19. yüzyılda İstanbul'da Fransız, İngiliz, Alman devlet yapılarında ulusal kimlik
National identity in the British,French and German state structures in İstanbul in the 19th century
- Tez No: 859588
- Danışmanlar: PROF. DR. NURAN PILEHVARIAN
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Mimarlık, Architecture
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Yıldız Teknik Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Mimarlık Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Mimarlık Tarihi ve Kuramı Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 310
Özet
18. ve 19. yüzyılda meydana gelen olaylar insanlık tarihinde kırılma noktaları oluşturmuş, dönemin mevcut şartlarında -modern öncesi dönem- değişimlere sebep olmuştur. Endüstri devrimi sonrası üretimde yaşanan değişimler sosyal, politik ve birçok alanda dönüşümlere yol açmıştır. 19. yüzyılda Avrupa devletleri gelişen teknoloji ve sermaye sayesinde kendi ülkeleri dışındaki topraklara ulaşmış, merkantilist ve emperyalist gerekçelerle pazar alanlarını genişletmişledir. Bu genişleme ve devrimler sonrası hızla ivme kazanan yönetim ve bilgi alanındaki yeni söylem ve öğretiler yapılı çevreyi ve mimariye de etkilemiştir. Modernite ve ulus-devlet kavramlarıyla çerçevesi çizilebilecek bu yüzyıllar, mimariyi de tesir altında almıştır. Bu tezde 19. yüzyıl Osmanlı İstanbul'unda varlık gösteren Fransız, İngiliz ve Alman devletlerinin inşa faaliyetlerindeki ulusal kimliği irdelemektedir. Bu kapsamda beş ana başlık oluşturulmuş, ilk bölümde literatür özeti, amaç ve hipotez aktarıldıktan sonra ulusal kimlik ve mimarlık arasındaki ilişki kavramsal çerçeve başlığında değerlendirilmiştir. İkinci bölümde de ele alınan devletlerin 19. yüzyıla kadar siyasi geçmişi ele alınmıştır. Her devletin ayrı siyasi rotları olmasına rağmen Aydınlanma, Sanayi Devrimi, Fransız İhtilali ve Viyana Kongresi bu devletlerin siyasi tarihinde önemli eşikler olarak görülmektedir. Üçüncü bölümde 18. ve 19. Yüzyılda Fransız, İngiliz ve Alman entelektüelleri, sanatçıları ve mimarları arasında meydana gelen üslup tartışmaları aktarılmıştır. Bu yüzyıllarda Aydınlanma sonrası Klasik/Grek döneme olan ilginin artışı sanat ve mimarlık alanda ortya çıkmış ve 18. yüzyıl sonuna doğru ulusal söylemler bu literatür içine eklenmiştir. Dördüncü bölümde 19. yüzyıl Osmanlı İstanbul'unda İngiliz, Fransız ve Alman devletlerinin inşa faaliyetleri aktarılmıştır. Bu kapsamda incelen yapı türlerini ise yönetim yapıları olarak kullanılan Elçilik ve yazlık köşklerle hastane, okul ve dini yapılar oluşturmaktadır. Elçilik yapılarının İstanbul'daki varlıkları 16. yüzyıla kadar gitmiş olmasına rağmen, diğer yapı türlerine ait örnekler 19. yüzyılın ikinci yarısından sonra artış göstermektedir. Son bölümde de her bir devlet ayrı değerlendirmeye tabi tutulmakla beraber bu devletlerin İstanbul dışında da yapmış oldukları yapılardan örnekler de aktarılmıştır. Canlanmacı üsluplar incelenen her bir devlet için ulusal kimliğinin bir yansıması olarak ele alınmıştır. Neo-Klasik ve Neo-Gotik biçem sarkacınada, devletler kamusal yapılarında genellikle Neo-Klasiği, dini yapılarında da Neo-Gotik biçemi terch etmişlerdir. Bu biçemlerin ikisini de uygulayan devletler, kullandıkları biçemin kendi kimliğinin doğru yansıması olarak görmüştür. Son olarak, incelenen yüzyılda olduğu gibi bütün yüzyıllar boyunca devletler/ideolojiler vurgulanmak istedikleri imajı aktarmak için mimariyi araçsal olarak kullanmışlardır.
Özet (Çeviri)
The events that occurred in the 18th and 19th centuries have constituted turning points in human history, leading to changes in the prevailing conditions of the time - the pre-modern era. The changes in production following the Industrial Revolution have caused social, political, and many other transformations. In the 19th century, European states, fueled by advancing technology and capital, expanded their territories beyond their own countries, enlarging their market areas for mercantilist and imperialist reasons. This expansion, coupled with the rapid momentum gained after revolutions, influenced the built environment and architecture through the emergence of new discourses and teachings in the realms of governance and knowledge. The centuries that can be framed within the concepts of modernity and nation-state have also affected architecture. This thesis examines the national identity in the construction activities of the French, British, and German states that existed in 19th-century Ottoman Istanbul. In this context, five main headings have been established. In the first section, a literature review, purpose, and hypotheses are presented, followed by an evaluation of the conceptual framework of the relationship between national identity and architecture. The second section examines the political histories of the states considered until the 19th century. Despite each state having distinct political trajectories, the Enlightenment, Industrial Revolution, French Revolution, and Congress of Vienna are seen as significant milestones in their political histories. The third section discusses the stylistic debates among intellectuals, artists, and architects of French, English, and German origin during the 18th and 19th centuries. In these centuries, there emerged an increased interest in the Classical/Greek period following the Enlightenment, which manifested in the fields of art and architecture. Towards the end of the 18th century, national discourses were incorporated into this literature. In the fourth section, the construction activities of the British, French, and German states in 19th-century Ottoman Istanbul are discussed. Within this scope, the examined types of structures include embassy and summer pavilions used as administrative buildings, as well as hospitals, schools, and religious buildings. While the presence of embassy buildings in Istanbul dates back to the 16th century, examples of other types of structures increased in the second half of the 19th century. In the final section, each state is individually evaluated, and examples of structures built by these states outside of Istanbul are also provided. Revivalist styles are considered reflections of national identity for each state examined. In the case of public buildings, states generally preferred the Neo-Classical style, while they opted for Neo-Gothic style in religious buildings. States that employed both styles considered their chosen style as a true reflection of their identity. Finally, throughout the centuries, states/ideologies have used architecture as an instrumental tool to convey the image they wish to emphasize.
Benzer Tezler
- Zonguldak-ırmak demiryolu hattı ve yapılarının koruma sorunları
Preservation problems of zonguldak-irmak railway line and buildings
ELİF AKBULUT
Doktora
Türkçe
2023
Mimarlıkİstanbul Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ GÜLSÜM TANYELİ
- 19. yüzyıl mimarlığında Alman mimari etkinliği
German architectural activity in 19th century İstanbul
MERYEM MÜZEYYEN FINDIKGİL DOĞUOĞLU
- Osmanlı Devleti'nde ilk açılan devlet bankası ve günümüzde halen banka şubesi olarak kullanılan tarihi yapıları
The first state bank in the Ottoman State and its historical buildings still used as bank branches today
AYLİN KAYA
Yüksek Lisans
Türkçe
2021
MimarlıkYıldız Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. IŞIL ÇOKUĞRAŞ BAĞDATLIOĞLU
PROF. DR. NURAN PILEHVARIAN
- İstanbul Kentiçi kara toplu ulaşım hizmetlerinin başlaması ve gelişimi: 1850 - 1900
Intrıduction and evolution of public trans portation sector in Istanbul: 1850 - 1900
İBRAHİM MURAT BOZKURT
- Siyasi olaylarla 1917-1945 dönemi Türk-Sovyet ilişkileri
Başlık çevirisi yok
A.TUNCAY ÇOBANOĞLU
Yüksek Lisans
Türkçe
1988
Siyasal Bilimlerİstanbul ÜniversitesiUluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. KEMAL MELEK