Çocuk sağlığı ve hastalıkları uzmanlık eğitimialan hekimlerin erken çocukluk dönemindegelişim ve gelişimsel sorunlara yaklaşım ileilgili bilgi düzeyinin değerlendirilmesi
Paediatric health and diseases speciality educationevaluation of field physicians' level of knowledge about development in early childhood and approach to developmental problems
- Tez No: 822234
- Danışmanlar: DOÇ. DR. EMİNE BAHAR BİNGÖLER PEKCİCİ
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
- Anahtar Kelimeler: Pediatri eğitimi, Gelişimsel sorunlar, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları uzmanlık eğitimi, Pediatrics education, Developmental problems, Pediatrics specialty training
- Yıl: 2023
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ankara Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 78
Özet
Giriş: Erken çocukluk döneminin önemine dair son yıllarda ulusal ve uluslararası düzeyde önemli farkındalıklar kazanılmış ve bu konu ile ilgili çalışma planlamalarına sağlık sisteminde ve çocuk sağlığı ve hastalıkları alanında daha fazla yer verilmeye başlanmıştır. Özellikle orta ve düşük gelirli ülkelerdeki sağlık sistemi içinde çocukların gelişimsel güçlüklerinin önlenmesi ve erken tanımlanmasına yer verilmesinin gerekliliği önemle vurgulanmaktadır. Günümüzde çocuk sağlığı ve hastalıkları uzmanlarının, çocukların iyilik hali üzerindeki güçlü etkileri nedeni ile gelişimsel ve sosyal bağlamda da sorumlu oldukları kabul edilmektedir. Çocukların en üst gelişimsel potansiyellerine ulaşabilmelerini sağlamak için erken tanı ve erken müdahale esastır ve çocuk sağlığı hizmeti verenlerin bir önceliği olmalıdır. Genel pediatride tüm yakınmaların yaklaşık %25-%30' u gelişim ya da davranış kökenlidir. Gelişimsel sorunların saptanması ve erken tedavi edilmesindeki yetkinliğin çocuk sağlığı ve hastalıkları eğitimi esnasında bu alanda alınan eğitimin kalitesine bağlı olduğu gösterilmiştir. Çocuk sağlığı ve hastalıkları uzmanı tarafından yapılacak muayene sırasında ailelere çocuk gelişimi hakkında kanıta dayalı ve doğru bilgileri verebilmek onları desteklemek ve gelişimsel sorunları önlemek için önemli bir fırsattır. Amaç: Bu çalışmada Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalında uzmanlık eğitimi alan hekimlerin erken çocukluk döneminde gelişim ve gelişimsel sorunlara yaklaşım konularında bilgi düzeylerinin değerlendirilmesi, aynı zamanda uzmanlık eğitimi alan hekimlerin bilgi düzeylerinin uzmanlıktaki eğitimi süresi ve erken çocukluk döneminde gelişim ve gelişimsel sorunlara yaklaşım konularında eğitim almış olmak ile ilişkisinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışma, 01/05/2022-01/05/2023 tarihleri arasında Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları uzmanlık eğitimi almakta olan araştırmaya onam veren ve anketi yanıtlamaya gönüllü olan asistanlara uygulanmıştır. Çocuk sağlığı ve hastalıkları uzmanlık eğitimi almakta olan 106 pediatri asistanına klinik uygulamalarında gelişimsel konulara yer verme, karşılaştıkları zorluklar ve ilişkili etmenleri içeren, 30 soruluk bir anket uygulanmıştır. 15 Bulgular: Çalışmaya toplamda 106 (%69,7) hekim katıldı. Hekimlerin 85 (%80,2)' si kadın, 21 (%19,8)' i erkekti ve yaş ortancası 28 yıl idi (en az: 24- en çok:47 yıl). Çalışmaya katılan hekimlerin uzmanlık eğitim süresi ortancası 24 ay (en az: 1- en çok: 68 ay) olup, 22'si (%20,75) ilk yıl, 26'sı (%24.52) ikinci yıl, 20'si (%18,86) 3.yıl, 38'i (%35,84) 3.yıl üzeri asistan idi. Gelişimsel Pediatri asistan derslerine katılan asistanların sayısı 61 (%57,5), katılmayan asistan sayısı 45 (%42,5) idi. Gelişimsel Pediatri rotasyonu yapan katılımcı sayısı 11 (%10,4), rotasyon yapmayan katılımcı sayısı 95 (%89,6) idi. Sağlıklı çocuk izlem sırasında yeterli gelişimsel destekleme beceri ve tutumlarına sahip olduğunu düşünen (8-9-10 puan veren) katılımcıların sayısı 36 (%34) kişiydi.Hekimlerin 1/5'i gelişimsel zorlukların erken tanısında kullanılacak olan araçları bildiğini, gelişimsel zorluklara erken tanı koyarak etkili yönlendirme yapabileceğini bildirmiştir (% 18). Gelişimsel zorlukları ya da riskleri bulunan prematüre bebeklerin gelişimsel risklerinin saptanması, değerlendirilmesi ve yönlendirilmesinde hekimler % 26 oranında kendilerini yeterli olarak değerlendirmiş, serebral palsi gibi kronik hastalıkları olan çocukların izleminde ise kendilerini yaklaşık % 20 oranında yeterli olarak değerlendirdiklerini bildirmişlerdir. Erken çocukluk çağında sık karşılaşılan davranış sorunlarından yeme ve uyku sorunlarına yaklaşım deneyimleri konusunda ise hekimlerin % 10'u kendilerini yeterli bulduklarını bildirmiştir Çocuk sağlığı ve hastalıkları uzmanlık eğitimi alan hekimlerin KDÖ toplam puanı ortancası ile yaş (p=0.001) ve kıdem ayı (p=0.000), uzmanlık eğitimi süresinde gelişimsel pediatri asistan dersi almış olmak (p= 0.000) ve gelişimsel pediatride rotasyon yapmış olmak arasında Pearson Chi-Square testi kullanılarak yapılan analizde istatistiksel olarak anlamlı ilişki saptanmıştır. Sonuç: Anket sonuçlarına göre asistanlarımızın çoğunun sağlıklı çocuk izlemi sırasında gelişimi sağlayan ve destekleyen temel kuramları yeteri kadar bilmedikleri görüldü. Özellikle prematürite, serebral palsi ve altta yatan kronik hastalığı olan hastaların gelişiminin değerlendirilmesi ve desteklenmesi konusunda asistanların kendilerine güvenmedikleri ve bu sorularda kendilerine 8 ve üzeri puan veren asistanların sayının az oluğu görüldü.
Özet (Çeviri)
ntroduction: In recent years, there has been a significant national and international awareness of the importance of early childhood and more attention has been paid to the planning of studies on this subject in the health system and in the field of pediatrics. Especially in middle and low-income countries, the need to include prevention and early identification of developmental difficulties of children in the health system is emphasized. Today, it is recognized that pediatricians are also responsible for the developmental and social context due to their strong influence on children's well-being. Early diagnosis and early intervention are essential to ensure that children reach their highest developmental potential and should be a priority for child health care providers. Approximately 25%-30% of all complaints in general pediatrics are of developmental or behavioral origin. It has been shown that competence in the detection and early treatment of developmental problems depends on the quality of the education received in this field during pediatrics training. Providing evidence-based and accurate information about child development to families during the examination by a pediatrician is an important opportunity to support them and prevent developmental problems. Objective: The aim of this study was to evaluate the level of knowledge of physicians receiving specialty training in the Department of Pediatrics, Faculty of Medicine Ankara University, on early childhood development and approach to developmental problems, and to evaluate the relationship between the level of knowledge of physicians receiving specialty training and the duration of training in the specialty and having received training on early childhood development and approach to developmental problems. Materials and Methods: The study was conducted between 01/05/2022 and 01/05/2023 among pediatric residents who gave consent to the study and volunteered to answer the questionnaire. A 30-question questionnaire including the inclusion of developmental issues in clinical practice, difficulties encountered and related factors was administered to 106 pediatric residents in pediatrics residency training. Findings: A total of 106 (69.7%) physicians participated in the study. Of the physicians, 85 (80.2%) were female, 21 (19.8%) were male, and the median age was 28 years 17 (minimum: 24-maximum: 47 years). The median duration of specialty training of the physicians participating in the study was 24 months (minimum: 1-maximum: 68 months), 22 (20.75%) were first year residents, 26 (24.52%) were second year residents, 20 (18.86%) were third year residents, and 38 (35.84%) were residents over the third year. The number of residents who attended Developmental Pediatrics resident courses was 61 (57.5%) and the number of residents who did not attend was 45 (42.5%). The number of participants who did developmental pediatrics rotations was 11 (10.4%) and the number of participants who did not rotate was 95 (89.6%). The number of participants who thought that they had adequate developmental support skills and attitudes during healthy child follow-up (scoring 8-9-10) was 36 (34%). ¼ of the physicians reported that they knew the tools to be used in the early diagnosis of developmental difficulties and that they could provide effective guidance by early diagnosis of developmental difficulties (18%). Physicians rated themselves as competent in the detection, evaluation and guidance of developmental risks of premature infants with developmental difficulties or risks by 26%, and in the follow-up of children with chronic diseases such as cerebral palsy, they reported that they rated themselves as competent by approximately 20%. Regarding their experiences in approaching eating and sleep problems, which are common behavioral problems encountered in early childhood, 10% of the physicians reported that they found themselves adequate. The Pearson Chi-Square test revealed a statistically significant correlation between the median of the total score of the CSQ and age (p=0.001) and months of seniority (p=0.000), having taken a developmental pediatrics resident course during residency training (p=0.000) and having rotated in developmental pediatrics. Conclusion: According to the survey results, it was observed that most of our residents were not sufficiently familiar with the basic institutions that provide and support development during healthy child follow-up. It was observed that the residents were not confident especially in evaluating and supporting the development of patients with prematurity, cerebral palsy and underlying chronic diseases and the number of residents who gave themselves a score of 8 and above in these questions was low.
Benzer Tezler
- İzmir ilinde üniversite ve eğitim araştırma hastanelerindegörev yapmakta olan çocuk sağlığı ve hastalıkları uzmanlıköğrencilerinin otizm spektrum bozukluğu hakkında bilgi,tutum ve davranışlarının değerlendirilmesi
Evaluation of knowledge, attitudes and behaviors ofpediatric health and diseas specialty residents regardingautism spectrum disorder in University and training andresarch Hospitals in İzmir, Turkey
ÖYKÜ YAVUZ KAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
PsikiyatriEge ÜniversitesiÇocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SEZEN KÖSE
PROF. DR. TEZAN BİLDİK
- İstanbul'daki üniversite ve sağlık bakanlığı eğitim araştırma hastanelerinde çocuk sağlığı ve hastalıkları alanında tıpta uzmanlık eğitimialan hekimlerin ergen sağlığı konusundaki bilgi, beceri, tutum ve uygulamaları
Assessment of knowledge, skills, attitudes, practices and training needs of paediatric residents working at İstanbul with regard to adolescent medicine.
HAMDİ MURAT YILDIRIM
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2008
Çocuk Sağlığı ve Hastalıklarıİstanbul ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MÜJGAN ALİKAŞİFOĞLU
- Etkin emzirme eğitimi alan postpartum depresyonlu anne bebeklerinin doğum sonrası ilk iki aylık dönemde antropometrik ölçümlerinin değerlendirilmesi
Evaluation of the anthropometric measurements of postpartum depressed moms who receive effective breastfeeding training in the first two-month period after the birth
HACER HİCRAN MUTLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2009
Aile HekimliğiSağlık BakanlığıÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
UZMAN MÜFERET ERGÜVEN
- Adıyaman ilinde süt çocukluğu döneminde beslenme alışkanlıklarına etki eden faktörlerin değerlendirilmesi
Evaluation of the factors affecting nutrition habits during infancy in adıyaman province
SAMET BENLİ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıAdıyaman ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. HABİP ALMİŞ
- Iki yaşından küçük çocuğu olan annelerin anne sütü ve emzirme ile ilgili bilgi ve davranışlarının değerlendirilmesi
Evaluation of knowledge and behaviors of mothers whohave children under two years old about breast milkand breastfeeding
MEHMET MUSTAFA KELEŞ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. FATİH MEHMET KIŞLAL