Geri Dön

Türkiye'de organ nakil merkezlerinde 2019 yılında gerçekleştirilen canlı donör nefrektomi ameliyat tekniklerinin analizi

Analysis of the live donor nephrectomy techniques applied in Turkey on 2019

  1. Tez No: 728837
  2. Yazar: BAKYTBEK MANKIEV
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. SANEM ÇİMEN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Genel Cerrahi, General Surgery
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2021
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 64

Özet

Amaç: Minimal invaziv donör nefrektomi tekniğinin canlı donörden böbrek bağışını artırdığı gösterilmiştir. Bu çalışmada, Türkiye Cumhuriyeti Sağlık Bakanlığı'na kayıtlı organ nakil merkezlerinde canlı donör nefrektomi cerrahi tekniği ile ilgili tercihleri değerlendirdik. Gereç ve Yöntem: Türkiye'deki 72 böbrek nakli merkezine anket gönderildi. Sorular arasında yıllık yapılan canlı donör sayısı, kullanılan teknikler, komplikasyon oranı, yönteme dahil etme ve hariç tutma kriterleri ve cerrahların teknik ile ilgili eğitim durumu yer almaktaydı. Bulgular: Canlı donör böbrek nakli yapmayan beş nakil merkezi çalışmadan çıkarıldı. Kalan 67 merkezden, canlı donör böbrek nakli yapan merkezlerin tümü anketi yanıtladı. 2019 yılında merkez başına ortalama böbrek nakli sayısı 45 (min=1, maks=484) ve canlı vericilerden alınan ortalama böbrek nakli sayısı 28 (min=1, maks=238) idi. Açık donör nefrektomi tekniği 19 merkezde (%28,4), minimal invaziv tekniği 48 merkezde (%71,6) uygulanmaktaydı. Transplant cerrahlarının %52,2'si primer cerrah olarak 100'den fazla donör nefrektomisi gerçekleştirmişti. %62,7'si tercih ettikleri tekniği 5 yıldan uzun süredir kullanmaktaydı. Cerrahların %41,5'i yandal eğitimi aldığını bildirdi. Minimal invaziv teknik kullanılan merkezlerde teknik veya cerrahi problem için bir komplikasyon yönetim protokolüne sahip olma oranı daha yüksekti (p0.05). Diğer yandan şiloz kaçak, minimal invaziv teknikler kullanan merkezlerde daha sık görüldüğü bildirildi (p=0,006). Genel olarak, minimal invaziv donör nefrektomisi gerçekleştiren merkezlerde, açık donör nefrektomi yapan merkezlere kıyasla daha fazla sayıda canlı vericiden böbrek nakli yapılmakta olduğu tespit edildi (p

Özet (Çeviri)

Background: The availability ofminimally invasive donor nephrectomy has been shown to enhance the willingness of live donation. In this study we evaluated the current preferences regarding the surgical technique of live donor nephrectomy in Turkish transplant centers. Methods: A questionnaire was sent to 72 kidney transplant centers in Turkey. Questions included the number of donors, techniques used, perceived complication rates, inclusion and exclusion criteria of the technique as well as the training received by surgeons. Results: Five transplant centers not performing live donor kidney transplants were excluded. Sixty-seven of the centers performing live donor kidney transplantation responded to the questionnaire. In 2019, the median number of kidney transplants was 45 (min=1, max=484), and the median number of kidney transplants from living donors was 28 (min=1, max=238). Open donor nephrectomy was performed by 19 centers (28.4%), and the minimally invasive technique was performed in 48 centers (71.6%). Among the transplant surgeons 52.2% performed more than 100 donor nephrectomies as primary surgeons, 62.7% had been using their preferred technique for more than 5 years. 41.5% of surgeons reported to have received a fellowship training. The rate of having a protocol for a possible technical or surgical problem was significantly higher in centers using minimally invasive techniques (p0.05). On the other hand, chyle leakage was reported more commonly in centers using minimally invasive techniques (p=0.006). Overall, centers perfoming minimally invasive donor nephrectomies had higher number of live donor kidney transplantations compared to the centers performing open donor nephrectomy (p

Benzer Tezler

  1. Potentialities for and limits to inclusion by education: The case of Syrian children's education in Turkey and child labour

    Eğitim tarafından içermede potansiyeller ve limitler: Türkiye'deki Suriyeli çocukların eğitimi ve çocuk işçiliği

    YASEMİN KIZILOĞLU

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2021

    Sosyal HizmetOrta Doğu Teknik Üniversitesi

    Sosyal Politika Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ MEHMET OKYAYUZ

  2. Türkiye'de su hakkı

    The right to water in Turkey

    YILDIZ AKEL ÜNAL

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    HukukGalatasaray Üniversitesi

    Kamu Hukuku Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ERDOĞAN BÜLBÜL

  3. Küreselleşme ve neoliberal kentleşmenin çevresel sürdürülebilirlik üzerindeki etkisinin kapalı konut siteleri üzerinden incelenmesi

    Examination of the effect of globalization and neoliberal urbanization on environmental sustainability through the gated communities

    AYŞE AKBULUT

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Şehircilik ve Bölge Planlamaİstanbul Teknik Üniversitesi

    Şehir ve Bölge Planlama Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÖZLEM ÖZÇEVİK

  4. COVID-19'un Türkiye'nin ihracatına etkisi

    The effect of COVID-19 on Turkey's export

    SEMRA KARABAŞ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Ekonomiİstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi

    İşletme Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ METİN PİŞKİN

  5. Türkiye belediyecilik uygulamasının gelişimi, hukuki yapılanması ve samsun örneği

    The development of Turkey municipality administration,its legal structure and Samsun as an example of it

    PINAR AKIN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Hukukİstanbul Aydın Üniversitesi

    Kamu Hukuku Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. EYYUP GÜNAY İSBİR