Geri Dön

Fare kafa travması modelinde amantadinin nöroprotektif etkilerinin incelenmesi

Investigation of neuroprotective effects of amantadine on experimental traumatic brain injury model

  1. Tez No: 850171
  2. Yazar: ALAEDDİN ACAR
  3. Danışmanlar: PROF. DR. BURÇAK BİLGİNER
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Nöroşirürji, Neurosurgery
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Hacettepe Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Nöroşirürji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 74

Özet

Giriş ve Amaç: Travmatik beyin hasarı (TBH), dünya genelinde kalıcı veya geçici sakatlıkların ve ölümün en sık nedenidir. Travma sonrası nörolojik fonksiyon kayıplarına neden olan ikincil (sekonder) hasar süreci ilerleyici nörodejenerasyona ve gecikmiş hücre ölümüne sebep olmaktadır. İkincil hasarda verilen cevaplardan biri olan nöroinflamasyon, santral sinir sisteminin patojenlere veya hücresel hasar sonucu oluşan sinyal moleküllere karşı oluşan doğal immün yanıttır. Bunun yanı sıra geç dönemde lenfosit ve mikroglia/makrofaj aktivasyonu izlenir. Amantadinin, nöroprotektif etkileri birçok deneysel hayvan modelinde ve klinik çalışmalarda gösterilmiştir. Bu çalışmada, kafa travması modelinde intraperitoneal olarak verilen Amantadinin, 24. saatte nöroprotektif etkilerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmada toplam 40 adet fare kullanılmıştır. 5 ayrı grup ve her grupta 8 fare (n=8) olacak şekilde gruplandırma yapılmıştır. 8 fare naive, 8 fare sham, 8 fare kontrol grubu, 8 fare 20 mg/kg/gün Amantadin ve 8 fare 40 mg/kg/gün Amantadin deney grubu olarak ayrılmıştır. Hayvanlara 9 cm yükseklikten 75 gr serbest ağırlık düşürülerek kafa travması modeli oluşturulmuştur. Travmadan 1 saat sonra kontrol grubuna intraperitoneal serum fizyolojik, deney gruplara ise intraperitoneal sırasıyla 20 ve 40 mg/kg Amantadin enjeksiyonu yapılmıştır. Tüm grupların 1. ve 24. saat sonunda nörolojik değerlendirmeleri mNSS ile yapılıp fareler sakrifiye edilerek beyin dokularındaki histopatolojik bulgular kontrol grubuyla karşılaştırılmıştır. Bulgular: Histopatolojik incelemelerde; 1) 20 mg/kg Amantadin ile nöron dejenerasyonu anlamlı olarak azalmakta (p=0.0007, n=8/grup), 40 mg/kg Amantadin verildiğinde ise istatistiksel olarak anlamlı olmadığı görülmüştür (p=0.1745, n=8/grup). 2) 20 mg/kg Amantadin ile mikroglial aktivasyon anlamlı olarak azalmakta (p=0.0073, n=8/grup), 40 mg/kg Amantadin verildiğinde ise istatistiksel olarak anlamlı olmadığı görülmüştür (p>0.9999, n=8/grup). 3) 20 mg/kg Amantadin ile astrosit aktivasyonu anlamlı olarak azalmakta (p=0.0063, n=8/grup), 40 mg/kg Amantadin verildiğinde ise istatistiksel olarak anlamlı olmadığı görülmüştür (p=0.3566, n=8/grup). 4) Histopatolojik incelemelerde, 20 mg/kg Amantadin verilen deney grubunda sitotoksik ödemin anlamlı olarak azaldığı görülmüştür. Sonuç: Swiss albino farelerde ağırlık düşürme metoduyla oluşturulan nörolojik muayenede gerilemeye sebep olmayan ancak histopatolojik düzeyde inflamasyona yol açan hafif kafa travması modelinde travma sonrası 1. saatte verilen tek doz 20 mg/kg Amantadin nöroinflamasyon ve astrogliozisi inhibe ederek sekonder hasarın azalmasına katkı sağlamaktadır.

Özet (Çeviri)

Introduction & Objectives: Traumatic brain injury (TBI) is a leading cause of mortality and permanent or transient neurological disability worldwide. After primary damage, secondary damage processes begin, which last longer and cause loss of neurological function. Neuroinflammation, one of the responses to secondary damage, is an innate immune response to the pathogens or signaling molecules that result from cellular damage. The innate immune system is activated then an inflammatory response begins. In addition, later in the response, lymphocyte and microglia/macrophage activation are observed. The neuroprotective effects of Amantadine have been demonstrated in various experimental animal models and clinical trials. In this study, the objective was to assess the neuroprotective effects of Amantadine, given intraperitoneally, at the 24th hour in a traumatic brain injury model. Material & Methods: In this study, forty male Swiss Albino mice were divided into five groups: Naive (n=8), sham (n=8), control (n=8), 20 mg/kg AMA (n=8), and 40 mg/kg AMA (n=8) injected groups. Closed head trauma was performed by using a weight drop model (75 gr, 9 cm). An hour after the trauma, intraperitoneal saline was injected into the control group and intraperitoneal 20 and 40 mg/kg Amantadine were given to the experimental groups. Neurological evaluations of all the groups were performed with mNSS on the 1st and 24th. The mice were sacrificed 24 hours after the trauma and histopathologic and immunohistochemical findings of the brain tissues were examined and compared with the control group. Results: In the histopathological examinations: 1) Neuronal degeneration significantly decreased with 20 mg/kg Amantadine (p=0.0007, n=8/group). However, when 40 mg/kg Amantadine was administered, it was observed to be statistically not significant (p=0.1745, n=8/group). 2) Microglial activation significantly decreased with 20 mg/kg Amantadine (p=0.0073, n=8/group). When 40 mg/kg Amantadine was given, it was found to be statistically not significant (p>0.9999, n=8/group). 3) Astrocyte activation significantly reduced with 20 mg/kg Amantadine (p=0.0063, n=8/group). However, when 40 mg/kg Amantadine was given, it was determined to be statistically not significant (p=0.3566, n=8/group). 4) In histopathological evaluations, it was observed that cytotoxic edema was significantly reduced in the experimental group given 20 mg/kg Amantadine. Conclusion: In Swiss albino mice, using the weight-drop method, a mild traumatic brain injury model is established that does not cause deterioration in the neurological examination but leads to inflammation at the histopathological level. A single dose of 20 mg/kg Amantadine administered 1-hour post-trauma inhibits neuroinflammation and astrogliosis, contributing to the reduction of secondary damage.

Benzer Tezler

  1. Fare kafa travması modelinde kafein etkilerinin incelenmesi

    Investigation of the effects of caffeine in a mouse head trauma model

    SELÇUK YAZICI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    NöroşirürjiHacettepe Üniversitesi

    Beyin ve Sinir Cerrahisi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BURÇAK BİLGİNER

  2. Fare kafa travması modelinde deksmedetomidinin inflamasyon üzerine etkilerinin incelenmesi

    Investigation of antiinflammatory effects ofdexmedetomidine on experimental traumatic brain injury model

    DİCLE KARAKAYA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    NöroşirürjiHacettepe Üniversitesi

    Nöroşirürji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MELİKE MUT AŞKUN

  3. Fare kafa travması modelinde papaverinin nöroinflamasyon ve serum S100B üzerine etkilerinin incelenmesi

    An investigation on the effects of papaverine on neuroinflammation and serum S100B levels in A mouse model for head trauma

    EMRE SAĞLAM

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    NöroşirürjiHacettepe Üniversitesi

    Nöroşirürji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BURÇAK BİLGİNER

  4. Fare kafa travması modelinde doksisiklinin inflamasyon uüzerine etkilerinin incelenmesi

    Investigation of antiinflammatory effects of doxycycline on experimental traumatic brain injury model

    SAEID MARJANI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    NöroşirürjiHacettepe Üniversitesi

    Nöroşirürji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MELİKE MUT AŞKUN

  5. Fare kafa travması modelinde brimonidin tartaratın nöroprotektif etkilerinin incelenmesi

    Investigation of neuroprotective effects of brimonidine tartarate on experimental traumatic brain injury model

    ERAY TEKİRDAŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    NöroşirürjiHacettepe Üniversitesi

    Nöroşirürji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HALİL KAMİL ÖGE