Geri Dön

Sürekli ayaktan periton diyalizi hastalarında peritonit atağının periton membran transport özelliği üzerine etkisinin prospektif değerlendirilmesi

Prospective evaluation of the effect of peritonitis attacks on peritoneal membrane transportation in continuous ambulatory peritoneal dialysis (CAPD) patients

  1. Tez No: 71313
  2. Yazar: RAFET KOÇ
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. KENAN ATEŞ
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları, Nefroloji, Endocrinology and Metabolic Diseases, Nephrology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 1998
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ankara Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 54

Özet

ÖZET Sürekli ayaktan periton diyalizi (SAPD), son dönem böbrek yetmezlikli hastaların tedavisinde yaygın olarak kullanılan bir renal replasman tedavi yöntemidir. Yaklaşık 20 yıllık deneyimlere ve teknolojik gelişmelere rağmen, peritonit hala SAPD'nin en önemli komplikasyonlarından biri olmaya devam etmektedir. Peritonit atağı sırasında periton membranın solütlere karşı geçirgenliğinde artış ortaya çıktığı bilinmekle beraber, peritonitin peritoneal membran fonksiyonu üzerine uzun süreli etkisi tartışmalıdır. Bu çalışmada, SAPD hastalarında peritonit atağının peritoneal membran transport özelliği üzerine etkisinin uzun süreli prospektif izlemi amaçlanmıştır. Çalışmada, peritoneal membranın transport özelliği 4 saatlik standart peritoneal dengelenme testi (PET) ile değerlendirilidi. Daha önce bazal PET verileri mevcut olan 14'ü erkek, 4'ü kadın 18 hastaya peritonit atağının ilk günü ve takiben 1, 2, 4, 12 ve 24. haftalarda test yapılarak, farklı molekül ağırlıklı solütlerin diyalizat/plazma (D/P) oranlan veya kitle transferleri hesaplandı. Ayrıca, peritonit atağım takiben kan biyokimyasında ortaya çıkan değişiklikler de izlendi. Çalışmayı tamamlayamayan 8 hastaya ait veriler, istatistiksel analizde dikkate alınmadı. Peritonit atağım takiben küçük molekül ağırlıklı solütlerden potasyum, üre, kreatinin, ürik asit, inorganik fosfor ve folik asitin D/P oranlarının bazal düzeylere göre anlamlı olarak arttığı, ultrafiltrasyon için ozmotik gücü gösteren D4/D0 glukoz oram ile net ultrafiltasyon volümünün ise azaldığı saptandı. Değerlendirilen solütler arasında molekül ağırlıkları en küçük olan kalsiyum ve sodyumun kitle transferlerinde ise anlamlı değişiklikler gözlenmedi. Artmış olan küçük solut transportunun peritonitin klinik iyileşmesini takiben tedricen azalarak 4. haftada bazal özelliğe döndüğü ve sonraki izlemde sabit seyrettiği tespit edildi. Azalmış 45olan net ultrafiltrasyon volümü izlem süresinde giderek artmakla birlikte, bazal düzeye tam olarak dönmedi. Peritonit atağını takiben D/P vitamin B12 ve CA125 oranlan ile değerlendirilen orta molekül ağırlıklı solut transportu da, küçük molekül ağırlıklı solütlere benzer değişiklikler gösterdi. Peritoneal mezotel hücreleri tarafından da sentezlendiği gösterilmiş olan CA125'in diyalizat konsantrasyonunun, peritoneal inflamasyonun düzelmesi ile birlikte giderek azaldığı saptandı. Büyük molekül ağırlıklı solütlerin transportu D/P protein oram ve peritoneal protein kaybı ile değerlendirildi ve peritonit atağım takiben bazal verilere göre yaklaşık 1.5-2.0 kat artan D/P protein oram ile diyalizatla protein kaybının tedricen azalarak 4. haftada normalleştiği gözlendi. Peritonit atağını takiben solut transportunda gözlenen değişikliklerinin molekül ağırlığına göre değerlendirilmesinde, molekül ağırlığı arttıkça ortaya çıkan solut transport değişikliğinin daha belirgin olduğu saptandı. Değerlendirilen biyokimyasal ölçümlerden BUN, kreatinin ve kalsiyum düzeylerinde izlem peryodunda anlamlı değişiklikler gözlenmezken; peritonit atağına sodyum, total protein, albümin ve inorganik fosfor düzeylerinde geçici bir azalmanın, glukoz düzeyinde ise artışın eşlik ettiği tespit edildi. Sonuç olarak, peritonit atağı sırasında farklı molekül ağırlığa sahip hemen tüm solütlerin peritoneal transportunda geçici bir artış ortaya çıkmakta ve artmış olan peritoneal transport özelliği 2 ile 4. haftalar arasında bazal özelliğe dönmektedir. Büyük molekül ağırlıklı solut transportunun peritonit atağından daha fazla etkilenmesi, ortaya çıkan peritoneal transport değişikliğinin daha çok peritoneal permeabilite artışına bağlı olduğunu düşündürmektedir. 46

Özet (Çeviri)

Özet çevirisi mevcut değil.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    733720

    Sürekli ayaktan periton diyalizi hastalarında peritonit sıklığı, risk faktörleri, peritonite neden olan mikroorganizmalar ve antibiyotik duyarlılıkları

    Frequency of peritonitis, risk factors, microorganisms causing peritonitis and antibiotic sensitivity in patients with continuous ambulatory peritoneal dialysis

    REYHAN ÖZTÜRK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon HastalıklarıSağlık Bakanlığı

    Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    UZMAN CEMAL BULUT

    UZMAN GÜLRUHSAR YILMAZ

  2. Tez No

    70386

    Sürekli ayaktan periton diyalizi hastalarında peritonit erken tanısı için reaktif oksijen türlerinin kemilüminesans yöntemi ile ölçümü

    Başlık çevirisi yok

    F. GÖNÜL DALAMAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1998

    BiyokimyaMarmara Üniversitesi

    Biyokimya Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. A. SÜHA YALÇIN

  3. Tez No

    111900

    Sürekli ayaktan periton diyalizi hastalarında peritonit erken tanısı için diyalizat sitokin düzeyleri ile kemilüminesans ölçümlerinin yeterliliklerinin karşılaştırılması

    Early detection of peritonitis in continuous ambulatory peritoneal dialysis patients by use of cytokines: Comparision of diagnostic accuracy with cemiluminescence measurements

    YÜKSEL OYMAK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2002

    BiyokimyaMarmara Üniversitesi

    Biyokimya Ana Bilim Dalı

    DOÇ.DR. GONCAGÜL HAKLAR

  4. Tez No

    361275

    Vankomisin ile tedavi edilen deneysel stafilokokal peritonit modelinde mezenkimal kök hücre kullanımının peritoneal fonksiyonlar ve fibrozis üzerine etkisi

    The effect of mesenchymal stem cells on the peritoneal functions and fibrosis in the experimental staphylococcic peritonitis model treated with vancomycin

    SERPİL KAYA ÇELEBİ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıKaradeniz Teknik Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı Bölümü

    DOÇ. DR. ELİF BAHAT ÖZDOĞAN

  5. Tez No

    420703

    Başkent Üniversitesi Hastanesi 2000-2006 yılları arasında sürekli ayaktan periton diyalizi hastalarında peritonit hızları ve etkenlerinin dağılımı

    Rates of peritoneal dialysis -associated peritonitis and causative organisms at the Baskent University Hospital from 2000 to 2006

    LALE ÖZIŞIK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2007

    NefrolojiBaşkent Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. FATMA NURHAN ÖZDEMİR ACAR

Geri Dön