Geri Dön

İlkokul çağı çocuklarının konuşma akıcısızlıklarının türleri ve sıklıklarının incelenmesi

Examining speech disfluency types and frequencies of primary school children

  1. Tez No: 696623
  2. Yazar: AYŞENUR KABASAKAL
  3. Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ MEHMET EMRAH CANGİ
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Dilbilim, Linguistics
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2021
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Üsküdar Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Dil ve Konuşma Terapisi Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 78

Özet

Akıcılık bozukluklarının tanılanmasında ya da tanının dışlanmasında dile özgü normların referans alınması önem arz etmektedir. Bu araştırmanın amacı, anadili Türkçe olan ve normal gelişim gösteren ilkokul çağı çocuklarının konuşmalarındaki akıcısızlıklara ilişkin normatif nitelikte ön bulgular sunmaktır. Çalışmaya 6.0-8.11 yaş arasında anadili Türkçe olan, normal gelişim gösteren, Türkçe Okul Çağı Dil Gelişim Testi (TODİL) dilbilgisi bileşke puanı 90-120 arasında olan ve Ankara Artikülasyon Testi'ne (AAT) göre sesletim bozukluğu olmayan 60 çocuk dâhil edilmiştir. Yaş gruplarına yirmişer katılımcı atanmıştır ve gruplar cinsiyet bakımından eşleştirilmiştir. Spontan konuşma örneklerinin analizi öncesinde bir öğretim üyesiyle videolar üzerinde çalışılmıştır. Ardından araştırmacı, her bir örnekteki akıcısızlık tiplerini hesaplamıştır. Örneklerin rastgele seçilmiş %20'si başka bir DKT yüksek lisans öğrencisi tarafından incelenmiş ve değerlendiriciler arası yüksek derecede uyum olduğu görülmüştür (κ>0,061-1,00). Çalışmanın bulgularına göre, çalışmaya katılan çocuklar ortalama %4,20 düzeyinde toplam akıcısızlık sergilemektedirler. Bunun %3,92'sini normal akıcısızlıklar, %0,27'sini kekemelik benzeri akıcısızlıklar oluşturmaktadır. En sık gözlemlenen akıcısızlık türleri 'sesli (doldurulmuş) duraklama', 'revizyon ve yarıda kesilmiş cümleler' ve 'tereddüttür'. En az ise 'uzatma', 'tek heceli kelime tekrarı' ve 'sözcük öbeği tekrarı' görülmüştür. Akıcısızlık tipleri cinsiyete göre anlamlı düzeyde değişmemektedir, ancak 6 yaş grubuna göre 8 yaş grubu anlamlı düzeyde düşük akıcısızlık sergilemiştir. Sonuç olarak, okul çağı her çocukta akıcısızlıkların ve düşük bir yüzdede de olsa uzatma ve hece tekrarlarının olabileceği görülmüştür. Akıcısızlıkların yaşla beraber düşmesi gelişimsel faktörler ve düşen psikososyal taleplerle ilişkilendirilebilir.

Özet (Çeviri)

It is important to take language-specific norms into consideration in the diagnosis or exclusion of fluency disorders. The purpose of this study is to present the preliminary normative data regarding the disfluency in speech of primary school children. We included 60 children between the ages of 6.0 and 8.11 whose native language is Turkish, with typical development, grammar resultant score of Test Language Development-Primary:Four Edition (TOLD-P:4) is between 90-120 and non-articulation disorders according to Ankara Articulation Test (AAT). 20 participants were assigned to each age group and the groups were matched by gender. Before the analysis of the spontaneous speech samples, the videos were studied with a lecturer. Then, the researcher calculated the types of disfluency in each sample. 20% of the samples were randomly selected by a SLT graduate student and there was a high degree of agreement between raters (κ>0,061-1,00). According to the findings, participants exhibited an average of 4,20% total disfluency. 3,92% of this is normal disfluency, 0,27% of this is stuttering-like disfluencies. The most common types of disfluencies are 'filled pauses','revision-abandoned sentences' and 'hesitation'. The least observed ones are 'prolongation', 'monosyllabic word repetition' and 'phrase repetition'. Types of disfluency do not differ significantly according to gender, but 8-year-old group exhibited significantly lower disfluencies compared to 6-year-old group. As a conclusion, every school-age child may exhibit disfluencies and albeit in a low percentage prolongation and repetitions. The decrease in disfluency with age may be associated with multifaceted demands.

Benzer Tezler

  1. Üç ayrı grupta akıcı konuşan ilkokul çağı çocuklarının kekemeliği değerlendirmesi

    Başlık çevirisi yok

    ELİF HAZER (YAZAR)

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1998

    PsikolojiEge Üniversitesi

    Klinik Psikoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. BENAL İNCEER

  2. Kekeleyen okul öncesi ve ilkokul çocuklarında davranışsal, duygusal ve sosyal iyiliğin karşılaştırılması kekemelik şiddetinin iyilik üzerindeki etkisinin incelenmesi

    Comparison of behavioral, emotional and social wellness in preschool and primary school children who sutter

    CANSU ALPAY

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    DilbilimÜsküdar Üniversitesi

    Dil ve Konuşma Terapisi Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ EVRİM GERÇEK

  3. İlköğretim I. kademe öğrencilerinin korkuları ve gelişimsel özellikleri

    The fears of elemantary school first degree students and their development process

    HAVVA BAL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    Eğitim ve ÖğretimSakarya Üniversitesi

    Eğitim Bilimleri Bölümü

    YRD. DOÇ. DR. MUSTAFA KOÇ

  4. Ankara ili ilkokul çağı çocuklarında konuşma, ses ve akıcılık bozuklukları dağılımının incelenmesi

    Başlık çevirisi yok

    İCLAL ERTAŞ KUDAL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1990

    Kulak Burun ve BoğazHacettepe Üniversitesi

    Odyoloji ve Konuşma Bozuklukları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ERGİN TURAN

  5. 7-10 yaş arası ilkokul çağı çocuklarında otoakustik emisyon, timpanometrik değerlendirme ve akustik refleks testleri kullanılarak işitme kaybı ve efüzyonlu otit sıklığının değerlendirilmesi

    Evaluation incidence for otitis with effusion and hearing loss by using otoacoustic emissions, tympanometric evaluation and acoustic reflex testing in primary school children aged between 7-10

    TUĞBA ŞAHİN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Kulak Burun ve BoğazTurgut Özal Üniversitesi

    Odyoloji ve Konuşma Bozuklukları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. HANİFİ KURTARAN