Geri Dön

Tip II Diabetes Mellitus'ta kardiyak otonom nöropatinin çeşitli klinik testlerle değerlendirilmesi

The Evaluation of autonomic cardiac neuropathy in type II Diabetes Mellitus with several tests

  1. Tez No: 88513
  2. Yazar: SİBEL GÜLDİKEN
  3. Danışmanlar: PROF.DR. ARMAĞAN TUĞRUL
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları, Hematoloji, Endocrinology and Metabolic Diseases, Hematology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 1999
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Trakya Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 72

Özet

ÖZET Çalışmamızda Tip II Diabetes Mellitus'lu vakalarda otonom nöropatinin yarattığı kardiyak etkileri incelemeyi planladık. Bu amaçla hastalara ve kontrol grubuna kardiyovasküler refleks testlerini uyguladık, QT dağılımlarını inceledik. Çalışmamız Ekim-1998, Ekim-1999 tarihleri arasında Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları Anabilim Dalı Endokrinoloji Bölümü Diabetes Mellitus Polikliniğinde takip edilen 25 NIDDM hastası ve 15 sağlıklı kontrol grubundan oluşturuldu. NIDDM grubunu, otonom nöropatinin daha çok tespit edildiği beş yıl üzerinde diabet süresi olan ve polinöropatisi klinik veya laboratuvar olarak tespit edilmiş vakalar oluşturdu. Diabetik ve kontrol grubuna iskemik kalp hastalığını dışlamak amacıyla efor testi, hipertansiyonun olmadığını göstermek için 24 saatlik ambulatuar kan basıncı takibi uygulandı. Daha sonra her iki gruba da kardiyovasküler refleks testleri uygulandı. Test sonuçlarına göre 19 otonom nöropatili diabetik, 6 otonom nöropatisiz diabetik elde edildi. Kardiyovasküler refleks testi sonuçlarına göre gruplar ile diabet süresi, HbA1c, vücut kitle indeksi, yaş ortalaması arasında ilişki bulunmadı. Uygulanan beş kardiyovasküler refleks testinden en erken derin solunuma kalp hızı testinin bozulduğu tespit edildi. Valsalva manevrasına kalp hızı yanıtı testi de anlamlı derecede otonom nöropatili grupta düşük bulundu. Diğer üç testin sonucu gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark göstermedi. Otonom nöropatili diabetiklerde QT dağılımının en yüksek, kontrol grubunda en düşük değerde olduğu görüldü. Üç grup arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık vardı. Otonom skor ile QT dağılımı arasında lineer bir korelasyon saptandı. QT dağılımı ile diabet süresi arasında ise anlamlı ilişki bulunmadı. Sonuç olarak QT dağılımının diabetik hastalarda otonom nöropatinin teşhisinde kullanılabileceği kararına vardık. QT dağılımı kardiyovasküler refleks testlerine göre diabetik otonom nöropatinin erken teşhisinde, izlenmesinde, terapatik etkinin değerlendirilmesinde uygulanması kolay, noninvazif, hasta ile kooperasyon gerektirmeyen güvenirliği yüksek olan bir metodtur. 57

Özet (Çeviri)

SUMMARY In our study we investigated cardiac effects of autonomic neuropathy in patients with type II diabetes mellitus. Cardiovascular reflex tests were performed with patient and control group, QT dispersions were assessed. Our study included 25 NIDDM patients and 15 healthy control cases that are followed at the Diabetes Policlinic of Trakya University Medical Faculty Hospital between the dates of October 1998- October 1999. The patient group consisted off cases suffering NIDDM more than 5 years long and having polineuropathy on clinical or laboratory grounds. In order to show that patient and control group do not have ischeamic cardiac disease and hypertension we did effort test and 24 hours ambulatory blood pressure monitorization. Both groups underwent cardiovascular tests. According to the results of the tests 1 9 of the diabetic patients had autonomic neuropathy. There was no correlation between cardiovascular tests and diabetic age, HbA1c, body mass index. The heart rate response to deep ventilation was the cardiovascular test that first became abnormal. Heart rate was found significantly low in response to Valsalva manoeuvre. The other three tests showed no statistically significant difference between two groups. QT dispersion was significantly high in patients with autonomic neuropathy and low in control group. A linear correlation was found between autonomic score and QT dispersion. There was no significant correlation between QT dispersion and diabetic age. We conclude that QT dispersion can be used to detect autonomic neuropathy in diabetic patients. QT dispersion is a simple, non-invasive, reliable test that needs no patient cooperation in following diabetics' autonomic neuropathy and assesing therapeutic effects. 58

Benzer Tezler

  1. Tip II diabetes mellitusta mikrovasküler komplikasyonlar ve mikroalbuminüri ilişkisi

    Başlık çevirisi yok

    CENGİZ KARAKUZU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1998

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıPamukkale Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. YURDAER SERMEZ

  2. Tip II diabetes mellitus'ta safra kesesi kontraksiyonun ultrasonografi ile değerlendirilmesi

    Ultrasonographic evaluation of the gallbladder contraction in type II diabetes mellitus patients

    RECEP EKİCİ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1997

    Radyoloji ve Nükleer TıpCumhuriyet Üniversitesi

    Radyoloji Onkolojisi Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. HULUSİ EĞİLMEZ

  3. Gliburidin tip-II diabetik sıçanlarda kardiak performans üzerine etkisi

    Başlık çevirisi yok

    AYÇA ÖZÜARI

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1989

    Eczacılık ve FarmakolojiAnkara Üniversitesi

    Farmakoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MELİH ALTAN

  4. Tip ıı diyabetes mellituslu hastalarda sol ventrikül fonksiyonlarının strain rate ekokardiyografi ile araştırılması

    Strain rate echocardiographic investigation of left ventricle functions in diabetes mellitus type ii patients

    MEHMET SERTAÇ ALPAYDIN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    KardiyolojiAtatürk Üniversitesi

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MUSTAFA KEMAL EROL