Geri Dön

Çilek meyvelerinin primer, sekonder metabolit içerikleri ve kalite özelliklerı üzerine putresin uygulamasının etkisi

Effect of putrescine tretaments on primary, secondary metabolite contents and quality properties of strawberry fruits

  1. Tez No: 905359
  2. Yazar: NİDA UKDE SİLAHTAR
  3. Danışmanlar: PROF. DR. MÜTTALİP GÜNDOĞDU
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Ziraat, Agriculture
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi
  10. Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Bahçe Bitkileri Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Bahçe Bitkileri Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 64

Özet

Çilek meyveleri, hızla yumuşayan ve çürümeye yatkın yapılarıyla bilinirler, bu nedenle doğru depolama koşullarında muhafaza edilmeleri önem arz etmektedir. Bu çalışmada, çilek meyvelerinin depolama süresince yaşanan kayıpların azaltılması ve meyvedeki biyoaktif bileşik konsantrasyonunun korunması amacıyla farklı dozlarda putresin (0,5, 1,0 ve 1,5 mM) uygulanarak meyveler muhafaza edilmiştir. Meyveler, +4 °C'de ve %90 nemde 21 gün boyunca depolanmış ve 7 gün arayla yapılan analizler ve ölçümlerle depolama sürecinde meydana gelen kalite parametrelerindeki değişiklikler belirlenmiştir. Çalışmada, meyvelerin depolama sürecinde ağırlık kaybı, çürüme oranı, meyve sertliği, suda çözünebilir kuru madde miktarı (SÇKM), titre edilebilir asitlik (TEA), pH ve meyve renk özellikleri (L*, a*, b*, kroma ve Hueo) ile belirli biyokimyasal özellikler (organik asit, fenolik bileşik) incelenmiştir. Farklı putresin uygulamalarına bağlı olarak farklı depolama süreleri boyunca kontrol grubu meyvelerde genel olarak ağırlık kaybında, çürüme oranında, SÇKM ve TEA değerlerinde artışlar, organik asit ve fenolik bileşiklerde ise genel anlamda düşüşler gözlemlenmiştir. Çalışma süresince putresin, meyve kalite parametrelerini olumlu yönde etkileyerek kayıpları azaltmıştır. Meyve ağırlık kaybı açısından en uygun doz 1,5 mM iken, SÇKM değeri için 1,0 mM dozun tercih edilmesi önerilirken, pH, TEA, meyve rengi ve solunum hızı parametrelerinin korunması açısından 1,0 mM dozun daha etkili olduğu görülmüştür. Organik asitlerin ve fenolik bileşiklerin kaybının önlenmesi için ise sırasıyla 1,5 mM ile 1,0 mM dozlarının daha etkili olduğu belirlenmiştir.

Özet (Çeviri)

Strawberries are known for their tendency to soften rapidly and become susceptible to decay, underscoring the importance of preserving them under proper storage conditions. In this study, strawberries were preserved by applying different doses of putrescine (0.5, 1.0, and 1.5 mM) to reduce losses during storage and maintain the concentration of bioactive compounds in the fruit. The fruits were stored at +4°C and 90% humidity for 21 days, and changes in quality parameters during storage were determined through analyses and measurements conducted every 7 days. The study examined various quality parameters including weight loss, decay rate, fruit firmness, soluble solid content (SSC), titratable acidity (TA), pH, fruit color properties (L*, a*, b*, chroma, and hue angle), and specific biochemical characteristics (organic acids, phenolic compounds). Depending on different putrescine applications, increases in weight loss, decay rate, SSC, and TA values were generally observed in the control group fruits over various storage periods, while decreases were observed in organic acids and phenolic compounds. Throughout the study, putrescine positively influenced fruit quality parameters, reducing losses. The most suitable dose for fruit weight loss was 1.5 mM, while 1.0 mM was recommended for SSC value. It was observed that 1.0 mM dose was more effective in preserving pH, TA, fruit color, and respiration rate parameters. To prevent the loss of organic acids and phenolic compounds, doses of 1.5 mM and 1.0 mM were found to be more effective, respectively.

Benzer Tezler

  1. Önemli zeytin (Olea europaea L.) çeşitlerinin izoenzim polimorfizmleri ve genetik özellikleri

    Isoenzyme polymorphisms and genetic characteristics of important olive (Olea europaea L.) cultivars and types

    SEVDA DÜLGER

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2004

    ZiraatÇanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi

    Bahçe Bitkileri Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. MURAT ŞEKER

  2. Escherichia coli replikatif DNA polimeraz IIIα (DnaE)' ye inhibisyon etkili bitki organ özütlerinde fenolik bileşiklerin HPLC-DAD ile aydınlatılması

    HPLC-DAD elucidation of phenolic compounds from plant organ extracts with inhibitory effect on Escherichia coli replikative DNA polymerase IIIα (DnaE)

    EMİNE ESRA BUDAK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    BiyokimyaRecep Tayyip Erdoğan Üniversitesi

    Biyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. CEMAL SANDALLI

  3. İzmir ve Manisa illerinde kirazlarda hasat sonrasında meyve çürüklüklerine neden olan fungal etmenlerin saptanması, yaygınlık oranlarının belirlenmesi ve mücadele olanaklarının araştırılması

    Investigations on determination of fungal pathogens caused cherry fruit-rot, its prevalance and control in Izmir and Manisa provinces

    AYŞE UYSAL MORCA

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    ZiraatEge Üniversitesi

    Bitki Koruma Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. PERVİN KINAY TEKSÜR

  4. Bazı idris (Prunus mahaleb L.) genotiplerinin morfolojik ve moleküler karakterizasyonu

    Molecular and morphological characterization of some mahaleb (Prunus mahaleb L.) genotypes

    DENİZ EROĞUL

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    BiyoteknolojiEge Üniversitesi

    Bahçe Bitkileri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SERRA HEPAKSOY

  5. Konserveye işlenen erik ve çilek meyvelerinin mineral (demir, çinko, mangan) içeriklerinin proses aşamalarındaki değişimlerinin incelenmesi

    Study of the changes of plum and strawberry fruits mineral contents (iron, copper, zinc, manganese) during canning process

    MELİKE TAŞKIN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    Gıda MühendisliğiÇukurova Üniversitesi

    Gıda Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. CAHİDE YAĞMUR