Geri Dön

Bipolar bozuklukta travmatik yaşam olaylarının baş etme tutumları ve duygu düzenleme üzerine etkilerinin incelenmesi

Effects of traumatic life events on coping styles and emotion regulation in bipolar disorder

  1. Tez No: 639108
  2. Yazar: CEMRE KULAKCI
  3. Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ EDA ASLAN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Psikiyatri, Psychiatry
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2020
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Mersin Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Psikiyatri Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 118

Özet

Giriş: Bipolar bozukluk (BPB) her ne kadar daha çok biyolojik ve genetik faktörlerin rol oynadığı bir hastalık olarak bilinse de; psikososyal etkilerin de hastalığın oluşumunda ve klinik gidişatında rolünün olduğu düşünülmektedir. Geçmiş travmaların, özellikle de çocukluk çağındaki travmatik yaşantıların bipolar bozukluk gelişimine etkisinin yadsınamaz olduğu görüşü yaygınlaşmaktadır. Hastalığın doğası gereği görülen duygudurum geçişlerinin altında da duygu düzenleyememenin yattığı düşünülmektedir. Ayrıca bipolar bozukluk hastalarının stres yaratan durumlar karşısında sağlıklı kişilere göre daha yüksek oranda maladaptif baş etme stratejileri kullandıkları saptanmıştır. Bu durumun da hastalığın seyrini etkileyebileceği düşünülmektedir. Bu çalışmanın amacı, travmatik yaşantıların bipolar bozukluk hastalarının baş etme tutumları ve duygu düzenleme üzerine etkisini araştırmak ve bu konuda literatüre katkıda bulunmaktır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Araştırma ve Uygulama Hastanesi Erişkin Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Polikliniği'ne Mayıs 2019-Eylül 2019 tarihleri arasında başvuran çalışmaya dahil edilme ve çalışmadan dışlanma kriterlerini karşılayan DSM-5 (Ruhsal Bozuklukların Tanısal ve İstatiksel El Kitabı-5) tanı ölçütlerine göre bipolar bozukluk tanısı almış 74 hasta ve 74 kontrol grubu dahil edilmiştir. Çalışmaya katılmayı kabul eden tüm katılımcılara araştırmacı tarafından hazırlanan sosyodemografik veri formu ve daha önce geçerlilik ve güvenilirlik çalışmaları yapılmış olan Çocukluk Çağı Travmaları Ölçeği (ÇÇTÖ), Travmatik Yaşantılar Ölçeği, Başa Çıkma Tutumları Ölçeği (COPE), Duygu Düzenleme Güçlüğü Ölçeği (DDGÖ), Yaşam Kalitesi Ölçeği (SF-36) uygulanmıştır. Bipolar tanılı hasta grubuna ek olarak Hamilton Depresyon Derecelendirme Ölçeği (HDDÖ) ve Young Mani Depresyon Ölçeği (YMDÖ) uygulanmıştır. Sonuçlar SPSS 21.0 paket programı ile istatistiksel olarak analiz edilmiştir. Bulgular: Çalışmamızda hasta ve kontrol grubunun çocukluk çağı travma ölçek puanları birbirine yakın bulundu. Hasta gurubunun sorun odaklı baş etme alt boyutu stratejilerinden olan yararlı sosyal destek, aktif başa çıkma, plan yapma alt ölçeklerini kontrol grubuna göre daha az kullandığı bulundu. Bunun yanında hasta grubunun işlevsel olmayan baş etme alt boyutu stratejilerinden inkar, davranışsal boş verme ve madde kullanımı alt ölçeklerini kontrol grubuna göre daha sık kullandığı saptandı. Hasta grubunda çocukluk çağı travma ölçeği puanı yükseldikçe işlevsel olmayan baş etme tutumları puanlarının da yükseldiği saptandı. Duygu düzenleme açısından iki grup karşılaştırıldığında, hasta grubunun kontrol grubuna göre DDGÖ puanlarının daha yüksek olduğu saptandı. Ayrıca hasta grubunda çocukluk çağı travma puanları arttıkça duygu düzenlemenin de güçleştiği görüldü. Yaşam kalitesi açısından her iki grup incelendiğinde hasta grubunun yaşam kalitesi ölçek puanları kontrol grubuna göre daha düşük bulundu. Sonuç: Çocukluk çağındaki travmatik yaşantıların bipolar bozukluğun klinik gidişatını etkilediği, çocukluk çağı travması maruziyeti daha fazla olan hastaların duygu düzenlemede daha fazla zorluk yaşadıkları ve işlevsel olmayan baş etme stratejilerini daha fazla kullandıkları söylenebilir. Ancak travma, duygu düzenleme ve baş etme tutumları ilişkisinin daha iyi anlaşılabilmesi için daha geniş örneklemlerle uzunlamasına çalışmalara ihtiyaç vardır.

Özet (Çeviri)

Introduction: Although bipolar disorder (BD) is mostly known as a disease in which biological and genetic factors play a role; psychosocial effects are also thought to play a role in the occurrence and clinical course of the disease. Past traumas, especially childhood traumatic experiences, on the development of bipolar disorder isa common opinion among researchers. It is thought that emotional dysregulation underlies the mood transitions which is seen by the nature of the disease. In addition, bipolar disorder patients have been found to use higher rates of maladaptive coping strategies than healthy individuals in the face of stressful situations. This situation is thought to affect the course of the disease. The aim of this study is to investigate the effect of traumatic experiences on coping styles and emotion regulation of bipolar disorder patients and to contribute to the literature on this subject. Materials and Methods: The study included 74 healty controls and 74 patients who were admitted to the Adult Psychiatric Outpatient Clinic of Mersin University, Faculty of Medicine Training and Research Hospital, met the study inclusion and exclusion criteria, and were diagnosed with BD according to the DSM-5 (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders 5) diagnostic criteria. Sociodemographic data form prepared by the researcher, the Childhood Trauma Questionnaire (CTQ), Trauma Assessment Scale, COPE scale, Difficulties in Emotion Regulation Strategies Scale (DERS), Short Form (SF-36) were applied to all participants who accepted to study. In addition Hamilton Depression Rating Scale (HDRS) and Young Mania Rating Scale (YMRS) were applied to the group of patients with bipolar diagnosis. Statistical analyses were performed with SPSS 21.0 computer program. Results: In our study, childhood trauma scale scores of the patient and control groups were found close to each other. It was found that the patient group used less frequently instrumental social support, active-coping and planning subscales, which are among the problem-focused coping strategies, as compared to the control group. In addition, it was found that the patient group used more frequently denial, behavioral disangagement and substance use subscales, which are among the dysfunctional coping strategies, as compared to the control group. As the childhood trauma scale score increased in the patient group, it was found that dysfunctional coping strategies scores also increased. When the two groups were compared in terms of emotion regulation, it was determined that the patient group had higher DERS scores than the control group. In addition, it was observed that emotional regulation became more difficult as childhood trauma scores increased in the patient group. When both groups were examined in terms of quality of life, the SF-36 scale scores of the patient group were lower than the control group. Conclusion: It can be said that childhood traumatic experiences affect the clinical course of bipolar disorder, patients with more exposure to childhood trauma have more difficulty in emotion regulation and use dysfunctional coping strategies more. However, longitudinal studies with larger samples are needed to better understand the relationship between trauma, emotion regulation and coping skills.

Benzer Tezler

  1. Meme ve jinekolojik kanser tanılı hastalarda travma sonrası büyüme gelişimi ile serotonin transporter gen promotor bölge polimorfizmi ve psikososyal faktörler arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi

    Evaluation of the relationship between posttraumatic growth development and serotonin transporter gen promotor region polymorphism and psychosocial factors in patients with breast and gynecological cancer

    BURÇİN GÜLER USLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    OnkolojiEge Üniversitesi

    Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÖZEN ÖNEN SERTÖZ

    DR. ÖZLEM KUMAN TUNÇEL

  2. Bipolar I bozukluk hastalarında şiddetli çocukluk çağı travmasının hastalık özellikleri üzerine olan etkisinin incelenmesi

    The impact of severe childhood trauma on the disease features in bipolar I disorder patients

    DENİZ ARIK BİNBAY

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    PsikiyatriEge Üniversitesi

    Psikiyatri Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. FİSUN AKDENİZ

  3. Bipolar bozukluk tanılı hastalarda çocukluk çağı travmasının psikolojik dayanıklılık,tedavi uyumu ve yaşam kalitesi ile ilişkisi

    'the relationship between childhood trauma, psychological resilience, treatment adherence, and quality of life in patients diagnosed with bipolar disorder'

    MERVE SİNEM CESUR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    PsikiyatriSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Psikiyatri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. FİLİZ İZCİ

  4. Bipolar bozukluk tanılı hastalarda çocukluk çağı travması ve kişilik özelliklerinin yönetici işlevler ve yaşam kalitesi üzerine etkisi

    The impacts of childhood trauma and personality traits on the executive function and quality of life in patients with bipolar disorder

    EGE SİPAHİ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    PsikiyatriSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. FİLİZ İZCİ

  5. Çocukluk çağı şizofreni ve bipolar bozukluk hastalarında istismar-çocukluk çağı travmaları

    Childhood traumas in childhood schizophrenia and bipolar disorder patients

    HARUN ERDEM

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    PsikiyatriEge Üniversitesi

    Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NAZLI BURCU ÖZBARAN