COVİD-19 döneminde hemşirelerin maruz kaldığı iş yeri şiddeti ile iş doyumu ve motivasyon arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi.
Relationship between exposed workplace violence and job satisfaction and motivation of nurses during COVİD-19.
- Tez No: 857889
- Danışmanlar: PROF. DR. AYŞE YÜKSEL, DR. ÖĞR. ÜYESİ MUZAFFER BERNA DOĞAN
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Halk Sağlığı, Hemşirelik, Public Health, Nursing
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Arel Üniversitesi
- Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Hemşirelik Bilimi Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 115
Özet
Bu araştırma İstanbul ilinde bulunan bir kamu hastanesinde çalışan sağlık çalışanlarının COVID-19 dönemi maruz kaldığı şiddet ile iş doyumu ve motivasyon arasındaki ilişkiyi belirlemek amacıyla ilişki arayıcı kesitsel tipte yapılan tanımlayıcı araştırmadır. Araştırmanın evrenini, İstanbul il merkezinde bulunan birbirine bağlı iki pandemi hastanesinde çalışan 288 hemşire oluşturdu. Araştırma Nisan-Haziran 2023 tarihleri arasında yapıldı. Araştırma verileri“Kişisel Bilgi Formu”,“İş Yeri Şiddeti Soru Formu”,“Hemşire İş Motivasyon Ölçeği (HİMÖ)”,“Hemşire İş Doyum Ölçeği (HİDÖ)”ile toplandı. Araştırma verileri SPSS 27.0 programı kullanılarak değerlendirildi. Araştırma verileri, tanımlayıcı istatistik testleri ile sayı ve yüzdelik dağılımlar, ölçek puanları arasındaki ilişkilerde Pearson korelasyon testi, İş Doyumu puanlarının demografik özelliklere, çalışma bilgilerine göre karşılaştırılmasında bağımsız gruplar t testi, Tek yönlü ANOVA testleri, LSD testi kullanılarak analiz edildi. Araştırmaya katılan hemşirelerin %58,7'sinin 25-30 yaş aralığında, %81,9'unun kadın, %66,7'sinin bekar, %77,1'inin lisans mezunu, %33'ü yoğun bakım ünitesinde çalışan, %35,1'inin servis hemşiresi pozisyonunda, %60,8'inin 4B sözleşmeli, %60,8'inin 1-5 yıl arası çalışma süresine sahip, %70,8'inin 1-5 yıl arası aynı kurumda çalışan olduğu belirlendi. Hemşirelerin %31'i COVID-19 dönemi içinde işyerinde %32,6'sının 1 kez, %26,7'sinin 2 kez, %24,4'ünün 3 kez ve %16,7'sinin 4 ve üzeri kez, %15,6'sının acil servis ve %23,3'ünün yoğun bakım ünitelerinde, %51,1'inin gündüz mesai saatinde, %57,8'i hasta yakınları tarafından, %82,2'si sözel şiddete maruz kaldığı bulundu. Hemşirelerin sosyo-demografik ve mesleki özellikleri ile iş doyumu ve iş motivasyonu arasında istatiksel olarak anlamlı bir fark saptandı (p0,05). Hemşirelerin HİDÖ'den ortalama 87,02±14,98 puan aldıkları ve iş doyumunun yüksek düzeyde olduğu belirlendi. Hemşirelerin HİMÖ'den ortalama 58,69±8,35 puan aldıkları ve iş motivasyonunun yüksek düzeyde olduğu saptandı. Hemşirelerde iş doyumu ve iş motivasyonu arasında pozitif yönlü ilişki olduğu, iş yeri şiddetine maruz kalınmasının hemşirelerde iş doyumunu (%96,9), iş motivasyonunu (%100) azaltarak etkilediği tespit edildi. Hemşirelerin çalışmış oldukları kurumun iş yeri şiddetinin önlenmesine yönelik önlemler ve uygulamaları yeterli bulmadığı (%95,1) saptandı. Sonuç olarak, hemşirelerin COVID-19 döneminde iş yeri şiddetine maruz kalma durumunun iş doyumu ve iş motivasyonu arasında anlamlı bir bağlantının olduğu belirlendi. Sağlık sektöründe iş doyumu ve iş motivasyonunu artırmaya yönelik stratejilerin belirlenmesi ve iş yeri şiddetini önlemeye yönelik gerekli önlem ve politikaların oluşturulması tavsiye edilir.
Özet (Çeviri)
This cross-sectional, descriptive and correlational study was conducted in a public hospital in Istanbul to determine the relationship between job satisfaction and motivation and the violence experienced by health professionals during COVID-19. The study population consisted of 288 nurses working in two interconnected pandemic hospitals in central Istanbul. The research was conducted between April and June 2023. The research data were collected using“Personal Information Form”,“Workplace Violence Questionnaire”,“Job Satisfaction Scale for Nurses (JSSN)”,“The Nurses Job Motivation Scale (NJMS)”. The research data were analysed using SPSS 27.0. The research data were analysed using descriptive statistical tests and number and percentage distributions, Pearson correlation test in relationships between scale scores, independent groups t-test, one-way ANOVA tests, LSD test in comparing job satisfaction scores according to demographic characteristics and work information. In the study, it was found that 58.7% of the participating nurses were aged between 25-30. Participiants', 81.9% were female, 66.7% were single, 77.1% had a bachelor's degree, 33% worked in intensive care, 35.1% were ward nurses, 60.8% had a 4B contract, 60.8% had 1-5 years' experience and 70.8% had worked in the same facility for 1-5 years. The study found that 31% of nurses experienced workplace violence during the COVID-19 pandemic. Of those affected, 32.6% experienced violence once, 26.7% twice, 24.4% three times, and 16.7% four or more times. Verbal violence was reported by 82.2% of affected nurses. In the emergency department, 15.6% of workers reported exposure to violence, while in intensive care units the figure was 23.3%. In 82.2% of cases, the violence was verbal. There was a statistically significant difference between the sociodemographic and professional characteristics of nurses and their job satisfaction and work motivation (p0.05). The nurses received an average score of 87.02±14.98 points from the JSSN and exhibited a high level of job satisfaction. The study found that nurses had a high level of work motivation, with an average score of 58.69±8.35 on the NJMS. Additionally, there was a positive correlation between job satisfaction and work motivation in nurses. However, exposure to workplace violence was found to significantly reduce job satisfaction (96.9%) and work motivation (100%) in nurses. The study revealed that 95.1% of nurses felt that the measures and practices in place for preventing workplace violence were inadequate at their institution. As a result, there was a significant relationship between nurses' exposure to workplace violence and job satisfaction and work motivation during the COVID-19 period. It is necessary to identify strategies to increase job satisfaction and work motivation in the health care industry. It is also suggested to develop necessary measures and policies to prevent workplace violence
Benzer Tezler
- Covid-19 pandemisinde hekim ve hemşirelerde mobbing ve tükenmişlik: Tekirdağ'da bir üniversite hastanesi örneği
Mobbing and burnout in physicians and nurses in the Covid-19 pandemic: An example of a university hospital in Tekirdag
ABDULLA ZEYNALLI
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
HastanelerTekirdağ Namık Kemal ÜniversitesiSağlık Yönetimi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. GAMZE VAROL
- COVID-19'un hemşireler üzerindeki psikolojik etkileri
Psychological effects of COVID-19 on nurses
ILDA TOPÇİU
Yüksek Lisans
Türkçe
2023
HemşirelikTrakya ÜniversitesiBiyoteknoloji ve Genetik Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. NURAN EKİCİ
- COVID-19 pandemisinde hemşirelerin ikincil travmatik stres yaşama ve stresle başa çıkma durumları: Tokat ili örneği
Nurses' experience of secondary traumatic stress in the COVID-19 pandemic and the conditions of coping with stress: The case of tokat province
LEYLA YİRCİ
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
Acil TıpTokat Gaziosmanpaşa ÜniversitesiAcil Tıp Hemşireliği Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. AYGÜL KISSAL
- Rethinking care labor on the edge of precarity: Immigrant women's experiences of the Covid-19 pandemic period
Güvencesizliğin uçlarında bakım emeğini yeniden düşünmek: Göçmen kadınların Covid-19 pandemi dönemi deneyimleri
YASEMİN KORKMAZ
Yüksek Lisans
İngilizce
2022
SosyolojiSabancı ÜniversitesiKültürel Çalışmalar Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ AYŞECAN TERZİOĞLU
- COVID-19 olan hastalara bakım veren hemşirelerin deneyimlerinin ve biyo-psikososyal açıdan nasıl etkilendiklerinin incelenmesi
Exami̇ni̇ng the experi̇ences of nurses WHO care for pati̇ents di̇agnosed wi̇th COVID-19 and HOW they are affected bi̇o-psychosoci̇ally
YAĞMUR ORHUN
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
HemşirelikBaşkent ÜniversitesiHemşirelik Ana Bilim Dalı
PROF. DR. EBRU AKGÜN ÇITAK