Geri Dön

Mikroanjiopatili diabetes mellituslu hastalarda serum sitokin (İnterlökin-1 beta ve İnterlökin-6) düzeylerinin ve lipid peroksidasyonunun rolü

The Role of serum cytokine (Interleukine-1 beta and Interleukine-6) levels and lipid peroxidation in diabetic patients with microangiopathy

  1. Tez No: 69734
  2. Yazar: HAFİZE UZUN (KAYA)
  3. Danışmanlar: PROF. DR. SAFİYE DONDURMACI
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Biyokimya, Biochemistry
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 1998
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Biyokimya Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 130

Özet

ÖZET Diabetes mellitus (DM), tüm dünyada yaygın bir hasta popülasyonu olan ve ölüme yol açan nedenler arasında dördüncü sırada yer alan ciddi bir endoktrin hastalıktır. Diabetik mikrovasküler hastalık birçok ülkede halen körlüğün majör, böbrek yetmezliği ve nöropatinin ise önemli bir nedenidir. Diabette protein hasarının ve oksidatif stresin asıl sebebi glukoz, otooksidatif glikozilasyon ve glikoksidasyon olabilir. IDDM da (3-hücre hasarının olası aracısı ise sitokinler olabilir. 10 u retinopatili, 6 sı nefropatili, 14 ü ise hem retinopatili hem nefropatili 30 DM lu hasta ile WHO standardizasyonuna göre uygulanan 2 saatlik OGTT ile non- diabetik oldukları saptanan 25 sağlıklı kontrol grubunun serum örneklerinde interlökin-1 (IL-ip), interlökin-6 (IL-6) ve malondialdehid (MDA) düzeyleri belirlendi. Nefropati göstergesi olarak dosya bilgisine ilave Üre, Kreatinin ve Glomerüler Flitrasyon Hızı (GFR) düzeyleri ölçüldü. Hastaların diabet yaş ortalaması 14±5 yıl, kan glukoz düzeyi %199±36 mg, GHb %10.0±1.5, Üre %63±23 mg, Kreatinin %1.2±0.6 mg, GFR 92±8 ml/dk/1.73m2, MDA 6.0±0.6 nMol/ml, IL-ip 16.01+6.19 pg/ml, IL-6 26.00+7.83 bulundu. Hastaların tüm parametreleri kontrol grubuna göre çok ileri düzeyde anlamlı artmıştı (p0.001). İnsülin kullanan hastalar ile oral antidiabetik (OAD) kullanan hastaların Glukoz, GHb, MDA, İL- İp ve IL-6 değerleri karşılaştırıldığında önemli bir değişim bulunamadı (p>0.05). Tip-I ve Tip-II diabetik hastaların GHb, MDA, IL-ip ve IL-6 düzeyleri karşılaştırıldı. Anlamlı bir değişiklik gözlenmedi (p>0.05). Hastalar diabet yaşma göre 4 gruba ayrıldığı zaman yine grublar arasında anlamlı bir değişiklik yoktu (p>0.05). 112Diabet kontrolünün serum MDA, IL-iB, IL-6 değerlerine etkisini incelemek amacıyla GHb si %10 dan küçük ve büyük olanlar belirlendi. Heriki grupta da insülin kullananlar ve OAD kullananlar arasında anlamlı bir fark yoktu (p>0.05). GHb ile Glukoz arasında (r=0.56) ve IL-ip ile IL-6 arasında (r=0.56) orta güçte, MDA ile IL-6 arasında (r=0.35) zayıf bir ilişki tespit edildi. Diğer değerler arasında hiçbir ilişki yoktu (r

Özet (Çeviri)

SUMMARY Diabetes Mellitus (DM) is a serious endocrine disease that affecting a wide population of patients allover the world and appearing as the fourth reason causing death. Diabetic microvascular disease is still the major cause of blindness and an important cause of renal failure and neuropathy in several countries. The main source of protein damage and oxidative stress in DM may be glucose, autooxidative glycosylation and glycooxidation. Serum Interleukin-1 (IL-lp1), Interleukin-6 (IL-6) and malondialdehyde (MDA) levels were measured in patients 10 with retinopathy, 6 with nephropathy and 14 with both retinopathy and nephropathy and also in 25 healthy controls shown to be non-diabetic by 2- hours OGTT according to WHO standardization. As a marker of nephropathy, in addition to the data in the files of the patients, levels of urea, creatinine and glomerular filtration rate were measured. Mean values of the patients were duration of DM 14 ±5years, blood glucose levels 199+36 mg/dl, GHblO.O±1.5%, urea 63+23mg/dl, GFR 92±8 ml/min/m2,MDA6.0±0.6nMol/ml,IL-ip 16.01±6.19pg/ml,IL-6 26.00+7.83. All parameters of the patients were increased significantly (p 0.05). The levels of GHb, MDA, IL-1(3 and IL-6 were compared in type-I and type-2 diabetic patients were compared.There was not a significant change (p>0.05). When the patients were divided into 4 groups according to the age, also there was not a significant change (p>0.05). The patients whose GHb levels were more or less than 10% were determined in order to assess the effect of diabetic control upon levels of MDA, IL-ip, IL-6. There was not a significant 114difference between the patients using insulin and the patients using oral antidiabetic (OAD) in both groups (p>0.05). A moderate relation between GHb and glucose (r=0. 56) ; EL-ip and IL-6 (r=0.56) and a weak relation between MDA and IL-6 (r=0.35) were determined. There was no relation between the other values (r

Benzer Tezler

  1. Diyabetik retinopatide konvansiyonel inflamasyon parametreleri ile inflamatuvar sitokin düzeylerinin karşılaştırılması

    Comparison of conventional inflamatory parameters with levels of inflammatory cytokines in diabetic retinopathy

    METİN GÜÇLÜ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2004

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıUludağ Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ERCAN TUNCEL

  2. Diabetik nefropatinin teşhis ve ayırıcı tanısında serum cystatin C düzeyi

    Başlık çevirisi yok

    AHMET NACİ AYSU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2001

    BiyokimyaSağlık Bakanlığı

    Biyokimya ve Klinik Biyokimya Ana Bilim Dalı

    DR. GÜVENÇ GÜVENEN

  3. Tip 2 diabetes mellituslu hastalarda solunum fonksiyon testleri ile alveolokapiller membran permeabilitesi ve ventilasyon perfüzyon dağılımının değerlendirilmesi

    Pulmonary function test, alveolar-capillary membrane permeability and distribution of ventilation and perfusion in type 2 diabetic patients

    GÜLSÜM ARI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2000

    Göğüs HastalıklarıDokuz Eylül Üniversitesi

    Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. OYA İTİL