Geri Dön

Aile hekimlerinin çocuk ihmal ve istismar vakalarını tanıma ve yönetme konusunda bilgi ve yeterliliğini artırmaya yönelik eğitim müdahale araştırması

Educational intervention research to increase the knowledge and competence of family physicians in recognizing and managing child neglect and abuse cases

  1. Tez No: 877702
  2. Yazar: İREM GELGEÇ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. MEMNUNE ÇİĞDEM APAYDIN KAYA
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Aile Hekimliği, Family Medicine
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Marmara Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Aile Hekimliği Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 97

Özet

Giriş ve Amaç: Güncel yapılan çalışmalar doğrultusunda aile hekimlerinin çocuk ihmal ve istismar vakarını tanıma yönetme konusunda eğitim ihtiyacı mevcuttur. Literatür tarandığında bu konuda Türkiye'de daha önce birinci basamağa yönelik vaka temelli eğitim müdahale araştırması yapılmadığı görülmüştür. Bu çalışmanın amacı aile hekimlerinin çocuk ihmal ve istismar vakalarını tanıma ve yönetme konusunda bilgi ve yeterliliğini artırmaya yönelik eğitimin etkinliğinin araştırılmasıdır. Yöntem: Araştırma eğitim müdahale araştırmasıdır. İstanbul'da çalışan gönüllü aile hekimleriyle Mayıs 2023'te yürütülmüştür. Telefon mesajlaşma ve dernek grupları üzerinden hekimlere çalışmayla ilgili bilgi verilerek hekimler araştırmaya davet edilmiştir. Olumlu yanıt veren hekimlere 2 grup halinde aile hekimliğinde çocuk ihmal ve istismar (ÇİVİ) vakalarının belirti ve risklerinin tanınması ile ilgili teorik sunumlar ve vaka tartışmalarını içeren 1 tam günlük interaktif eğitim verilmiştir. Eğitimler 2 Aile Hekimliği ve 2 Adli Tıp öğretim üyesi, 1 Aile Hekimliği asistanı, 1 Adli Tıp uzmanı, 1 psikolog, 1 avukat, 1 sosyal hizmet çalışanı tarafından yüz yüze verilmiştir. Tüm katılımcılara sosyodemografik veriler ile ÇİVİ ile ilgili eğitim alma ve bildirim yapma durumlarının sorgulandığı soruları içeren anketin yanında eğitim öncesi, eğitim sonrası ve eğitimden 6 ay sonra tüm katılımcılara tekrar ulaşılarak Uysal ve arkadaşları tarafından geliştirilen“Çocuk İstismarı ve İhmalinin Belirti ve Risklerinin Tanılanmasına Yönelik Ölçek (ÇİVİBRTÖ)”online ya da yüz yüze uygulanmıştır. Ayrıca eğitim öncesinde ve eğitimden 6 ay sonra ÇİVİ vakalarının yönetimiyle ilgili yeterlik algısını değerlendiren araştırıcılar tarafından oluşturulan“Çocuk İhmal ve İstismar Vakalarının Yönetimiyle İlgili Yeterlik Algısı Değerlendirme Formu”uygulanmıştır. Eğitim sonrasında sözlü ve yazılı geri bildirim alınmıştır. Veriler SPSS 26 programında Student T Testi, Kruskal Wallis Testi, Wilcoxon Testi, Friedman Testi, Spearman Testi kullanılarak analiz edilmiştir. ÇİVİBRTÖ'nün ve ÇİVİ vakalarının yönetimiyle ilgili yeterlik algılarının değerlendiren formun iç tutarlılığı; Cronbach's Alpha değeri hesaplanarak değerlendirilmiştir. p0,05). Mezuniyet sonrası eğitim alma durumu ölçek ortalama puan artışında anlamlı bir fark yaratmıştır (p=0,005). Hekimlerin ÇİVİ vakası yöntemiyle ilgili yeterlik algısı toplam puanı 55 üzerinden eğitim öncesi 29,7±8 iken eğitimden 6 ay sonra 42,7±5 olmuştur (p

Özet (Çeviri)

Introduction and Aim: According to current studies, family physicians need training in recognizing and managing cases of child neglect and abuse. When the literature was scanned, it was seen that there was no education intervention research for primary care in Turkey on this subject before. The aim of this study is to investigate the effectiveness of training to increase the knowledge and competence of family physicians in recognizing and managing child neglect and abuse cases. Method: The research is educational intervention research. It was conducted in May 2023 with volunteer family physicians working in Istanbul. The announcement about the study was sent to physicians via telephone messaging and association groups, and physicians were invited to participate in the study. Physicians who responded positively were given a full-day interactive training in two groups, including theoretical presentations and case-base workshops on recognizing the symptoms and risks of child neglect and abuse cases in family medicine. The trainings conducted interactively face-to-face by 2 family medicine and 2 forensic medicine lecturers, 1 family medicine resident doctor, 1 forensic medicine specialist, 1 psychologist, 1 lawyer, 1 social worker. A survey was administered to all participants before the training, including questions about sociodemographic data and whether they received training and reported child neglect and abuse. In addition, all participants were contacted before, after and 6 months after the training, and“The Scale for Diagnosing The Symptoms and Risks of Child Abuse and Neglect”develope by Uysal et al. was applied online or face to face. Additively, the“Competency Perception Evaluation Form for the Management of Child Neglect and Abuse Cases”, created by the researchers to evaluate the perception of competence in the management of child abuse and neglect cases, was applied before and 6 months after the training. After the traning verbal and written feedback was received. Data were analyzed using Student T Test, Kruskal Wallis Test, Wilcoxon Test, Friedman Test, Spearman Test in SPSS 26 IBM Program. The internal consistency of the“The Scale for Diagnosing the Symptoms and Risks of Child Abuse and Neglect”and the form assessing competence perceptions regarding the management of child neglect and abuse cases was evaluated by calculating the Cronbach's Alpha value. p0,05 for each). There is significant difference between having postgraduate education about child abuse and neglect and the increase in the scale average score (p = 0,005). The total score of physicians' perception of competence regarding the child neglect and abuse cases was 29,7±8 out of 55 before the training, it was 42,7±5 6 months after the training (p

Benzer Tezler

  1. Çocuk istismar/ihmal vakaları ile karşılaşan aile hekimlerinin yaşadıkları

    Experiences of family physicians who encountered with cases of child abuse/neglect

    KÜBRA ÇELEN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Aile HekimliğiMarmara Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MEMNUNE ÇİĞDEM APAYDIN KAYA

  2. Edirne merkez ilçede görev yapan ve çocuk istismarı ve ihmali vakalarıyla karşılaşma olasılığı bulunan hekimlerin konuyla ilgili bilgi ve tutumları

    Knowledge and attitudes of physicians serving in the central district of Edirne and likely to encounter cases of child abuse and neglect

    KAAN DEMİRBAŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Halk SağlığıTrakya Üniversitesi

    Halk Sağlığı Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. GALİP EKUKLU

  3. Hekimlerin çocuk istismarı ve ihmaline ilişkin algı, bilgi, farkındalık düzeyi ve tutumlarının değerlendirilmesi

    Evaluation of the perception, knowledge, awareness level, and attitudes of physicians related to child abuse and neglect

    ŞULE BAŞÖNGEN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Adli TıpMarmara Üniversitesi

    Adli Tıp Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET AKİF İNANICI

  4. Aile hekimlerinin çocuk ihmali ve istismarı vakalarına yaklaşımları ve bildirme durumları

    Family physicians' approach and reporting status for child abuse and neglect cases

    MELİKE ESKİCİ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Aile HekimliğiDokuz Eylül Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NİLGÜN ÖZÇAKAR

  5. Hekimlerin çocuk ihmal ve istismar vakaları ile karşılaşma durumları, bildirim yükümlülükleri ve eğitim gereksinimleri: Gümüşhane örneği

    Child neglect and abuse cases that doctors encounter, reporting obligations and educational requirements: The example ofGümüşhane

    MANSUR ÜSTÜNSOY

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Sosyal HizmetlerGümüşhane Üniversitesi

    Sosyal Hizmet Yönetimi Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ERKAN DİKİCİ