Geri Dön

Rejyonel anestezi altında yapılan karotis endarterektomilerde orta dönem restenozun değerlendirilmesi

Evaluation of mid-term restenosis in carotid endarterectomy performed under regional anesthesia

  1. Tez No: 925747
  2. Yazar: İLKE KELEŞ SELEK
  3. Danışmanlar: PROF. DR. İHSAN BAKIR
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Göğüs Kalp ve Damar Cerrahisi, Thoracic and Cardiovascular Surgery
  6. Anahtar Kelimeler: Karotid endarterektomi, selektif karotis şantı, karotis restenozu, Carotid endarterectomy, selective carotid shunting, carotid restenosis
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Kalp ve Damar Cerrahisi Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 90

Özet

Amaç: Karotis endarterektomi (KEA), karotis arter stenozunda serebrovasküler olayların önlenmesinde medikal tedaviye ek olarak önemli bir tedavi seçeneğidir. Avrupa Vasküler Cerrahi Derneği'nin güncel kılavuzları, hem asemptomatik hem de semptomatik hastalard farklı derecelerde darlıklar için KEA'yı önermektedir. Bununla birlikte, KEA sırasında uygulanan karotis arter klempajı, nörolojik defisitler ve perioperatif inme gibi ciddi komplikasyonlara yol açabilmektedir. Bu çalışmada, rejyonel anestezi altında karotis endarterektomi yapılan hastalarda, selektif karotis şant kullanımının restenoz, nörolojik defisit ve inme gibi postoperatif komplikasyonlar üzerindeki etkileri incelenmiştir. Çalışmanın temel amacı, selektif karotis şant kullanılan ve şantsız opere edilen hastalar arasındaki orta dönem sonuçları karşılaştırmak ve risk faktörleri ile cerrahi sonuçlar arasındaki ilişkileri değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: Kliniğimizde karotis stenozu bulunan ve karotis endarterektomi uygulanan toplam 100 hasta retrospektif olarak incelenmiştir. Hastaların 45'inde kros-klemp sonrası nörolojik defisit gelişimine bağlı olarak selektif karotis şant kullanılmış, 55 hasta ise şant ihtiyacı olmaksızın kros-klempi tolere etmiştir. Tüm hastalara postoperatif dönemde asetilsalisilik asit ve klopidogrel tedavisi başlanmış ve hastalar 6 ay ile 2 yıl arasında bilgisayarlı tomografik anjiyografi (BTA) ile takip edilmiştir. Hastaların takipleri sırasındaki dönem içerisinde serebrovasküler olay (inme ya da GİA) geçirip geçirmediği sorgulanmış olup hastaların MRG bulguları değerlendirilmiştir. Postoperatif 1. yılda tüm hastaların kontrol görüntülemeleri ve klinik değerlendirmeleri yapılmıştır. Bulgular: Çalışma sonuçlarına göre, selektif karotis şant kullanılan hastalarda karotis restenoz sıklığı, şantsız opere edilen hastalara göre daha yüksek bulunmuştur. Ancak, restenoz, nörolojik defisit ve inme gibi komplikasyonların oluşumu ile hastaların risk faktörleri (hipertansiyon, diyabet, hiperlipidemi, sigara kullanımı) arasında doğrudan bir ilişki tespit edilmemiştir. Ayrıca, selektif şant kullanımı serebral hipoperfüzyon riskini azalttığı halde, teknik aksaklık durumlarında serebrovasküler olay riskinin artabileceği görülmüştür. Sonuç: Selektif karotis şant kullanımı, postoperatif serebral hipoperfüzyon ve nörolojik komplikasyon riskini azaltmak için önerilmekle birlikte, şant kullanılan hastalarda restenoz sıklığının etkilenebileceği ve SVO riskinin artabileceği gözlemlenmiştir. Çalışmanın sonuçları literatürde mevcut verilerle karşılaştırılmış ve şant kullanımının gerekliliği, cerrahın tercihine ve hastanın bireysel özelliklerine göre değerlendirilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Bu bulgular, karotis cerrahisinde selektif şant kullanımına ilişkin daha fazla araştırma yapılması gerektiğini göstermektedir.

Özet (Çeviri)

Introduction: Carotid endarterectomy (CEA) is an essential treatment option in preventing cerebrovascular events in carotid artery stenosis, in addition to medical therapy. The updated guidelines of the European Society for Vascular Surgery recommend CEA for varying degrees of stenosis in both asymptomatic and symptomatic patients. However, carotid artery clamping during CEA can lead to significant complications such as neurological deficits and perioperative stroke. This study aimed to evaluate the effects of selective carotid shunt use on postoperative complications such as restenosis, neurological deficits, and stroke in patients undergoing carotid endarterectomy under regional anesthesia. The primary goal of the study was to compare mid-term outcomes between patients operated with selective carotid shunt and those operated without shunting, and to investigate the relationship between risk factors and surgical outcomes. Materials and Methods: A total of 100 patients with carotid stenosis who underwent carotid endarterectomy in our clinic were retrospectively analyzed. Among these, 45 patients required selective carotid shunt due to neurological deficits detected after cross-clamping, while 55 patients tolerated cross-clamping without the need for a shunt. All patients were prescribed acetylsalicylic acid and clopidogrel postoperatively, and follow-ups were conducted over 6 months to 2 years using computed tomography angiography (CTA). Control imaging and clinical evaluations were performed in the first postoperative year for all patients. Results: The study findings indicated that the number of carotid restenosis and stroke were higher in patients who underwent selective carotid shunting compared to those operated without shunting. However, no direct relationship was identified between the development of restenosis, or neurological deficits and the patients' risk factors, including hypertension, diabetes, hyperlipidemia, and smoking. Although selective shunt usage reduced the risk of cerebral hypoperfusion, it was observed that technical issues during shunt placement could increase the risk of cerebrovascular events. Conclusion: Selective carotid shunting is recommended to reduce the risk of postoperative cerebral hypoperfusion and neurological complications; however, an increased frequency of restenosis was observed in shunted patients. The findings of the study were compared with existing literature, and it was concluded that the necessity of shunt usage should be evaluated based on the surgeon's discretion and the individual characteristics of the patient. These findings highlight the need for further research on the use of selective shunts in carotid surgery.

Benzer Tezler

  1. Karotis endarterktomi ameliyatlarında serebral perfüzyonun izlenmesi

    Başlık çevirisi yok

    KENAN AÇIKGÖZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1997

    Anestezi ve Reanimasyonİstanbul Üniversitesi

    Anesteziyoloji Ana Bilim Dalı

  2. Düşük akımlı anestezi altında uygulanan elektif trioidektomi operasyonunda baş pozisyonunun karotid arter kan akımına etkileri

    The effect of head position in elective thyroidectomy with low flow anesthesia on carotid artery blood flow

    NESLİHAN HATINOĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Anestezi ve ReanimasyonRecep Tayyip Erdoğan Üniversitesi

    Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ BAŞAR ERDİVANLI

  3. Spinal anestezi altında yapılan artroskopik diz cerrahilerinde rutin sedasyon ajanlarından ketamin, propofol ve ketofolün iskemi reperfüzyon hasarını önlemede etkilerinin karşılaştırılması

    Comparison of the effects of routine sedation agents, ketamine, propofol, and ketofol, on preventing ischemia-reperfusion injury during arthroscopic knee surgery performed under spinal anesthesia

    SİNEM YALÇIN BAYRAKÇI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    Anestezi ve ReanimasyonSağlık Bakanlığı

    Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı

    UZMAN NAZMİYE AYFER YILMAZ

  4. Genel ve rejyonel anestezi uygulanan hastalarda pozisyonlara bağlı gelişen komplikasyonlar ve hemşirelik bakımı

    Complications associated with regional anesthesia in patients undergoing general and positions and nursing care

    NACİYE TEMİZ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    HemşirelikAfyon Kocatepe Üniversitesi

    Cerrahi Hastalıkları Hemşireliği Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. REMZİYE GÜL SIVACI