Çocukluk çağı travmalarının yaşam kalitesi ile ilişkisinde üstbilişlerin aracı rolü
The mediator role of metacognition on the relationship of childhood traumas with life quality
- Tez No: 699935
- Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ ALİŞAN BURAK YAŞAR
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Psikoloji, Psychology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2021
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Işık Üniversitesi
- Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Klinik Psikoloji Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 126
Özet
Bu araştırma, çocukluk çağı travmalarının yaşam kalitesi ile ilişkisinde üstbilişlerin aracı rolü olup olmadığını incelemek amaçlı gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın örneklemini, 20-40 yaş aralığındaki 397 (204 kadın, 193 erkek) üniversite öğrencisi (lisans) oluşturmaktadır. Araştırmada katılımcıların sosyodemografik bilgilerine ulaşmak için Sosyodemografik Bilgi Formu, çocukluk çağındaki travmatik yaşantılarını ölçmek için Çocukluk Çağı Travmaları Ölçeği (ÇÇTÖ), yaşam kalitesini değerlendirmek amacıyla Dünya Sağlık Örgütü Yaşam Kalitesi Ölçeği Kısa Formu (WHOQOLBREF), üst biliş düzeylerini belirlemek için Üst Bilişler Ölçeği-30 (ÜBÖ-30) kullanılmıştır. Verilerin analiz sürecinde betimleyici analizler, bağımsız t-test, ANOVA, Pearson korelasyon, basit ve hiyerarşik regresyon analizleri SPSS programı aracılığıyla yürütülmüştür. Veriler değerlendirildiğinde çocukluk çağı travmaları ile yaşam kalitesi arasında negatif yönde orta derecede anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Aynı zamanda çocukluk çağı travmaları puanları ile üstbiliş değerleri arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Üstbiliş değerleri ile yaşam kalitesi puanları arasında negatif yönde anlamlı bir ilişkinin olduğu sonucuna varılmıştır. Çocukluk çağı travmaları ile yaşam kalitesi arasındaki ilişkide üstbilişlerin kısmi aracılık rolünde olduğu hipotezimizin lehine bulgular saptanmıştır. Sonuç olarak, çocukluk çağı travmaları puanları ve üstbiliş puanı arttıkça yaşam kalitesi düzeyinin azaldığı görülmüştür. Aynı şekilde çocukluk çağı travma puanları arttıkça patolojik üstbiliş değerlerinin de arttığı görülmüştür. Özetle bu bulgular çocukluk çağı travmaları ile yaşam kalitesi arasındaki ilişkide üstbilişlerin kısmi aracı rolde olduğunu ve çocukluk çağı travmalarının işlevsel olmayan üstbilişlere zemin hazırlayan bir faktör olabileceğini göstermektedir.
Özet (Çeviri)
This research was conducted to examine whether metacognition has a mediating role in the relationship between childhood trauma and quality of life. The group who participated in the research consisted of 397 undergraduate students between the ages of 20 and 40 (204 women - 193 men) . In order to access the sociodemographic informations of the participants in the research, a sociodemographic information form was used in addition to the Childhood Trauma Questionnaire (CTQ) to measure childhood traumatic experience, a short form which aims to assess the quality of life through the World Health Organization Quality of Life Scale (WHOQOLS), and the Metacognition Scale-30 to determine the levels of metacognition. Data analysis was carried out through descriptive analysis, independent sample t-test, ANOVA, Pearson correlation, simple and hierarchical regression analysis via the SPSS program. When the data was evaluated, a negative moderately related association between childhood trauma and life quality was found. At the same time, a positive association was found between childhood trauma degrees and metacognition values. As a conclusion, there is a significant negative relationship between the values of metacognition and the degrees of quality of life. Results were found in favor of our hypothesis in which metacognition plays a partial mediating role in the relationship between childhood trauma and quality of life. As a result, it was observed that the quality of life decreased with increasing childhood trauma degrees and metacognition degrees. Similarly, as childhood trauma degrees increase, the pathological metacognition values increase as well. In summary, these results show that metacognition has a partial mediating role in the relationship between childhood trauma and quality of life, and the childhood traumas may be a factor of paving the way for ineffective metacognition.
Benzer Tezler
- Panik bozukluğunda psikolojik dayanıklılığın klinik belirtiler ve tedavi yanıtı üzerine etkisi
Effect of resilience on clinical symptoms and treatment response in panic disorder
EKİN EZGİ PINAR YÜCEL
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
Psikiyatriİstanbul ÜniversitesiRuh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MEHMET RAŞİT TÜKEL
- Çocukluk çağı travmasının şizofreni kliniği ile ilişkisi
The relationship between childhood trauma and the clinic of schizophrenia
NAİLE DİLA AY
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2013
PsikiyatriOndokuz Mayıs ÜniversitesiPsikiyatri Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ÖMER BÖKE
- Çocukluk çağı travmalarının evlilik uyumu ve yaşam kalitesi üzerindeki etkisi
The effect of childhood trauma on marrital adjustment and quality of life
CANSU ABALI
Yüksek Lisans
Türkçe
2017
PsikolojiÜsküdar ÜniversitesiKlinik Psikoloji Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. AHMET EMRE SARGIN
- Bipolar bozuklukta travmatik yaşam olaylarının baş etme tutumları ve duygu düzenleme üzerine etkilerinin incelenmesi
Effects of traumatic life events on coping styles and emotion regulation in bipolar disorder
CEMRE KULAKCI
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
PsikiyatriMersin ÜniversitesiPsikiyatri Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ EDA ASLAN
- Yetişkinlerde algılanan çocukluk çağı travmalarının yaşam kalitesi ve benlik saygısına etkisi
The effect of percieved childhood traumasonquality of life and self esteem in adulthood
FARİDA MANSOOR