Geri Dön

Kronik delta hepatitinde düşük doz peginterferon tedavisinin etkinliği ve emniyeti

Başlık çevirisi mevcut değil.

PDF İndir

  1. Tez No: 793439
  2. Yazar: ASIM GURBANOV
  3. Danışmanlar: PROF. DR. ULUS SALİH AKARCA
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: İç Hastalıkları, Internal diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2023
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ege Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: İç Hastalıkları Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 66

Özet

Amaç: Delta hepatit, viral hepatitin en şiddetli şeklidir. Şu anda onaylanmış etkin bir tedavisinin olmamasına rağmen, kabul edilen tek tedavi peginterferon alfa'dır. İlacın yan etkileri ve hastaların ilerlemiş karaciğer hastalığı nedeniyle tüm hastalara standart tedavi dozu uygulanamamaktadır. Bu çalışmada, tedavi eden hekimin takdirine bağlı olarak, haftada 180 μg ve 90 μg veya 135 μg peginterferon-alfa 2a (PegIFN) ile tedavi edilen hastaların temel özellikleri, tedavi yanıtı ve tedavi yan etkileri karşılaştırıldı. Yöntem: Tek merkezli ve retrospektif olarak yapılan bu çalışmada Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi, Hepatoloji Polikliniğinin veri tabanından 2000 – 2020 yılları arasında takip edilen kronik delta hepatitli hastalar tarandı. En az 6 ay boyunca haftada 90 g, 135 g ve 180 g Peginterferon-alfa 2a tedavisi almış toplam 45 hasta seçildi. Daha önce Peginterferon-alfa 2a tedavisi kullanılmış olması hasta seçimi için engel kabul edilmedi. Dekompanse siroz, hepatoselüler karsinom, peginterferon tedavisi için kontrendikasyon ve eşlik eden HCV veya HIV enfeksiyonu olanlar çalışma dışı bırakıldı. Bulgular: Toplam 45 hastadan 20, 15 ve 10 hasta sırasıyla haftada 180 µg, 135 µg ve 90 µg PegIFN aldı. Hastaların 33'ü (%73) erkek, 12'si (%27) kadındı. Yaş ortalaması: 45,2 ± 11,9 yıldı. On yedi (%38) hastada kompanse siroz vardı. On altı hasta (%36) önceden interferon tedavisi almıştı. Yirmi üç (%51) hasta NUC tedavisi aldı. Başlangıçta, 42 hastada (%93) yüksek ALT vardı (medyan: 77 U/L (%95 GA: 67 ila 110)). HBV DNA 30 hastada negatif ve 3 hastada >2000 IU/mL idi. Tüm hastaların HDV RNA'ları pozitifti. Gruplar arasında yaş, cinsiyet, bazal laboratuvar değerleri, siroz varlığı ve önceden interferon kullanımı açısından fark yoktu. Beş hasta 12 aydan daha kısa süre tedavi edildi. Dokuz hasta 18 aydan uzun süre tedavi edildi. Tedavi süresi açısından gruplar arasında fark yoktu. Takip vizitlerinde tüm hastaların yanıt durumu tabloda sunulmuştur. 12. ayda tedaviye yanıt kadınlarda erkeklere göre daha zayıftı (%8'e karşı %42, p=0,038). Sitopeniler açısından gruplar arasında fark yoktu. Sonuç: Hepatit delta tedavisinde düşük doz PegIFN tedavisinin etkinlik ve yan etkiler açısından standart doz tedavisinden farkı yoktur. Maliyet ve yapısal yan etkiler göz önüne alındığında düşük doz tedavi tercih edilebilir.

Özet (Çeviri)

Background and Aims: Delta hepatitis is the most severe form of viral hepatitis. Although there is currently no approved treatment, the only accepted treatment is peginterferon alfa. Due to the side effects of the drug and the patients' advanced liver disease, the standard treatment dose cannot be applied to all patients. This study compared baseline characteristics, treatment response, and side effects in patients treated with 180 µg and 90 µg or 135 µg per week of peginterferon-alpha 2a (PegIFN), at the discretion of the treating physician. Method: In this single-center and retrospective study, patients with chronic delta hepatitis followed up between 2000 and 2020 were scanned from the database of Ege University Medical Faculty, Hepatology Outpatient Clinic. A total of 45 patients who received 90 μg, 135 μg and 180 μg Peginterferon-alpha 2a per week for at least 6 months were selected. The previous use of Peginterferon-alpha 2a treatment is not an obstacle for patient selection. Those with decompensated cirrhosis, hepatocellular carcinoma, contraindications for peginterferon therapy and concomitant HCV or HIV infection were excluded from the study. Results: Out of a total of 45 patients, 20, 15 and 10 patients received 180 µg, 135 µg and 90 µg PegIFN per week, respectively. 33 (73%) patients were male and 12 (27%) were female. Age: 45.2 ± 11.9 years. Seventeen (38%) patients had compensated cirrhosis. Sixteen patients (36%) had received prior interferon therapy. Twenty-three (51%) patients received NUC treatment. At baseline, 42 patients (93%) had elevated ALT (median: 77 U/L (95% CI: 67 to 110)). HBV DNA was negative in 30 patients and >2000 IU/mL in 3 patients. HDV RNAs of all patients were positive. There was no difference between the groups in terms of age, gender, basal laboratory values, presence of cirrhosis and previous use of interferon. Five patients were treated for less than 12 months. Nine patients were treated for more than 18 months. There was no difference between the groups with regard to the duration of treatment. The response status of all patients at the follow-up visits is presented in the table. Response to treatment at month 12 was poorer in women than in men (8% vs. 42%, p=0.038). There was no difference between the groups in terms of cytopenias. Conclusion: Low-dose PegIFN therapy in the treatment of hepatitis delta is not different from standard-dose therapy in terms of efficacy and side effects. Considering the cost and constitutional side effects, low-dose treatment may be preferred.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    370015

    İnterferon alfa tedavisinin kronik delta hepatitin doğal seyri üzerine etkisinin araştırılması

    Başlık çevirisi yok

    ÖZGEN AHMET YILDIRIM

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    Gastroenterolojiİstanbul Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÇETİN KARACA

  2. Tez No

    308174

    Hepatit b'li hastalarda ilk tanı anında viral ve biyokimyasal parametrelerin incelenmesi

    Examination of viral and biochemical parameters at initial admission in patients with hepatitis b

    MAHMUT DEDE

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    GastroenterolojiYüzüncü Yıl Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. AHMET CUMHUR DÜLGER

  3. Tez No

    267767

    Kronik delta hepatitinde Hepatit B virusu yüzey antijeni titresi ile hepatit delta virusu replikasyon düzeyi ve inflamatuvar aktivite arasında bir ilişki var mıdır?

    Is there any corelation between inflamatory activity and delta viral replication level and HBsAg level in chronic delta hepatitis?

    BİNNUR PINARBAŞI ŞİMŞEK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    Gastroenterolojiİstanbul Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SABAHATTİN KAYMAKOĞLU

  4. Tez No

    236187

    Delta hepatitinde uzun süreli pegile-interferon tedavisinin etkinliği

    Efficiency of treatment of long period pegile-interferon in delta hepatitis

    RECEP TEKİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    GastroenterolojiDicle Üniversitesi

    Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MUSTAFA KEMAL ÇELEN

  5. Tez No

    256236

    Hepatit delta virüsü (HDV) tanısında 'real time' PZR temelinde yeni bir yöntem geliştirilmesi

    Development of a new method based on real time PCR in the diagnosis of hepatitis delta virus (HDV)

    YASEMİN ÇELİK

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    BiyoteknolojiAnkara Üniversitesi

    Biyoteknoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. A. İRFAN SOYKAN

Geri Dön