Robot kedi kullanımının dental anksiyete üzerindeki etkisinin değerlendirilmesi: Randomize kontrollü klinik çalışma
Assessing the effectiveness of robot-pets in reducing dental anxiety in children: A randomized controlled clinical trial
- Tez No: 880649
- Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ BAHAR MELİS AKYILDIZ
- Tez Türü: Diş Hekimliği Uzmanlık
- Konular: Diş Hekimliği, Dentistry
- Anahtar Kelimeler: Davranış kontrolü, Dental anksiyete, Çocuk davranışı, Behavior control, Dental anxiety, Child Behavior
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Aydın Adnan Menderes Üniversitesi
- Enstitü: Diş Hekimliği Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Çocuk Diş Hekimliği Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Çocuk Diş Hekimliği Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 120
Özet
Amaç: Bu çalışmanın amacı, 6-10 yaş aralığındaki çocuklarda dental tedavi sırasında dikkat dağıtma tekniği olarak robot kedi kullanılmasının dental anksiyete ve davranış üzerindeki etkinliğini karşılaştırmalı olarak değerlendirilmesidir. Yöntem: Bu çalışmaya, daha önce dental tedavi deneyimi olmayan ve fissür örtücü tedavisine ihtiyaç duyan 6-10 yaş arası toplam 72 çocuk dahil edilmiştir. Çocuklar, fissür örtücü uygulaması sırasında aldıkları dikkat dağıtma tekniğine göre rastgele üç gruba ayrılmıştır; her grup 24 çocuktan oluşmaktadır: Grup-1: Robot-Kedi, Grup-2: VR, Grup-3: Anlat-Göster-Uygula (Kontrol). Dental anksiyete ve kooperasyon düzeyleri farklı zaman noktalarında değerlendirilmiştir. Tedavi öncesinde (T1) başlangıç dental anksiyete düzeyleri, Çocukların Korku Anketi Çizelgesi-Diş Alt Ölçeği (CFSS-DS) ve Görsel Yüz Skalası (FIS) kullanılarak ölçülmüştür ve davranış derecelendirmesi Frankl Davranış Derecelendirme Ölçeği (FDDÖ) kullanılarak yapılmıştır. Tedavi sırasındaki (T2) kooperasyon düzeyi, fissür örtücü uygulamasının yüzey temizliği (T2A), izolasyon (T2B) ve yıkama (T2C) aşamaları sırasında Modifiye Houpt Davranış Derecelendirme Ölçeği (MHDDÖ) kullanılarak kaydedilmiştir. Tedavi sonrasındaki (T3) dental anksiyete düzeyi ve davranış derecelendirme ölçümleri (CFSS-DS, FIS, FDDÖ) tekrarlanmıştır. Dental anksiyetenin fizyolojik göstergeleri, nabız ve oksijen satürasyonu (SpO2), tüm zaman noktalarında (T1, T2A, T2B, T2C, T3) ölçülmüştür. Robot Kedi ve VR grubundaki çocuklar ve ebeveynlerine, dikkat dağıtma tekniklerinin kullanımına ilişkin algıları hakkında bir anket verilmiştir (T3). İstatistiksel analizlerde Ki-Kare, Kruskal-Wallis, Brunner-Langer ve Benjamini testleri kullanılmıştır. Tip 1 hata seviyesi p0,05), tüm gruplarda yıkama fazında (T2C) tedavi öncesine (T1) kıyasla anlamlı nabız artışı tespit edilmiştir. (p0,05). VR grubunun Modifiye Houpt-Hareket skorlarının, Robot Kedi ve Kontrol gruplarına kıyasla daha düşük olduğu tespit edilmiştir. (p0,05) VR grubunun Modifiye Houpt-Genel Davranış skorlarının, kontrol grubuna kıyasla daha düşük olduğu tespit edilmiştir. (p0,05) Tüm gruplarda CFSS-DS ve FIS skorları tedavi sonrasında (T3) başlangıca (T1) kıyasla anlamlı düzeyde azalmıştır (p0,05). Hem çocuklar hem de ebeveynler, robot kedi ve VR kullanımını genel olarak olumlu değerlendirmiştir. Sonuç: Robot kediyle dikkat dağıtma, VR gözlükle dikkat dağıtma ve anlat-göster-uygula teknikleri, ilk defa dental tedavi görecek olan çocuklarda fissür örtücü uygulaması sırasında dental anksiyeteyi azaltmada etkili bulunmuştur ancak bu tekniklerin birbirine karşı üstünlüğü tespit edilmemiştir. Robot Kedi grubundaki çocukların ve ebeveynlerinin robot kediyle tedavi olmaktan memnun olması ve robot kedinin çocukların dental anksiyetesinde anlamlı bir azalma sağlaması nedeniyle, çocuklarda robot kediyle dikkat dağıtma tekniğinin davranış yönlendirme tekniği olarak hekimlere destek olacak yardımcı bir araç olabileceği düşünülmektedir.
Özet (Çeviri)
Objective: The aim of this study is to comparatively evaluate the effectiveness of using a robot-pet as a distraction technique on dental anxiety and behavior in children aged 6-10 years during dental treatment. Methods: A total of 72 children aged 6-10 years with no previous dental experience, needs fissure sealant treatment were included in this study. Children were randomly assigned to three groups according to received distraction technique during fissure sealant application; each group having 24 patients as follows: Group-1: Robot-Pet, Group-2: VR Glasses, and Group 3: Tell- Show-Do (Control). Dental anxiety levels and behaviors were assessed at different timepoints. Preoperative (T1) baseline levels of dental anxiety were measured using the Children's Fear Survey Schedule-Dental Subscale (CFSS-DS) and the Facial Image Scale (FIS), and behavior were measured using the Frankl Behavior Rating Scale (FBRS). Intraoperative (T2) cooperation levels were recorded using the Modified Houpt Scale (MHS) during the surface cleaning (T2A), isolation (T2B) and washing (T2C) phases of fissure sealant application. Postoperative (T3) dental anxiety level and behavior measurements (CFSS-DS, FIS, FBRS) were repeated. Physiological markers for dental anxiety, such as heart rate and oxygen saturation, were measured at all time points (T1, T2A, T2B, T2C, T3). Children and parents in the Robot-Pet and VR Glasses were received a questionnaire for their perception about the use of their distraction technique (T3). Chi-Square, Kruskal-Wallis, Brunner-Langer and Benjamini tests were used for statistical analysis. Type-1 error level was taken as p0.05), a significant increase in pulse rate was observed during the washing phase (T2C) compared to the pre-treatment phase (T1) across all groups (p0.05). The VR group's Modified Houpt-Movement scores were found to be lower compared to the Robot-Pet and Control groups (p0.05). The VR group's Modified Houpt-Overall Behavior scores were lower compared to the Control group (p0.05). CFSS-DS and FIS scores significantly decreased post-treatment (T3) compared to baseline (T1) in all groups (p0.05). Both children and parents generally assessed the use of the robot-pet and VR positively. Conclusions: Distraction with using a robot-pet, VR glasses, and the tell-show-do technique have been found effective in reducing dental anxiety during fissure sealant application in children receiving dental treatment for the first time. However, no superiority among these techniques has been established. Due to the significant reduction in dental anxiety and the satisfaction of both children and their parents in the Robot-Pet group, It is considered that the distraction technique with robot-pet in children could potentially serve as a supportive tool for clinicians as a behavioral guidance technique.
Benzer Tezler
- Epileptik sıçanlarda kedi otu (Valeriana officinalis) ekstraktının kardiyovasküler sistem üzerindeki etkilerinin araştırılması
Effects of Valeriana officinalis extract on cardiovascular system in epileptic rats
AYŞEGÜL KAPUCU
- Robotik kedi ve betta balık terapilerinin hemodiyaliz hastalarında fizyolojik ve psikolojik etkilerinin incelenmesi
Investigation of physiological and psychological effects of robotic cat and betta fish therapies in hemodialysis patients
HATİCE DEMİRAĞ
Doktora
Türkçe
2022
HemşirelikKaradeniz Teknik ÜniversitesiHemşirelik Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SEVİLAY HİNTİSTAN
- Dört ayaklı bir robotun dinamik analizi ve kontrolü
Dynamic analysis and control of a four legged robot
AHMET BURAK TATAR
Yüksek Lisans
Türkçe
2015
Mekatronik MühendisliğiFırat ÜniversitesiMekatronik Mühendisliği Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. OĞUZ YAKUT
- Scalable mechanical design for quadruped robots
Dört ayaklı robotlar için ölçeklendirilebilir mekanik tasarım
FARAZ RAHVAR
Yüksek Lisans
Farsça
2024
Mekatronik Mühendisliğiİstanbul Teknik ÜniversitesiMekatronik Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ ABDURRAHMAN YILMAZ
- Evcil kedi ile beyaz Yeni Zelanda tavşanının III., V., VII. ve IX. beyin sinirleri üzerine karşılaştırmalı makro anatomik ve subgros bir çalışma
A Comparative macroanatomical and subgross investigation on the III., V., VII., IX. brain nerves of the domestic cat and the New Zealand rabbit.
BUMİN EMRE TEKE
Doktora
Türkçe
1999
Veteriner HekimliğiYüzüncü Yıl ÜniversitesiAnatomi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. İSMAİL HAKKI NUR