Geri Dön

Türkiye'deki çocuk yoğun bakım ünitelerinde parenteral nütrisyon uygulamalarının değerlendirilmesi

Evaluation of parenteral nutrition practices in pediatric intensive care units in Turkey

PDF İndir

  1. Tez No: 851675
  2. Yazar: ECE NUR GÜLENAY
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. NAZAN ÜLGEN TEKEREK
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Akdeniz Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 78

Özet

Bu çalışma ile ülkemizdeki çocuk yoğun bakım ünitelerinde (ÇYBÜ) PN uygulamalarının belirlenmesi ve literatür ile karşılaştırılması amaçlanmıştır. Tanımlayıcı tipte prospektif olan bu çalışma Türkiye'de çalışmaya katılmayı kabul eden 37 adet çocuk yoğun bakım ünitesinin sorumlu hekimleri üzerinden yapıldı. Türkiye'deki ÇYBÜ'nden %40,5'i enteral beslenemeyen sağlıklı çocuklarda ilk 48 saatte, %32,4'ü ise ilk 24 saatte PN'ye başladığını belirtti. İlk 24 saatte beslenmeye başlama oranı kronik malnütre çocuklarda ise %32,4 idi. Bu ünitelerin %91,9'u beslenme durumuna erken karar vermede malnütrisyonun etkili olduğunu belirtti. Ünitelerin malnütrisyon riskini belirlemede en çok kullandığı yöntem %59,5 oran ile boya göre kilo olarak belirlendi. ÇYBÜ'leri parenteral nütrisyona başlarken miktara karar vermede; %56,8 ile Holiday-Segar ve %45,9 vücut yüzey alanına göre idame sıvı metodunu kullandıklarını belirti. Hastaların enerji ihtiyacına ise %59,5 oran ile en çok kiloya göre enerji gereksinimini hesaplayarak ve %40,5 ile Schofield formülü ile karar verdiklerini belirttiler. ÇYBÜ'lerinin %54,1'i hedef kalorinin 2/3üne ilk bir haftada ulaşabiliyordu. Ünitelerin %48,6'sının PN ile ilgili kendi protokolü vardı. Ünitelerin %78,4'ü hazır solüsyonları tercih ederken %2,7'si ara sıra tercih ediyor. %18,9'u ise hazır solüsyonları tercih etmiyor. Ünitelerin PN başladıkları hastaların laboratuvar parametrelerini izleme sıklıkları da her parametre için sorgulanmış olup bunlarda da üniteler arası farklılıklar izlendi. ÇYBÜ'lerinin PN'de en sık karşılaştığı problemler sırasıyla; elektrolit dengesizliği %31,3, enfeksiyon %22,8, hipertrigliseridemi %16,8, kan şekeri dengesizliği %13,2, kateter tıkanıklığı %7,2, kolestaz %3,6, karaciğer fonksiyon testlerinde bozulma %3,6 ve %1,5 yetersiz beslenme olarak saptanmıştır. Sonuç olarak ülkemizde çocuk yoğun bakım üniteleri arasında kritik hasta çocukların gereksinimlerinin, zamanlamasının ve beslenme pratiklerinin belirlenmesinde farklılıklar vardır. Mevcut sınırlı yönergelerden ziyade malnütrisyonun sıklığı, kalori ihtiyacını belirleme imkanları, TPN ünitesi varlığı, hazır PN ürünlerinin çeşitliliği gibi faktörlerin ülkemiz koşullarına uygun olarak değerlendirildiği, uygulanabilir rehberlere ve kanıt düzeyi ile ilişkilendirilmiş standardize beslenme eğitimlerine ihtiyaç olduğu söylenebilir.

Özet (Çeviri)

This study aimed to determine PN practices in pediatric intensive care units (PICU) in our country and compare them with the literature. This descriptive, prospective study was conducted on the responsible physicians of 37 pediatric intensive care units in Turkey who agreed to participate in the study. 40.5% of PICUs in Turkey stated that they started PN in the first 48 hours and 32.4% in the first 24 hours in healthy children who could not receive enteral feeding. The rate of starting feeding in the first 24 hours was 32.4% in chronically malnourished children. 91.9% of these units stated that malnutrition was effective in making early decisions about nutritional status. The most commonly used method by units to determine the risk of malnutrition was determined as weight relative to height, with a rate of 59.5%. When deciding on the amount when starting parenteral nutrition in PICUs; 56.8% stated that they used the Holiday-Segar method and 45.9% stated that they used the maintenance fluid method according to body surface area. They stated that they determined the energy needs of the patients by calculating the energy requirement based on weight with a rate of 59.5% and by using the Schofield formula with a rate of 40.5%. 54.1% of PICUs could reach 2/3 of the target calories in the first week. 48.6% of units had their own protocol regarding PN. While 78.4% of the units prefer ready-made solutions, 2.7% prefer them occasionally. 18.9% do not prefer ready-made solutions. The frequency of units' monitoring of laboratory parameters of patients in whom PN was started was also questioned for each parameter, and differences between units were observed. The most common problems encountered by PICUs in PN are; electrolyte imbalance 31.3%, infection 22.8%, hypertriglyceridemia 16.8%, blood sugar imbalance 13.2%, catheter obstruction 7.2%, cholestasis 3.6%, deterioration in liver function tests 3.6% and 1%, 5 was determined as malnutrition. As a result, there are differences in determining the needs, timing and feeding practices of critically ill children among pediatric intensive care units in our country. Rather than existing limited guidelines, it can be said that factors such as the frequency of malnutrition, possibilities of determining calorie needs, the existence of a TPN unit, the variety of ready-made PN products are evaluated in accordance with the conditions of our country, and there is a need for applicable guidelines and standardized nutrition training associated with the level of evidence.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    347827

    Türkiye'deki yenidoğan yoğun bakım ünitelerinde sağlık hizmeti ilişkili enfeksiyonlar: Tek günlük nokta prevalans çalışması

    To determine the prevalance of healthcare-associated infections, a major cause of morbidity and mortality in newborn intensive care unit patients.

    EREN ÇAĞAN

    Tıpta Yan Dal Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıMarmara Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. AHMET SOYSAL

  2. Tez No

    833933

    Türkiye'deki çocuk yoğun bakım ünitelerinde enteral beslenme uygulamalarının değerlendirilmesi

    Valuation of enteral feeding practices in Turkish pediatric intensive care unites

    TÜLAY YAKUT

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Hemşirelikİstanbul Okan Üniversitesi

    Hemşirelik Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. DUYGU SÖNMEZ DÜZKAYA

  3. Tez No

    913654

    Türkiye'deki çocuk yoğun bakım ünitelerinde erken mobilizasyon uygulamalarının değerlendirilmesi: Hemşirelerin görüşleri

    Evaluation of early mobilization practices in Turkey pediatric intensive care units: Nurses' opinions

    SEZGİN DÜZCE

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    HemşirelikTarsus Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hemşireliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. DUYGU SÖNMEZ DÜZKAYA

    DOÇ. DR. ATİYE KARAKUL

  4. Tez No

    230125

    Türkiye'deki yoğun bakım ünitelerinde mekanik ventilasyon uygulamalarının değerlendirilmesi

    Evaluation of mechanical ventilation practices in turkish pediatric intensive care units

    YASEMİN TOPÇU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıDokuz Eylül Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. TOLGA FİKRİ KÖROĞLU

  5. Tez No

    203617

    Yenidoğan yoğun bakım ünitesinde izlenen bebeklerin annelerinde stres oluşturan faktörler; stresle başa çıkmada birinci basamağın rolünün belirlenmesi

    The mothers? stress factors, whom babies in neonatal intensive care unit; to determine the role of family practice to cope with it.

    AYŞEGÜL ULUDAĞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    Aile HekimliğiEskişehir Osmangazi Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İLHAMİ ÜNLÜOĞLU

Geri Dön