Geri Dön

Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu tanısı olan çocukların ebeveynlerinin modern psikotravmatoloji ve psikopatoloji açısından değerlendirilmesi

Evaluation of parents of children diagnosed with attention deficit and hyperactivity disorder in terms of modern psychotraumatology and psychopathology

PDF İndir

  1. Tez No: 901937
  2. Yazar: KEREM ÇETİNKAYA
  3. Danışmanlar: PROF. DR. ERDİNÇ ÖZTÜRK
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Adli Tıp, Eğitim ve Öğretim, Psikoloji, Forensic Medicine, Education and Training, Psychology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa
  10. Enstitü: Adli Tıp ve Adli Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Sosyal Bilimler Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Psikoloji Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 613

Özet

Doktora tez çalışmamızın temel amacı, modern psikotravmatoloji ve dissoanaliz kuramı açısından dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu (DEHB) tanısı olan ve olmayan çocukların ebeveynlerinin çocukluk çağı travmaları, dissosiyatif yaşantıları, psikiyatrik belirtileri, travma sonrası büyüme düzeyleri ve uyguladıkları çocuk yetiştirme stilleri açısından karşılaştırılmasıdır. Bu araştırma hem nicel ve hem de nitel yöntemlerin birlikte kullanıldığı bir karma yöntem çalışması olarak tasarlanmıştır. Doktora tez çalışmamız, dâhil etme ölçütlerini karşılayan tanılı grubun ebeveynleri ve tanısız grubun ebeveynleri olmak üzere iki farklı ebeveyn grubu üzerinde gerçekleştirilmiştir. Örneklemin ilk grubunu (tanılı grubun ebeveynlerini), İstanbul Anadolu Yakası'ndaki devlet ilkokullarında öğrenimine devam eden ve DEHB tanısı olan 5-11 yaş aralığındaki 60 farklı çocuğun anneleri ve babaları oluşturmaktadır. Örneklemin ikinci grubunu ise (tanısız grubun ebeveynlerini), herhangi bir psikiyatrik tanısı olmayan, aynı ilkokullarda öğrenim gören ve aynı yaş aralığındaki 60 farklı çocuğun anneleri ve babaları oluşturmaktadır. Çalışmanın ilk aşaması nicel araştırma yöntemi ile yürütülmüş olup 60 tanılı grup çocuğun hem annesi hem de babası, 60 tanısız grup çocuğunhem annesi hem de babası olmak üzere toplam 240 ebeveyn ile uygulamalar gerçekleştirilmiştir. Çalışmanın ikinci aşaması ise nitel araştırma yöntemi ile yürütülmüş olup 15 tanılı grup çocuğun hem annesiyle hem babasıyla; 15 tanısız grup çocuğun hem annesiyle hem de babasıyla yarı yapılandırılmış görüşmeler gerçekleştirilmiş ve toplam 60 görüşme yapılmıştır. Katılımcılara Demografik ve Psikotravmatoloji Temelli Görüşme Formu, Çocukluk Çağı Ruhsal Travma Ölçeği, Dissosiyatif Yaşantılar Ölçeği, Kısa Semptom Envanteri, Travma Sonrası Büyüme Envanteri, Yetişkin Ergen Ebeveynlik Envanteri ve Conner's AnaBaba Derecelendirme Ölçeği Kısa Formu ile araştırmacı ve danışman tarafından nitel veri toplama süreci için hazırlanan Yarı Yapılandırılmış Görüşme Formu yüz yüze uygulanmıştır. Araştırmada kullanılan anket, ölçekler ve görüşme formlarından hem nicel ve hem de nitel veriler elde edilmiştir. Ölçme araçlarından elde edilen veriler üzerinde, frekans dağılımı, bağımsız örneklemler t-testi, pearson korelasyon analizi, çoklu doğrusal regresyon analizi, aracılık analizi ve bootstrapping analizi teknikleri uygulanmıştır. Bu araştırmada; tanılı grubun ebeveynlerinin Çocukluk Çağı Ruhsal Travma Ölçeği toplam puan ortalamasının (38,05), tanısız grubun ebeveynlerinin Çocukluk Çağı Ruhsal Travma Ölçeği toplam puan ortalamasından (31,43); tanılı grubun ebeveynlerinin Dissosiyatif Yaşantılar Ölçeği toplam puan ortalamasının (18,45), tanısız grubun ebeveynlerinin Dissosiyatif Yaşantılar Ölçeği toplam puan ortalamasından (11,61); tanılı grubun ebeveynlerinin Kısa Semptom Envanteri toplam puan ortalamasının (42,35), tanısız grubun ebeveynlerinin Kısa Semptom Envanteri toplam puan ortalamasından (23,50); ebeveynlerin çocuklarını değerlendirerek doldurdukları Conner's AnaBaba Derecelendirme Ölçeği Yenilenmiş Kısa Formu'nda tanılı grup çocukların karşı gelme alt ölçeği puan ortalamasının (7,88), tanısız grup çocukların karşı gelme alt ölçeği puan ortalamasından (2,84), tanılı grup çocukların bilişsel problemler-dikkatsizlik alt ölçeği puan ortalamasının (9,13), tanısız grup çocukların bilişsel problemler-dikkatsizlik alt ölçeğipuan ortalamasından (1,68), tanılı grup çocukların hiperaktivite alt ölçeği puan ortalamasının (7,21), tanısız grup çocukların hiperaktivite alt ölçeği puan ortalamasından (1,70) ve tanılı grup çocukların Dikkat Eksikliği ve Hiparektivite İndeksi puan ortalamasının (18,57), tanısız grup çocukların Dikkat Eksikliği ve Hiparektivite İndeksi puan ortalamasından (5,17) istatiksel açıdan anlamlı düzeyde daha yüksek olduğu bulunmuştur (p

Özet (Çeviri)

The primary objective of our doctoral research is to compare the childhood traumas, dissociative experiences, psychopathological histories, posttraumatic growth levels, and child- rearing styles between parents of children with attention deficient hyperactivity disorders, and parents of children without any of these disorders from modern psychotraumatological and dissoanalysis perspectives. This study employs a mixed method approach, integrating qualitative and quantitative methodologies. The sample is divided into the diagnosed and undiagnosed groups. The first group of the sample, namely parents of the diagnosed group, consists of the parents of 60 children diagnosed with attention deficit and hyperactivity disorder aged between 5 and 11, who are enrolled as pupils in public primary schools located on the Asian side of Istanbul. The second group, namely the parents of the undiagnosed group, consists of parents of 60 additional children who share similar demographics but do not have any diagnosis. The initial phase of the study involves conducting a quantitative analysis on a sample of 240 participants, divided into four groups (diagnosed group: 60 mothers, 60 fathers; undiagnosed group: 60 mothers, 60 fathers). The second phase consists of a qualitative investigation conducted through 60 semi-structured interviews with four groups (diagnosed group: 15 mothers, 15 fathers; undiagnosed group: 15 mothers, 15 fathers). Data were gathered through the utilization of various assessment tools, including the Childhood Trauma Questionnaire, the Dissociative Experiences Scale, the Brief Symptom Inventory, the Posttraumatic Growth Inventory, the Adult-Adolescent Parenting Inventory and, the Conner's Parent Rating Scale-Revised Short Form, which was administered during face-to-face interviews. The Qualitative Semi-Structured Interview Form designed by the researcher was utilized during face to face interviews. Both qualitative and quantitative data have been collected using the survey and interview instruments. Frequency distribution test, independent samples t test, pearson correlation analysis, multiple linear regression analysis, mediation analysis and bootstrapping analysis have been executed over the gathered data. The quantitative analysis revealed that statistically, the Childhood Trauma Questionnaire mean score (38,05) of the diagnosed group was found to be significantly higher than the Childhood Trauma Questionnaire mean score (31,43) of the undiagnosed group; the Dissociative Experiences Scale mean score (18,45) of the diagnosed group was found to be significantly higher than the Dissociative Experiences Scale mean score (11,61) of the diagnosed group; the Brief Symptom Inventory mean score (42,35) of the diagnosed group was found to be significantly higher than the Brief Symptom Inventory mean score (23,50) of the undiagnosed group; the oppositional subdimension of the Conner's Parent Rating Scale-Revised Short Form mean score (7,88) of the diagnosed group was found to be significantly higher than the oppositional subdimension of the Conner's Parent Rating Scale-Revised Short Form mean score (2,84) of the undiagnosed group; the cognitive problems subdimension of the Conner's Parent Rating Scale-Revised Short Form mean score (9,13) of the diagnosed group was found to be significantly higher than the cognitive problems subdimension of the Conner's Parent Rating Scale-Revised Short Form mean score (1,68) of the undiagnosed group; the hyperactivity subdimension of the Conner's Parent Rating Scale-Revised Short Form mean score (7,21) of the diagnosed group was found to be significantly higher than the hyperactivity subdimension of the Conner's Parent Rating Scale-Revised Short Form mean score (1,70) of the undiagnosed group and attention deficit and hyperactivity disorder index score (18,57) of the diagnosed group was found to be significantly higher than the total Attention Deficit And Hyperactivity Disorder Index scores (5,17) of the undiagnosed group (p

Benzer Tezler

  1. Tez No

    847795

    Normal kilolu ile aşırı kilolu/obez olan dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu tanılı ergenlerin psikiyatrik komorbidite, patolojik internet kullanımı ve internet kullanım paternleri açısından karşılaştırılması

    Comparison of normal weight and overweight/obese adolescents diagnosed with attention deficit and hyperactivity disorder in terms of psychiatric comorbidity, pathological internet use and internet use patterns

    BÜŞRA ÜSTÜNDAĞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    PsikiyatriSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ İBRAHİM ADAK

  2. Tez No

    468461

    Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu tanısı almış ve almamış çocukların ebeveynlerinin dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu tanısı, mükemmeliyetçilik ve manevi gelişim kavramları açısından karşılaştırılması

    The comparison of the parent's of the children who are and are not diagnosed with attention defict disorder and hyperactivity disorder in terms of attention deficit disorder and hyperactivity disorder diagnosis, perfectionism and spiritual development concepts

    HANDE ZENGİN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    PsikolojiBeykent Üniversitesi

    Psikoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET KEREM DOKSAT

  3. Tez No

    907949

    Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu (DEHB) tanılı çocukların ebeveynlerinin dikkat eksikliği ve hiperaktivite (DEHB), emosyonel disregülasyon, duygu dışavurumu ve bağımlılık açısından araştırılması

    Investigation of parents of children with attention deficit and hyperactivity disorder (ADHD) in terms of attention deficit and hyperactivity (ADHD), emotional dysregulation, expression of emotions and addiction

    SÜMEYYE SÖYLEMEZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Psikiyatriİnönü Üniversitesi

    Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HATİCE BİRGÜL CUMURCU

  4. Tez No

    583890

    Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu olan çocukların ebeveynlerinde mükemmeliyetçilik ve dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu düzeyleri

    Perfectionism and attention deficit and hyperactivity disorder (ADHD) levels in parents of children with attention deficit and hyperactivity disorder

    ELİF ÖGCEM

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    PsikolojiÜsküdar Üniversitesi

    Uygulamalı Psikoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. CUMHUR TAŞ

  5. Tez No

    674098

    Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu tanısı almış çocukların ebeveynleri ile herhangi bir psikiyatrik tanısı olmayan çocukların ebeveynlerinin psikolojik sağlamlıklarının, evlilik uyumlarının ve aile hayatı tutumlarının karşılaştırılması

    A comparision of parents' resiliences, marital adjustments and family life attitudes whose children identified attention deficit disorder with hyperactiviy with parent's whose children have not any psychiatric diagnoses

    HATİCE ÇİFTCİ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    PsikolojiÜsküdar Üniversitesi

    Klinik Psikoloji Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ SEMRA BARİPOĞLU

Geri Dön