COVİD-19 pandemisi döneminde Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi hastanesi'nde karaciğer transplantasyonu yapılan hastalarda postoperatif komplikasyonların değerlendirilmesi
Evaluation of postoperative complications in patients who had liver transplantation at Akdeniz University Faculty of Medicine Hospital during the COVİD-19 pandemic
- Tez No: 838440
- Danışmanlar: PROF. DR. NECMİYE HADİMİOĞLU
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Anestezi ve Reanimasyon, Anesthesiology and Reanimation
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2023
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Akdeniz Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 110
Özet
Günümüzde ortotopik karaciğer nakli, son dönem karaciğer hastalığı olan hastalarda tek kesin tedavi olarak kabul edilmektedir. Enfeksiyonlar ise nakil hastalarında sağkalımı etkileyen önemli bir sorundur. COVID-19'a bağlı enfeksiyon durumunun karaciğeri nasıl etkilediğinin patofizyolojik mekanizmaları halen net olarak bilinmemektedir ve immunsuprese kişilerde COVID-19 enfeksiyon seyri ve COVID-19'a bağlı pandemi durumunun nakil hastalarına yansıması tartışmalı bir konudur. Araştırmamıza Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Organ Nakli Birimi'nde COVID-19 pandemisini de kapsayan 2018-2021 tarihleri arasında karaciğer nakli yapılan 18 yaş ve üzeri toplam 81 hasta dahil edilmiştir. Çalışmamızda hastaların nakil etiyolojileri, nakil öncesi ve sonrası dönemdeki klinik özellikleri ile hastaların pandemi öncesi süreç ve pandemi sürecinde nakil olma durumlarına göre nakil sonrası komplikasyon, rejeksiyon ve mortalite durumlarının pandemi dönemi ile ilişkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Hasta verilerine hasta dosyaları, anestezi fişleri ve hastane veri tabanı kullanılarak ulaşılmıştır. Veriler; hastaların demografik özelliklerini, komorbiditelerini, MELD, MELD-Na, CHILD skorlarını, laboratuvar değerlerini, intraoperatif dönemde transfüze edilen kan ve kan ürünü miktarını, postoperatif komplikasyonlarını, hastane-yoğun bakım kalış sürelerini, rejeksiyon ve mortalite durumlarını içermektedir. Ayrıca çalışmamızda hastaların nakil sonrası süreçte COVID-19 ile enfekte olma durumu, enfeksiyon seyri ve enfeksiyona bağlı mortalite durumu hastane veri tabanından yararlanılarak değerlendirilmiştir. Çalışmaya 43'ü (%53.1) pandemi dönemi öncesinden, 38'i (%46.9) pandemi döneminden nakil olan toplamda 81 hasta dahil edilmiştir. Nakile neden olan etiyolojiler incelendiğinde en sık görülen sebebin %32.1 ile Hepatit B virüsü olduğu belirlenmiştir. Çalışmada nakil sonrası rejeksiyon görülen hasta sayısı 39 (%48.1) ve nakil süreci mortal seyreden hasta sayısı 24 (%29.6) olarak bulunmuştur. Rejeksiyon oranı pandemi döneminde nakil yapılan hastalarda (%68.4) pandemi dönemi öncesi nakil yapılan hastalara (%30.2) göre anlamlı olarak daha yüksek bulunmuştur (p=0.001). Tüm grupta rejeksiyon durumu incelendiğinde VKİ değerleri rejeksiyon olan hastalarda olmayan hastalara göre anlamlı olarak daha yüksek bulunmuştur (26.14±4.95 ve 28.39±4.32; p=0.032). Tüm grupta mortalite ile ilişkili durumlar değerlendirildiğinde cinsiyet, yaş, VKİ, donör yaşı, Child-Pugh skoru, MELD skoru, ASA skorunun mortalite üzerine anlamlı etkisi bulunmamıştır. Donör tipi mortalite görülen hastaların %66.7'sinde canlı, %33.3'ünde kadavra iken mortalite görülmeyen hastaların ise %91.2'sinde canlı %8.8'inde kadavradır ve bu farklar istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p=0.016). Nakil zamanına göre postoperatif komplikasyonlar değerlendirildiğinde pulmoner komplikasyon görülme oranı pandemi dönemi öncesi nakil olan hastalarda %58.1, pandemi dönemi nakil olan hastalarda %92.1 olarak hesaplanmıştır ve bu farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu belirlenmiştir (p=0.001). Çalışma grubundaki hastaların 15'inin operasyon sonrası dönemde PCR pozitifliği ya da BT bulgusu ile COVID-19 virüsü ile enfekte olduğu belirlenmiş ve bu 15 hastanın dokuzunun (%60) nakil sürecinin rejeksiyonla, beşinin ise mortalite ile sonuçlandığı belirlenmiştir. Çalışmamızda COVID-19 enfeksiyonu nedeni ile hayatını kaybeden bir hasta olduğu saptanmıştır. Çalışmamızda operasyon sonrasında hastanede yatış süresi pandemi döneminde nakil yapılan hastalarda pandemi öncesi nakil yapılan hastalara göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde daha uzun bulunmuştur. Ek olarak mortalite zamanı pandemi döneminde nakil yapılan hastalarda anlamlı olarak daha kısa bulunmuştur. Pandemi döneminde yapılan nakillerden sonra gelişen komplikasyonlar değerlendirildiğinde pnömoni ve sepsis görülme oranının pandemi döneminde nakil yapılan hastalarda daha yüksek olduğu ancak bu farkın istatistiksel olarak anlamlı olmadığı belirlenmiştir. Buradan çıkarımla pandemi dönemindeki nakil hastalarında yatış süresinin anlamlı olarak daha uzun seyretmesi ancak mortalite zamanının anlamlı olarak daha kısa olması pandemi döneminde nakil hastalarına eşlik eden enfeksiyon durumunun daha fazla olması ile ilişkilendirilebilir. Sonuçlarımız pandemi döneminin karaciğer nakli hastalarının klinik seyrine olumsuz yönde etkisi olduğu ile ilişkili bulunmuştur. Operasyon öncesi dönemde hastaların komorbidite durumları, kilo fazlalığı, tedavi uyumları gibi faktörlerin klinisyenlerce değerlendirilmesi ve hastaların klinik yönden optimizasyonunun sağlanması nakil başarısına olumlu katkı sağlayabilir.
Özet (Çeviri)
Today, orthotopic liver transplantation is considered the only definitive treatment for patients with end-stage liver disease. Infections are an important problem affecting survival in transplant patients. The pathophysiological mechanisms of how COVID-19-related infection affects the liver are still not clearly known, and the reflection of the COVID-19 infection course in immunosuppressed people and the COVID-19-related pandemic situation on transplant patients is a controversial issue. A total of 81 patients aged 18 and over who underwent liver transplantation between 2018 and 2021, including the COVID-19 pandemic, at Akdeniz University Faculty of Medicine Hospital Organ Transplantation Unit were included in our research. In our study, we aimed to examine the transplant etiology of the patients, their clinical characteristics in the pre- and post-transplant period, and the relationship between the post-transplant complication, rejection and mortality situations and the pandemic period according to the patients' transplantation status before and during the pandemic period. Patient data was accessed using patient files, anesthesia charts and hospital database. Data; It includes the demographic characteristics of the patients, comorbidities, MELD, MELD-Na, CHILD scores, laboratory values, amount of blood and blood products transfused in the intraoperative period, postoperative complications, hospital-intensive care stay duration, rejection and mortality situations. In addition, in our study, the status of patients being infected with COVID-19 in the post-transplant period, the course of infection and infection-related mortality were evaluated by using the hospital database. A total of 81 patients were included in the study, 43 (53.1%) of whom were transferred before the pandemic period and 38 (46.9%) of whom were transferred during the pandemic period. When the etiologies leading to transplantation were examined, it was determined that the most common cause was Hepatitis B virus with 32.1%. In the study, the number of patients who experienced rejection after transplantation was 39 (48.1%) and the number of patients whose transplantation process was mortal was 24 (29.6%). The rejection rate was found to be significantly higher in patients transplanted during the pandemic period (68.4%) than in patients transplanted before the pandemic period (30.2%) (p = 0.001). When the rejection status was examined in the whole group, BMI values were found to be significantly higher in patients with rejection than in patients without (26.14±4.95 and 28.39±4.32; p=0.032). When the conditions associated with mortality were evaluated in the whole group, no significant effect of gender, age, BMI, donor age, Child-Pugh score, MELD score, and ASA score on mortality was found. Donor type was alive in 66.7% of the patients with mortality and cadaver in 33.3%, while 91.2% of the patients without mortality were alive and 8.8% were cadaveric, and these differences were found to be statistically significant (p=0.016). When postoperative complications were evaluated according to the time of transplantation, the rate of pulmonary complications was calculated as 58.1% in patients transplanted before the pandemic period and 92.1% in patients transplanted during the pandemic period, and this difference was determined to be statistically significant (p = 0.001). It was determined that 15 of the patients in the study group were infected with the COVID-19 virus with PCR positivity or CT findings in the postoperative period, and the transplantation process of nine of these 15 patients (60%) resulted in rejection and five of them resulted in mortality. In our study, it was determined that there was a patient who died due to COVID-19 infection. In our study, the duration of hospitalization after the operation was found to be statistically significantly longer in patients transplanted during the pandemic period than in patients transplanted before the pandemic. Additionally, mortality time was found to be significantly shorter in patients transplanted during the pandemic period. When the complications that developed after transplantations during the pandemic period were evaluated, it was determined that the incidence of pneumonia and sepsis was higher in patients transplanted during the pandemic period, but this difference was not statistically significant. In conclusion, the significantly longer length of stay but significantly shorter mortality time in transplant patients during the pandemic period may be associated with the higher number of infections accompanying transplant patients during the pandemic period. Our results were found to be associated with the negative impact of the pandemic period on the clinical course of liver transplant patients. Evaluating factors such as patients' comorbidities, overweight, and treatment compliance by clinicians in the preoperative period and ensuring clinical optimization of patients can contribute positively to transplant success.
Benzer Tezler
- COVİD-19 pandemi öncesi ve COVİD-19 pandemi sonrası Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesinde kanser tanılı hastaların yakınlarında yaygın anksiyete düzeylerinin kıyaslanması
Comparison of generalised anxiety levels in the relatives of patients diagnosed with cancer at Akdeniz University Faculty of Medicine before and after the COVID-19 pandemic
BİLAL SEPET
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
Aile HekimliğiAkdeniz ÜniversitesiAile Hekimliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MELAHAT AKDENİZ
- COVID-19 pandemisinde sağlık çalışanlarının zihinsel sağlık durumunun değerlendirilmesi
Evaluation of mental health status of health workers in the COVID-19 pandemic
GÖKBERK AKGÖLLÜ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
Aile HekimliğiSağlık Bilimleri ÜniversitesiAile Hekimliği Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MEHMET ÖZEN
- Covıd-19 pandemisinin bir üniversite hastanesi acil servisine yapılan çocuk travma başvuruları üzerine etkisi
The impact of covid-19 pandemic on pediatric trauma presentations to the emergency department of a university hospital
MEHMET ARIKAN
- COVİD-19 öyküsü olan elektif cerrahi geçirmiş hastalarda intraoperatif ve postoperatif kardiyak değişikliklerin retrospektif olarak değerlendirilmesi
Evaluation of intraoperative and postoperative cardiac changes in elective surgical patients with a history of covid-19: A retrospective study
HUMAY ALIMARDANLI
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
Anestezi ve ReanimasyonAkdeniz ÜniversitesiAnesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı
PROF. DR. TÜLİN TİTİZ
DR. ÖĞR. ÜYESİ EMEL GÜNDÜZ
- COVID-19 pandemisi sırasında acil serviste kardiyopulmoner resüsitasyon yapılan hastaların retrospektif incelenmesi
Retrospective review of patients who underwent cardiopulmonary resuscitation in the emergency department during the COVID-19 pandemic
MERVE HASHAN YELALDI