Kadın hekimlerin çocuk istismarı ve ihmali hakkındaki bilgi düzeyi ve bunu etkileyen faktörler
Knowledge level of female physicians about child abuse and neglect and ıts affecting factors
- Tez No: 681694
- Danışmanlar: DOÇ. DR. EMİNE ZEYNEP TUZCULAR VURAL
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Aile Hekimliği, Family Medicine
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2021
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
- Enstitü: İstanbul Haydarpaşa Numune Eğt. ve Arş. Hastanesi
- Ana Bilim Dalı: Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Aile Hekimliği Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 158
Özet
Amaç: Çocuk istismarı ve ihmali; günümüzde, dünya üzerinde çok yaygın bir şekilde karşılaşılan, tıbbi, hukuki, sosyal yönleri olan, çocukların fiziksel ve psikososyal gelişimini olumsuz olarak etkileyen aynı zamanda aile ve toplum açısından da ciddi sonuçlar doğuran önemli bir halk sağlığı sorunudur. Bu çalışma, istismar ve ihmalin tanınması, bildirilmesi ve önlenmesinde önemli bir konumda bulunan kadın hekimlerin konu hakkındaki bilgi düzeylerini ve yaklaşımlarını değerlendirmek, bunları etkileyen sosyodemografik faktörleri belirlemek ve bu konudaki farkındalıklarının artırılmasına yardımcı olmak amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Araştırma, internette 22.000'den fazla üyesi bulunan Kadın Hekimler Eğitime Destek Vakfı (KAHEV) Grubu üyeleri ile 1 Mart 2020 – 1 Nisan 2020 tarihleri arasında gerçekleştirilmiştir. Çalışmaya 381 kadın hekim katılmıştır. Hekimlere, toplam 96 sorudan oluşan iki bölümlük bir anket formu uygulanmıştır. Anketin ilk bölümü 29 soruluk Sosyodemografik Bilgi Formu, ikinci bölümü ise 67 sorudan oluşan Çocuk İstismarı ve İhmalinin Belirti ve Risklerinin Tanılanmasına Yönelik Ölçek Formundan oluşmaktadır. Veri toplama bölümünün ilk bölümünde, hekimlerin demografik özellikleri, çocuk istismarı ve ihmali konusundaki görüş ve yaklaşımlarını belirlemeye yönelik sorular bulunmaktadır. İkinci bölümde ise; Aynur Uysal tarafından 1998 yılında geliştirilmiş olan, toplam 67 madde ve 6 alt boyuttan oluşan Çocuk İstismarı ve İhmalinin Belirti ve Risklerinin Tanılanmasına Yönelik Ölçek kullanılmıştır. Çalışmada elde edilen bulgular değerlendirilirken, istatistiksel analizler için IBM SPSS Statistics 22 (IBM SPSS, Türkiye) programı kullanılmıştır. Bulgular: Çalışmaya, 219'u (%57,5) asistan, 111'i (%29,1) uzman, 45'i (%11,8) pratisyen, 6'sı (%1,6) öğretim üyesi olmak üzere 381 kadın hekim katılmıştır. Çalışmaya katılan 202 (%53) hekim tıp fakültesi eğitimleri sırasında veya mezuniyet sonrasında çocuk istismarına yönelik eğitim almış ve bu hekimlerin yalnızca 66'sı (%32,7) verilen eğitimin yeterli olduğunu belirtmiştir. Hekimlerin 264'ü (%69,3) meslek yaşamlarında istismar/ihmal vakası ile karşılaşmış, istismar ve/veya ihmal vakası ile karşılaşan hekimlerin 186'ü (%70,5) fiziksel istismar, 136'ü (%51,5) duygusal istismar, 133'si (%50,4) cinsel istismar, 56'i (%21,2) ekonomik istismar ve 163'si (%61,7) ihmal vakası ile karşılaştığını ifade etmiştir. İstismar-ihmal vakalarında katılımcılara en çok zorlandıkları konunun ne olduğu sorulduğunda, hekimlerin 99'u (%33,8) ilgili kurumlara rapor etmenin, 83'ü (%28,3) öykü almanın, 59'u (%20,1) ebeveynlerin tepkisinin, 25'i (%8,5) fizik muayenenin, 22'si (%7,5) tanı koymanın, 5'i (%1,7) kayıt tutmanın en zorlandıkları konu olduğunu ifade etmiştir. Çalışmaya katılan hekimlere, TCK'ya göre hekimler ve diğer sağlık çalışanlarının suç unsuru taşıyan Çİİ vakalarıyla karşılaşma durumunda bildirimde gecikme göstermesi veya bildirim yapmaması durumunda hapis cezası ile cezalandırılabileceklerini bilip bilmedikleri sorulduğunda katılımcıların 208'i (%54,6) bilgi sahibi olmadığını belirtmiştir. Katılımcıların 364'ü (%95,5) istismar-ihmal olgusu veya şüphesi ile karşılaştığında bildirim yapacağını söylemiştir. Çalışmaya katılan hekimlerin yalnızca 113'ü (%29,7) çalıştıkları kurumda Çİİ ile karşılaşma durumunda uygulanabilecek prosedürün olduğunu belirtmiş ve hekimlerin 71'i (%62,8) bu prosedürün düzgün işlediğini ifade etmiştir. Çalışmamıza katılan hekimlerin Çocuk İstismarı ve İhmalinin Belirti ve Risklerinin Tanılanmasına Yönelik Ölçek (ÇİİBRTYÖ) genelinden aldıkları puan ortalaması 4,13±0,3 olarak hesaplanmış ve yeterli olduğu görülmüştür (min 3,13- maks 4,72). Genel ölçek ve alt ölçek puanları değerlendirildiğinde yaş grupları, görev süreleri, istismar ve ihmal ile ilgili eğitim alma durumlarına göre istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmıştır (p
Özet (Çeviri)
Aim: Child abuse and neglect are significant and global public health problems which negatively affect the physical and psychosocial development of children, have medical, legal, and social aspects and also severe consequences for the family and society. This study was conducted to evaluate the knowledge levels and attitudes of female physicians who have an important role in recognizing, reporting, and the prevention of abuse and neglect, to identify sociodemographic factors affecting them, and to help raise their awareness. Materials and Methods: The research was conducted between March-April 1, 2020, with the group members of the Female Physicians Education Support Foundation (KAHEV), which has more than 22.000 members on the internet. 381 female physicians, who participated in the study filled in a two-part survey form consisting of a total of 96 questions. The first part of the survey was a Sociodemographic Information Form consisting of 29 questions for recording demographic information and determining the physicians' opinions and attitudes about child abuse and neglect. The second part was the Identification of Symptom and Risks of Child Abuse and Neglect Scale which was developed by Aynur Uysal in 1998 consisting of 67 questions and 6 sub-sections. We used IBM SPSS Statistics 22 (IBM SPSS, Turkey) for statistical analysis for evaluating the data obtained in the study. Results: 381 female physicians, of whom 219 (57.5%) were residents, 111 (29.1%) were specialists, 45 (11.8%) were general practitioners, and 6 (1.6%) were academic staff, participated in the study. 202 (53%) physicians who participated in the study had received prior education on child abuse during their undergraduate education in the faculty of medicine or after graduation. Only 66 (32.7%) of these physicians believed this education was adequate. 264 (69.3%) of the physicians had encountered abuse/neglect cases in their professional life. 186 (70.5%) of the physicians, who had encountered abuse and/or neglect cases, affirmed that they had encountered physical abuse, 136 (51.5%) had encountered emotional abuse, 133 (50.4%) sexual abuse, 56 (21.2%) economic abuse, and 163 (61.7%) neglect. When asked about the most challenging part in abuse-neglect cases, 99 physicians (33.8%) answered“reporting to relevant institutions”, 83 (28.3%)“history taking”, 59 (20.1%)“parents' reactions”, 25 (8.5%)“physical examination”, 22 (7.5%)“diagnosis”, and 5 (1.7%)“record keeping”. When asked whether they knew that physicians and other health care personnel could be sentenced to imprisonment under the Turkish Criminal Code if they did not report or were late in reporting criminal child abuse-neglect cases, 208 participants (54.6%) stated that they did not know the penalty. 364 participants (95.5%) claimed that they would report abuse-neglect cases or suspicions. Only 113 (29.7%) stated that there was a set procedure related to child abuse-neglect in their institution, and 71 (62.8%) of the physicians affirmed that this procedure worked properly. The average score of the physicians who participated in our study for the Identification of Symptom and Risks of Child Abuse and Neglect Scale was 4,13±0.3 points (min 3.13-max 4.72) and was considered adequate. According to the overall scale and sub-scale scores, there were statistically significant differences between the physicians' age groups, duty periods, and receiving education on abuse and neglect. (p
Benzer Tezler
- Ankara ilinde görev yapan aile hekimliği asistanlarının çocuk istismarı ve ihmali konusunda bilgi düzeyi, tutum ve davranışlarının değerlendirilmesi
Assessment of the level of knowledge, attitudes and behaviors of the family medicine assistants who work in Ankara on child abuse and neglect
MUHAMMET KAMİLOĞLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2018
Aile HekimliğiSağlık Bilimleri ÜniversitesiAile Hekimliği Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ İSMAİL ARSLAN
- Edirne ili aile sağlığı merkezlerinde görevli hekimlerin çocuk istismarı ve ihmali hakkında bilgi, farkındalık ve tutumlarının belirlenmesi
The knowledge, awareness and attitude of physicans working in family health centres in Edirne on child abuse and neglect
HAYRETTİN DEMİR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2012
Aile HekimliğiTrakya ÜniversitesiDahili Tıp Bilimleri Bölümü
YRD. DOÇ. DR. AYŞE ÇAYLAN
- Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi uzmanlık öğrencilerinin çocuk istismarı ve ihmali hakkında bilgi, tutum ve farkındalık düzeylerinin değerlendirilmesi ile eğitim ihtiyaçlarının belirlenmesi
Assassment of the level of knowledge and awareness and also attitude towards child abuse and neglect among the Kocaeli University Faculty of Medicine physicians and determining of the education needs regarding this field
VOLKAN BAHADIR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2018
Aile HekimliğiKocaeli ÜniversitesiAile Hekimliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. TUNCAY MÜGE ALVUR
- İzmir'deki aile hekimliği asistanlarının çocuk istismarı ve ihmali bilgi düzeylerinin değerlendirilmesi
Evaluation of knowledge of family physician residents in İzmir on child abuse and neglect
ELİF ÇETİN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
Aile Hekimliğiİzmir Katip Çelebi ÜniversitesiAile Hekimliği Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ESRA MELTEM KOÇ
- Hekimlerin çocuk istismarı ve ihmaline ilişkin algı, bilgi, farkındalık düzeyi ve tutumlarının değerlendirilmesi
Evaluation of the perception, knowledge, awareness level, and attitudes of physicians related to child abuse and neglect
ŞULE BAŞÖNGEN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
Adli TıpMarmara ÜniversitesiAdli Tıp Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MEHMET AKİF İNANICI