Geri Dön

Türk dış politikası'nda Bandung Konferansı ve Bağlantısızlar Hareketi tartışmaları (1955-1964)

Bandung Conference and Non-Aligned Movement discussions in Turkish foreign policy (1955-1964)

  1. Tez No: 783633
  2. Yazar: CANDOST ZEKİ YILMAZ
  3. Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ TANER BULUT
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Uluslararası İlişkiler, International Relations
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2022
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Aydın Adnan Menderes Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 168

Özet

İkinci Dünya Savaşı'nın ardından gerçekleşen olaylar sonucunda uluslararası siyasette birçok değişiklik meydana gelmiştir. Bu bağlamda ABD ve Sovyet Rusya arasında gelişen problemler dünyanın çok kutuplu bir hal almasına neden olmuştur. İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra bu ülkeler Soğuk Savaş dönemini başlatmış, bu da ABD liderliğinde Batı Bloku ile Sovyet Rusya liderliğinde Doğu Bloku'nun oluşmasıyla sonuçlanmıştır. Sovyet Rusya'nın tehditleri Türkiye'yi, ABD'nin liderliğinde olan Batı Blok'unda yer almaya itmiştir. Böylelikle uluslararası siyaset bu iki süper güç etrafında dönmeye başlamıştır. Fakat bunun yanında İkinci Dünya Savaşı'nın ardından bağımsızlıklarını elde eden Asya ve Afrika ülkelerinde yer alan birçok devlet, Doğu Blok'u ve Batı Blok'u dışında bir ittifak oluşturma girişiminde bulunmuşlardır. Böyle tarafsız bir politika sürdürmek isteyen devletler, her anlamda bağımsız olabilmeleri bakımından Doğu veya Batı bloklarından herhangi birine üye olmamaları ve bu örgütlere katılmamaları konusunda anlaşmışlardır. Bu anlaşma Bağlantısızlar Hareketi denilen bir oluşumu ortaya çıkarmıştır. Bandung Konferansı ise, Bağlantısızlar Hareketi'ni ortaya çıkarmak amacıyla 18 Nisan ve 24 Nisan 1955 tarihleri arasında gerçekleşen ve uluslararası siyasette büyük ölçüde öneme sahip olan bir konferans olma özelliği taşımaktadır. Birinci Dünya Savaşı'ndan sonra emperyalizm ile mücadele eden Türkiye de, Bandung Konferansı'na çağırılan ülkeler arasında yerini almıştır. Türkiye, emperyalizmin baskısı altında olan bu devletlerin özgürlüklerini elde etmeleri konusunda onlara destek vermiş ve büyük saygı duyduğunu belirtmiştir. Ancak konferansın temel ilkelerinden ve en önemlilerinden olan tarafsızlık düşüncesini desteklemediğini belirtmiştir. Türkiye'nin bu duruşunun sebebi, Hindistan ile Mısır ve Sovyetler Birliği arasında Türkiye için tehdit oluşturan güçlü bağların olmasının yanı sıra toplantıya katılan Çin Halk Cumhuriyeti'nin bir komünist bir yönetim içinde yer alması olmuştur. Türkiye'nin bu tutumu konferansta bir tür Batı'nın temsilci ve sözcüsü niteliğinde hareket etmesine ve tarafsızlık kavramına karşı bir tepki oluşturmasına yol açmıştır. Başbakan Yardımcısı Fatin Rüştü Zorlu, Bandung Konferansı'nda gerçekleştirdiği bir açıklamada, tarafsızlığın ülkelerin bağımsızlığını baltalayacağı konusunda uyarılarda bulunmuştur. Ayrıca Fatin Rüştü Zorlu, komünist yayılmacılığın sömürgeci bir hareket olarak sınıflandırılmasını da istemiştir. Bunun ardından Zorlu'nun isteği kabul edilmiş ve bu konferans belgesine dahil edilmiştir. Bu tezde, Bağlantısızlar Hareketi'nin Bandung Konferansı ile başlayan serüveni, 1955-1964 yılları arasındaki Türk Dış Politikası özelinde, devlet ve hükümet politikaları, basın, kamuoyu, siyasal yaşam ve düşünceler tarafından öncesindeki siyasi dönemler ve hükümet değişiklikleri dikkate alınarak değerlendirilmiştir.

Özet (Çeviri)

As a result of the events that took place after the Second World War, many changes occurred in international politics. The most important of these is that the USA and Soviet Russia are responsible for bringing the world to a multipolar axis. After the Second World War, these countries started the Cold War period, which resulted in the formation of the Western Bloc under the leadership of the USA and the Eastern Bloc under the leadership of Soviet Russia. The threats of Soviet Russia pushed Turkey to take place in the Western Bloc led by the USA. Thus, international politics began to revolve around these two superpowers. However, many states in Asian and African countries that gained their independence after the Second World War attempted to form an alliance other than the Eastern Bloc and the Western Bloc. States that want to maintain such an impartial policy have agreed not to be members of any of the Eastern or Western blocs and not to join these organizations in order to be independent in every sense. This agreement gave rise to a formation called the Non-Aligned Movement. The Bandung Conference, on the other hand, is a conference that was held between April 18 and April 24, 1955 in order to reveal the Non-Aligned Movement and has a great importance in international politics. Turkey, which struggled with imperialism after the First World War, took its place among the countries invited to the Bandung Conference. Turkey supported these states, which were under the pressure of imperialism, to gain their freedom and stated that it had great respect for them. However, he stated that he did not support the idea of neutrality, which is one of the main principles and most important of the conference. The reason for Turkey's stance was the strong ties between India, Egypt and the Soviet Union that pose a threat to Turkey, as well as the fact that the People's Republic of China, which participated in the meeting, was under a communist administration. This attitude of Turkey caused it to act as a kind of representative and spokesperson of the West at the conference and to create a reaction against the concept of neutrality. In fact, Deputy Prime Minister Fatin Rüştü Zorlu warned in a statement at the Bandung Conference that neutrality would undermine the independence of countries. Fatin Rüştü Zorlu also wanted communist expansionism to be classified as a colonialist movement. After that, Zorlu's request was accepted and included in this conference document. In this thesis, the journey of Non-aligned Movement which started with Bandung Conference has been evaluated spesific to Turkish Foreign Policy between the years of 1955 and 1964 considering the political eras before and changes of government by state and government policies, press, public opinion, political life and thoughts.

Benzer Tezler

  1. Türk Dışişlerinde Fatin Rüştü Zorlu

    Fatin Rustu Zorlu in Turkish Foreign Policy

    FERDİ UZUN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    TarihHacettepe Üniversitesi

    Atatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ADNAN SOFUOĞLU

  2. L'entrée de la Turquie en Afrique sub-Saharienne face à l'influence Française et la présence Chinoise

    Fransız etkisi ve Çin varlığına karşı Türkiye'nin Sahara altı Afrika ülkelerine girişi

    KOUE PİERRE FRANCİS BOLOU

    Yüksek Lisans

    Fransızca

    Fransızca

    2011

    Uluslararası İlişkilerGalatasaray Üniversitesi

    Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. F. SELCAN SERDAROĞLU

  3. Türk Dış Politikası' nda sivil toplum kuruluşlarının rolü: Türkiye Diyanet Vakfı örneği

    The role of civil society organizations in Turkish foreign policy: ''The case of Turkiye Diyanet Foundation''

    MESUT YILDIZ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Uluslararası İlişkilerMarmara Üniversitesi

    Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÖMER FARUK GENÇKAYA

  4. Türk dış politikası'nda yumuşak güç araçları: Balkanlar örneği

    Soft power tools of Turkish foreign policy: The Balkans

    BAHADIR KÜÇÜKHIDIR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Uluslararası İlişkilerNişantaşı Üniversitesi

    Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ TACETTİN GÖKHAN ÖZÇELİK

  5. Türk dış politikası'nda ?Dış Türkler':Karşılaştırmalı teorik bir çalışma

    'Outside Turks' in Turkish foreign policy: A comparative theoretical analysis

    RADİYE FUNDA KARADENİZ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    Uluslararası İlişkilerMarmara Üniversitesi

    Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. S. GÜLDEN AYMAN