Halotan, isofluran ve sevofluranın karaciğer ve böbrek üzerine etkilerinin tavşanlarda histopatolojik ve biyokimyasal olarak incelenmesi
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 88228
- Danışmanlar: DOÇ. DR. MEHMET ŞAHİN YÜKSEK
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Anestezi ve Reanimasyon, Anesthesiology and Reanimation
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 1999
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Atatürk Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 66
Özet
57 ÖZET Biz bu çalışmamızda günümüzde en çok kullanılan inhalasyon anestezikleri olan halotan ve isofluranın ve hızla kullanımı yaygınlaşan sevofluranın hepatorenal etkilerini tavşanlar üzerinde biyokimyasal ve histopatolojik olarak inceleyip karşılaştırdık. Denekler cinsiyet farkı gözetilmeksizin randomize olarak 10'ar tanelik 4 gruba ayrıldı. K (Kontrol) Grubu, H (Halotan) Grubu, 1 (İsofluran( Grubu), S (Sevofluran Grubu ) 10 gün arayla iki kaz 6'şar saat K grubuna 6 L/dk taze akımla sadece oksijenle zenginleştirilmiş hava verildi. H, İ ve S gruplarına ise 6 L/dk taze akımla oksijenle zenginleştirilmiş hava içinde sırasıyla %1.4 konsantrasyonda halotan, %2.05 konsantrasyonda isofluran ve %3.7 konsantrasyonda sevofluran uygulandı. İlk anesteziden önce, ilk anesteziden 24 saat sonra, ilk anesteziden 7 gün sonra ve ikinci anesteziden 24 saat sonra olmak üzere dört kez kan alınarak AP, GGT, ALT, AST, LDH, T. BİL., D. BİL., BUN ve kreatinin seviyeleri tayin edildi. En son kan alındıktan sonra denekler dekapitasyon metoduyla sakrifıye edilerek karaciğer ve böbrekleri histopatolojik incelemeye alındı. Halotan alan grubda 1. anesteziden 24 saat sonra AP, GGT, ALT, AST ve LDH değerlerinde kontrol değerlere göre bir yükselme kaydedilirken, 1. anesteziden 7 gün sonra D. BİL. ve BLTN'den başka anlamlı bir yükseklik gözlenmedi. 2. anesteziden 24 saat sonra AP, ALT, LDH, BUN ve T. BİL. 'de kontrol değerlere göre anlamlı artış kaydedilmiştir. İsofluran grubunda 1. anesteziden 24 saat sonra GGT, ALT, AST, BUN ve kratinin değerlerinde kontrol değerlere göre bir yükselme kaydedilirken 1. anesteziden 7 gün sonra GGT ve BUN'den başka anlamlı bir yükseklik gözlenmedi. 2. anesteziden 24 saat sonra ise LDH, BUN ve kreatinin kontrol değerlere göre anlamlı artış göstermiştir. Sevofluran grubunda 1. anesteziden 24 saat sonra GGT ve AST değerlerinde kontol değerlere göre bir yükselme kaydedilirken birinci anesteziden 7 gün sonra BUN kontrol değerlere göre anlamlı yükseklik gözlenmedi. Histopatolojik olarak ise kontrol grubunda karaciğer hasarı tesbit edilemezken diğer grupların hepsinde hasar tesbit edildi. Halotan grubunda en fazla hasar gözlenmiş, onu isofluran takip etmiş, en az hasar ise sevofluranda bulunmuş fakat istatistiksel olarak isofluranla sevofluran arasında fark görülememiştir.Yine kontrol grubunda böbrek hasarı tesbit edilemezken diğer grupların hepsinde anlamlı hasar tesbit edildi. En yüksek hasar isofluranda bulunmuş ve onu sevofluran izlemiştir. En düşük skoru ise halotanda görülmüştür. Fakat istatistiksel olarak halotanla sevofluran arasında anlamlı bir fark gözlenmemiştir. Sonuç olarak, uzun süreli ve mükerrer uygulamalarda, karaciğer için halotanın isofluran ve sevoflurana göre daha zararlı olduğu ve isofluran ve sevofluran arasında anlamlı bir farklılığın olmadığı ve böbrek için isofluranın halotan ve sevoflurana göre daha zararlı olduğu ve halotan ve sevofluran arasında anlamlı bir farklılığın olmadığı anlaşılmaktadır.
Özet (Çeviri)
58 SUMMARY This study compared the effects of halothane, isoflurane and sevoflurane on liver and kidney in rabbits using biochemical laboratory evaluation and histopathological investigation. We performed this study on forty rabbits. Rabbits were divided into four groups and each group has ten rabbits assigned to a control group and three treatment groups were anesthesized with halothane, isoflurane and sevoflurane at 1.4 %, 2.05 % and 3.7 % concetration with 6 L/min fresh gas flow respectively twice for six hours with a ten day interval. In all groups, the carrier gas was air enriched oxygen. In blood samples AP, GGT, ALT, AST, LDH, T. BİL, D. BİL. BUN and creatinin concetrations were assessed after collection of the last blood. Rabbits were killed with decapitation method and their livers and kidneys were removed for histopathological investigations. In halothane group, 24 hours after the first anesthesia, the serum AP, GGT, ALT, AST and LDH concetrations increased compared with preanesthesia values, 7 days after the first anesthesia only D. BIL and BUN were increased. 24 hours after the second anesthesia, by comparing with preanesthesia values the significant increases AP, ALT, LDH, BUN and T. BİL. were observed. In isoflurane group, 24 hours after the first anesthesia, the serum GGT, ALT, AST,BUN and kreatinin concetrations increased compared with preanesthesia values, and 7 days after the first anesthesia only GGT and BUN were increased significantly. 24 hours after the second anesthesia, by comparing with preanesthesia values the significant increases LDH, BUN and creatinin were observed. In sevoflurane group, 24 hours after the first anesthesia, the serum GGT and AST concetrations increased compared with preanesthesia values, and 7 days after the first anesthesia there is no significant increase in any values. As histopathological, there was no hepatic damage in any control group but there was in all another groups. The most damage was observed in halothan group, isoflurane group was after it, and the least damage was in sevoflurane group. But there is no significant difference between isoflurane and sevoflurane. As the same there was no renal damage in any control group but there was in all another groups. The most damage was observed in isoflurane group, sevoflurane group was after it, and the least damage was in halothane group. But there is no significant difference between halothane and sevoflurane. As a result in prolonged and repeated exposure, for liver halothane is more than isoflurane and sevoflurane,and tehere is no difference between isoflurane and sevoflurane. For kidney isoflurane is more harmful than halothane and sevoflurane, and tehere is no difference between isoflurane and sevoflurane.
Benzer Tezler
- Deneysel kafa travması ile ortaya çıkan malonildialdehid düzeyleri üzerine halotan, isofluran ve sevofluranın etkilerinin karşılaştırlması
Comparison effects of halothane, isoflurane and sevoflurane on trauma induced malonyldialdehyde levels in head traumas
ADİL YURDAKOÇ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2003
Anestezi ve ReanimasyonTrakya ÜniversitesiAnesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı
PROF. DR. IŞIL GÜNDAY
- Halotan, enfluran, izofluran ve sevofluranın ekspiriyumdaki nitrik oksit ve kandaki nitrat düzeyleri üzerine etkileri
The Effects of halothane, enflurane, isoflurane and sevoflurane on nitric oxide levels in expirium air and nitrate levels in blood
GÜLNİHAL AYHAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2000
Anestezi ve ReanimasyonGazi ÜniversitesiAnesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. AVNİ BABACAN
- Elektif sezaryen operasyonlarında sevofluran, isofluran ve halotanın maternal-neonatal etkilerinin karşılaştırılması
Comparison of the maternal and neonatal effects of sevoflurane, isoflurane and halothane for elective cesarean section
TURGAY ALPAYDIN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1999
Anestezi ve ReanimasyonTrakya ÜniversitesiAnesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. BEYHAN KARAMANLIOĞLU
- Halotan, izofluran ve sevofluranın anestezi cihazı ortamında psodomonas aeruginosa, staphylococcus aureus ve escherichia colinin üreme hızlarına etkileri
Başlık çevirisi yok
AHMET TOPAL
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2002
Anestezi ve ReanimasyonSelçuk ÜniversitesiAnesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı
Y.DOÇ.DR. ATEŞ DUMAN
- Tavşanlarda Propofol, İzofluran ve Sevofluranın renin-anjiotensin-aldosteron sistemi üzerine etkilerinin karşılaştırılması
Comparison of the effects of Propofol, Isoflurane and Sevoflurane on the renin-angiotensin-aldosterone system in rabbits
DENİZ AYHAN ÇATAL
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1998
Anestezi ve ReanimasyonDokuz Eylül ÜniversitesiAnesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. EROL GÖKER