Resetting medium: Proactive practices of women in architecture in the 21st century
Mecrayı yenı̇den kurmak: 21. yüzyılda mı̇marlıktakı̇ kadınların proaktı̇f pratı̇klerı̇
- Tez No: 774728
- Danışmanlar: PROF. DR. İNCİ BASA
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Mimarlık, Architecture
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2022
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Orta Doğu Teknik Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Mimarlık Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 278
Özet
Bu tez mimarlık ve feminist düşünce arasındaki güncel paralellikleri, mimarlıktaki kadınların dolayımlanan pratiklerinde açığa çıkarmayı ve açıklamayı hedefler. 1990'larda yoğun bir şekilde sorgulanan ancak 2000'lerden sonra yerini çoğunlukla görünürlük tartışmalarına bırakan mimarlıkta kadınlar konusu, çevrimiçi platformların yarattığı hareketlilik ve feminist kuram içindeki çoğul konumlar üzerinden henüz yeterince ele alınmamıştır. Bu boşluğa işaret edip, mecraya yönelik bir sorgulamayla desteklenen tezin ana sorusunu feminizm(ler) ile alternatif mimari varoluş biçimleri arasındaki ortak kaygılar oluşturur. Hem çevre, hem de iletişim anlamlarını içererek hibrit bir yapıda yeniden inşa edilen mecra farklı ölçeklerde işleyen, nesnelere değil nesneler arası ilişkilere, iletişim ortamına odaklanmayı mümkün kılan bir kavramsal araç olarak yapılandırılır ve üç düzeyde konuşlandırılır. Böylece mecra, mimarlığın yeni disipliner durumunu açıklamaya, mekânın anlık ve süreksiz olanla ilişkili bir yönünü karakterize etmeye ve kadınların mimarlıktaki pratiklerini incelemeye olanak tanır. Çalışmada Batı dışı coğrafyalara odaklanılarak seçilen ve mecra kavramıyla incelenen kadınların pratikleri, feminist praksisle örtüşerek dört kategori oluşturmaktadır. Buna göre, çalışma mimarlığın geleceğinin ekoloji, madde(siz)lik, kültürel onarım ve kolektivite olarak ifade edilen gündemler tarafından şekillendirildiğine işaret eder. Bu bulgulardan yola çıkılarak, incelenen kadınların pratiklerinin çeşitli sosyal, çevresel ve kültürel ekosistemler ile iletişim halinde şekillendiği ve mimarlığı bu etkileşim üzerinden bir yanıt olarak işlevselleştirdikleri sonucuna varılır. Vurgulanan kategoriler altında kesişmekle birlikte, bu yanıt her kadının disipliner ve bağlamsal ortamla etkileşiminden ne çıkardığına bağlı olarak değişmektedir. Tamamlayıcı olarak, çalışma kadın odaklı kolektiflerin çevrimiçi varlıklarını haritalandırmakta ve bu grupların çeşitli gündemlerinin yanı sıra etkileşim stratejilerini de ortaya koymaktadır. İncelenen kolektiflerin, verilerin biriktirilmesi ve yayılmasını sağlayan kapsamlı projeler, çevrimdışı destek mekanizmalarının uzantıları ve sosyal ağların güçlendirici etkinlikleri dahil olmak üzere farklı web tabanlı formatlar aldığı tespit edilmiştir.
Özet (Çeviri)
This thesis aims to reveal and explain contemporary parallelisms between feminist thought and architecture in the mediatized practices of women in architecture. The place of women in the discipline, intensely questioned in the 1990s but mostly replaced by visibility debates after the 2000s, have not yet been sufficiently addressed through the mobility created by online platforms and the plural positions in feminist theory. Pointing to this gap and assisted by an inquiry into medium, shared concerns between feminism(s) and alternative architectural modes of existence form the central question of the thesis. By incorporating two different prior senses, medium comes to mean an environment of communication and functions on three levels. As a conceptual tool it enables to explain architecture's new disciplinary condition, to characterize an ephemeral aspect of space, and to examine practices of women in architecture. In the study, women from non-Western geographies are scrutinized and their practices unpacked via medium demonstrate four categorical alignments with feminist praxis. These indicate that the future of architecture is being shaped by the intersecting agendas of ecology, immateriality, cultural reparation and collectivity. Based on this revelation, the study concludes that in negotiating and communicating with the milieu of their practice, women operationalize architecture as a response. Though intersecting under the highlighted categories, this response varies depending on what each woman refines from their interaction with disciplinary and contextual medium. Complementarily, the study maps the online presence of collectives and reveals their distinctive agendas as well as strategies.It is found that these collectives take different webbed formats including comprehensive projects, which enable accumulation and dissemination of data, extensions of offline support mechanisms and empowering activities of social networking.
Benzer Tezler
- Kadının bakım emeğinin engelli evde bakım hizmetleri açısından incelenmesi; Merzifon örneği
Survey of women's nursing labor through the home care of the disabled, Merzifon sample
HATİCE KOÇ
Yüksek Lisans
Türkçe
2018
SosyolojiOndokuz Mayıs ÜniversitesiSosyoloji Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. YASEMİN YÜCE TAR
- Musculoskeletal disorders in midwives: Prevalence, impact and contributory factors
Başlık çevirisi yok
KÜBRA OKUYUCU
- An Etnographic case study of how a self-access centre operates in Turkish higher education
Türk yüksek öğretiminde kendi kendini geliştirme merkezinin nasıl işlediğini araştıran bir etnografik çalışma
FUNDA H. BOLAT
- Toplam kalite yönetiminde müşteri odaklılık ve sigorta sektöründe uygulama
Costumer focusedness in total quality management and application in insurance sector
BÜLENT GÖKSEL
Yüksek Lisans
Türkçe
1998
SigortacılıkMarmara ÜniversitesiSigortacılık Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ŞAHAMET BÜLBÜL
- Supply chain reenginering via service oriented architecture in healthcare supply chain in Turkey
Türkiye sağlık sektöründe hizmet yönelimli mimari ile tedarik zinciri yeniden yapılandırması
SULTAN NEZİHE TURHAN
Doktora
İngilizce
2010
Endüstri ve Endüstri MühendisliğiMarmara ÜniversitesiMühendislik Yönetimi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ÖZALP VAYVAY