Geri Dön

Death of Drama: Entropy in Sarah Kane's Blasted, Crave and 4.48 Psychosis

Dramanın Ölümü: Sarah Kane'in Blasted, Crave ve 4.48 Psychosis oyunlarında entropi

  1. Tez No: 854846
  2. Yazar: SAMİYE SİNEM ÇOBAN
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. MUSTAFA ŞAHİNER
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: İngiliz Dili ve Edebiyatı, English Language and Literature
  6. Anahtar Kelimeler: Sarah Kane, Blasted, Crave, 4.48 Psychosis, entropy, postdramatic theatre
  7. Yıl: 2023
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: Akdeniz Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: İngiliz Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 79

Özet

Entropi, bir sistemdeki düzensizlik ve rastgelelik derecesidir. Termodinamiğin ikinci yasasına göre kapalı bir sistemde entropi daima artmaktadır. Bu yasa, evrendeki unsurların düzenden düzensizliğe doğru kaymasına yönelik evrensel bir eğilimi yansıtmaktadır. Entropinin etkileri yaşamın çeşitli yönlerine nüfuz eder ve onu edebiyat da dahil olmak üzere çeşitli disiplinlerde uygulanabilir kapsamlı bir kavram haline getirir. Bu temel kavram tiyatro alanına da kolaylıkla uygulanabilir. Bu tezin temel amacı, Sarah Kane'in Blasted, Crave ve 4.48 Psychosis isimli üç önemli oyununun ayrıntılı analizleri üzerinden, entropi ile dramatik tiyatrodan postdramatik tiyatroya geçiş arasındaki yakın ilişkiyi aydınlatmaktır. Bu tez, Kane'in geleneksel dramatik biçim çerçevesinde, suratına tiyatronun deneysel tavrını benimsediği Blasted oyununun incelenmesiyle başlar. Blasted, parçalı bir hikâye akışına sahip olmasına ve zorlu konuları irdelemesine rağmen, seyirciyi bütün bu karmaşa boyunca net bir yol haritasıyla yönlendiren tutarlı bir yapıya sahiptir ve bu sebeple de bu tezde Kane'in en düşük entropi düzeyine sahip oyunu olarak ele alınır. Bu oyundaki düşük entropi düzeyi, Kane'in sonraki eserlerinde ortaya çıkan artan entropiyi değerlendirmek için bir referans noktası sağlar. Crave'in analizi, olay örgüsü, sahne yönergeleri ve yapısal bütünlüğün bilinçli olarak eksik olduğunu göstererek, geleneksel dramatik unsurlardan kasıtlı bir sapmayı işaret eder. Belirsizliğin, parçalanmanın ve şiirsel soyutlamanın kasıtlı olarak kabul edilmesi, entropide önemli bir artışı gösterir ve seyircinin daha aktif ve yorumlayıcı katılımını gerektirir. Bu değişim tiyatral sözleşmeyi yeniden tanımlayarak anlamı oyun yazarı ve seyirci arasında ortak bir çaba haline getirir. 4.48 Psychosis ile Kane, bir önceki çalışması Crave'de başlattığı yapısal deneyleri ilerleterek kaos alemine doğru cesur bir adım daha atar. Bu oyunun dramatik tiyatronun tüm geleneksel kurallarını tamamen reddetmesi, onu Kane'in en entropik çalışması olarak öne çıkarır. Bu oyunda aşırı düzensizlik ve kaos seviyesini kucaklayan Kane, seyircisini geleneksel hikâye anlatımının güvenli sularından çıkararak ve karakterlerinin parçalanmış ruhunun kaotik derinliklerine inmeye zorlar. 4.48 Psychosis sadece tiyatral formun sınırlarını test etmekle kalmaz, aynı zamanda entropinin seyirciler için kafa karıştırıcı ve düşündürücü bir deneyim yaratmak için nasıl kullanılabileceğine dair ilgi çekici bir örnek teşkil eder. Bu tez, seçili üç oyunun derinlemesine bir incelemesini yaparak, Kane'in entropinin gücünü yalnızca düzensizliğin bir ölçüsü olarak değil, aynı zamanda insanın karmaşıklığını anlatmak ve tiyatronun devrimci gücünü keşfetmek için güçlü bir araç olarak nasıl kullandığını göstermeyi amaçlamaktadır.

Özet (Çeviri)

Entropy is the degree of disorder and randomness in a system. According to the second rule of thermodynamics, entropy in a closed system increase until it reaches the maximum and dies. This principle reflects a universal tendency for elements in the universe to shift from order to disorder. The implications of entropy permeate various facets of life, making it a comprehensive concept applicable across diverse disciplines, including literature. This fundamental notion easily applies to the realm of theatre. In this thesis, the central aim is to illuminate the intimate relationship between entropy and the shift from dramatic theatre to postdramatic theatre, as revealed through a detailed analysis of Sarah Kane's three emblematic plays: Blasted, Crave, and 4.48 Psychosis. This thesis initiates with an examination of Blasted, a play that demonstrates Kane's early investigation of in-yer-face experimentation within the framework of traditional dramatic form. Although Blasted has a fractured storyline and explores challenging subjects, it retains a coherent structure that guides the audience through its complex aspects via a clear roadmap. This state of comparatively low entropy serves as a basic standard for evaluating the increasing disorder shown in Kane's later works. The examination of Crave demonstrates a deliberate deviation from traditional dramatic components, as demonstrated by the conscious absence of plot, stage directions, and structural unity. The deliberate acceptance of ambiguity, fragmentation, and poetic abstraction indicates a significant rise in entropy, requiring a greater degree of active and interpretive involvement from the audience. This change redefines the theatrical contract, making meaning a shared effort between the playwright and the audience. With 4.48 Psychosis, Sarah Kane takes a bold step further into the realm of chaos, extending the structural experiments initiated in her previous work, Crave. This play's total rejection of all the traditional conventions of dramatic theatre marks it as Kane's most entropic work. In embracing this extreme level of disorder and catastrophe, Kane challenges her audience to grapple with a narrative that avoids the safety of traditional storytelling, delving deep into the fragmented psyche of its characters. 4.48 Psychosis not only tests the boundaries of theatrical form but also serves as a compelling example of how entropy can be harnessed to create a disorienting and thought-provoking experience for the audience. By conducting an in-depth examination, this thesis aims to clarify how Kane uses the power of entropy, using it not only as a measure of disorder but also as a potent instrument for exploring the complexities of the human condition and the revolutionary power of theatre.

Benzer Tezler

  1. Reverberations from the Crucible: A translation-oriented semiotic analysis of Pathos in William Shakespeare's four great tragedies

    Cadı Kazanından Yankılar: William Shakespeare'in dört büyük tragedyası'nda Pathos'un çeviri odaklı göstergebilimsel çözümlemesi

    YEŞİM DENİZ ALTAY

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2023

    Batı Dilleri ve Edebiyatıİstanbul Yeni Yüzyıl Üniversitesi

    İngiliz Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. DİDEM TUNA

  2. Nietzsche'nin tragedyasında Decadence sorunu

    Başlık çevirisi yok

    H. GİZEM KILINÇ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2007

    FelsefeAnkara Üniversitesi

    Felsefe Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SABRİ BÜYÜKDÜVENCİ

  3. Gadamer'in Hermeneutik anlayışına göre bir tiyatro metninin yorumu örnek metin: Arthur Miller – Satıcının Ölümü

    Interpretation of a drama text based on Gadamer's Hermeneuticscase text: Arthur Miller's Death of Salesman

    PELİN ORUÇ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Sahne ve Görüntü SanatlarıHaliç Üniversitesi

    Tiyatro Ana Sanat Dalı

    PROF. ALEV MERAL TOKGÖZ

  4. Ahmed Şevkî'nin Masra' Kilyûbâtrâ (Kleopatra'nın Ölümü) adlı şiirsel draması ile Shakespeare'in Antonius ve Kleopatra adlı şiirsel dramasının karşılaştırmalı metin çözümlemesi

    A comparative text analysis of the poetical drama of Ahmad Shawqi's Masra'Kilyûbâtrâ (The Death of Cleopatra) and the poetical drama of Shakespeare's Antony and Cleopatra

    HALİL İBRAHİM OĞUR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Doğu Dilleri ve EdebiyatıAtatürk Üniversitesi

    Arap Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYSEL ERGÜL KESKİN

  5. Orhan Asena'nın 'Yıldız Yargılanması' ve Güngör Dilmen'in 'Devlet ve İnsan' adlı oyunlarının tarihsel gerçeklik açısından değerlendirilmesi ve yazarların tarihsel bakış açıları

    Evaluation of Orhan Asena's play 'Star Judgement' and Güngör Dilmen's play called 'State and Human' in terms of historical reality and historical perspectives of the writers

    SEVİNÇ GEDİKTAŞ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Sahne ve Görüntü SanatlarıAnadolu Üniversitesi

    Tiyatro Ana Sanat Dalı

    PROF. ÜMİT AYDOĞDU