Geri Dön

Ailevi akdeniz ateşi ve entezit ilişkili artrit birlikteliğinin hastalık prognozuna etkisinin retrospektif olarak değerlendirilmesi

A retrospective evaluation of the effect of combination of familial mediterranean fever and enthesitis-related arthritis on disease prognos

PDF İndir

  1. Tez No: 832849
  2. Yazar: HANDE TARHAN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. ŞEVKET ERBİL ÜNSAL
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Ailesel Akdeniz ateşi, entezit ilişkili artit, hastalık prognozu, Familial Mediterranean fever, enthesitis related arthritis, disease prognosis
  7. Yıl: 2023
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Dokuz Eylül Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 79

Özet

Giriş: Ailesel Akdeniz ateşi (AAA), kendi kendini sınırlayan tekrarlayan ateş atakları ve yüksek akut faz reaktanlarının eşlik ettiği poliserozit atakları ile karakterize otoinflamatuvar bir hastalıktır. Tekrarlayan ateş ve serözit atakları yanında artralji, entezit, eforla tetkiklenen bacak ağrısı, miyalji, sakroiliit ve alt ekstremite sinoviti gibi epizodik olmayan kas-iskelet sistemi bulguları AAA'de görülebilmektedir. Ülkemizde sık görülen AAA'nin tekrarlayan akut artrit atakları yanında kronik artrit, entezit ve sakroiliit gibi klinik bulguları; EİA ile benzerlik göstermektedir. Amaç: AAA ve EİA birlikteliği olan hastaların demografik verilerini, klinik ve laboratuvar özelliklerini, tedavi yanıtlarını, hastalık prognozlarını değerlendirmeyi ve bu bulguları sadece AAA tanılı hastalar ve sadece EİA tanılı hastalar ile kıyaslamayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Dokuz Eylül Üniversitesi Çocuk Romatoloji polikliniğine en az 1 yıl düzenli takibe gelen, Ailesel Akdeniz ateşi tanısı için hem Tel-Hashomer tanı kriterleri hem de Ankara kriterlerini karşılayan ve ekzon 10 mutasyonuna sahip olan hastalar, entezit ilişkili artrit tanısı için ILAR tanı kriterlerini karşılayan hastaların dosyaları retrospektif olarak tarandı. Her iki tanıya sahip belirlenen kriterlere uygun 21 hasta saptandı. Sadece AAA ve sadece EİA tanılı hasta sayısı daha fazla olduğu için ortak grubu yansıtacak şekilde basit rastgele randomizasyon ile sadece AAA tanılı 80 hasta, sadece EİA tanılı 76 hasta çalışmaya alındı. Her bir hastanın yaşı, cinsiyeti, tanısı, tanı alma yaşı, tanı gecikme süresi, takip süresi, aile öyküsü, akrabalık durumu, klinik bulguları, atak/hastalık aktivasyon dönemindeki ve remisyon dönemindeki laboratuvar sonuçları, aldıkları tedaviler belirlendi. AAA tanısı olan hastalarda atak sıklığı, kolşisin öncesi ve sonrası atak sıklığı ve AAA şiddet skoru, MEFV gen mutasyonu, kolşisin yanıtı; EİA tanısı olan hastalarda direk grafi ve MR görüntüleme sonuçları ve HLA-B27 pozitiflik durumu hasta grupları arasında kıyaslandı. İstatistiksel analiz“SPSS (statistical package for the social science) 26.0 for Windows”programı kullanılarak yapıldı. Bulgular: Çalışmaya 80 hasta AAA, 76 hasta EİA ve 21 hasta AAA+EİA dahil edildi. Hastaların AAA grubunda 51'i (%63,7) AAA+EİA grubunda 15'i (%71,4) erkekti (p: 0,510). AAA grubunun yaşı 7 (SS: 3,8), AAA+EİA grubunun yaşı 10 (SS:3,5) EİA grubun yaşı 13 (SS:2,5) saptandı (p:0,001). AAA tanılı hastaların 32'sinde (%40), AAA+ EİA tanılı hastaların 8'inde (%38,1) ailede AAA öyküsü vardı (p:0,099). AAA tanılı hastaların 16'sında (%20) akrabalık varken, AAA+ EİA tanılı hastaların hiçbirinde akrabalık yoktu (p:0,021). Atak döneminde CRP değeri AAA tanılı hastalarda 90,96 mg/L (SS:67,03), AAA+EİA tanılı hastalarda 42,44 mg/L (SS:27,37), EİA tanılı hastalarda 21,36 mg/L (SS:33,46) saptandı (p:0.00). MEFV gen analizine göre homozigot ekzon 10 mutasyonu olanlar AAA'da 32 (%40), AAA+EİA'da 14 (%67) saptandı (p:0,029). Her iki grupta M694V heterozigot 51 (%50,9) hasta tespit edildi. AAA+ EİA grubunda 5 (%23,8) hastada, EİA tanılı 27 (%35,5) hastada HLA-B27 pozitifti (p:0,59). EİA grubu ile AAA + EİA grubu arasında direkt grafi ve MRG sonuçları açısından anlamlı fark bulunmadı. AAA tanılı 69 (%86) hastanın, AAA+EİA tanılı 16 (%80) hastanın kolşisin tedavisine yanıtı iyiydi (p:0,49). AAA grubu ile AAA + EİA grubu arasında atak sıklığı, kolşisin kullanımı öncesi ve sonrası atak sıklığı, kolşisin yanıtı, kolşisin öncesi ve sonrası AAA şiddet skoru açısından anlamlı fark bulunmadı. AAA tanılı 9 (%11,3) hastanın, AAA + EİA tanılı1 (%4,8) hastanın IL-1 inhibitör tedavisi aldığı tespit edildi (p:0,683). EİA grubunun %34,2'sinin, AAA + EİA grubunun %42,9'unun anti-TNF tedavi aldığı saptandı (p:0,465). Sonuç: AAA tanılı hastalarda EİA'in eşlik etmesinin, AAA hastalığının şiddetine etkisi gösterilememiştir. AAA+EİA'lı daha fazla hasta sayısıyla fark ortaya konulabileceğini düşünüyoruz.

Özet (Çeviri)

Introduction: Familial Mediterranean fever (FMF) is an autoinflammatory disease characterized by self-limiting recurrent episodes of fever and polyserositis attacks accompanied by high acute phase reactants. In addition to recurrent episodes of fever and serositis, non-episodic musculoskeletal findings such as arthralgia, enthesitis, exertional leg pain, myalgia, sacroiliitis, and lower extremity synovitis can be seen in FMF. In addition to recurrent acute arthritis attacks, clinical findings such as chronic arthritis, enthesitis and sacroiliitis of FMF, which are common in our country, are similar to enthesitis related arthritis. Aim: We aimed to evaluate the demographic data, clinical and laboratory characteristics, treatment responses, disease prognosis of patients with coexistence of FMF and ERA, and to compare these findings with patients with only FMF and patients with only ERA. Materials and Methods: Patients with exon 10 mutation, who followed both Tel-Hashomer diagnostic criteria and Ankara criteria for the diagnosis of Familial Mediterranean fever, who were followed up regularly for at least 1 year in Dokuz Eylül University Pediatric Rheumatology outpatient clinic, met the ILAR diagnostic criteria for the diagnosis of ERA. The files of the patients who met the criteria were reviewed retrospectively. 21 patients with both diagnoses who met the specified criteria were identified. Since the number of patients with only FMF and only ERA was higher, 80 patients with only FMF and 76 patients with only ERA were included in the study by simple randomization to reflect the common group. Each patient's age, gender, diagnosis, age at diagnosis, delay in diagnosis, follow-up period, family history, consanguinity, clinical findings, laboratory results during the attack/disease activation and remission period, and the treatments they received were determined. Frequency of attacks, frequency of attacks before and after colchicine and AAA severity score, MEFV gene mutation, colchicine response in patients with FMF; X-ray and MR imaging results and HLA-B27 positivity in patients with ERA were compared between the patient groups. Statistical analysis was performed using the“SPSS (statistical package for the social science) 26.0 for Windows”program. Results: 80 patients with FMF, 76 patients with ERA and 21 patients with FMF+ERA were included in the study. 51 (63.7%) of the patients in the FMF group and 15 (71.4%) in the FMF+ERA group were male (p: 0.510). The age of the FMF group was 7 (SD: 3.8), the age of the FMF+ERA group was 10 (SD: 3.5) and the age of the ERA group was 13 (SD: 2.5) (p:0.001). There was a family history of FMF in 32 (40%) patients with FMF and 8 (38.1%) patients with FMF+ ERA (p:0.099). While there was consanguinity in 16 (20%) patients with FMF, none of the patients with FMF+ ERA were related (p:0.021). During the attack, the CRP value was 90.96 mg/L (SD: 67.03) in patients with FMF, 42.44 mg/L (SD: 27.37) in patients with FMF+EIA, 21.36 mg/L in patients with EIA (SD:33,46) were found (p:0.00). According to MEFV gene analysis, those with homozygous exon 10 mutations were found to be 32 (40%) in FMF and 14 (67%) in FMF+ERA (p:0.029). There were 51 (50.9%) M694V heterozygous patients in both groups. HLA-B27 was positive in 5 (23.8%) patients in the FMF+ ERA group and in 27 (35.5%) patients with ERA (p:0.59). No significant difference was found between the ERA group and the AAA + ERA group in terms of direct X-ray and MRI results. The response to colchicine treatment was good in 69 (86%) patients with FMF and 16 (80%) patients with FMF+ERA (p:0.49). There was no significant difference between the AAA group and the FMF + ERA group in terms of attack frequency, attack frequency before and after colchicine use, colchicine response, and AAA severity score before and after colchicine. It was determined that 9 (11.3%) patients with FMF and 1 (4.8%) patient with FMF + ERA received IL-1 inhibitor therapy (p:0.683). It was determined that 34.2% of the ERA group and 42.9% of the AAA + ERA group received anti-TNF therapy (p:0.465). Conclusion: Concomitant ERA has not been shown to affect the severity of FMF in patients with FMF. We think that the difference can be revealed with a larger number of patients with AAA+ERA.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    645605

    Entezit ilişkili artrit ve ailevi akdeniz ateşi hastalığı tanısı almış hastalar ile yalnızca entezit ilişkili artrit tanısı alan hastaların klinik ve laboratuvar bulguları yönünden karşılaştırılması

    Comparison of patients with a diagnosis of enthesite-related arthritis and family mediterranean fever disease and patients with only diagnosis of enthesitis-related arthritis in terms of clinical and laboratory findings

    HÜLYA KAÇMAZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    RomatolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    UZMAN ESİN YILDIZ ALDEMİR

  2. Tez No

    727429

    Ailevi Akdeniz Ateşi tanılı çocuk hastaların değerlendirilmesi

    Evaluation of child patients diagnosed with family Mediterranean Fever

    BÜŞRA BAYRAKTAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    RomatolojiOndokuz Mayıs Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÖZLEM AYDOĞ

  3. Tez No

    335939

    Bir merkezde izlenen juvenil idyopatik artrit olgularının prognozu

    Prognosis of of juvenile idiopathic arthritis (JIA) patients followed in a single center

    MEHMET YÜRÜYEN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    Romatolojiİstanbul Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. A. HURİ ÖZDOĞAN

  4. Tez No

    682293

    Jüveni idiyopatik artritli çocuklarda sekel durumunun değerlendirilmesi

    Başlık çevirisi yok

    SEVDA MAMMADOVA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    RomatolojiErciyes Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ AYŞENUR PAÇ KISAARSLAN

  5. Tez No

    142440

    Ankilozan spondilitlerin klinik ve laboratuar bulgularının değerlendirilmesi,HLA-B27 doku grubu ve alellerinin HLA-B27(+) sağlıklı kontrollerle karşılaştırılması

    Başlık çevirisi yok

    ESEN KASAPOĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2004

    Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıklarıİstanbul Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MERAL KONİÇE

Geri Dön