Temel tasarım eğitiminde çoklu zekâ kuramı üzerinden uzamsal becerinin gelişimine etki eden bir izlence önerisi

A curriculum proposal affecting the development of spatial ability through multiple intelligence theory in basic design education

PDF İndir

Tez No: 787928
Yazar: ANDAY TÜRKMEN
Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ EMEL BAŞARIK AYTEKİN
Tez Türü: Doktora
Konular: Mimarlık, İç Mimari ve Dekorasyon, Architecture, Interior Design and Decoration
Anahtar Kelimeler: İç mimarlık, Temel tasarım, Çoklu zekâ kuramı, Uzamsal beceri, Interior architecture, Basic design, Multiple intelligence theory, Spatial ability
Yıl: 2022
Dil: Türkçe
Üniversite: Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi
Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
Ana Bilim Dalı: İç Mimarlık Ana Bilim Dalı
Bilim Dalı: İç Mimarlık Bilim Dalı
Sayfa Sayısı: 245

Özet

Dünyadaki sosyal, kültürel, bilimsel ve teknolojik gelişmeler hem iç mimarlık mesleğinin gereksinimlerinde hem de iç mimarlık eğitimi alacak öğrencilerin algılama ve kavrama biçimlerinde değişimlere sebep olmaktadır. Mesleğin ihtiyaçlarında ve aday öğrencilerin öğrenme yöntemlerinde görülen bu dönüşüm; eğitim programlarının yapılandırılması için yürütülmesi planlanan bilimsel çalışmaların da önemini ortaya çıkarmaktadır. Bu doğrultuda; iç mimarlık eğitiminin, akademik çalışmaların nesnesi olarak ele alınması ve bilimsel yöntemlerle incelenmesi önemli bir ihtiyaç olarak görülmektedir. Öte yandan Türkiye'de iç mimarlık eğitiminin geldiği noktanın tartışılması, verilen eğitimin içerik ve yöntem açısından sorgulanmasını da sağlamaktadır. Son yıllarda temel tasarım üzerine yoğunlaşan bilimsel etkinliklerin artması, konuyu odağına alan araştırmaların çoğalması ve ders içeriklerinde yeni yöntemlerin gündeme getirilmesi ise temel tasarım eğitiminin iç mimarlık pratiği içindeki yerini ve önemini somut biçimde göstermektedir. İç mimarlık (ve çevre tasarımı) müfredatının birinci yılında konumlanan temel tasarım eğitimi; sözel-matematiksel beceriler üzerine temellendirilmiş bir eğitim anlayışından gelen öğrencilerin“tasarım”kavramı ile ilk kez iletişim kurmasını sağlamaktadır. Söz konusu bu etkileşim, aynı zamanda ortaöğretimde başarı gösteren ancak temel tasarım eğitiminin gerektirdiği alternatif düşünme ve algılama biçimlerini kavramaya çalışan öğrencilerin karşılaştıkları zorlukları da tariflemektedir. Burada değinilen uyum sorunu ortaöğretim müfredatında dikkate alınan sınırlı zekâ alanları ile temel tasarım eğitiminde gereksinilen bilişsel beceriler arasındaki farklılıklardan da beslenmektedir. Bu noktada uzamsal beceriler; iç mimarlık (ve çevre tasarımı) ve STEM (fen, teknoloji, mühendislik ve matematik) başta olmak üzere pek çok disiplin için büyük bir önem arz etmektedir. Howard Gardner tarafından ortaya atılan çoklu zekâ kuramı ise zekâ düzeylerinin özerk güçler aracılığıyla oluştuğunu ve bu güçlerin sekiz farklı beceri alanı ile temsil edildiğini savunmaktadır. Bu bağlamda; temel tasarım eğitiminin de hem öğrencilerin sekiz farklı beceri alanını dikkate alması hem de uzamsal beceri düzeylerini geliştirecek nitelikte bir yöntem içermesi büyük önem taşımaktadır. Bu çalışmada; iç mimarlık (ve çevre tasarımı) bölümü birinci sınıf öğretim programında yer alan temel tasarım eğitimi için, çoklu zekâ kuramı üzerinden öğrencilerin sekiz farklı beceri alanını harekete geçiren ve uzamsal beceri düzeylerinin gelişimine etki eden yeni bir izlence önerisi geliştirmek amaçlanmıştır. Bu bağlamda geliştirilen izlence; üç büyük girdi üzerinde temellenmiştir. Söz konusu girdilerden birincisi kavramsal ve biçimsel yöntemler üzerinden yorumlanan“temel tasarım eğitimi”; ikincisi iç mimarlık eğitimi için büyük bir önem taşıyan“uzamsal beceri kavramı”; üçüncüsü ise zekâ kavramını sekiz farklı beceri alanı üzerinden tarifleyen“çoklu zekâ kuramı”olarak belirlenmiştir. Geliştirilen yeni izlence önerisinin, öğrencilerin uzamsal beceri düzeylerine ve akademik başarılarına olan etkilerini incelemek üzere üç hipotez kurulmuştur. Hipotezleri sınamak için açımlayıcı sıralı karma yöntem deseni ile gerçekleştirilen araştırma kapsamında; nicel ve nitel veriler iki aşamada ve sıralı olarak elde edilmiştir. Birinci aşamada, araştırma sorularına doğrudan yanıt üretebilecek nicel veriler; ikinci aşamada ise nicel bulguları daha detaylı şekilde açıklamaya katkı sağlayacağı düşünülen nitel veriler toplanmıştır. Araştırmanın nicel bölümü için iki farklı yöntem kullanılmıştır. Bu bağlamda“Temel tasarım dersinde çoklu zekâ boyutlarını dikkate alan bir izlence veya geleneksel izlence ile eğitim gören öğrencilerin uzamsal beceri seviyeleri arasındaki farklılık”üzerinden kurulan 1. Hipotez (1H) için ve“Temel tasarım dersinde çoklu zekâ boyutlarını dikkate alan bir izlence veya geleneksel izlence ile eğitim gören öğrencilerin akademik başarı seviyeleri arasındaki farklılık”üzerinden kurulan 2. Hipotez (2H) için“deneysel yöntem (ön test-son test kontrol gruplu gerçek deneme deseni)”tercih edilmiştir.“İç mimarlık ve çevre tasarımı birinci sınıf öğrencilerinin uzamsal beceri seviyeleri ile temel tasarım eğitimindeki akademik başarı düzeyleri arasında ilişki”üzerine kurulan 3. Hipotez (3H) için ise“bağıntısal yöntem (ilişkisel tarama deseni)”tercih edilmiştir. Araştırmanın nitel bölümü için ise“durum çalışması yöntemi (örnek olay tarama deseni)”kullanılmıştır. Araştırma kapsamında kullanılan izlenceler bağımsız değişken; öğrencilerin uzamsal beceri düzeyleri ise bağımlı değişken olarak kabul edilmiştir. Bağımsız değişkenin kendi içinde nitelik yönünden en az iki ulam/düzey oluşturabilmesi için bağımsız değişkenin denenen/uyarıcı düzeylerini geliştirilen yeni izlence ve geleneksel izlence oluşturmuştur. Bu kapsamda araştırmanın bağımsız değişkeni ile bağımlı değişkeni arasındaki anlamlı ilişkileri sınamak üzere; geliştirilen yeni izlencenin uzamsal beceri seviyelerine etkisi öğrencilerin öğrenme sürecine dâhil ettikleri zekâ alanları üzerinden kavramsallaştırılmış ve öğrencilerin etkin kullandıkları zekâ alanı sayısı ara değişken olarak kabul edilmiştir. Bu çalışma, 2021-2022 akademik yılının güz döneminde İstanbul Gedik Üniversitesi Güzel Sanatlar ve Mimarlık Fakültesi (şimdiki adıyla Mimarlık ve Tasarım Fakültesi) bünyesindeki İç Mimarlık ve Çevre Tasarımı Bölümü'nde İMÇ101 Temel Tasarım I dersine kayıtlanan 70 birinci sınıf öğrencisi arasından, araştırmacı tarafından belirlenen dışlama ölçütleri dikkate alınarak seçilen ve yaşları 18-22 arasında değişen toplam 60 (48 kadın, 12 erkek) katılımcı üzerinden yürütülmüştür. Araştırma kapsamında iki farklı çalışma grubu oluşturulmuş ve bu gruplardan biri deney, diğeri ise kontrol grubu olarak kullanılmıştır. Grupların cinsiyet ve yaş gibi değişkenler açısından denk olmasını sağlamak amacıyla eşleştirilmiş seçkisiz (yansız) atama deseni tercih edilmiştir. Her iki grupta da deney öncesi ve deney sonrası ölçümler yapılmıştır. Araştırmada nicel verileri toplamak için“Çoklu Zekâ Alanları Gelişimsel Değerlendirme Ölçeği (MIDAS_TR)”,“Raven Standart Progresif Matrisler (RSPM) Testi”ve“Zihinsel Döndürme Testi (ZDT)”kullanılmıştır. Araştırmanın nitel verilerini toplamak için ise“anket formu (AF)”ve“yarı yapılandırılmış görüşme formu (YYGF)”kullanılmıştır. Bu bağlamda; öğrencilerin çoklu zekâ alanlarını belirlemek için kullanılan MIDAS_TR, deney ve kontrol grubundaki öğrencilere sadece deney öncesinde (ön test) uygulanmıştır. Öğrencilerin uzamsal beceri (uzamsal görselleştirme ve uzamsal ilişkiler) düzeylerini belirlemek için kullanılan RSPM ve ZDT ise deney ve kontrol grubundaki öğrencilere hem deney öncesinde (ön test) hem de deney sonrasında (son test) uygulanmıştır. Öte yandan; öğrencilerin görüş ve düşüncelerini belirlemek amacıyla kullanılan anket formu ve YYGF ise sadece geliştirilen yeni izlence ile eğitim gören deney grubu öğrencilerine deney sonrasında uygulanmıştır. Bu tez çalışmasından elde edilen ilk bulgu; temel tasarım dersinde çoklu zekâ boyutlarını dikkate alan bir izlence veya geleneksel izlence ile eğitim gören öğrencilerin uzamsal beceri düzeylerinin gelişimleri arasında farklılık olduğudur (1H). Bu sonuç; çalışmanın birinci araştırma hipotezini desteklemiştir. Araştırmadan elde edilen ikinci bulgu; temel tasarım dersinde çoklu zekâ boyutlarını dikkate alan bir izlence veya geleneksel izlence ile eğitim gören öğrencilerin akademik başarı düzeyleri arasında farklılık olduğudur (2H). Bu sonuç; çalışmanın ikinci araştırma hipotezini desteklemiştir. Araştımadan elde edilen üçüncü bulgu ise iç mimarlık ve çevre tasarımı birinci sınıf öğrencilerinin uzamsal beceri düzeyleri ile temel tasarım eğitimindeki akademik başarı düzeyleri arasında ilişki olduğudur (3H). Bu sonuç tez çalışmasının üçüncü araştırma hipotezini desteklemiştir. Bu bulgular ışığında; iç mimarlık (ve çevre tasarımı) bölümü birinci sınıf öğretim programında aktarılan temel tasarım eğitiminde çoklu zekâ kuramı üzerinden sekiz farklı beceri alanını harekete geçiren yeni izlence önerisinin, öğrencilerin uzamsal beceri düzeylerine ve akademik başarılarına olumlu yönde etki ettiği çıkarsanmıştır. Bu tez çalışması kapsamında kurulan hipotezler yalnızca tek bir ders üzerinden sınanmış olsa da iç mimarlık (ve çevre tasarımı) eğitiminin en önemli derslerinden biri olan temel tasarım eğitiminin uzamsal becerilerle ilişkisini ortaya koyması; genel olarak iç mimarlık (ve çevre tasarımı) bölümünün uzamsal beceri ile kurduğu bağlılaşık ilişki konusunda da fikir edinmemizi sağlamaktadır. Diğer yandan, gerçekleştirilen araştırmanın 2021-2022 akademik yılının güz dönemi ile sınırlı tutulması ve elde edilen nicel ve nitel verilerin yalnızca tek bir üniversitenin iç mimarlık (ve çevre tasarımı) bölümü öğrencilerinden toplanmış olması bu çalışmanın en önemli yöntemsel sınırlılıklarından biri olarak kabul edilmektedir. Çalışma grubunun sınırlı bir alandan seçilmiş olması, erişilen bulguların genellenebilme olasılığını zayıflatmakta ve araştırmanın dış geçerliğini olumsuz yönde etkilemektedir. Bu bağlamda; düşük dış geçerlik sorununun giderilmesi ve araştırmadan elde edilen verilerin çalışma evrenini temsil edebilmesi için; farklı üniversitelerde temel tasarım eğitimi alan iç mimarlık (ve çevre tasarımı) bölümü birinci sınıf öğrencilerinin de dâhil edildiği enlemsel (kesitsel) yeni araştırmaların planlanması önerilmektedir.

Özet (Çeviri)

Social, cultural, scientific and technological developments in the world cause changes both in the needs of the interior architecture profession and in the perception and comprehension of the students who will receive interior architecture education. This transformation seen in the needs of the profession and the learning methods of candidate students; It also reveals the importance of scientific studies that are planned to be carried out for the structuring of education programs. In this direction; It is seen as an important need to consider interior architecture education as an object of academic studies and to examine it with scientific methods. On the other hand, discussing the point that interior architecture education has reached in Turkey also enables the education given to be questioned in terms of content and method. The increase in scientific activities focused on basic design in recent years, the increase in research focusing on the subject, and the introduction of new methods in the course content concretely show the place and importance of basic design education in interior architecture practice. Basic design education in the first year of the interior architecture (and environmental design) curriculum; It enables students who come from an educational approach based on verbal-mathematical abilities to communicate with the concept of“design”for the first time. This interaction also describes the difficulties faced by students who are successful in secondary education but who try to grasp the alternative ways of thinking and perception required by basic design education. The adaptation problem mentioned here is also fed by the differences between the limited intelligence areas considered in the secondary education curriculum and the cognitive abilities needed in the basic design course. At this point spatial ability; It is of great importance for many disciplines, interior architecture (and environmental design) and STEM (science, technology, engineering and mathematics). The theory of multiple intelligences, proposed by Howard Gardner, argues that intelligence levels are formed through autonomous powers and these powers are represented by eight different ability areas. In this context; It is of great importance that basic design education both considers eight different ability areas of students and includes a method that will improve their spatial ability level. In this study; It is aimed to develop a new curriculum proposal that activates eight abilities areas of students and affects the development of spatial ability levels through multiple intelligence theory for the basic design education in the first year curriculum of the interior architecture (and environmental design) department. The curriculum developed in this context; It is based on three major inputs. The first of these inputs is“basic design education”, which is interpreted through conceptual and formal methods; the second is the“spatial ability”, which is of great importance for interior architecture education; and the third one was determined as“multiple intelligence theory”, which describes the concept of intelligence over eight different ability areas. Three hypotheses were established to examine the effects of the new curriculum proposal developed on students' spatial ability levels and academic achievement. Within the scope of the research carried out with the exploratory sequential mixed method design to test the hypotheses; Quantitative and qualitative data were obtained in two stages and sequentially. In the first stage, quantitative data that can produce direct answers to the research questions; In the second stage, qualitative data were collected, which are thought to contribute to explaining the quantitative findings in more detail. Two different methods were used for the quantitative part of the study. In this context,“experimental method (true experimental design with preliminary test-proof positive control group)”was preferred for both hypothesis: the 1st Hypothesis (1H) was hypothesized through“The difference between the spatial ability levels of the students studying with a curriculum or traditional curriculum that takes into account the dimensions of multiple intelligences in the basic design course”, and the 2nd Hypothesis (2H) was hypothesized through“The difference between the academic success levels of students who receive education in a programme considering multiple intelligence extents or traditional programme in basic design lesson”.“Relational method”was preferred for the 3rd Hypothesis (3H) which was hypothesized through“The relation between the spatial ability levels and academic success levels of internal architecture and environmental design department freshmen in basic design education”. The syllabuses used in the research are independent variable; The spatial ability levels of the students were accepted as the dependent variable. In order for the independent variable to create at least two categories in terms of quality within itself, the stimulus levels of the independent variable were developed, and the new curriculum and the traditional curriculum were developed. In this context, in order to test the significant relationships between the independent variable and the dependent variable of the research; The effect of the new curriculum developed on the spatial ability levels was conceptualized through the intelligence areas that students included in the learning process. This study was conducted among 70 first-year students enrolled in the Basic Design I course at the Department of Interior Architecture and Environmental Design within the Faculty of Fine Arts and Architecture (currently the Faculty of Architecture and Design) of Istanbul Gedik University in the fall term of the 2021-2022 academic year. The study was carried out on a total of 60 (48 female, 12 male) participants aged between 18-22 who were selected considering the exclusion criteria. Within the scope of the research, two different study groups were formed and one of these groups was used as the experimental group and the other as the control group. In order to ensure that the groups are equivalent in terms of variables such as gender and age, a matched random assignment design was preferred. Pre-experimental and post-experimental measurements were made in both groups.“Multiple Intelligence Domains Developmental Assessment Scale (MIDAS)”,“Raven Standard Progressive Matrices (RSPM) Test”and“Mental Rotations Test (MRT)”were used to collect quantitative data in the study. In order to collect the qualitative data of the research,“survey form”and“semi-structured interview form”were used. Within this context; MIDAS, which is used to determine the multiple intelligence areas of the students, was applied to the students in the experimental and control groups only before the experiment (pretest). RSPM and MRT, which were used to determine the spatial ability (spatial visualization and spatial relations) levels of the students, were applied to the students in the experimental and control groups both before the experiment (pretest) and after the experiment (posttest). On the other hand; The questionnaire form used to determine the opinions and thoughts of the students and the semi-structured interview form were only applied to the experimental group students who were educated with the new curriculum developed after the experiment. The first finding obtained from this thesis study; there is a difference between the development of spatial ability levels of students studying with a curriculum or traditional curriculum that takes into account the dimensions of multiple intelligences in the basic design course (1H). This result; supported the first research hypothesis of the study. The second finding obtained from the research; There is a difference between the academic achievement levels of the students studying with a curriculum or traditional curriculum that takes into account the dimensions of multiple intelligences in the basic design course (2H). This result; supported the second research hypothesis of the study. The third finding obtained from the research is that there is a relationship between the spatial ability levels of first year interior architecture and environmental design students and their academic achievement levels in basic design education (3H). This result supported the third research hypothesis of the thesis study. In the light of these findings; It has been deduced that the new curriculum proposal, which activates eight different ability areas through the theory of multiple intelligences in the basic design education taught in the first year curriculum of the interior architecture (and environmental design) department, has a positive effect on both the spatial abilities and academic achievement levels of the students. Although the hypotheses established within the scope of this thesis study were tested on only a single course, the relationship between basic design education, which is one of the most important courses in interior architecture (and environmental design) education, and spatial ability; In general, it also allows us to get an idea of the correlated relationship established by the interior architecture (and environmental design) department with spatial abilities. On the other hand, the fact that the research carried out was limited to the fall term of the 2021-2022 academic year and that the quantitative and qualitative data were collected only from the students of the interior architecture (and environmental design) department of a single university is considered as one of the most important methodological limitations of this study. The fact that the study group was selected from a limited area weakens the possibility of generalization of the findings and negatively affects the external validity of the research. In this context; in order to eliminate the problem of low external validity and to represent the study population of the data obtained from the research; It is recommended to plan new cross-sectional studies, including first-year students of interior architecture (and environmental design) who received basic design education at different universities.

Benzer Tezler

Tez No
191800
Malzeme bilgisi dersi öğretim programının çoklu zeka teorisi temel alınarak değerlendirilmesi
Evaluation of fashion material lesson curriculum depending on multiple intelligences theory as basis
BANU HATİCE GÜRCÜM
Yüksek Lisans
Türkçe
2004
Giyim Endüstrisi Gazi Üniversitesi
Giyim Endüstrisi ve Moda Tasarımı Ana Bilim Dalı
PROF.DR. SEMİHA AYDIN
PROF.DR. TUBA VURAL
Tez No
791535
Biyomimikri ve tersine mühendislik temelli STEM etkinliklerinin tasarlanması kimya derslerinde uygulanması ve etkililiğinin değerlendirilmesi
Designing biomimicry and reverse engineering based STEM activities, implementation in chemistry lessons and evaluation of their effectiveness
DİLER DİLAVER TÜRE
Doktora
Türkçe
2023
Eğitim ve Öğretim Marmara Üniversitesi
Ortaöğretim Fen ve Matematik Alanları Eğitimi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. FİLİZ KABAPINAR
Tez No
51957
Education in interactive media: A survey on the potentials of computers for visual literacy
Bilgisayar ve eğitim: Bilgisayar ve çoklu ortamın görsel duyarlılık için kullanım olanakları
HAKAN GÜLERYÜZ
Yüksek Lisans
İngilizce
1996
Eğitim ve Öğretim İhsan Doğramacı Bilkent Üniversitesi
PROF.DR. BÜLENT ÖZGÜÇ
Tez No
692249
Computing structural analogies of musical rhythms in visual design
Müzikal ritimlerin görsel tasarımdaki yapısal karşılıklarının hesaplanması
SEÇKİN MADEN
Doktora
İngilizce
2021
Mimarlık İstanbul Teknik Üniversitesi
Bilişim Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MİNE ÖZKAR KABAKÇIOĞLU
Tez No
871626
Being heard while staying silenced: Acoustics of design studios
Sessiz kalırken duyulmak: Tasarım stüdyolarının akustiği
MUHTEREM MERVE ÖZGÜNER
Yüksek Lisans
İngilizce
2024
Mimarlık Çankaya Üniversitesi
İç Mimarlık Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. PAPATYA NUR DÖKMECİ YÖRÜKOĞLU

Geri Dön