Geri Dön

Polikistik over sendromlu hastalardahiperandrojenizmin tip 2 diabetes mellitus vebozulmuş glukoz toleransı üzerine etkisininaraştırılması

Research on the effect of hyperandrogenism on TYPE 2 diabetes mellitus and impared glucose tolerance with patients polycystic over syndrome

  1. Tez No: 803576
  2. Yazar: ESRA EMRAL ATEŞCİ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. BERNA DİLBAZ
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Kadın Hastalıkları ve Doğum, Obstetrics and Gynecology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2023
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bakanlığı
  10. Enstitü: Ankara Etlik Şehir Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 128

Özet

Polikistik over sendromu (PKOS) genel jinekoloji ve infertilite kliniklerinde en sık karşılaştığımız hastalıklardan biridir. Biz de prospektif gözlemsel bir çalışmayla TC Sağlık Bakanlığı Sağlık Bilimleri Üniversitesi Etlik Zübeyde Hanım Kadın Hastalıkları ve Araştırma Hastanesi İnfertilite Kliniğine; infertilite, oligo/amenore, hirsutizm, akne, alopesi nedeniyle başvuran, Rotterdam tanı kriterlerine göre PKOS tanısı almış hastaları inceledik ve hiperandrojenik olan ve olmayan hastalarda Tip 2 Diabetes Mellitus (T2DM), Bozulmuş Glukoz Toleransı (IGT) insidansının araştırılmasını amaçladık. Böylece insülin direncine sahip prediyabetik hastalara erken tanı koyup önlemler alarak bu hastalarda tip 2 DM gelişimini engellemeyi amaçladık. Çalışmamız, Sağlık Bilimleri Üniversitesi Ankara Etlik Zübeyde Hanım Kadın Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi Etik Kurulu'nun 21/09/2022 tarih ve 2022/136 sayılı onayı alındıktan sonra tek merkezli prospektif gözlemsel olarak planlandı. Ekim 2022 - Mart 2023 tarihleri arasında infertilite polikliniğine başvuran Rotterdam Kriterlerine göre PKOS tanısı almış 18-40 yaş aralığındaki hastalardan gönüllü olanlar aydınlatılmış onamları alınarak çalışmaya dahil edildi. Çalışmamıza 18-40 arasında, Rotterdam kriterlerine göre PKOS tanısı almış Tip 1 veya Tip 2 Diyabetes Mellitus tanısı almamış, hiperandrojenemiye neden olacak bir patolojisi olmayan ve son 3 ay içerisinde herhangi bir hormonal tedavi almamış olgular dahil edildi. Kliniğimizde PKOS tanısı konması ve izlemi için rutin olarak yapılmakta olan testlerin değerlendirilmesi ile hiperandrojenik olan ve olmayan PKOS olgularını karşılaştırdık. Ayrıca tüm hastalar 18-29, 30-34 ve 35-40 yaş olarak 3 gruba ayrıldı. Hastalar hem yaş gruplarına hem de fenotiplerine göre ayrılarak, subgrupları değerlendirdik. Çalışmanın örneklem büyüklüğü için G-power 3.1 analizi yapıldığında %95 güven aralığı ile örneklem büyüklüğü hiperandrojenik olan grup için (n=101), hiperandrojenik olmayan (kontrol) grup için (n=101) olgu olarak belirlendi. Ayrıntılı anamnez, demografik veriler, tıbbi ve jinekolojik öyküsü, yakınmaları, ailede PKOS öyküsü alındıktan sonra modifiye Ferriman-Gallwey skorlama yöntemi kullanılarak hastaların hirsutizm skoru değerlendirildi. Modifiye Ferriman Gallwey skorlaması sonucunun 8'den küçük olması normalken, 8-15 arası değerler hafif hirsutizm ve 15'ten büyük değerler ciddi hirsutizm olarak tanımlanır. Bizim çalışmamızda, Ferrimann-Gallwey skorlaması 8 ve üzerinde olan olgular klinik hiperandrojenizm olarak değerlendirilmiştir. Transabdominal veya transvajinal ultrasonografi ile overlerde polikistik over morfolojisi (PKOM) (2-9 mm çapında 12 veya daha fazla folikülü ve/veya over hacminde (>10cm3) artış olan over) varlığı kaydedildi. Ayrıca erken proliferatif fazda (3.-5.günler) rutin hormon profili (B- HCG, FSH, LH, E2, TSH, PRL, AMH, 17OHP, Androstenodion, DHEA, DHEAS, Total testosteron, Serbest testosteron, SHBG, FAI…), siklusun 21-23.günlerinde ise progesteron düzeyleri ölçüldü. [TT/ SHBG (nmol/L) × 100] formülü hesaplanılarak FAİ değerlendirildi. Açlık kan şekeri (AKŞ), açlık insulin, HbA1c, total kolesterol, trigliserid bakıldı. HOMA-IR [Açlık glukozu (nmol/L) × açlık insülin (µU/mL)/22.5], FGIR [açlık glukoz/insulin] oranı hesaplandı. Polikistik over sendromlu hastalarda insulin direnci HOMA-IR için eşik değer 2.5 olarak kabul edildi. İnsülin duyarlılığı FGIR eşik değeri 4.5 olarak kabul edildi ve 2 saatlik 75 gr OGTT ile tip 2 DM ve bozulmuş glukoz toleransı taraması yapıldı. Hastalara tip 2 diyabetes mellitus veya bozulmuş glukoz toleransı taraması Amerikan Diyabet Cemiyeti (ADA) kriterlerine göre yapıldı . ADA kriterlerine göre bozulmuş glukoz toleransı için 75 gr OGTT 0.saat glukoz değeri (açlık kan şekeri) >100 mg/dl, 75 gr OGTT 2. saat glukoz değeri >140 mg/dl, HbA1c > 5.7 sınır değer olarak kabul edilmektedir. PKOS tanısı alan hiperandrojenik olan ve olmayan hastalar 75 gr OGTT sonuçları değerlendirilerek, tip 2 diyabetes mellitus ve bozulmuş glukoz toleransı riskleri karşılaştırıldı. Modifiye Ferriman-Gallwey skorlama sistemine göre hiperandrojenik olan (Fenotip A+B+C) grubu ile hiperandrojenik olmayan Fenotip D grubunu demografik özellikleri ve hormonal parametrelerine göre karşılaştırdığımızda mFG skoru hiperandrojenik (Fenotip A+B+C) grupta daha yüksekti. AMH değerlerinin hiperandrojenik olan hastalarda hiperandrojenik olmayan hasta grubuna göre daha yüksek olduğunu tespit ettik. Hiperandrojenik hasta grubunda AMH ile FAI ve VKİ arasında koreleasyonları incelendiğinde hiperandrojenik olan ve olmayan gruplarda AMH ile FAI arasında ve AMH ile VKİ arasında anlamlı koreleasyon bulunmadı. Ancak her iki grupta da FAI ile VKİ arasında anlamlı koreleasyon bulundu. Ayrıca hem hiperandrojenik (Fenotip A+B+C) olan hem de hiperandrojenik olmayan fenotip D grubunda FAI ile insulin direnci parametreleri arasında koreleasyon baktığımızda 75 gr OGTT 2. Saat glukoz, HOMA-IR, açlık insülin ve FGIR değerleriyle ile koreleasyon gösterdi. PKOS tanısı almış hasta grubumuzda fenotiplerine göre 75 gr OGTT 0.saat glukoz (açlık kan şekeri) değeri >100 mg/dl olan fenotip A da 3 (%5,6), fenotip B de 2 (%12,5), fenotip C de 1 (%3,2), fenotip D de 6 (%5,6) hasta vardı. 75 gr OGTT 2. saat glukoz değeri >140 mg/dl olan fenotip A da 12 (%22,2), fenotip B de 2 (%12,5), fenotip C de 6 (%19,4), fenotip D de 11 (%10,9) hasta vardı. HbA1c > 5.7 olan fenotip A da 10 (%18,5), fenotip B de 4 (%25), fenotip C de 9 (%29), fenotip D de 12 (%11,9) hasta vardı. PKOS'ta hiperandrojenemi ile bozulmuş glukoz metabolizması arasındaki ilişkinin altında yatan mekanizma tam olarak anlaşılamamıştır, ancak bunun insülin direnci ve beta hücre disfonksiyonu ile ilgili olduğu düşünülmektedir. Bu nedenle, hiperandrojenizm, insülin direnci ve obezitenin PKOS'un metabolik özellikleri üzerindeki etkileri bir bütün olarak incelenmelidir. Aynı şekilde VKİ ile FAI arasındaki pozitif ilişki insulin direnci için bir risk faktörüdür. Yaptığımız analizlerde VKİ 28 kg /m2 ve üzerinde ise bozulmuş glukoz toleransı taraması yapmak gerektiğine dair veriler elde ettik. Ayrıca PKOS lu hastalarda yüksek AMH değerleri hiperandrojenizm ve insulin direnciyle ilişkisi netlik kazanmış olmasa da çalışmalar devam etmektedir ve yaptığımız analizler sonucunda AMH 5 ng/ml üstünde olan hastalara da bozulmuş glukoz toleransı taraması yapmak önemlidir. Çalışmamızda PKOS hastalarının fenotipine bakılmaksızın bozulmuş glukoz toleransı ve tip 2DM açısından risk taşıdığını ve tüm PKOS hastalarının klinik ve biyokimyasal hiperandrojenizm bulguları olmasa da 75 gr OGTT ile taranması gerektiği sonucuna vardık. PKOS'lu kadınlarda altta yatan mekanizmaları tam olarak anlamak ve bu metabolik anormallikleri önlemek veya tedavi etmek aynı zamanda etkili müdahaleler geliştirmek için daha fazla araştırmaya ihtiyaç vardır.

Özet (Çeviri)

Polycystic ovary syndrome (PCOS) is one of the most common diseases in general gynecology and infertility clinics. We conducted a prospective observational study in the Infertility Clinic of the Ministry of Health, University of Health Sciences, Etlik Zübeyde Hanım Gynecology and Research Hospital; We examined the patients who presented with infertility, oligo/amenorrhea, hirsutism, acne, alopecia and diagnosed with PCOS according to the Rotterdam diagnostic criteria, and aimed to investigate the incidence of Type 2 Diabetes Mellitus (T2DM), Impaired Glucose Tolerance (IGT) in hyperandrogenic and non-hyperandrogenic patients. Thus, we aimed to prevent the development of type 2 DM in prediabetic patients with insulin resistance by early diagnosis and taking precautions. Our study was planned as a single-center, prospective observational study after the approval of the Ethics Committee of Health Sciences University Ankara Etlik Zübeyde Hanım Gynecology and Research Hospital, dated 21/09/2022 and numbered 2022/136. Volunteer patients between the ages of 18-40 and diagnosed with PCOS according to the Rotterdam Criteria, who applied to the infertility outpatient clinic between October 2022 and February 2023, were included in the study after their informed consent was obtained. Our study included cases between 18 and 40 who were diagnosed with PCOS according to the Rotterdam criteria, were not diagnosed with Type 1 or Type 2 Diabetes Mellitus, had no pathology to cause hyperandrogenemia, and had not received any hormonal treatment in the last 3 months. We would compare PCOS cases with and without hyperandrogenicity with the evaluation of tests routinely performed for the diagnosis and follow-up of PCOS in our clinic. In addition, all patients were divided into 3 groups as 18-29, 30-34 and 35-40 years old. We evaluated subgroups by dividing the patients according to both age groups and phenotypes. When the G-power 3.1 analysis was performed for the sample size of the study, the sample size was determined as a case for the hyperandrogenic group (n=101) and for the non-hyperandrogenic (control) group (n=101) with a 95% confidence interval. After taking detailed anamnesis, demographic data, medical and gynecological history, complaints, family history of PCOS), the hirsutism score of the patients was evaluated using the modified Ferriman-Gallwey scoring method. A modified Ferriman Gallwey score of less than 8 is normal, while values between 8 and 15 are defined as mild hirsutism and values greater than 15 are defined as severe hirsutism. In our study, cases with a Ferrimann-Gallwey score of 8 and above were evaluated as clinical hyperandrogenism. Polycystic ovarian morphology (PCOM) in the ovaries by transabdominal or transvaginal ultrasonography (12 or more follicles (2-9 mm in diameter) and/or increase in ovarian volume (>10cm3)) ovary) was recorded. In addition, hormone profile (B- HCG, FSH, LH, E2, TSH, PRL, AMH, 17OHP, Androstenodione, DHEA, DHEAS, Total testosterone, Free testosterone, SHBG, FAI…) in the early proliferative phase (3rd-5th days). and progesterone levels were measured on the 21st-23rd days of the cycle. FAI was evaluated by calculating the formula TT/SHBG (nmol/L) × 100]. Fasting blood glucose (FG), fasting insulin, HbA1c, total cholesterol, triglyceride were measured. HOMA-IR [Fasting glucose (nmol/L) × fasting insulin (µU/mL)/22.5], FGIR [fasting glucose/insulin] ratio was calculated. The threshold value for insulin resistance HOMA-IR was accepted as 2.5 in patients with polycystic ovary syndrome. Insulin sensitivity FGIR threshold value was accepted as 4.5, and TYPE 2 DM and impaired glucose intolerance were screened with a 2-hour 75 g OGTT. The patients were diagnosed with type 2 diabetes mellitus and impaired glucose tolerance according to the criteria of the American Diabetes Association (ADA) (1). According to ADA criteria, for impaired glucose tolerance, 75 g OGTT 0th hour glucose value (fasting blood glucose) value is considered as >100 mg/dl, 75 g OGTT 2nd hour glucose value >140 mg/dl, HbA1c > 5.7 limit value. The risk of type 2 diabetes mellitus and impaired glucose intolerance was compared by evaluating the 75-g OGTT results of hyperandrogenic and non-hyperandrogenic patients diagnosed with PCOS. When we compared the hypernadrogenic (Phenotype A+B+C) group and the non- hyperandrogenic Phenotype D group according to the modified Ferriman-Gallwey scoring system according to their demographic characteristics and hormonal parameters, the mFG score was higher in the (Phenotype A+B+C) group. We found that AMH values were higher in hyperandrogenic patients than in non- hyperandrogenic patients. When the correlations between AMH and FAI and BMI in the hyperandrogenic patient group were examined. There was no significant correlation between AMH and FAI and between AMH and BMI in hyperandrogenic and non-hyperandrogenic groups. However, a significant correlation was found between FAI and BMI in both groups. In addition, we found a significant correlation between FAI and especially OGTT 2nd Hour glucose value and HOMA-IR in both the hyperandrogenic (Phenotype A+B+C) group and the non-hyperandrogenic phenotype D group. In our patient group diagnosed with PCOS, 75 gr OGTT 0.hour glucose value (fasting blood glucose) value >100 mg/dl according to their phenotype was 3 (5.6%) in phenotype A, 2 (12.5%) in phenotype B, phenotype There were 1 (3.2%) patients in C and 6 (5.6%) patients in phenotype D. 75 gr OGTT 2nd hour glucose value >140 mg/dl in phenotype A 12 (22.2%), in phenotype B 2 (12.5%), in phenotype C 6 (19.4%), in phenotype D There were 11 (10.9%) patients. There were 10 (18.5%) patients in phenotype A with HbA1c > 5.7, 4 (25%) patients in phenotype B, 9 (29%) patients in phenotype C, and 12 (11.9%) patients in phenotype D. When we looked at the correlation between FAI and insulin resistance parameters, HOMA-IR showed a correlation with fasting insulin and FGIR. No correlation was found with 75 g OGTT 0th Hour and 2nd Hour glucose values. The mechanism underlying the relationship between hyperandrogenemia and impaired glucose metabolism in PCOS is not fully understood, but it is thought to be related to insulin resistance and beta cell dysfunction. Therefore, the effects of hyperandrogenism, insulin resistance, and obesity on the metabolic features of PCOS should be studied as a whole. Likewise, the positive relationship between BMI and FAI is a risk factor for insulin resistance. In our analyzes, we obtained data indicating that if the BMI is 28 kg / m2 and above, it is necessary to screen for impaired glucose tolerance. In addition, although the relationship of high AMH values with hyperandrogenism and insulin resistance has not been clarified in patients with PCOS, studies are ongoing and it is important to screen for impaired glucose tolerance in patients with AMH above 5 ng/ml as a result of our analyzes. In our study, we concluded that PCOS patients are at risk for impaired glucose tolerance and type 2DM, regardless of their phenotype, and that all PCOS patients should be screened with a 75 g OGTT even if they do not have clinical and biochemical findings. hyperandrogenism. More research is needed to fully understand the underlying mechanisms in women with PCOS and to develop effective interventions to prevent or treat these metabolic abnormalities.

Benzer Tezler

  1. Polikistik over sendromlu kadınlarda akarbozun insülin direnci ve hiperandrojenemi üzerine etkisi

    The Effects of acarbose in insulin resistance and hyperandrogenism in women with polycystic ovary syndrome

    IŞIL KUNDAK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1999

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıDokuz Eylül Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SENA YEŞİL

  2. Polikistik over sendromlu kadınlarda serum leptin konsantrasyonları

    Serum leptin concentrations in women with polycystic ovary syndrome

    MUHİTTİN HİKMET TELLİ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2000

    Kadın Hastalıkları ve DoğumGazi Üniversitesi

    Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MÜLAZIM YILDIRIM

  3. Polikistik over sendromlu hastalarda serum zonulin ve plazminojen aktivatör inhibitörü-1 düzeylerinin insülin direnci ile ilişkisi

    The relationship of serum zonulin and plasminogen activator inhibitor-1 levels with insulin resistance in patients with polycystic ovary syndrome

    MERVE KAHRAMAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Kadın Hastalıkları ve DoğumSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SADIK ŞAHİN

  4. Polikistik over sendromlu infertil olgularda cerrahi ovulasyon indiksiyonunun kumulatif ovulasyon ve gebelik oranlarına etkisi

    The effect of surgical ovulation induction on cumulative ovulation and pregnancy rates in infertility patients with polycystic ovary syndrome

    ALİ BUHUR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1997

    Kadın Hastalıkları ve Doğumİnönü Üniversitesi

    Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. ÖZCAN BALAT