Geri Dön

Tip 2 diabetes mellitus hastalarında ilaç uyumunun yaşam kalitesine etkisi

The effect of medication compliance on the quality of life in type 2 diabetes mellitus patients

  1. Tez No: 910893
  2. Yazar: FERDİ DAYAN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. ESRA SAATÇI
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Aile Hekimliği, Family Medicine
  6. Anahtar Kelimeler: diabetes mellitus, yaşam kalitesi, ilaç uyumu, Diyabete Özgü Yaşam Kalitesi Ölçeği, Modifiye Morisky Tedaviye Uyum Ölçeği, aile hekimliği, Type 2 diabetes mellitus, Quality of life, medication adherence, Diabetes Quality of Life Scale, Modified Morisky Scale, family medicine
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Çukurova Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 119

Özet

Amaç: Dünya Sağlık Örgütü'nün sağlığı yeni bakış açısıyla, sadece hastalığın ve sakatlığın olmaması değil, bedensel, ruhsal ve sosyal olarak tam bir iyilik halinin olması şeklinde tanımlamasının ardından yaşam kalitesi konusunun önemi artmıştır. Diyabetik hastalarda yaşam kalitesinin tedavi sonucunun göstergesi olduğu genel olarak kabul edilmektedir. Tip 2 diabetes mellitusun tedavi kılavuzunda, birincil amacın yaşam kalitesinin iyileştirilmesi olduğu vurgulanmaktadır. Çalışmamızda birinci basamakta tip 2 diyabet hastalarının ilaç uyumunun yaşam kalitesi üzerine etkisinin değerlendirilmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Çalışmamız kesitsel tipte bir çalışma olup 1 Ocak 2024- 28 Şubat 2024 tarihleri arasında Çukurova Üniversitesi Çarkıpare Eğitim Aile Sağlığı Merkezi'ne başvuran 18-65 yaş arası tip 2 diyabet hastaları (n=165) dahil edildi. Katılımcılara Sosyodemografik Veri Toplama Anketi, Diyabet Yaşam Kalitesi Ölçeği (DQOL) ve Modifiye Morisky Ölçeği (MMÖ) uygulandı. Bulgular: Çalışmamızda en genç katılımcı 27, en yaşlı katılımcı 65 yaşında olup yaş ortalamaları 54,2±7,5 yıl idi. Katılımcıların 92'si (% 55,8) kadın, 73'ü (% 44,2) erkekti. Çalışmamızda normal kilolu katılımcıların, obez grupta yer alan katılımcılara göre DQOL ölçek puanlarının anlamlı olarak daha yüksek olduğu saptandı (p=0,042). Çalışmamızda diyabete bağlı komplikasyon gelişen katılımcılarda DQOL ölçek puanlarının, diyabete bağlı komplikasyon gelişmeyenlere göre anlamlı olarak daha düşük olduğu belirlendi (p=0,002) Çalışmamızda, Diyabete Özgü Yaşam Kalitesi Ölçeği ortalama puanı 3.92±0,5 idi. Çalışmamızda MMTUÖ 'nde ilaç uyumu motivasyon düzeyi ortalama puanı 1,53±0,7 ve ilaç uyumu bilgi düzeyi 1,88±0,7 idi. MMTUÖ İlaç uyumu motivasyon düzeyi ölçek puanı ile DQOL diyabet hastalığı hakkında kaygı/endişe ölçek puanı arasında pozitif (doğrusal) yönlü zayıf bir ilişki olduğu tespit edildi (r=0,168). (p=0,031) Sonuç: Katılımcıların ilaç uyumu motivasyon ve bilgi düzeyi yüksekti. Birinci basamakta kişiye yönelik koruyucu sağlık hizmetlerine önem verilmesi, diyabet yönelik yeterli eğitimin verilmesi, kaliteli sağlık hizmetlerin sunulması, hekimlerin her vizitte hastaların tedavi uyumlarını sorgulaması ve açıklayıcı olması ilaç uyumu ve yaşam kalitesi üzerinde olumlu etki yaratacaktır.

Özet (Çeviri)

Aim: The importance of quality of life has increased after the World Health Organization defined health as a state of complete physical, mental and social well-being and not merely the absence of disease or infirmity. It is generally accepted that quality of life is an indicator of treatment outcome in diabetic patients. In the treatment guideline of type 2 diabetes mellitus, it is emphasized that the primary aim of the treatment is to improve the quality of life. In our study, we aimed to assess the effect of medication compliance on the quality of life in type 2 diabetes mellitus patients in primary care. Materials and Methods: Our cross-sectional study included type 2 diabetes patients (n=165) aged 18-65 years who applied to Çukurova University Çarkıpare Training Family Health Centre between 1 January 2024 and 28 February 2024. Sociodemographic Data Collection Questionnaire, Diabetes Quality of Life (DQOL) Scale and Modified Morisky Medication Adherence Scale (MMMAS) were used. Results: In our study, the youngest participant was 27 years old and the oldest was 65 years old with a mean age of 54.2±7.5 years. Of the participants, 92 (55.8%) were female and 73 (44.2%) were male. It was found that the DQOL scale scores of patients with normal body weight were significantly higher than the obese patients (p=0.042). DQOL scale scores were significantly lower in patients with diabetes-related complications compared to those without diabetes-related complications (p=0,002). The mean DQOL scale score was 3.92±0.5 In our study, the mean score for motivation level for medication adherence in the MMMAS was 1.53±0.7 and the mean score for knowledge level for medication adherence was 1.88±0.7. There was a weak positive linear correlation between the DQOL anxiety/worry about diabetes disease scale score and MMMAS motivation level scale score (r=0.168) (p=0.031). Conclusion: Participant's medication adherence, motivation and knowledge levels were high. Giving importance to preventive health services for individuals in the primary care, providing adequate education on diabetes, providing quality health services, and physicians questioning patients about their treatment compliance at every visit and being explanatory will have a positive impact on medication adherence and quality of life.

Benzer Tezler

  1. Trakya Üniversitesi Hastanesi Diyabet Polikliniği'ne başvuran diyabet tanılı hastaların kronik hastalık bakımı ve yaşam kalitelerini kendi perspektiflerinden değerlendirmeleri

    Self-evaluation of chronical patient care and life quality in diabetes patients who applied to Trakya Universty Hospital Diabetes Polyclinic

    ERTUĞRUL ÜNAL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Aile HekimliğiTrakya Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HAMDİ NEZİH DAĞDEVİREN

  2. Bölgemizdeki tip 2 diyabet hastalarının diyabet bilinci ve tedavi uyumlarının hastalık seyri ile ilişkisinin araştırılması

    The research on the relationship between the awareness of type 2 diabetes patients in our region as well as their disease compliance and the course of the disease

    ELİFNUR AVCI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    İç HastalıklarıSağlık Bakanlığı

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. TESLİME AYAZ

  3. Tip 2 diyabetes mellitus tanılı hastalarda uygulanan tedavi yöntemi ile hastalardaki tedaviye uyum, yaşam kalitesi ve depresyon arasındaki ilişki

    The relationship between treatment adherence, quality of life, depression and treatment modality in patients with type 2 diabetes mellitus patients

    AYŞE MELİKE KARA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ZEYNEP ERMİŞ KARAALİ

  4. Tip 2 diyabeti olan hastalarda yönetim planlarına uyum

    Adherence to management plans in patients with type 2 diabetes mellitus

    NİLÜFER TURAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Aile HekimliğiAdnan Menderes Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    PROF. OKAY BAŞAK

  5. Tip 2 Diabetes mellitus hastalarının öz bakım gücü ve tedaviye uyumu

    Self-care power and adherence to therapy in patients with type 2 diabetes mellitus

    HATİCE ÖZCAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    HemşirelikÇanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi

    Hemşirelik Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ NAİLE ALANKAYA