Antik Roma dönemi komedyasında metatiyatro: Plautus ve Terentıus
Metathater in Ancient Roman Comedy: 'Plautus and Terentius'
- Tez No: 848647
- Danışmanlar: PROF. DR. MÜNİP MELİH KORUKÇU
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Sahne ve Görüntü Sanatları, Performing and Visual Arts
- Anahtar Kelimeler: Metatiyatro, Komedya, Plautus, Terentius, Antik Roma, Metatheatre, Comedy, Plautus, Terentius, Ancient Rome
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Aydın Üniversitesi
- Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Drama ve Oyunculuk Ana Sanat Dalı
- Bilim Dalı: Sahne Sanatları Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 162
Özet
Metatiyatro/metadrama terimi, 'teatrallik', 'refleksivite', 'teatral yanılsama biçimleri' ya da 'oyun içerisinde oyun' gibi farklı ifadelerle yıllar içerisinde dile getirilmiştir. Lionel Abel tarafından, yeni-eleştirel bir kavram olarak ortaya konmuş olan, bir oyunun drama veya tiyatro olarak kendi doğasına veya performans koşullarına dikkat çeken yönlerini tanımlayan metatiyatro; 1980ler'de post-yapısalcılığın gelişiyle en parlak dönemini yaşamış, takip eden yıllarda da bu kavram üzerine düşünceler, farklı boyutlarıyla değerlendirilmeye devam etmiştir. Tezimizde, amacımız, öncelikle, zaman içerisinde farklı açılardan bakılmış olan kavramın çerçevesini çizmek ve bu çerçeve doğrultusunda, Plautus ve Terentius'un komedya eserlerinin okumasını gerçekleştirmektir. Antik Roma Komedyası oyunlarında metadramatik öğeler ne ölçüde mevcuttur ve oyunun temel yapısına ne kadar hizmet etmektedir? Oyunların içerdiği metadramatik boyutun, esere kazandırdığı nitelikler üzerinde durulacaktır. Metatiyatro kavramı üzerinden okuma yapılırken, oyunlarda, öncelikle seyirci-oyuncu ilişkisinin nasıl gerçekleştiği, Roma kültür yansımaları ve açık metateatral öğelerin kullanımı değerlendirilmiştir. Çalışmamızda, Plautus ve Terentius'un model aldığımız oyunlarında, metatiyatro öğelerinin, iki yazarın, mizahlarını yaratmadaki araçları olarak kullanmış oldukları sonucuna varılmıştır. İncelediğimiz metateatrik tekniklerin çoğunun nihai amacı komik etkinin yoğunlaştırılmasını içerir. Her iki yazarın oyunlarında da metateatral seçimler, oyunun niteliğini ve yazarların seyirciyle kurmak istedikleri ilişkinin yönelimini belirlemiştir. Plautus kurduğu gerçeklik sınırları içerisine seyirciyi sürekli ve yoğun biçimde dahil ederken; Terentius bu gerçekliğe sınırlı bir müdahale ile, seyirciyle ilişkisini kurmaktadır.
Özet (Çeviri)
The term metatheater/metadrama has been expressed over the years with different expressions such as 'theatricality', 'reflexivity', 'forms of theatrical illusion' or 'play within the play'. Metatheatre, introduced by Lionel Abel as a neo-critical concept, describes aspects of a play that draw attention to its own nature or performance conditions as drama or theatre; It experienced its brightest period with the advent of post-structuralism in the 1980s, and in the following years, thoughts on this concept continued to be evaluated from different dimensions. In our thesis, our aim is, first of all, to draw the framework of the concept, which has been viewed from different perspectives over time, and to read the comedy works of Plautus and Terentius in line with this framework. To what extent are metadramatic elements present in the plays of the Ancient Roman Comedy and how much do they serve the basic structure of the play? Emphasis will be placed on the qualities that the metadramatic dimension of the plays brings to the work. While reading through the concept of metatheater, first of all, how the audience-actor relationship takes place, Roman cultural reflections and the use of open metatheatrical elements in the plays were evaluated. In our study, it was concluded that in the plays of Plautus and Terentius, which we took as models, the two authors used metatheatre elements as tools to create humor. The ultimate goal of most of the metatheatrical techniques we have examined involves intensifying the comic effect. In both writers' plays, metatheatrical choices determined the nature of the play and the direction of the relationship the writers wanted to establish with the audience. While Plautus constantly and intensively includes the audience within the boundaries of reality he established; Terentius establishes his relationship with the audience with a limited intervention in this reality.
Benzer Tezler
- Antik roma döneminde komşuluk ve mekan ilişkisi: Roma Ostia ve Pompeii üzerinden karşılaştırmalı bir inceleme
The relationship of neighborhood and space in ancient roman period: A comparative examination through rome ostia and pompeii
MELİKE AYDEMİR
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
MimarlıkÇankaya ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. FATMA GÜL ÖZTÜRK BÜKE
- Between public and private: Investigating privacy in the roman domestic context
Kamu ve özel arasında: Antik roma konutlarında mahremiyetin incelenmesi
LALE ÖZGENEL
- Epigrafik kaynaklar ışığında Antik Roma'da kadın köleler ve azatlı kadınlar arasındaki 'mater familias' örnekleri
Female slaves in Ancient Rome in the light of epigraphic sources and examples of 'mater familias' among freedwomen
FULYA KOCAKUŞAK KOÇBEY
- Sümer'den Bizans'a çoban ikonografisi
Ikonography of shepherds from Sumer to Byzantium
SENA KASAP
Yüksek Lisans
Türkçe
2020
ArkeolojiBursa Uludağ ÜniversitesiArkeoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. DERYA ŞAHİN
- Bahçeli Roma havuzu ve Kemerhisar su kemerlerinin jeoarkeolojik incelenmesi
Geoarchaeological investigation of the Bahceli Roma pool and Kemerhisar aqueducts
SEVİL TOKGÖZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2008
Jeoloji MühendisliğiNiğde ÜniversitesiJeoloji Mühendisliği Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. MUSTAFA KORKANÇ
