Geri Dön

Sürekli ayaktan periton diyalizi hastalarında peritonit sıklığı, risk faktörleri, peritonite neden olan mikroorganizmalar ve antibiyotik duyarlılıkları

Frequency of peritonitis, risk factors, microorganisms causing peritonitis and antibiotic sensitivity in patients with continuous ambulatory peritoneal dialysis

  1. Tez No: 733720
  2. Yazar: REYHAN ÖZTÜRK
  3. Danışmanlar: UZMAN CEMAL BULUT, UZMAN GÜLRUHSAR YILMAZ
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon Hastalıkları, Clinical Microbiology and Infectious Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2006
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bakanlığı
  10. Enstitü: Antalya Eğitim ve Araştırma Hastanesi​
  11. Ana Bilim Dalı: Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 74

Özet

Peritonit SAPD programının sık ve hayatı tehdit edebilen bir komplikasyonudur. Çok sayıda peritonit atağının geçirilmesi, SAPD programının sonlandırılmasına ve hemodiyaliz gibi hastanın daha bağımlı olduğu tedavi yöntemlerinin zorunlu hale gelmesine neden olabilir. Bu çalışmada SAPD ilişkili peritonit risk faktörlerinin, inflamatuar parametrelerin, etken mikroorganizmaların ve antibiyotik duyarlılıklarının belirlenmesi amaçlandı. Çalışmamıza Şubat 2006 ile Temmuz 2006 tarihleri arasında, son dönem böbrek yetmezliği nedeni ile SAPD programı uygulanırken peritonit atağı geçiren 50 hasta ve hiç peritonit geçirmemiş 50 kontrol grubu alındı. Peritonit atak sıklığı 0.58 atak/hasta yılı olarak saptandı. Periton sıvısında bulanıklık ve karın ağrısı peritoniti düşündürdü ve tanı periton sıvısı hücre sayımı ve kültür ile doğrulandı. Hastaların yaş, cinsiyet, eğitim ve sosyoekonomik durumu, yaşadığı yer, eşlik eden hastalıkları, KBY ve SAPD süreleri, SAPD'yi uygulayan kişi, nazal stafilokok taşıyıcılığı ve el yıkama alışkanlıkları tek değişkenli analizde risk faktörü olarak saptanmadı. Hipoproteinemi, hipoalbuminemi, anemi ve meslek risk faktörleri olarak bulundu. Ev hanımı ve memurlarda diğer meslek gruplarına göre peritonit daha az görüldü. Hipoalbuminemi ve cinsiyet çok değişkenli analizde bağımsız risk faktörleri olarak bulundu. PKT ve CRP seviyelerinin peritonit tanısında ve takibinde anlamlı olduğu, CRP'nin 5 mg/dL'nin ve PKT'nin 2 ng/mL'in üzerinde olmasının peritonit için %100 tanı koydurucu olduğu tesbit edildi. ESR'nin peritonit tanısında değerinin düşük olduğu ancak takipte tedaviye yanıt veren hastalarda anlamlı derecede düştüğü saptandı. Periton sıvı kültürlerinin %53.4'ünden gram-pozitif, %17.3'ünden gram-negatif mikroorganizma izole edilirken %25.9'unda üreme olmadı. %3.4'ünde ise diğer etkenler izole edildi. En sık rastlanan etkenin % 39.6 oranı ile koagülaz negatif stafilokoklar olduğu saptandı. Peritonit geçiren hastalar tek atak ve çoklu atak geçirenler şeklinde iki gruba ayrıldığında SAPD süresi arttıkça atak sayısının arttığı görüldü. Peritonit ataklarının tamamına periton sıvısı kültürleri alındıktan sonra ampirik olarak intraperitoneal sefazolin+gentamisin tedavisi başlandı. Hastaların %83.64'ünde intraperitoneal tedaviyle yanıt alındı, %16.36'sında ise sistemik tedaviye geçildi. Takip sırasında üç hastada SAPD programı sonlandırılarak hemodiyalize geçildi. İki hasta ise eksitus oldu. SAPD hastalarında peritonit risk faktörlerinin, etken mikroorganizmaların ve antibiyotik duyarlılıklarının bilinmesi peritonit sıklığının azaltılmasını ya da erken tedavi ile prognozun iyileşmesini sağlaması açısından önemlidir.

Özet (Çeviri)

Peritonitis is a serious and potentially life-threatening complication of continuous ambulatory peritoneal dialysis (CAPD). A number of peritonitis attacks may be a reason for ending of the CAPD programme and switch to haemodialysis which is more limited for the patient. The aim of this study was to determine the risk factors for peritonitis, inflammatory parameters, causative pathogens in the peritonitis and antimicrobial susceptibilities of responsible pathogens. Between February 2006 and July 2006 50 patients with CAPD related peritonitis and 50 CAPD patients without peritonitis as a control group were enrolled to the study. 56 peritonitis attacks were detected during study period. Peritonitis attack incidance rate was 0.58 episode per patient year. Abdominal pain and cloudy of peritoneal fluid were concluded peritonitis and diagnosis was confirmed by WBC count and culture of peritonealdialysate. Age, gender, education, living area, socioeconomical condition, underlying diseases, chronic renal failure, duration of CAPD, the person who perform CAPD, nasal Staphylococcus aureus carriage and hand washing were not determined as risk factors in univariate analysis. Hypoproteinemia, hypoalbuminemia, anemia and occupation were determined as risk factors. In housewives and the peoples who are working for government peritonitis were seen rarely than other occupation group. The duration of CAPD was longer in patients who had two or more attacks. Hypoalbuminemia and gender were determined as independent risk factors. Procalcitonin and CRP levels were determined as significant in diagnosis and follow up of the peritonitis. CRP levels greater than 5 mg/dL and PCT levels greater than 2 ng/ mL were found 100 % predictive values of peritonitis diagnosis. The diagnostic value of ESR was found low but ESR levels was significantly reduced with appropriate treatment. It was found useful in follow up. Peritoneal dialysate fluid cultures revealed 53.4 % gram-positive organisms, 17.3 % gram-negative organisms and 25.9 % cultured yielded no growth. Coagulase-negative Staphylococcus was the most common cause of peritonitis (39.6 %). After the peritoneal fluid culture was performed intraperitoneal cefazolin plus gentamycin treatment was started in CAPD peritonitis attacks. In 83.6 % of patients with peritonitis treatment was succesful. In 16.4 % of patients with peritonitis treatment was not satisfactory and intravenous antibiotic treatment was started. In follow up, CAPD programme was changed to haemodialysis in three cases. Two patients were died. In conclusion, to determine the risk factors, responsible pathogens and antibiotic susceptibilities may help to prevent the peritonitis episode and to start appropriate antimicrobial treatment.

Benzer Tezler

  1. Sürekli ayaktan periton diyalizi hastalarinda, uyku kalitesi, yaşam kalitesi ve depresyonun prospektif değerlendirilmesi

    Prospective evaluation of chronic ambulatory peritoneal dialysis patients in terms of sleep quality, quality of life and depression

    MURAT BIYIK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    NefrolojiSelçuk Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHDİ YEKSAN

  2. Sürekli ayaktan periton diyalizi uygulayan hastalarda gelişen peritonit ataklarının ve risk faktörlerinin değerlendirilmesi

    Sürekli ayaktan periton diyalizi uygulayan hastalarda gelişen peritonit ataklarinin ve risk faktörlerinin değerlendirilmesi

    ALİ İRFAN BARAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    NefrolojiYüzüncü Yıl Üniversitesi

    Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MUSTAFA KASIM KARAHOCAGİL

  3. Periton diyalizi yapılan hastalarda peritonit gelişimini belirleyen risk faktörlerinin belirlenmesi

    Determination of the risk factors that adjust the development of peritonitis in the peritoneal dialysis patients.

    AHMAD RASHİD FAEİZİ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    NefrolojiMarmara Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İSHAK ÇETİN ÖZENER

  4. Son dönem böbrek yetmezlikli hastalarda sürekli ayaktan periton diyaliz tedavisinin uzun dönem sonuçları

    Long term results of end stage renal disease patients on ambulatory peritoneal dialysis

    AYFER AYDOĞDU KIZILAY

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    NefrolojiGazi Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. TURGAY ARINSOY

  5. Hemodiyaliz ve sürekli ayaktan periton diyalizi hastalarında sol ventrikül kitle indeksini etkileyen faktörler

    Influencing factors of left ventricular mass index in CAPD and hemodialysis patients

    GÜNGÖR UTKAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2000

    KardiyolojiAnkara Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. KENAN ATEŞ