Examining child-friendly urban planning and design guidelines based on the insights from children: The case of Ankara
Çocuk dostu kent planlama ve tasarım kılavuzunun çocukların görüşlerine dayanarak incelenmesi: Ankara örneği
- Tez No: 833058
- Danışmanlar: DOÇ. DR. YÜCEL CAN SEVERCAN
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Şehircilik ve Bölge Planlama, Urban and Regional Planning
- Anahtar Kelimeler: child-friendly planning guidelines, participatory mapping, children's experiences, built environment, neighborhood, çocuk dostu planlama rehberleri, haritalama çalışması, çocukların deneyimleri, yapılı çevre, mahalle
- Yıl: 2023
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Orta Doğu Teknik Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Şehir ve Bölge Planlama Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 139
Özet
The concept of a Child-Friendly City (CFC), endorsed by internationally recognized legal frameworks such as the United Nations Convention on the Rights of the Child (UNCRC) and Agenda 21, entails a dedication to creating environments that support children's health and well-being. Although all UN members, including Türkiye, agreed to these documents, there is still more that governments and researchers can do to improve the environment in which children grow up. For instance, an examination of the literature in Türkiye reveals that there is only one recently published document intended to assist local governments in planning and designing child-friendly surroundings in conformity with the applicable domestic and international legislation. While it is evident that these recommendations are important and beneficial, it is not known whether they address the problems faced by children at the local level. To address this gap in the literature, this thesis asked three main research questions: What problems do children identify in their neighborhoods? To what extent do the existing urban planning and design guideline which was prepared at the local level for creating child-friendly environment (CFE), respond to the local problems experienced by children? And, in case there are gaps in the examined CFE guideline regarding the presence of sufficient recommendations that address local children's problems, what suggestions can be given based on the recommendations provided in the existing literature? To address the first research question, an empirical study was carried out with 9–12-year-old children in four distinct neighborhoods of Ankara, Türkiye. Data was obtained from focus groups with 217 students by utilizing the participatory place mapping method. The participating children were asked to describe and discuss the problems they see in their immediate surroundings and use stickers to highlight them on the satellite maps that represent their neighborhoods. Children's responses were written on a map legend, and these notes were later subjected to a thematic content analysis. The findings of the content analysis were interpreted by evaluating descriptive statistics results. In order to respond to the second research question, the existing urban planning and design guideline for creating CFE was conducted through content analysis. The answers obtained from the first stage were compared with the analysis results and discussed if the guideline needs improvement. The findings of this study highlight the weaknesses of local CFE guidelines and offer new insights regarding neighborhood-level evaluations aimed at improving child-friendliness in urban areas. Providing appropriate resources can enable local authorities to create child- and youth-friendly urban areas; therefore, this assessment in the local context will further improve the documents intended to guide local authorities. These results also provide practitioners and policymakers with evidence-based information to implement effective behavior change plans promoting children's active behavior. Besides, this study also introduces a new method proposal for evaluating locally developed CFE guidelines, which is anticipated to be applicable to other contexts as well.
Özet (Çeviri)
Çocuk Dostu Çevre (ÇDÇ) kavramı, Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesi ve Gündem 21 gibi uluslararası kabul görmüş yasal çerçeveler tarafından desteklenerek, çocukların sağlık ve iyi halini destekleyen ortamların oluşturulmasına adanmış bir bağlılığı içermektedir. Türkiye'nin de dahil olduğu Birleşmiş Milletler (BM) ülkeleri tarafından bu yasal çerçeveler kabul görse de çocukların büyüdüğü çevrenin iyileştirilmesi için hükümetlerin ve araştırmacıların yapabileceği çokca şey bulunmaktadır. Örneğin Türkiye'deki ÇDÇ yazını incelendiğinde yerel yönetimlere çocuk dostu çevreler geliştirmeleri için rehberlik etmeyi amaçlayan, ulusal ve uluslararası yasaları da bağlayan bir belgenin yakın zamanda yayınlandığını fakat bu rehberin yerelde çocukların karşılaştığı sorunlara yanıt verip vermedikleri bilinmemektedir. Literatürdeki bu boşluğu doldurmak için bu tez üç temel araştırma sorusu sormuştur: Çocuklar mahallelerinde hangi sorunları tanımlıyorlar? Yerel düzeyde ÇDÇ oluşturmak için hazırlanan mevcut kentsel planlama ve tasarım rehberleri, çocuklar tarafından tanımlanan yerel sorunlara ne ölçüde yanıt vermektedir? Son olarak, incelenen ÇDÇ rehberinde çocukların sorunlarına yönelik yeterli önerilerin eksikliği konusunda mevcut literature göre hangi öneriler sunulabilir? İlk araştırma sorusuna yanıt vermek için, Ankara'nın dört farklı mahallesinden 9-12 yaş arası çocuklarla bir çalışma gerçekleştirildi. 217 öğrenci ile katılımcı haritalama yöntemi kullanılarak çalışmanın odak gruplarından veriler elde edildi. Katılan çocuklardan, çevrelerinde gördükleri sorunları tanımlamaları istendi ve bu sorunları mahallelerini gösteren haritalar üzerinde çıkartmalar ile işaretlemeleri istendi. Çocukların cevapları haritanın altında yer alan lejant maddelerine açıklamalarıyla birlikte yazıldı ve bu notlar daha sonra tematik içerik analizine tabi tutuldu ve betimsel istatiskler sonucunda bulunan sonuçlar yorumlandı. İkinci araştırma sorusuna yanıt vermek için, seçilen mevcut ÇDÇ planlama ve kentsel tasarım rehberi içerik analizi ile incelendi. İlk aşamadan elde edilen cevaplar analiz sonuçları ile karşılaştırıldı ve rehberin çocukların yerelde problemli gördüğü yerlere referans verip vermediği tartışıldı. Bu çalışmanın bulguları, yerel çocuk dostu çevre rehberlerinin zayıflıklarını ortaya koydu ve çocuk dostu çevreleri artırmayı amaçlayan mahalle düzeyinde yapılan karşılaştırmalar doğrultusunda yeni bir perspektif sundu. Bu sonuçlar, uygulayıcılara ve politika yapıcılara, çocukları aktif olmaya teşvik etmek için kanıta dayalı bilgiler sağlamaktadır. Bu çalışma aynı zamanda yerel olarak geliştirilen ÇDÇ rehberlerini değerlendirmek için yeni bir yöntem önerisi sunmaktadır ve bu önerilen yöntemin başka çalışmalarda da uygulanabilir olması beklenmektedir.
Benzer Tezler
- İklim duyarlı çocuk dostu kentsel tasarım: Erzurum örneği
Climate sensitive child friendly urban design: Example of Erzurum
MUKADDEM DİLANUR AKARSU
Yüksek Lisans
Türkçe
2023
Şehircilik ve Bölge PlanlamaAtatürk ÜniversitesiKentsel Tasarım Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ DEFNE DURSUN
- Bir kamusal mekan olarak meydanın çocuk gözüyle değerlendirilmesi: Türkiye, Isparta ili, Hükümet Meydanı örneği
Evaluation of the square as a public space by child: The case of Isparta Government Square, Turkey
ÖZNUR SAKA KOCAMAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2018
Mimarlıkİstanbul Teknik ÜniversitesiKentsel Tasarım Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. HATİCE AYATAÇ
- İstanbul'da ?Çocuk dostu kent? için açık alanların planlama, tasarım ve yönetim ilkelerinin oluşturulması
Establishing principles of planning, design and management of open spaces for a ?Child friendly city? in Istanbul
OKŞAN TANDOĞAN
Doktora
Türkçe
2011
Peyzaj Mimarlığıİstanbul Teknik ÜniversitesiPeyzaj Mimarlığı Ana Bilim Dalı
PROF. DR. NİLGÜN ERGUN
- Mahalle ölçeğinde yaş dostu olma: Tasarım ve değerlendirmeye yönelik yöntem önerisi
Being age-friendly at the neighbourhood scale: A proposal for the design and evaluation method
ELİF OR
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
Şehircilik ve Bölge Planlamaİstanbul Teknik ÜniversitesiKentsel Tasarım Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. HASAN SERDAR KAYA
- Children's perceptions of neighborhood qualities: A case in Çorum (Turkey)
Mahalle özelliklerine dair çocukların algıları: Bir Çorum (Türkiye) örneği
GİZEM SARAÇER
Yüksek Lisans
İngilizce
2021
Şehircilik ve Bölge Planlamaİzmir Yüksek Teknoloji EnstitüsüKentsel Tasarım Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. FATMA ŞENOL