Geri Dön

N-asetil sistein (Nac), sıçan femur diafiz kırıklarında kırık iyileşmesini hızlandırır mı? Histopatolojik, radyolojik, biyomekanik çalışma

Başlık çevirisi mevcut değil.

  1. Tez No: 783182
  2. Yazar: BURAK YILDIRIM
  3. Danışmanlar: PROF. DR. CEMİL ERTÜRK
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Ortopedi ve Travmatoloji, Orthopedics and Traumatology
  6. Anahtar Kelimeler: Kırık modeli, N-asetilsistein, Reaktif oksijen spesimenleri, Fracture, Model, N-Acetyl Cysteine, Reactive Oxygen Species
  7. Yıl: 2023
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: İstanbul Kanuni Sultan Süleyman Eğitim ve Araştırma Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 77

Özet

Amaç: Kırık iyileşmesi biyolojisinin, iyileşmede rol alan biyolojik faktörlerin ve bunların etkilerinin anlaşılır hale gelmesiyle, iyileşme süresini kısaltmak ve kaynama oranlarını en üst düzeye çıkarmak için kırık tedavisinde birtakım yenilikler gündeme gelmiştir. Oksidatif stresin kırık iyileşmesini etkilediği ve travmanın oksidatif stresi artırdığı bilinmektedir. N-asetilsistein (NAC) hücre içi glutatyon oranını artırarak antioksidan etki oluşturan bir molekül olup, bu özelliği sayesinde osteoblastik aktivite artışı ve kemik rejenerasyonunda etkili olduğu gösterilmiştir. Güncel çalışmalarda merak uyandıran ve birçok alanda araştırmaları devam eden NAC'ın, kırık iyileşmesi üzerine etkili olacağını öngördük. Bu nedenle, sıçan femuru kırık modellemesi yaparak, kemik iyileşmesinde, N-asetilsistein (NAC) etkisini incelemeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda, 24 adet Wistar Hannover ırkı erkek sıçan kullanıldı. Sıçanlar, N-asetilsistein tedavi grubu ve kontrol grubu olmak üzere 2 gruba ayrıldı (n=12). Her grup üyesinin sağ femuruna açık osteotomi sonrası Kirschner-teli ile tespit uygulanarak standart kırık modeli oluşturuldu. Tedavi grubuna 21 gün NAC verilirken; kontrol grubuna 21 gün izotonik sıvı verildi. 3 haftalık takip sonrası sıçanlar sakrifiye edildi. Deney ve kontrol grubu, histopatolojik ve biyomekanik değerlendirme yapılabilmesi için rasgele iki alt gruba bölündü (n=6). Histopatolojik inceleme yapılacak sıçanların kırık modeli oluşturulan sağ femur numuneleri Hematoksilen-Eozin (H&E) boyaması sonrası Huo skorlamasına göre değerlendirildi. Tedavi ve kontrol grubundaki sıçanların tamamına radyografi çekildi ve“Radiographic union score for tibial fractures”(RUST) skoruna göre değerlendirme yapıldı. Biyomekanik çalışma yapılacak olan sıçanların ise kırık modeli oluşturulan sağ taraf ve sağlam olan sol taraftan femur numuneleri elde edilerek 3-nokta eğme testi uygulandı. Maksimum yük (N) ve sertlik (N/mm) değerleri elde edildi. Mann Whitney-U ve Spearman's rho korelasyon analizleri ile istatistik değerlendirmesi yapıldı. Bulgular: Huo skorlamasına göre yapılan histopatolojik incelemede deney grubunun iyileşme skoru kontrol grubuna göre anlamlı derecede yüksek bulundu (p:0.003,p0,05). Radyolojik ve biyomekanik değerlendirme sonuçları arasında anlamlı ilişki bulunamadı (p>0,05). Sonuç: Sıçanlar üzerinde yaptığımız deneysel çalışmanın neticesinde, NAC'ın kırık iyileşmesine olumlu şekilde katkıda bulunduğu histopatolojik olarak gösterildi. Radyolojik ve biyomekanik parametrelerde ise iyileşme bulgusu saptanmadı. Buna karşın, histopatolojik sonuçlarla radyolojik bulgular arasında önemli bir ilişki bulundu. NAC'ın, bu deneysel çalışmada kırık iyileşmesini artırdığı gözlendi. Bundan dolayı travmatik kırık olgularında adjuvan bir tedavi yöntemi olarak kullanılabilir.

Özet (Çeviri)

Aim: Today, with the understanding of the biology of fracture healing, the biological factors involved in healing and their effects, some innovations have come to the fore in fracture treatment in order to shorten the healing time and maximize union rates. It is known that oxidative stress affects fracture healing and trauma increases oxidative stress. N-acetylcysteine (NAC) is a molecule that creates an antioxidant effect by increasing the intracellular glutathione ratio, and it has been shown to be effective in increasing osteoblastic activity and bone regeneration thanks to this feature. We predicted that NAC, which is interesting in current studies and continues to be researched in many areas, will be effective on fracture healing. Therefore, we aimed to examine the effect of N-acetylcysteine (NAC) on bone healing by modeling rat femur fractures. Materials and Methods: In our study, 24 male Wistar Hannover rats were used. Rats were divided into 2 groups as N-acetylcysteine treatment group and control group (n=12). A standard fracture model was created by applying Kirschner-wire fixation to the right femur of each group member after open osteotomy. While NAC was given to the treatment group for 21 days; the control group was given saline for 21 days. After 3 weeks of follow-up, the rats were sacrificed. Experimental and control groups were randomly divided into two subgroups for histopathological and biomechanical evaluation (n=6). Right femur specimens of the rats to be histopathologically examined were evaluated according to Huo scoring after Hematoxylin-Eosin (H&E) staining. All rats in the treatment and control groups were radiographed and evaluated according to the“Radiographic union score for tibial fractures”(RUST) score. The 3-point bending test was applied by obtaining femur samples from the right side and the intact left side of the rats whose biomechanical study was to be performed. Maximum load (N) and stiffness (N/mm) values were obtained. Statistical evaluation was made with Mann Whitney-U and Spearman's rho correlation analysis. Results: In the histopathological examination performed according to Huo scoring, the healing score of the experimental group was found to be significantly higher than the control group (p:0.003, p0.05). No significant correlation was found between radiological and biomechanical evaluation results (p>0.05). Conclusion: As a result of our experimental study on rats, it was demonstrated histopathologically that NAC contributes positively to fracture healing. There was no improvement in radiological and biomechanical parameters. However, a significant correlation was found between histopathological results and radiological findings. NAC was observed to increase fracture healing in this experimental study. Therefore, it can be used as an adjuvant treatment method in cases of traumatic fractures.

Benzer Tezler

  1. Gama radyasyonla hasarlanmış kemiklerde n- asetil sistein'in biyomekanik parametreler üzerine etkileri

    The radio-protective effects of n-acetylcysteine(nac)on the radiation-damaged bones

    BERRİN TİRYAKİ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    BiyofizikGaziantep Üniversitesi

    Biyofizik Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. CAN DEMİREL

  2. N-asetil-sistein (nac) ve astaksantin'in sıçan degloving tarzı yaralanma modelinde flep yaşayabilirliği üzerine etkisinin makroskopik, biyokimyasal ve histopatolojik olarak değerlendirilmesi

    Effect of n-acetyl-cistein (nac) and astaxanthin in flap viability on rat degloving injury model and macroscopic, biochemical and histopathological evaluation

    FETHİYE BERNA GÖKTAŞ DEMİRCAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    BiyokimyaSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Plastik Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi Ana Bilim Dalı

    UZMAN KORAY GÜRSOY

  3. Diyabetik nöropatik ağrıda TRPM2 katyon kanallarının inhibisyonunda N-asetil sisteinin rolünün patch-clamp tekniğiyle araştırılması

    Investigation of N-acetyl sisteine on TRPM2 cation channel inhibitions in diabetic neuropathic pain-induced rats by patch-clamp technique

    ERCAN SÖZBİR

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    BiyofizikSüleyman Demirel Üniversitesi

    Biyofizik Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MUSTAFA NAZIROĞLU

  4. Ratlarda deri fleplerinin yaşayabilirliğini artırmada n- asetil sistein'in etkisi

    Effects of n-acethyle cysteın on ımprovements of skın flap vıabılıty ın rats

    ALİ BAL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    Plastik ve Rekonstrüktif CerrahiFırat Üniversitesi

    Plastik Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ALPAGAN MUSTAFA YILDIRIM

  5. İmmobilizasyon ile indüklenen sıçan donuk omuz modelinde sistemik n-asetil sistein kullanımının kapsüler fibrozis ve lökomotor aktivite üzerine etkilerinin araştırılması

    Exploring the impact of systemic n-acetyl cysteine administration on capsular fibrosis and locomotor activity in a rat model of frozen shoulder induced by immobilization

    ALİ OSMAN GÖKHAN ÇIBIKÇI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Ortopedi ve Travmatolojiİstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NURİ AYDIN