Van ilinde çalışan sağlık çalışanlarının çocuk istismarına yönelik bilgi, tutum ve davranışları
Knowledge, attitude and behaviors of health workers working in van province about child abuse
- Tez No: 544846
- Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ DİLEK KUŞASLAN AVCI
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Aile Hekimliği, Family Medicine
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2019
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 101
Özet
Bu araştırmanın amacı sağlık çalışanlarının çocuk istismarı ve ihmali hakkında bilgi, tutum ve davranışlarının incelenmesidir. Çalışma grubunu Van İli Yüzüncü Yıl Üniversitesi Dursun Odabaş Tıp Merkezi ve Van il merkezindeki ASM'lerde çalışan doktor, hemşire, ebe ve ATT'lerden oluşan 251 gönüllü katılımcı oluşturmuştur. Araştırma kesitsel tanımlayıcı tipte bir anket çalışmasıdır. Çalışmamıza katılan sağlık çalışanlarının sosyodemografik özelliklerine ve çocuk istismarı ve ihmaline ait bilgi, tutum ve davranışlarına ilişkin verileri elde etmek amacıyla Sosyodemografik Bilgi Formu ile Çocuk İstismarı ve İhmalinin Belirti ve Risklerinin Tanılanmasına Yönelik Ölçek (ÇİİBRTYÖ) kullanılmıştır. Verilerin istatistiksel analizinde Tek Yönlü Varyans Analizi ve Duncan testinden faydalanılmıştır. Katılımcıların %52.5'i (n=132) doktor, %35.8'i (n= 90) hemşire, %7.9'u (n=20) ebe ve %3.1'i (n=8) ATT'dir. Araştırmaya dahil edilenlerin %52.9'u (n=133) kadın, %47.1'i (n=118) erkektir. Çalışmaya katılan sağlık çalışanları %41 (n=103) ile en çok 26-30 yaş aralığındadır. En az bir çocuğu olanlar toplam katılımcı sayısının %43.8'ini (n=110) oluşturmaktadır. Çocuk istismarıyla karşılaşan katılımcı oranı %53'tür (n=133) ve %57 (n=76) ile en çok fiziksel istismarla ardından %47 (n=63) ile cinsel istismarla, %45 (n=60) ile ihmalle, %27 (n=36) ile duygusal istismarla ve %14 (n=19) ile ekonomik istismarla karşılaşmışlardır. Araştırmamıza dahil edilen sağlık çalışanları istismar vakalarında kendilerini en çok zorlayan durum olarak %48.6 ile (n=90) ebeveynlerin tepkisini göstermişlerdir. Diğer zorlayan durumlar %32 ile (n=60) anamnez alma, %23 ile (n=43) fizik muayene, %20 ile (n=37) adli mercilere bildirme şeklinde sıralanmıştır. Katılımcılar çocuk istismarı vakalarında bildirim yapılacak yerler olarak en çok polis ve Çocuk İzlem Merkezi'ni seçmişlerdir. Çalışmamıza katılan sağlık çalışanları bildirim yapmadıkları takdirde bildirim yapmama sebebi olarak istismara uğrayan çocuğun bu süreçten zarar görebileceği endişesini %42 ile (n=63) ilk sıraya koymuşlardır. Diğer bildirim yapmama sebepleri %23 ile (n=34) tanı koymada kendine güvenmemesi, %23 ile (n=34) bildirim yapma prosedürünü tam bilmemesi, %12 ile (n=19) sosyal olarak başına gelebileceklerden kendini korumak istemesi olarak bulunmuştur. Çocuğun herhangi bir konudaki davranışını düzeltmek, yanlışını göstermek için çocuğa yüksek sesle konuşma, bağırma, hafif tokat atma vb. uygulamaların istismara gireceğini düşünenlerin ÇİİBRTYÖ'den aldıkları puanlar daha yüksek çıkmıştır ve istismar olmadığını düşünenlere göre istatistiksel olarak anlamlıdır (p
Özet (Çeviri)
The aim of this study is to examine the knowledge, attitude and behaviors of health workers about child abuse and neglect. The study group was consisted of 251 volunteer participants including physicians, nurses, midwives and emergency medical technicians (EMTs) working in the Van Province Yüzüncü Yıl University Dursun Odabaş Medical Center and in the Primary Care Clinics in the center of the Van province. The research is a cross-sectional descriptive survey study. To obtain data on the sociodemographic characteristics and their knowledge, attitudes, and behaviors related to child abuse and neglect of the health workers participating in our study, Sociodemographic Information Form and the Scale for Diagnosing Symptoms and Risks of Child Abuse and Neglect (SDSRCAN) were used. One-way Analysis of Variance and Duncan test were used for statistical analysis. 52.5% (n = 132) of the participants were physicians, 35.8% (n = 90) were nurses, 7.9% (n = 20) were midwives and 3.1% (n = 8) were EMTs. Of those included in the study, 52.9% (n = 133) were female and 47.1% (n = 118) were male. Health workers who participated in the study were mostly between the ages of 26-30 years with 41% (n = 103). Those who have at least one child were consisting 43.8% (n = 110) of the total number of participants. The rate of participants who have encountered child abuse was 53% (n = 133) and they have encountered the most physical abuse with 57% (n = 76) followed by sexual abuse with 47% (n = 63), neglect with 45% (n = 60), emotional abuse with 27% (n = 36) and economic abuse with 14% (n = 19). The health workers included in our study have shown the parents' reaction with 48.6% (n = 90) as the most challenging situations in the cases of abuse. Other compelling situations are listed as medical history taking with 32% (n = 60), physical examination with 23% (n = 43), reporting to the judicial authorities with 20% (n = 37). The participants have selected mostly the police and Child Monitoring Center as the places to be notified in cases of child abuse. The health care workers participating in our study have put the concern that the abused child could suffer from this process to the first place with 42% (n = 63) as a reason for not making a notice. The other reasons for not making any notices were as not having self-confidence on making the diagnosis with 23% (n = 34), not knowing the procedure with 23% (n = 34) and wanting to protect themselves from the situations that they may encounter socially with 12% (n = 19). Those, who think that talking loudly, shouting, slapping, etc in order to correct the child's behavior on any subject, to show the child's mistake may be included in the abuse, got higher scores from SDSRCAN; and compared to those who think they may not be included in the abuse, it was statistically significant (p
Benzer Tezler
- Sağlık çalışanlarında ruhsal travma belirtilerinin incelenmesi (Van Depremi örneği)
Investigation of psychological trauma symptoms in health care workers (Van Earthquake examples)
NURAY KAYA
Yüksek Lisans
Türkçe
2015
PsikolojiYüzüncü Yıl ÜniversitesiEğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. FUAT TANHAN
- Mesleki stres ve tükenmişlik sendromunun depresyon üzerindeki etkisi: Van ilinde sağlık çalışanları üzerine bir uygulama
Effect on occupational stress and bleeding syndrome depression: An application on health workers in Van
MUSTAFA YUNUSOĞLU
Yüksek Lisans
Türkçe
2018
Sağlık Kurumları Yönetimiİstanbul Gelişim Üniversitesiİşletme Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ EBRU BEYZA BAYARÇELİK
- Sağlık çalışanlarının aşı ile önlenebilen bazı hastalıklara karşı bağışıklık düzeylerinin araştırılması
Investigation of the immunity levels of the healthcare workers against some diseases preventable by vaccination
OSMAN MENTEŞ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2013
Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon HastalıklarıYüzüncü Yıl ÜniversitesiDahili Tıp Bilimleri Bölümü
YRD. DOÇ. DR. MAHMUT SÜNNETCİOĞLU
- Hazır yemek endüstrisinde çalışan personelin gıda hijyen bilgi düzeylerinin belirlenmesi
The determination of food hygiene knowledge levels of emplooyes in catering industry
PINAR TURLAK
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
Besin Hijyeni ve TeknolojisiVan Yüzüncü Yıl ÜniversitesiBesin Hijyeni ve Teknolojisi Ana Bilim Dalı
DOÇ. ÖZGÜR İŞLEYİCİ
- Sağlık kurumlarında insan kaynakları uygulamaları sorunlar ve çözüm önerileri Van Dursun Odabaş Tıp Merkezi örneği
Problems and solution proposals for human resource applications in health care Van Dursun Odabash Medical Center sample
MURAT ÇOŞAR
Yüksek Lisans
Türkçe
2017
Kamu YönetimiYüzüncü Yıl ÜniversitesiKamu Yönetimi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. FERİT İZCİ