Social sustainability and co-housing: A reading over Sedad Hakki Eldem's studies on traditional Turkish house typologies
Sosyal sürdürülebilirlik ve ortak konut: Sedad Hakkı Eldem'in geleneksel Türk evi tipoloji çalışmaları üzerinden bir inceleme
- Tez No: 694941
- Danışmanlar: PROF. DR. MUALLA ERKILIÇ
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Mimarlık, Architecture
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2021
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Orta Doğu Teknik Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Mimarlık Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 132
Özet
Sürdürülebilirliğin günümüzün toplumsal ve ekolojik zorluklarını karşılamaya yönelik bütünsel bir yaklaşım olarak değerlendirilmesi, çevresel, ekonomik, sosyal ve kültürel boyutların sürdürülebilirlik konusuna entegrasyonunu gerektirmektedir. Diğer sürdürülebilirlik boyutlarının yanı sıra, sosyal sürdürülebilirliği mimari üretimlere uygulamak hem doğal hem de sosyal koşullara saygılı yapılı çevrelerin yaratılmasıyla sonuçlanır. Yapılı çevrenin birincil bileşeni olarak konut, çevreyi koruyucu ve sosyal olarak uygun davranışların gerçekleştirilmesi için uygun bir ortamdır. Bu bağlamda, kullanıcılarına sosyal olarak sürdürülebilir ortamlar sağlamak için çeşitli konut modelleri denenmiştir. Pek çok alternatif arasından ortak konut hem bireylerin sosyal ihtiyaçlarını karşılamada hem de çevreyi koruyucu davranışlarını pekiştirmede uygun bir model olarak karşımıza çıkmaktadır. Katılımcı yaşam tarzları aracılığıyla pozitif sosyal ilişkileri ve sosyal uyumu teşvik eder ve sosyal bağlılığı ve refahı, kaynakların verimli paylaşımını, topluluk üyeleri arasında pratik veya ahlaki desteği ve çevreye duyarlı davranışların benimsenmesini geliştirir. Bu nedenle, ortak konut, sosyal ve ekolojik olarak sürdürülebilir konut ortamları geliştirmek için çağdaş bir yöntem olarak kabul edilmektedir. Bu tezde, ortak konut topluluklarının sosyal olarak sürdürülebilir yaşam biçimlerinin ve ortak konut tasarımlarının mimari değerlerinin geleneksel Türk konut kültürü için yeni söylemler olmadığı tartışılmaktadır. Ortak konut topluluklarının bazı sosyal hedefleri, geleneksel Türk aileleri tarafından uzun süredir benimsenmiş ve takdir edilmiştir. Kolektif davranış biçimlerini geliştirme, sosyal etkileşimi artırma, sosyal olarak birbirine bağlı toplulukları teşvik etme, mekanların ve kaynakların etkin paylaşımı ve kullanımı için araçlar sağlama açısından, geleneksel Türk evlerinin mekânsal organizasyonları, çağdaş ortak konut tasarımlarıyla benzer plan kompozisyonu ilkeleri sergiler. Geleneksel Türk konutlarının sosyal olarak sürdürülebilir niteliklerinin ortak konut ile bağlantılı olarak açığa çıkarılması, ilişkisel bir değerlendirme için tipolojinin bir araç olarak kullanılmasını gerektirmektedir. Sedad Hakkı Eldem'in“Türk Evi”üzerine yaptığı kapsamlı tipolojik çalışmaları,“Türk Evi”kavramının ifade ettiği milliyetçi referanslar göz ardı edilerek, mevcut ev tiplerinin bu açıdan yeniden değerlendirilmesinde bir vaka çalışması olarak kullanılacaktır. Bu nedenle geleneksel Türk konutları, ortak konut modelleri ile arasındaki benzerlikleri ortaya çıkarmak için kompozisyon unsurları ve mekânsal kurguları üzerinden sosyal sürdürülebilirlik kavramıyla bağlantılı olarak incelenecektir.
Özet (Çeviri)
Reconsideration of sustainability as a holistic approach to meet today's societal and ecological challenges requires the integration of environmental, economic, social, and cultural dimensions to sustainability's subject matter. Among other dimensions, implementing social sustainability to architectural productions results in the creation of built environments which are respectful to both natural and social conditions. As a primary component of the built environment, housing is a setting for environmentally protective and socially viable attitudes to be realized. In this context, variety of housing models has been experimented to provide socially sustainable environments to its users. Among many alternatives, co-housing appears as a promising model in fulfilling both the social needs of individuals and enhancing environmentally protective behaviors. It encourages positive social relations and social cohesion through participatory lifestyles and enhances social connectedness, well-being, efficient sharing of resources, practical or moral support between community members and adoption of environmentally sensitive behaviors. Therefore, co-housing is considered as a contemporary method for developing socially and ecologically sustainable housing environments. It is argued in this thesis that socially sustainable way of life of co-housing communities and architectural values of co-housing designs are not new discourses for traditional Turkish housing culture. Some social objectives of co-housing communities have been adopted and appreciated by traditional Turkish households for a long time. In terms of enhancing collective ways of behavior, increasing social interaction, encouraging socially connected communities, providing means for effective sharing and use of spaces and resources, spatial organizations of traditional Turkish houses display similar compositional and configurational principles with contemporary co-housing designs. Disclosing socially sustainable qualities of traditional Turkish dwellings with reference to co-housing necessitates the use of typology as a means for a correlative evaluation. Excluding the nationalistic references which the term“Turkish House”denotes Sedad Hakkı Eldem's extensive typological studies on the“Turkish House”will be used for a solid ground for the re-evaluation of existing house types. Therefore, traditional houses will be examined through their compositional elements and configurational principles to uncover their similarities between co-housing models with relation to the concept of social sustainability.
Benzer Tezler
- Co-living experiments revisited, with two case studies from the Netherlands: Organization, community, and design dimensions in co-housing
Müşterek yaşam deneylerine yeniden bakış, Hollanda'dan iki örnek çalışma ile: Müşterek konutta örgütlenme, topluluk ve tasarım boyutları
SILA KANYAR
Yüksek Lisans
İngilizce
2022
MimarlıkOrta Doğu Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AYDAN BALAMİR
- Türkiye'de karma kullanımlı yapılarda yönetim planı ve uygulama sorunları
Management plans and practical challenges in mixed-use developments in Türkiye
FURKAN YILDIZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2025
Şehircilik ve Bölge Planlamaİstanbul Teknik ÜniversitesiGayrimenkul Geliştirme Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ŞEVKİYE ŞENCE TÜRK
- Analysis of social housing in Morocco: The progress, challenges and limitations through the case study of Nid d'abeille, carriere central Casablanca 1952
Fas'ta sosyal konut analizi: Nid d'abeille, carriere central Casablanca 1952 vaka çalışması yoluyla ilerleme, zorluklar ve sınırlamalar
HAJAR HAJJI
Yüksek Lisans
İngilizce
2021
MimarlıkBahçeşehir ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. EMİNE ÜMRAN TOPÇU
- Yer bağlılığı ve sosyal sürdürülebilirlik ilişkisinin kurtuluş semti üzerinden okunması
The relationship between place attachment and social sustainability: The case of kurtuluş district
İREM OĞUZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
Mimarlıkİstanbul Teknik ÜniversitesiKentsel Tasarım Ana Bilim Dalı
PROF. DR. GÜLÇİN PULAT GÖKMEN
- Bir müşterekleşme pratiği olarak Türkiye'de günümüz sanatı kolektifleri: Zero Movement örneği
Contemporary art collectives in Turkey as a practice of commoning: The case of Zero Movement
EZGİ CEREN TUNCAELLİ ÇAKMAK
Yüksek Lisans
Türkçe
2025
Sanat Tarihiİstanbul Teknik ÜniversitesiSanat Tarihi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. EBRU BELGİN YETİŞKİN DOĞRUSÖZ