Geri Dön

Siklofosfamid uygulanan sıçanların karaciğer dokusunda asprosin immünreaktivitesi üzerine vitamin D'nin etkileri

Effects of vitamin D on asprosin immunoreactivity in liver tissues of cyclophosphamide-administered rats

  1. Tez No: 675951
  2. Yazar: AHMET TÜRK
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. TUNCAY KULOĞLU
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Histoloji ve Embriyoloji, Histology and Embryology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2021
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Fırat Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Histoloji ve Embriyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 84

Özet

Siklofosfamid, uzun yıllardan beri çeşitli kanser türlerinin tedavisinde kullanılmasına rağmen doku ve organlar üzerinde ciddi yan etkilerinden dolayı kullanımı sınırlanmaktadır. Siklofosfamid'in neden olduğu oksidatif stres hepatotoksisiteye ve enerji metabolizmasına etki etmektedir. Yakın dönemde keşfedilen asprosin adipoz dokudan salgılanan ve karaciğerde enerji metabolizması etki eden bir adipokindir. Bir antioksidan olarak kabul edilen vitamin D, oksidatif strese karşı koruyucu karakterde olan glikoz-6-fosfat-dehidrogenaz (G6PDH) ekspresyonunu artırmaktadır. Vitamin D'nin, antiproliferatif, prodiferansiyatif, immunmodülatör ve antioksidan özelliklere sahip olması doku hasarlarında önemli bir redüktan olarak işlev görmesini sağlamaktadır. Bu çalışmada siklofosfamid uygulanan sıçanların serum ve karaciğer dokusunda asprosin düzeyleri üzerine vitamin D'nin etkilerin incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışmada, 28 adet 8-10 haftalık Wistar albino cinsi erkek sıçanlar kullanıldı. Deney hayvanları her grupta 7 hayvan olacak biçimde 4 gruba ayrıldı. Deney başlangıcında tüm sıçanların vücut ağırlıkları ölçüldü. Kontrol grubuna deney süresi olan 15 gün boyunca herhangi bir uygulama yapılmadı. vitamin D grubuna 200 IU/gün vitamin D her gün oral yol ile verildi. siklofosfamid grubuna deney başlangıcında 200 mg/kg olacak şekilde tek doz Siklofosfamid intraperitoneal (i.p) olarak uygulandı. Siklofosfamid +vitamin D grubuna tek doz 200mg/kg siklofosfamid i.p olarak uygulanması ile beraber 15 günlük deney süresi boyunca her gün 200 IU/gün vitamin D oral yol ile verildi. Deney sonunda sonunda tüm sıçanların vücut ağırlıkları ölçüldükten sonra sıçanlar anesteziye alındıktan sonra kan ve karaciğer dokuları alındı. Serum total antioksidan seviyesi (TAS), total oksidan seviyesi (TOS) ve asprosin seviyesi ile doku malondioaldehit (MDA) düzeylerinin belirlenmesi için biyokimyasal analizler yapıldı. Ayrıca karaciğer dokuları histopatolojik, TUNEL ve immünohistokimyasal teknikler ile incelenmek üzere hazırlandı. Çalışmanın bulguları araştırma mikrosbunda incelenip fotoğraflandı. Kontrol grubuna göre siklofosfamide maruz kalan sıçanların son vücut ağırlıkları ile başlangıç ağırlıkları arasında anlamlı bir azalmanın olduğu görüldü. Ayrıca histopatolojik incelemelerde belirgin hemoraji, inflamatuar hücre artışı, sinüzoidal dilatasyon, bağ dokusu artışı ile hepatositlerde glikojen kaybının olduğu tespit edildi. Apoptotik hücrelerin belirlenmesi için yapılan TUNEL boyamasının ışık mikroskobunda incelenmesi sonucunda siklofosfamid grubunda TUNEL pozitifliği istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde artmış olduğu görüldü. Bununla birlikte TOS ve MDA düzeylerinin arttığı TAS ve asprosin seviyesinin ise azaldığı görüldü. Siklofosfamid grubuna göre vitamin D tedavisi uygulanan gruptaki sıçanların vücut ağırlıkları başlangıç ağırlıklarına göre istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde artmıştı. Ayrıca tedavi grubunda histopatolojik hasarın azaldığı ve TUNEL pozitif hücre sayının siklofosfamid grubuna göre düştüğü görüldü. Bununla birlikte siklofosfamid grubuna göre tedavi grubunda TOS ve MDA düzeylerinin azaldığı, TAS ve asprosin seviyelerinin ise arttığı tespit edildi. Sonuç olarak siklofosfamid ile oluşturulan karaciğer hasarına karşı vitamin D'nin oksidatif stresi baskılayarak doku hasarını azalttığı ve asprosin seviyesini yükselttiği görülmüştür. Kemoterapötik cevabla birlikte oluşan oksidatif hasarda asprosin'in rolünün aydınlatılması için daha kapsamlı ve ileri çalışmalara ihtiyaç olduğu kanaatine varılmıştır.

Özet (Çeviri)

Although cyclophosphamide (CP) has been used in the treatment of various types of cancer for many years, its use is limited due to its severe adverse effects on tissues and organs. CP induces oxidative stress and affects hepatotoxicity and energy metabolism. Recently discovered, asprosine is an adipokine secreted from adipose tissue and affects energy metabolism in the liver. Vitamin D, considered an antioxidant, increases the expression of glucose-6-phosphate-dehydrogenase (G6PDH), which is protective against oxidative stress. Vitamin D's antiproliferative, prodifferentiative, immünomodulatory and antioxidant properties enable it to function as an important reductant in tissue damage. In this study, it was aimed to investigate the effects of Vitamin D on asprosine levels in serum and liver tissue of rats administered with CP. 28 male Wistar albino rats aged 8-10 weeks were used in this study. The experimental animals were divided into 4 groups with 7 animals in each group. Body weights of all rats were measured at the beginning of the experiment. No application was administered to the control group during the experiment period of 15 days. To the Vitamin D group, 200 IU/day Vitamin D was given orally every day. A single dose of CP (200 mg/kg) was administered intraperitoneally (i.p) to the CP group at the beginning of the experiment. CP+Vitamin D group was administered as a single dose of 200 mg/kg CP i.p and 200 IU / day Vitamin D was administered orally every day during the 15-day experiment period. At the end of the experiment, after measuring the body weights of all rats, blood and liver tissues were taken after the rats were anesthetized. Biochemical analyzes were performed to determine total antioxidant level (TAS), total oxidant level (TOS), Asprosin level and tissue malondioaldehyde (MDA) levels. In addition, liver tissues were prepared for examination by Histopathological, TUNEL and Immunohistochemical techniques. The findings of the study were examined and photographed under the research microscope. Compared to the control group, the body weights of the rats exposed to Cyclophosphamide were found to be statistically significantly reduced compared to their initial weights. In addition, histopathological examinations revealed significant hemorrhage, increase in inflammatory cells, sinusoidal dilatation, increase in connective tissue, and loss of glycogen in hepatocytes. As a result of the examination of TUNEL staining for the detection of apoptotic cells under light microscope, it was seen that TUNEL positivity increased statistically in the Cyclophosphamide group. However, it was observed that TOS and MDA levels increased, while TAS and asprosin levels decreased. Compared to the cyclophosphamide group, the body weights of the rats in the vitamin D treated group increased statistically significantly compared to their initial weights. In addition, it was observed that histopathological damage decreased in the treatment group and the number of TUNEL positive cells decreased compared to the Cyclophosphamide group. However, it was determined that TOS and MDA levels decreased, while TAS and asprosin levels increased compared to the Cyclophosphamide group. As a result, it was observed that vitamin D suppressed oxidative stress and decreased tissue damage and increased asprosin level against liver damage induced by cyclophosphamide. It was concluded that more comprehensive and advanced studies are needed to elucidate the role of asprosin in oxidative damage associated with chemotherapeutic response.

Benzer Tezler

  1. Siklofosfamid nedenli karaciğer hasarı üzerine Selenyum ve Bor'un koruyucu etkisi: NRF-2 keap1 yolağı

    Protective effects of selenium and boran on cyclophosphamide- induced liver injury: NRF-2 keap1 signaling pathway

    NUR BANU AKKAYA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    BiyolojiEskişehir Osmangazi Üniversitesi

    Biyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ADNAN AYHANCİ

    DOÇ. DR. MUSTAFA CENGİZ

  2. Siklofosfamid ile oluşturulmuş karaciğer hasarı üzerine vitamin D3'ün etkileri

    Effects of vitamin D3 on liver damage induced by cyclophosphamide

    ABDULSAMET EFDAL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    Histoloji ve EmbriyolojiFırat Üniversitesi

    Histoloji ve Embriyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NERİMAN ÇOLAKOĞLU

  3. Sıçanlarda siklofosfamid nedenli hepatotoksisitede oksidatif stres ve karaciğer hasarına karşı selenyumun koruyucu etkisi

    Protective effect of selenium against oxidative stress and liver damage in cyclophosphamide induced hepatotoxicity in rat

    ÖZGE ACAR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    BiyolojiEskişehir Osmangazi Üniversitesi

    Biyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ADNAN AYHANCİ

  4. Sıçanlarda siklofosfamid ile oluşturulan hepatotoksisiteye geraniolün olası koruyucu etkilerinin araştırılması

    Investigation of the potential protective effects of geraniol on cyclophosphamide-induced hepatotoxicity in rats

    HALİME TUBA CANBAZ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Histoloji ve EmbriyolojiNecmettin Erbakan Üniversitesi

    Histoloji ve Embriyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SABİHA SERPİL KALKAN

  5. Kemoterapötik ajanların bağırsak duvarı, florası ve bakteriyel translokasyon üzerine etkileri

    Başlık çevirisi yok

    İSMAİL ÖZEL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1998

    Genel CerrahiUludağ Üniversitesi

    Çocuk Cerrahisi Ana Bilim Dalı