İstanbul şehri ve İstanbul gecekondulu grupların gruplararası davranış ortamında kendilerine ve birbirlerine dair sosyal algıları ve bu grupların sosyal değişme eğilimleri
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 6983
- Danışmanlar: DOÇ.DR. NAMIK AYVALIOĞLU
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Psikoloji, Psychology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 1989
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Psikoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 257
Özet
- IV - ÖZET Bu araştırmada gruplararasx davranışla ilgili sosyal kimlik teorisinde (Tajfel ve Turner, 1979; Tajfel, 1982, 1984; Turner, 1981, 1982, 1987, 1988) yer alan sosyal kate- gorizasyon, sosyal mukayese, sosyal kimlik ve sosyal değişme hipotezleri kültürlerarası bir araştırma olarak Türkiye'de, İstanbul şehirli ve İstanbul gecekondulu gruplarda incelen miştir. Araştırmada Zavalloni « nin (1971, 1973, 1975) Sosyal Kimlik Envanteri'nden hareketle geliştirilen odaklaştırılmış içebakış tekniği böyle bir araştırmayı mümkün kılmıştır. Araştırmadan elde edilen sonuçlar, gruplararası davranışta sosyal kategorizasyon prosesinin grupiçine taraf gir olma davranışını ortaya çıkardığı ve gruplararası ayır- dediciliği artırdığı ile ilgili Tajfel'in (1972, 1975, 1979) sosyal kategorizasyon prosesi hipotezini desteklemiştir. Aynı zamanda bu sonuçlar, bu hipotezi test eden çeşitli laboratuar (Tajfel, Flament, Billig ve Bundy, 1971; Billig ve Tajfel, 1973; Turner, 1978a) ve saha (Doise, Deschamps ve Meyer, 1978; Doise ve Sinclair, 1973) araştırmalarından elde edilen sonuçlarla paralellik içersindedir. Düşük mevkili grup olarak gecekondulu grubun şehirli grup karşısında gösterdiği grupiçine tarafgir olma davranı şının şehirli grubunkinden farklı bir form göstermiş olması, bu grubun realitesinden kaynaklanan emik özelliklerin sosyal kategorizasyon prosesinin ortaya çıkardığı grupiçi tarafgir lik davranışının ifade tarzını belirlediği görüşünü destek lemektedir. Nitekim elde edilen bu sonuç çok az sayıda da olsa yapılan kültürlerarası araştırmalarda, özellikle bu değişkeni kontrol eden Wetherell'in 1982'deki araştırma so nuçları ile paralellik göstermektedir. Bu araştırmada, gece kondulu grubun hangi sosyal normlardan hareketle bu farklı grupiçi tarafgirlik formunu edindiği bu araştırmanın incele me konusu dışında kalmıştır. Fakat gruplararası ayırdedici- liğin temelini oluşturabilecek grupiçi ve grupdışı algı ve- V - değerlendirmelerin temsil edildiği kognitif şemalar incelen diğinde gecekondulu grubun kognitif şemalarını şehirli gruptan oldukça farklı bir strateji içersinde kullandığı görülmüştür. Gecekondulu ve şehirli gruplar, mukayeseye girdikleri orijin, yaş, cinsiyet, din, aile ve sosyal mevki grup üyelik lerinde birbirlerine göre üstün olduklarını düşündükleri, kendi lehlerine olumlu farklılıklar taşıyan boyutları ön plana getirerek soysal kimliklerini olumlu kılma davranışı göstermişlerdir. Bunun yanı sıra gecekondulu grup, şehirli grupla mukayeseye girdiği bütün grup üyeliklerinde şehirli grupla arasındaki mevki farkını haklı bir mağduriyet olmakla birlikte değiştirilebilir olarak algıladığını göstererek bir sosyal değişme eğilimi içersinde olduğunu göstermiştir. Bu sonuç sosyal kimlik teorisini test eden çeşitli laboratuar (Turner, Brown ve Tajfel, 1979; Turner ve Brown, 1978; Oakes ve Turner, 1980) ve saha ( Knippenberg, 1978; Bourhis ve Hill, 1982; Skevington, 1981; Cairns, 1982; Liebkind, 1982) araştırmalarından elde edilen sonuçlarla pa ralellik içersindedir. Bununla beraber diğer saha araştırmalarının aksine bu araştırmada düşük mevkili grup olan gecekondulu grubun, ön plana gelen bütün grup üyeliklerinde grupiçi lehine olan ta rafgirliğini koruduğu görülmektedir. Bu araştırmada kullanı lan araştırma tekniği, yapılmış olan diğer araştırmalardan farklı olarak^ grupların girdikleri mukayese ortamlarında grupiçi tarafgirliklerini. gösterebilecekleri kendi lehlerine değerlendirilmiş olumlu farklılıkları ön plana getirebilme imkânını vermektedir. Diğer araştırma düzenlerinden farklı olarak bu teknik vasıtasıyla grup üyeleri grupiçi ve grupdı- şı ile ilgili sosyal kimliklerinde temsil ettikleri tarif edici kriter özellikleri kendileri vermiş ve yine kendileri değerlendirmişlerdir. Dolayısıyla gruplar girdikleri mukayese- VI - ortamlarında üstün olduklarını düşündükleri boyutları, araş tırma düzeninden kaynaklanan herhangi bir sınırlamaya maruz kalmaksızın ön plana getirebilmişlerdir.. Bu da sonucunda gecekondulu gruba şehirli grup karşısında kendi olumlu fark lılıklarını ön plana getirerek grupiçi tarafgirliğini göste rebilme imkânını sağlamıştır. Ampirik anlamlılığı (implication) olarak da gecekon dulu grubun grupiçi ve grupdışı ile ilgili algı ve değerlen dirmelerine bakıldığında. "ilgili diğer gecekondu araştırmala rının (Türkdoğan, 1977) aksine bir kimlik kaybı veya yıkımı içersinde olmadığı, kendi lehine olumlu algıladığı özellikle din ve aile grup üyeliklerindeki boyutları ön plana getire rek kendi kimliğini tarif ettiği aynı zamanda da algıladığı değiştirilebilir mevki pozisyonundan hareketle şehirlinin davranış ve tutumları ile ilgili benzerlikleri bu kimlik çerçevesinde edinme davranışı içersinde olduğu görülmüştür. Şehirli grup ise girdiği mukayese ortamlarında algı ladığı üstün mevki pozisyonunu gecekondulu grupça tehdit altında görmüş, ve bu mevki üstünlüğünü koruma davranışı içersinde, gecekondulu grupla ayırdediciliğini artırma yolu na girmiştir.
Özet (Çeviri)
Özet çevirisi mevcut değil.
Benzer Tezler
- Medyaların Türk toplumu'nda popüler kültüre etkisi
The Impact of the popular culture in the Turkish society
NAJDA ÇILBIYIKOĞLU
Doktora
Türkçe
2000
Radyo-Televizyonİstanbul ÜniversitesiRadyo Televizyon ve Sinema Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ARİF ESİN
- Kentsel dönüşüm kapsamındaki sosyal konut uygulamaları bağlamında bir değerlendirme: İstanbul ve São Paulo örneği
An assesment in the context of social housing implementations in the scope of the urban transformation projects: Istanbul and São Paulo case
YAŞAR ANIL ALBAYRAK
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
Şehircilik ve Bölge Planlamaİstanbul Teknik ÜniversitesiŞehir ve Bölge Planlama Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ÖZHAN ERTEKİN
- Planlara ve düzenleyici yasal kurallara uygun olmayan yapılaşma alanlarının dönüşüm sürecinde planlamanın etkinliği: Gültepe örneği
Efficiency of planning in the transformation process of informal built areas: A Case study of Gültepe
ERCAN KOÇ
Doktora
Türkçe
1998
Şehircilik ve Bölge PlanlamaYıldız Teknik ÜniversitesiŞehir ve Bölge Planlama Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. YALÇIN ÜNAL
- Urban protests against neoliberal urban policies: The case of Istanbul
Neoliberal kent politikalarına karşı kentsel protestolar: İstanbul örneği
DİLEK KARABULUT
Yüksek Lisans
İngilizce
2015
Siyasal Bilimlerİstanbul Teknik ÜniversitesiŞehir ve Bölge Planlama Ana Bilim Dalı
PROF. DR. GÜLDEN ERKUT
- Kentsel dönüşüm alanlarında yaşayan farklı hak sahiplerinin uzlaşma eğilimleri: Gaziosmanpaşa/Sarıgöl Mahallesi örneği
Negotiation tendencies of inhabitants in urban regeneration areas: Gaziosmanpasa/Sarigol Province
KÜBRA ÖZCİVAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2016
Şehircilik ve Bölge Planlamaİstanbul Teknik ÜniversitesiŞehir ve Bölge Planlama Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ŞEVKİYE ŞENCE TÜRK