Geri Dön

Mahkumların kendine zarar verme davranışlarının işlevini yordamada duygu düzenleme güçlüklerinin ve başa çıkma tutumlarının rolü

The role of emotion regulation difficulties and coping attitudes in predicting the functions of non-suicidal self injury among prisoners

  1. Tez No: 717080
  2. Yazar: MALİK KUBİLAY ÇADIRCIOĞLU
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. MİNE ALADAĞ
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Eğitim ve Öğretim, Psikoloji, Education and Training, Psychology
  6. Anahtar Kelimeler: Kendine Zarar Verme Davranışının İşlevleri, Duygu Düzenleme Güçlükleri, Başa Çıkma Tutumları, Mahkumlar, Functions of Non-Suicidal Self-Injury Behavior, Emotion Regulation Difficulties, Coping Attitudes, Prisoners
  7. Yıl: 2021
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ege Üniversitesi
  10. Enstitü: Eğitim Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 186

Özet

Bu araştırmada, mahkumların duygu düzenleme güçlüklerinin ve stresle başa çıkma tutumlarının kendine zarar verme davranışının işlevlerini ne düzeyde yordadığını tespit etmek amaçlanmıştır. Araştırmanın evrenini Manisa-Akhisar Açık ve T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumlarında bulunan mahkumlar oluşturmaktadır. Mahkumlar arasından basit tesadüfi örnekleme yöntemi ile seçilen 314 katılımcıya uygulama yapılmış ve uygulama esnasında kendine zarar verme davranışı öyküsü olduğu tespit edilen 188 mahkum örneklemi oluşturmuştur. Araştırma kapsamında veriler Kişisel Bilgi Formu, Kendine Zarar Verme Davranışı Değerlendirme Envanteri (KZVDDE), Duygu Düzenleme Güçlükleri Ölçeği (DDGÖ) ve Stresle Başa Çıkma Tutumlarını Değerlendirme Ölçeği (COPE) kullanılarak toplanmıştır. Veriler, geriye doğru seçim yöntemi ile çoklu doğrusal regresyon analizi kullanılarak işlenmiştir. Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre, uygulamaya katılan mahkumların %64,5'inin daha önce kendine zarar verme davranışı sergilediği, en çok kullanılan kendine zarar verme yönteminin ise kesi atma olduğu görülmüştür. Regresyon analizi sonuçları incelendiğinde, kendine zarar verme davranışının sosyal işlevlerinin herhangi bir bağımsız değişken tarafından anlamlı bir şekilde yordanmadığı ancak kendine zarar verme davranışının sosyal işlevleri ile kaçınmacı başa çıkma tutumları arasında anlamlı ve pozitif yönde bir korelasyon olduğu görülmüştür. Araştırmada kullanılan bağımsız değişkenlerden oluşan modellerin, kendine zarar verme davranışının otonom işlev puanlarını anlamlı bir şekilde yordadığı bulunmuştur. Öte yandan, duygu düzenleme güçlüklerinin, otonom işlevler puanlarını tek başına yordayabildiği ve varyansın %8,8'ini açıklayabildiği görülmüştür. Duygu düzenleme güçlükleri ve kaçınmacı başa çıkma tutumlarından oluşan model otonom işlevlerdeki varyansın %9,8'ini açıklayabilmiştir. Son olarak, araştırmada kullanılan bağımsız değişkenlerin oluşturduğu modelin kendine zarar verme davranışının toplam işlev puanlarını anlamlı bir şekilde yordadığı ve varyansın %8,3'ünü açıklayabildiği bulunmuştur. Duygu düzenleme güçlüklerinin, kendine zarar verme davranışı toplam işlevlerini anlamlı bir şekilde yordadığı; kaçınmacı başa çıkma tutumlarının toplam işlevlerdeki değişimi açıklayamadığı ancak değişkenler arasında anlamlı ve pozitif yönlü bir korelasyon olduğu görülmüştür. Duygu odaklı başa çıkma ve problem odaklı başa çıkma tutumlarının ise kendine zarar verme davranışının sosyal, otonom ve toplam işlev puanlarını hiçbir şekilde yordamadığı ve aralarında bir ilişki olmadığı bulunmuştur. Araştırmadan elde edilen sonuçlar, alanyazın çerçevesinde tartışılmış, araştırmacılara ve uygulayıcılara gelecek çalışmalar ve uygulamalar için önerilerde bulunulmuştur.

Özet (Çeviri)

In this study, it was aimed to determine to what extent the emotional regulation difficulties and coping attitudes of prisoners predict the functions of non-suicidal self-injury behavior. The population of the research consists of prisoners in Manisa-Akhisar Open and T Type Closed Penal Institutions. A sample of 188 prisoners, who were determined to have a history of self-injury behavior during the application of the tests, was formed. Within the scope of the research, data were collected using Personal Information Form, Inventory of Statements About Self-injury (ISAS), Difficulties in Emotion Regulation Scale (DERS), and Multidimensional Coping Inventory (COPE). Data were processed using multiple linear regression analysis with backward elimination method. According to the results obtained from the research, it was seen that 64.5% of the prisoners participating in the study had previously committed self-injury behavior, and the most used self-injury method was skin-cutting. When the results of the regression analysis were examined, it is seen that the interpersonal functions of the self-injury behavior were not predicted significantly by any independent variable, but there was a significant and positive correlation between the interpersonal functions of self-injury behavior and avoidant coping attitudes. It is found that the models consisting of independent variables used in the study significantly predicted the intrapersonal functions scores of self-injury behavior. On the other hand, It was observed that emotion regulation difficulties alone could predict intrapersonal functions scores and explain 8.8% of the variance. The model, consisting of emotion regulation difficulties and avoidant coping attitudes, was able to explain 9.8% of the variance in intrapersonal functions. Finally, it was found that the model formed by the independent variables used in the study significantly predicted the total function scores of self-injury behavior and could explain 8.3% of the variance. According to the findings, emotion regulation difficulties significantly predicted self-injury behavior total functions. Avoidant coping attitudes could not explain the change in total functions, but there was a significant and positive correlation between the variables. Results showed that emotion-focused and problem-focused coping attitudes did not predict the interpersonal, intrapersonal, and total function scores of self-injury behavior and there was no relationship between these variables. The results obtained from the research were discussed within the context of the literature, and suggestions were made to researchers and practitioners for future studies and applications.

Benzer Tezler

  1. Cezaevinde yağma suçundan hükümlü erkeklerin çocukluk dönemi travma yaşantıları ve psikolojik semptomlar kapsamında incelenmesi

    Investigation of prisoners in prison in terms of childhood trauma and psychological symptoms

    İBRAHİM ŞİRİN GÜL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    PsikolojiNişantaşı Üniversitesi

    Psikoloji Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ASLI BURÇAK TAŞÖREN

  2. Diseksiyon ve anatomi eğitiminde etik

    Ethics in dissection and anatomy education

    ÜMİT SÜLEYMAN ŞEHİRLİ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2001

    MorfolojiMarmara Üniversitesi

    Anatomi Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. MEHTAP YÜKSEL

  3. Hükümlülerde tehlikelilik ve tekrar suç işlemeye etki eden faktörler

    Factors associated with dangerousness and recidivism among offenders

    SİNEM YILDIZ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    Psikolojiİstanbul Üniversitesi

    Sosyal Bilimler Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. M. FATİH YAVUZ

  4. Türkiye'de su hakkı

    The right to water in Turkey

    YILDIZ AKEL ÜNAL

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    HukukGalatasaray Üniversitesi

    Kamu Hukuku Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ERDOĞAN BÜLBÜL

  5. Tutuklu ve hükümlü erkek bireylerin depresyon düzeyleri, boyun eğici davranışları ve intihar olasılıklarının incelenmesi

    Investigation of the level of depression, submissive behaviour and suicide probability in men arrestees and convicts population.

    TUĞBA GÖRGÜLÜ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    Adli TıpAnkara Üniversitesi

    Adli Tıp Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ŞENNUR TUTAREL KIŞLAK