Geri Dön

Vertebra kırıkları tedavisinde kırık özelliklerinin disk dejenerasyonu oluşmasına etkisinin araştırılması

Study of the effect of fracture features on adjacent discdegeneration in the treatment of vertebra fractures

  1. Tez No: 761041
  2. Yazar: ALAA MUKAT
  3. Danışmanlar: PROF. DR. MUSTAFA CAN KOŞAY
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Ortopedi ve Travmatoloji, Orthopedics and Traumatology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2022
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Dokuz Eylül Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 71

Özet

Giriş ve Amaç: Vertebra kırıkları sonrası disk dejenerasyonu gelişebilmekte ve hastalarda ağrı ve kifotik deformiteye neden olabilmektedir. Vertebra kırıkları ile ilgili çok sayıda çalışma bulunmakla beraber kırığa ait değişkenlerin disk dejenerasyonu gelişmesi üzerindeki etkilerini inceleyen çalışmalar daha azdır. Bu çalışmada konservatif tedavi edilen veya cerrahi olarak tedavi edilip implantları çıkarılan ve uzun dönem takip edilen hastalarda disk dejenerasyonu gelişimi ve buna etki eden faktörlerin incelenmesi amaçlandı. Olgular ve yöntem: Bu çalışma kesitsel bir çalışmadır. Çalışmaya hastanemize 2006-2017 yılları arasında torakal ve lomber vertebra kırığı nedeniyle başvuran hastalar dahil edilmiştir. Dahil edilme kriterleri; başvuru anında uygun direkt grafi veya bilgisayarlı tomografi incelemesi olması, konservatif tedavi veya cerrahi tedavi edildikten sonra enfeksiyon dışı nedenlerle implantlarının çıkarılmış olması, 14-99 arası yaş grubunda olması, kontrollerde uygun direkt grafi çekilmiş olması bulunmaktadır. Dışlanma kriterleri: 2 yıldan az takip, tümör ve enfeksiyon olması veya travma öyküsü olmaması, anterior girişim veya kifoplasti yapılması, AO tip A0 olan hastalar. Çalışmada kırık seviyesi, AO kırık tipi, endplate kırık özellikleri, sınıflaması ve parçalanma miktarı, sagittal indeks ölçümü (1), kırık seviyeye komşu disklerin yüksekliğinin ölçülmesi ve Akeda yöntemi (2) ile dejenerasyonun saptanması yapıldı, kontrole geliş zamanları not edildi. Kırık anındaki hasta yaşının (gruplar: 60y), cinsiyetinin, kırık seviyesinin, kırık tipinin, endplate kırık özelliklerinin, tedavi yönteminin, kırıktan sonra geçen sürenin (gruplar: 2-3 yıl, 4-5 yıl, >5yıl) disk dejenerasyonu gelişmesine etkisi ölçüldü. İstatistik analizler SPSS 24.0, ki kare ve Fisher testi kullanılarak yapıldı. Çalışma için etik kurul onayı alınmıştır. Bulgular: Çalışmaya 91 hastanın 109 kırık vertebrası dahil edildi. Hastaların takip süresi 2 ile 15 yıl arasındaydı (ort 4.6yıl). Çalışmamızda vertebra kırığı sonrası disk dejenerasyon oranı toplam olarak %31,63 olarak bulunmuştur. Disk dejenerasyonunun daha çok 30-60 yaş, kranial disklerde, her iki endplate kırıklarında ve cerrahi tedavi edilip implantları çıkarılan grupta görülürken T11-L1 arasında daha az görüldüğü saptanmıştır. Komşu segmentlerde disk dejenerasyonunun 5 yıldan sonra istatistiksel olarak anlamlı olarak daha fazla görüldüğü saptanmıştır. Manyetik rezonans incelemesinin olmaması, retrospektif inceleme olması nedeniyle klinik veriler ile korelasyonunun yapılamaması, kontrol aralıklarının düzenli olmaması çalışmanın sınırlılıklarıdır. Çıkarım: Bu çalışmada vertebra kırıkları sonrasında disk dejenerasyonunun kranial disklerde ve endplate parçalanmasının fazla olduğu durumlarda daha sık görüldüğü gözlenmiştir. Dejenerasyonun kırıktan sonra 5. yıldan itibaren anlamlı bir şekilde daha fazla görüldüğü saptanmıştır.

Özet (Çeviri)

AIM: Disc degeneration may develop after vertebral fractures and may cause pain and kyphotic deformity in patients. Although there are many studies on vertebral fractures, there are fewer studies examining the effects of fracture variables on the development of disc degeneration. In this study, it was aimed to examine the development of disc degeneration and the factors affecting it in patients who were treated surgically and whose implants were removed and followed for a long time and in patients who were treated conservatively. Materials & Methods: This study is a cross-sectional study. Patients who applied to our hospital between 2006 and 2017 due to thoracic and lumbar vertebral fractures were included in the study. Inclusion criteria; having appropriate direct X-ray or computed tomography examination at the time of admission, patients having implants removed for non-infectious reasons after surgical treatment or patients undergoing conservative treatment, being in the age group of 14-99, having the appropriate number of direct X-rays in controls. Exclusion criteria: less than 2 years of follow-up, tumor, and infection or no history of trauma, anterior intervention or kyphoplasty, patients with AO type A0. In the study, fracture level, AO fracture type, endplate fracture characteristics, classification and amount of fragmentation, sagittal index measurement, measurement of the height of the discs adjacent to the fracture level, and detection of degeneration with the Akeda method were performed, and the time of arrival for the control was noted. Patient age at the time of fracture (groups: 60y), gender, fracture level, fracture type, endplate fracture characteristics, treatment method, time after fracture (groups: 2-3 years, 4-5 years, >5 years) on the development of disc degeneration was measured. Statistical analyzes were performed using SPSS 24.0, chi-square, and Fisher test. Ethics committee approval was obtained for the study. Results:109 fractured vertebrae of 91 patients were included in the study. The follow-up period of the patients was between 2 and 15 years (mean 4.6 years). In our study, the rate of disc degeneration after vertebral fracture was found to be 31.63% in total. Disc degeneration was mostly seen in the 30-60 age group, in cranial discs, both endplate fractures and surgically treated and implanted group, and it was found to be less common between T11-L1. Disc degeneration in adjacent segments after 5 years was determined to be more common. This result was found to be statistically significant. The limitations of the study are the absence of magnetic resonance examination, the inability to correlate with clinical data due to the retrospective analysis, and the irregularity of control intervals. Conclusion: In this study, it was observed that disc degeneration is more common in cranial discs and in cases where endplate fragmentation is high after vertebral fractures. It was found that degeneration was significantly more common after 5 years following the fracture.

Benzer Tezler

  1. Mobil telefon kullanımına bağlı oluşan 900-1800 mhz radyo frekans dalgalarının meydana getirdiği elektromanyetik alanın iliak kanat kemik mineral yoğunluğuna etkisi

    The effect of electromagnetic fields on bone mineral density of iliac bone produced by 900-1800 mhz radio frequency waves dependent on cellular phone usage

    BEŞİR ANDAÇ AKSOY

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    Ortopedi ve TravmatolojiSüleyman Demirel Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. NEVRES HÜRRİYET AYDOĞAN

  2. Kronik böbrek yetmezlikli hastalarda osteoporozun belirlenmesinde standart KMD ölçümlerinin güvenilirliği ve yeni bir alternatif olarak radius ölçümleri ile karşılaştırılması

    The realibility of standart BMD measurements for determining osteoporosis in patients with chronic renal failure and comparison with the radius as a new alternative

    NURDAN DERYA SARIOĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    NefrolojiEskişehir Osmangazi Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET SOYDAN

  3. Osteoporotik ratlarda oluşturulan kırık modelinin iyileşmesine zoledronik asit tedavisinin histolojik ve biyomekanik etkileri

    The Histological and Biomechanical Effect of Zoledronate During Healing Process of a Fracture Model in Rats

    ARİF ASLAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    Ortopedi ve TravmatolojiKırıkkale Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MEHMET TÜRKER

  4. Torakolumbar vertebra kırıklarının cerrahi tedavisinde AO internal fiksatör uygulamalarımız

    Başlık çevirisi yok

    ALİ KEMAL US

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1990

    Ortopedi ve TravmatolojiAnkara Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ.DR. TARIK YAZAR

  5. Vertebra fraktürlerinde uygulanan perkütanöz vertebroplasti ve kifoplasti yöntemlerinin unilateral ve bilateral uygulama biçimlerinin tedavi etkinliklerinin karşılaştırılması

    Comparison of the treatment effectiveness of unilateral and bilateral application forms of percutaneous vertebroplasty and kyphoplasty methods applied in vertebra fractures

    MUHAMMED SERPİ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    NöroşirürjiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Beyin ve Sinir Cerrahisi Ana Bilim Dalı

    PROF. ALİ OSMAN AKDEMİR

    DR. AYKUT AKPINAR