Osmanlı İstanbul'unda çocuk eğitimine yaklaşımlar 1860-1914
Approaches to child education in ottoman Istanbul 1860-1914
- Tez No: 863490
- Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ İHSAN ERDİNÇLİ
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Tarih, History
- Anahtar Kelimeler: Osmanlı Devleti, Çocuk, Eğitim, Modernleşme, Ebeveyn, Ottoman Empire, Child, Education, Modernisation, Parent
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Karadeniz Teknik Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Tarih Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 112
Özet
Osmanlı Devleti, 19. yüzyılda modernleşmek adına yoğun bir çaba göstermiştir. Modern bir devlet için çağdaş bir eğitimin şart olduğunun anlaşılması, donanımlı ve kültürlü bireyler yetiştirilmesini temel hedef haline getirmiştir. Böylece doğumdan itibaren söz konusu olan temel bakım da dâhil olmak üzere çocukların modern usullerle eğitilmesine yönelik bazı anlayışlar ortaya çıkmıştır. Dönemin entelektüelleri, kimi durumlarda bütünüyle bazen de kısmî açıdan takip ettikleri Avrupaî usulleri, özellikle basılı yayınlar vasıtasıyla kamuoyuna aktarmaya çalışmışlardır. Çocuklar kadar anne ve babalarının da modern kimlik kazanmaları önemsenmiş ve bu doğrultuda onlara süreli yayınlar yardımcı olmuştur. Özellikle kadınların modern anne figürünü benimsemeleri ve bu sayede hedeflenen modern nesillerin daha hızlı ve kolay yolla yetiştirilmesi sağlanmak istenmiştir. Çocuk bakımında kullanılan araçlardan, okuyacakları yayınlara, tüketecekleri besinlere, oynayacakları oyun ve oyuncaklara kadar pek çok alanda çocuk ve ebeveynin tercihleri, bilimsel verilerle modern bir anlayışa ve Avrupai ürünlere kaydırılmaya çalışılmıştır. Elbette bu süreçte, Avrupaî tarzda eğitim usullerine karşıt anlayışlar da olmuştur. Her iki anlayışı, belli yönleriyle birleştirenler de dikkate alındığında 19. yüzyılın ortalarından itibaren özellikle İstanbul merkezli olarak çocuk eğitimine yönelik farklı yaklaşımların bir arada var olduğu görülebilmektedir. Dönemin okur-yazar kesimi, özellikle süreli yayınlar vasıtasıyla hedef kitle olarak seçtikleri aileleri, bilhassa da anneleri bu anlayışlar çerçevesinde yönlendirmeye çalışmışlardır. İstanbul merkezli yayımlanan süreli yayınların temel alındığı bu çalışmada, 19. yüzyılın ortalarından itibaren modern anlayışlar çerçevesinde çocuklarını yetiştirenlerle geleneksel yaklaşımları sürdürmeyi daha doğru bulan ve her iki anlayışın belli yönlerini birleştiren kesimin birlikte iç içe yaşadıkları, zamanla birbirlerini etkiledikleri ileri sürülmektedir.
Özet (Çeviri)
The Ottoman Empire made an intense effort to modernise in the 19th century. The realisation that a modern education was essential for a modern state made raising well-equipped and cultured individuals the main goal. Thus, some understandings emerged for the education of children with modern methods, including basic care from birth. The intellectuals of the period tried to convey the European methods, which they followed in whole or in part, to the public, especially through printed publications. As much as children, it was also important for their parents to acquire a modern identity and periodicals helped them in this direction. In particular, women were encouraged to adopt the modern mother figure in order to raise the targeted modern generations in a faster and easier way. From the tools used in childcare to the publications they would read, the food they would consume, the games and toys they would play, the preferences of children and parents in many areas were tried to be shifted to a modern understanding and European products with scientific data. Of course, in this process, there were also approaches that were opposed to European-style education methods. Considering those who combined both understandings with certain aspects, it can be seen that different approaches to child education, especially centred in Istanbul, have coexisted since the mid-19th century. The literate society of the period, especially through periodicals, tried to guide families, especially mothers, whom they chose as their target audience, within the framework of these approaches. In this study, which is based on periodicals published in Istanbul, it is argued that as of the mid-19th century, those who raised their children within the framework of modern approaches and those who found it more appropriate to maintain traditional approaches and combined certain aspects of both approaches lived together and influenced each other over time.
Benzer Tezler
- 19. yüzyıl mimarlığında Alman mimari etkinliği
German architectural activity in 19th century İstanbul
MERYEM MÜZEYYEN FINDIKGİL DOĞUOĞLU
- The beggary in Ottoman Istanbul: A transformation from legitimacy to exclusion (1834-1908)
Osmanlı İstanbul'unda dilencilik: Meşruluktan haricileşmeye dönüşüm (1834-1908)
YAĞMUR YURTSEVER
- Osmanlı İstanbul'unda 1550-1650 arası kadı sicillerine göre imar ve şehircilik hukuku
Flourishing and urbanism law in İstanbul of Ottoman (between 1550-1650 by Gadi records)
EKREM AYTAÇ
Yüksek Lisans
Türkçe
2017
HukukMimar Sinan Güzel Sanatlar ÜniversitesiŞehir ve Bölge Planlama Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MEHMET RIFAT AKBULUT
DOÇ. DR. ADEM ERDEM ERBAŞ
PROF. DR. İCLAL SEMA DİNÇER
- Osmanlı İstanbul'unda (1453-1826) meydanların biçim ve işlev açısından değerlendirilmesi
Squares in Ottoman İstanbul (1453-1826) evaluation in terms of form and function
TURGUT AKBAŞ
