Sirozlu hastalarda portal hipertansiyon kolopati
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 91012
- Danışmanlar: DOÇ. DR. A. ÖMER ÖZÜTEMİZ
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Gastroenteroloji, Gastroenterology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2000
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ege Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Gastroenteroloji Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 54
Özet
ÖZET Portal hipertansiyondan gastrointestinal traktusun tüm kısımları etkilenebilmektedir. Özofagogastrik varisler ve konjestif gastropati günümüze kadar üzerinde fazlaca çalışılmış konulardır. Buna karşın portal hipertansiyon sonucu gelişen kolonik mukozal lezyonlar ve rektal varisler ise son zamanlarda üzerinde durulmaya başlanmış olan bulgulardır. Portal hipertansif kolopati bulgularını iki grup halinde rektal varisler ve konjestif kolopati olarak adlandırılan kolonik mukozal lezyonlar şeklinde toplamak mümkündür. Bu çalışmanın amacı portal hipertansiyonu bulunan karaciğer sirozlu hastalarda rektal venöz sistem ve kolon mukozasındaki değişikliklerin kolonoskopi, transrektal USG ve histopatolojik olarak değerlendirilmesidir. Bu üç yöntemle elde edilecek olan verilerin birbirleri ile karşılaştırılmasının yamsıra, portal hipertansif kolopati bulguları ile siroz etyolojisi, özofagus varislerinin derecesi, özofagus Varislerine skleroterapi yapılmış olması, karaciğer hastalığının düzeyi, konjestif gastropati varlığı ve derecesi arasındaki ilişkinin araştırılması da amaçlanmıştır. Çalışmaya 35 karaciğer sirozu tanılı hasta alınmıştır. Bu hastaların tümüne splenik fleksuraya kadar kolonoskopi ve transrektal USG yapılmıştır. Ayrıca kanama diatezi açısından uygun olan 31 hastadan rektum biopsileri alınmıştır. Biopsi materyallerine, rutin hematoksilen eosin boyaması yamsıra vasküler endoteli görüntülemek amacı ile CD34 antikoru ile immünohistoşimik boyama uygulanmıştır. İrritabl kolon sendromu tanısı almış olan 13 hasta ise kontrol grubu olarak alınmıştır. Rektal varis sıklığı kolonoskopik incelemede %25.7 (9/35), transrektal USG'de ise %45.7 (16/35) oİarak bulundu. Bu durum rektal varisleri belirlemede transrektal USG'nin daha duyarlı bir yöntem olduğunu göstermektedir (p=0.039). Kolonoskopik incelemede konjestif kolopati bulgusu %17.1 (6/35) sıklıkta saptandı. Karaciğer sirozlu hastalarda iç hemoroidlere %37.1 (13/35) oranında rastlanırken, kontrol grubunda bu oran %38.4 (5/13) idi, yani portal hipertansiyonu olan sirotik 44hastalarda iç hemoroid sıklığı kontrol grubundan fazla değildi. Hastaların rektumlarından alınan biopsilerin histopatolojik değerlendirilmesinde %22.9 (8/31) nonspesifik rektit bulguları izlendi. Sirozlu hastalardan alınan biopsilerin özel boyaması sonrası bakılan birim alandaki kapiller sayısı kontrol grubundan anlamlı düzeyde yüksekti (p=0.014), kapiller çapı açısından ise istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmadı (p=0.085). Yine sirotik hastalarda transrektal USG'de bulunan rektum duvar kalınlığı değerleri kontrol grubundan anlamlı ölçüde yüksekti (p=0.006). Child C grubu hastalarda konjestif kolopati sıklığı diğer gruplara göre anlamlı ölçüde yüsek bulundu (p=0.008). Özofagus varisleri grade Ut ve IV olan grupta, özofagus varisleri grade I ve n olan gruptan daha yüksek oranda rektal varis saptandı. (p=0.028). Portal hipertansif kolopati bulguları ile özofagus varis skleroterapisi yapılmış olması, konjestif gastropati varlığı ve derecesi, özofagus varis kanaması geçirmiş olmak, hipersplenizm varlığı arasında ise anlamlı bir ilişki bulunmadı. Bu çalışmama portal hipertansif kolopati bulgularının belirlenmesinde kolonoskopi, transrektal USG ve biopsi bulgularının üçünü birarada incelemesi açısından literatürdeki diğer çalışmalardan farklılık göstermektedir. Transrektal USG rektal varislerin belirlenmesinde daha duyarlı bir yöntemdir. Kolonoskopik olarak normal görünümdeki rektum mukozasında, portal hipertansif kolopati göstergesi olarak kabul edilebilecek birtakım erken değişiklikler izlenebilmektedir. Portal hipertansif kolopati lezyonlan samlamn üzerinde bir görülme sıklığına sahiptir, ancak bu lezyonlann kanama olasılığı düşüktür. Bu nedenle rutin olarak her portal hipertansiyonlu hastayı bu açıdan tetkik etmek gereksiz görünmektedir. Klinik olarak kanama geçirdiği düşünülen hastalarda, olası lezyonlann ortaya konmasında ve gereğinde tedavisi için seçilecek ilk yöntem kolonoskopi olmalıdır. 45
Özet (Çeviri)
Özet çevirisi mevcut değil.
Benzer Tezler
- Karaciğer sirozlu hastalarda portal sistemin renkli doppler ultrasonografi ile incelenmesi
Başlık çevirisi yok
FESİH ARAZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1996
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıDicle ÜniversitesiDOÇ.DR. VEDAT GÖRAL
- Varis kanaması geçirmiş ve geçirmemiş siroz hastalarında post-prandial hipereminin portal hemodinami ve doppler ile değerlendirilmesi
Başlık çevirisi yok
HÜSEYİN ATALAY
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2003
GastroenterolojiMarmara Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. NURDAN TÖZÜN
- Karaciğer sirozu ve nonsirotik portal hipertansiyonda hepatopulmoner sendrom
Hepatopulmonary syndrome in patients with liver cirrhosis and noncirrhotic portal hypertension
TEVFİK KAHRAMAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1997
Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıklarıİstanbul Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SABAHATTİN KAYMAKOĞLU
- Portal hipertansiyonun iki bulgusu: serum asit albumin gradienti ve özofagus varisleri'nin korelasyon değerlendirilmesi
Başlık çevirisi yok
ULVİ DEMİREL
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2002
Gastroenterolojiİnönü Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
Y.DOÇ.DR. MELİH KARINCAOĞLU
- Pediatrik hastalarda portal hipertansiyon gelişiminde nitrik oksitin yeri
The Role of nitric oxide in the pediatric patients with portal hypertension
VİDA SHAMS
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2000
Gastroenterolojiİstanbul ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. GÜNGÖR TÜMAY
DOÇ. DR. TÜLAY ERKAN