk Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Özel Hukuk Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 262
Özet
Hava yolu taşımacılığı günümüzde bazı hallerde diğer türlere göre daha çok tercih edilmektedir. Talebin artması, hava taşımacılığını ülkesel sınırların ötesine taşıyarak uluslararası boyutta önem kazanmasını sağlamıştır. Uluslararası hava taşımaları açısından doğan hukuki problemlere uygulanacak olan hukukun her ülkede farklı olması ve bir yeknesak uygulamanın sağlanamıyor oluşu çeşitli sorunlara yol açmıştır. Bu sorunlara bir son vermek amacıyla yapılan ilk düzenleme 1929 tarihli Varşova Sözleşmesi'dir. Ancak, bu sözleşmenin zamanla güncel gelişmeleri yakalayamaması üzerine 1955 tarihinde Lahey Protokolü, 1971'de Guatemala City Protokolü ve 1975'te Montreal Protokolleri hazırlanmıştır. Tüm bu düzenlemeler birleşerek Varşova/Lahey Sistemi'ni oluşturmaktadır. Çok sayıda sözleşme ve düzenleme sebebiyle oldukça karmaşık bir yapıya dönüşen bu sistem, zaman içerisinde her ülkede farklı uygulanarak amaçlanan yeknesak düzenden uzaklaşmaya sebep olmuştur. Bu nedenle, 1999 yılında Montreal Sözleşmesi imzalanmıştır. Türkiye de bu sözleşmeyi imzalayan ülkelerden olup, Montreal Sözleşmesi 2011 yılında Türkiye açısından yürürlüğe girmiştir. Varşova/Lahey Sistemi'nin karmaşık yapısına bir de Montreal Sözleşmesi'nin eklenmesi, sorunlara kökten bir çözüm getirmemiş, bazı devletlerin yalnızca sözleşmelerden birini imzalamış olması sebebiyle halen yeknesak bir düzenlemeye ulaşılamamıştır. Yapılan uluslararası düzenlemeler neticesinde hava yolu taşıyıcısı, yolcunun ölümü veya yaralanması, bagaj veya yükün hasarı ya da ziyaı, yolcu, yük ve bagaj taşımalarındaki gecikmelerden ve bazı şartlarda taşıyıcının adamlarının fiilleri nedeniyle doğan zarardan sorumlu olmaktadır. Çalışmamızda, tüm bu haller açısından uluslararası hava taşımalarında taşıyıcının sorumluluğunun doğması için gerekli şartlar incelenmiştir. Yapılan açıklamalar hem Varşova/Lahey Sistemi hem de Montreal Sözleşmesi hükümlerince değerlendirilmiş, kimi emsal kararlardan örnekler sunulmuştur. Ayrıca iç hukuka yapılan atıflar doğrultusunda, mahkeme kararlarına ve kanun hükümlerine yer verilmiştir. Bunun yanında, taşıyıcının sorumluluktan kurtulması için gerekli haller belirtilmiştir. Tazminat davaları açısından da davanın tarafları, yetkili ve görevli mahkemeler, taşıyıcının sınırlı ve sınırsız sorumluluğu açıklanmıştır.
Özet (Çeviri)
Air transport is nowadays preferred more than other types in some cases. The increase in demand has carried air transport beyond the national borders and made it gain international importance. The fact that the law to be applied to the legal problems international air transport is different in each country and that a uniform application cannot be achieved has caused various problems. The first regulation to put an end to these problems is the Warsaw Convention of 1929. However, due to this convention failed to catch up with the current developments in time, the Hague Protocol of 1955, Guatemala City Protocol of 1971 and Montreal Protocols of 1975 were prepared. All these regulations combine to form the Warsaw/The Hague System. This system, which has turned into a really complex structure due to a large number of contracts and regulations, has been applied differently in each country over time, causing a departure from the intended uniform system. Therefore, the Montreal Convention was signed in 1999. Turkey is one of the countries that have signed this agreement and the Montreal Convention entered into force for Turkey in 2011. The addition of the Montreal Convention to the complex structure of the Warsaw/The Hague System did not bring a radical solution to the problems. There is still no uniform regulation since some states have signed only one of the conventions. As a result of the international regulations, the air carrier is liable in the case of death or injury to passengers, as well as in cases of delay, damage or loss of baggage and cargo, and in some circumstances, the actions of their employees. In our study, we try to examine the necessary conditions for the carrier to arise responsibility in international air transport in terms of all these cases. The statements made have been evaluated by the provisions of both the Warsaw/The Hague System and the Montreal Convention, and examples of some precedent are presented. In the direction of attributions to the national law, judgments of court and provisions of law are included. Besided that, the necessary qualifications for the air carrier's discharged of his liability are specified. In terms of action for damages, the parties of the case, competent court, the limited and unlimited liability of the air carrier have been explained.
Benzer Tezler
- Havayoluyla yapılan uluslararası yük ve yolcu taşıma sözleşmelerinde taşıyıcının sorumluluğu
The liability of the carrier i̇n the contract of i̇nternational air transport of passengers and cargo
EMRE YOLCU
- Hava yolu ile yapılan uluslararası yük taşımalarında taşıyıcının sorumluluğu
Carrier's liability in international carriage of cargo by air
UMUT ACUN
- Uluslararası hava taşımacılığında taşıyıcının sorumluluğu
The liability regime of the international air carrier
TUBA BİRİNCİ UZUN
- Uluslararası hava yolu taşımalarında taşıyıcının yüke ilişkin sorumluluğu
Carrier's liability in international carriage of goods by air
GÖKHAN TURHAN
- Hava taşımalarında taşıyıcının yükün ziya ve hasarından sorumluluğu
The liability of air carrier for loss and damage of goods
BURCU ÇOTUKSÖKEN
