Türk müziğinde klasik kemençe icrasında kullanılan metotların değerlendirilmesi
Evaluation of methods used for classical kemencha performance in Turkish music
- Tez No: 679251
- Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ MEHMET NURİ PARMAKSIZ
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Müzik, Music
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2021
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Selçuk Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Müzik Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Türk Sanat Müziği Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 108
Özet
Klasik kemençe icrası ülkemizde 19. yüzyıla dayanmaktadır ve ilk klasik kemençe eğitimleri geçmişte uygulanan meşk yöntemiyle başlamıştır. Usta-çırak ilişkisiyle taklit ederek öğrenme yöntemi olan meşk yöntemi, nesilden nesile bilgi aktarımını sağlamıştır. Türk müziğinde çalgı eğitimi alanındaki çalışmaların sistematik bir yapıya sahip olmaması eğitim-öğretim aşamasında bazı sorunlara sebep olmaktadır. Klasik kemençe eğitimlerinde teknik yetersizliklerden kaynaklı icra problemleri ortaya çıkmaktadır ve çalgı hakimiyetinin kazanılması uzun zaman alabilmektedir. Bu sebeple, meşk yönteminin yanı sıra bu eğitimlerin belirli bir sistematiğe oturtulması ve klasik kemençe eğitiminde metodolojik çalışmaların artması bir zorunluluk haline gelmiştir. İcra tekniklerinde yaşanan problemlerin giderilmesine yönelik yazılan metotlar, klasik kemençe eğitimlerinde verimlilik sağlaması ve bu çalgının diğer çalgılara oranla daha az tercih edilmesinin önüne geçebilmek adına büyük önem taşımaktadır. Bu çalışma, yayınlanmış olan klasik kemençe metotlarının incelenerek, eksik ve farklı yönlerinin tespit edilmesiyle ileride yapılacak olan çalışmalara ışık tutacak tespitleri ortaya koymak amacıyla yapılmıştır. Araştırmada, 'tarama', 'içerik analizi' ve uzman görüşlerini almak için 'sormaca' tekniklerinden yararlanılmıştır. Beril Çakmakoğlu & Mehmet Yalgın, Hasan Esen ve Aslıhan Eruzun Özel' in yazdığı klasik kemençe metotlarına yönelik çalışmalar incelenmiş, Türk müziği klasik kemençe icra sanatının geliştirilmesi ve Türk müziğine uygunluğu bakımından eksik ve güçlü yönleri uzman görüşleriyle derlenerek açık ve yalın bir şekilde ortaya konulmaya çalışılmıştır. Bu araştırma sonucunda; klasik kemençe eğitiminde temel davranışlara bütün metotlarda yer verildiği, yay ve parmak çalışmalarının farklı yöntemlerle aktarıldığı, nota öğretimi ve temel müzik bilgilerine bazı metotlarda yer verilmediği, Türk müziğinde kullanılan perde isimlerine, değiştirme işaretlerine, nüans ve yoruma dayalı seslendirme tekniklerine bazı metotlarda yer verilmediği sonucuna ulaşılmıştır.
Özet (Çeviri)
Classical kemencha performance dates back to the 19th century in our country and the first classical kemencha trainings started with“the meşk”method applied in the past. The meşk method ,which is a learning method by imitating with the master-apprentice relationship, transfer of knowledge from generation to generation, enabled the transfer of knowledge from generation to generation. Studies in the field of instrument training in Turkish music do not have a systematic structure causes some problems in the education-teaching phase. In classical kemencha training, performance problems arise due to technical inadequacies and It can take a long time to gain instrument dominance. Therefore, in addition to the meşk method, it has become a necessity to put these trainings into a certain system and to increase methodological studies in classical kemencha education. Methods written to solve the problems experienced in performing techniques are of great importance in order to ensure efficiency in classical kemenha training and to prevent this instrument from being preferred less than other instruments. This study was made to examine the published classical kemencha methods and to determine the deficiencies and different aspects of it and to reveal the findings that will shed light on future studies. In the research, 'screening', 'content analysis' and 'questionnaire' methods were used to get expert opinions. Studies on classical kemencha methods written by Beril Çakmakoğlu & Mehmet Yalgın, Hasan Esen and Aslıhan Eruzun Özel were examined, the deficiencies and strengths of Turkish music in terms of the development of classical kemencha performance art and its suitability for Turkish music have been compiled with expert opinions and tried to be revealed clearly and simply. As a result of this research; It has been concluded that basic behaviors are included in all methods in classical kemencha education, bow and finger exercises are conveyed with different methods, notation teaching and basic music information are not included in some methods, pitch names, substitution signs, nuance and interpretation-based vocalization techniques used in Turkish music are not included in some methods.
Benzer Tezler
- Dünden bugüne rebab ve yeniden ele alınması
Başlık çevirisi yok
M. REFİK KAYA
Sanatta Yeterlik
Türkçe
1998
Müzikİstanbul Teknik ÜniversitesiTürk Sanat Müziği Ana Sanat Dalı
DOÇ. M. CAHİT ATASOY
- 20. yüzyılda klasik Türk müziği enstrümanları ve icracıları hakkında genel bir değerlendirme
A General analysis of twentieth century classical Turkish music, instruments and performens
NEVA ÖZGEN
Yüksek Lisans
Türkçe
2001
Müzikİstanbul Teknik ÜniversitesiTemel Bilimler Ana Bilim Dalı
Y.DOÇ. İHSAN ÖZGEN
- Tanbûri Cemil Bey'in yaylı sazlarda icrâ ettiği taksimlerin tahlîli ve eğitime yönelik etüdlerin oluşturulması
Analyzing of the taksims performed by Tanburi Cemil Bey's in strings instruments and creating educational etuts
ÖZCAN ÇETİK
Doktora
Türkçe
2022
Eğitim ve ÖğretimNecmettin Erbakan ÜniversitesiTürk Müziği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MEHMET GÖNÜL
- Türk müziği klâsik kemençe icrâsında nota icrâ farklılığı, Aleko Bacanos örneği
Difference between notation and performance in classical kemenche performance in Turkish music: The example of Aleko Bacanos
MEHMET BAHATTİN ACAR
Yüksek Lisans
Türkçe
2023
MüzikNecmettin Erbakan ÜniversitesiTürk Müziği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MEHMET GÖNÜL