Mevcut betonarme bir yapı için pP5, RYTEİE 2019 ve PERA yöntemlerinin TBDY 2018 performans analizi sonuçlarıyla karşılaştırılması
Comparison of P25, PRDRS 2019 and PERA methods with TBEC 2018 performance analysis results for an existing reinforced concrete structure
- Tez No: 926394
- Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ GÖKHAN DOK
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: İnşaat Mühendisliği, Civil Engineering
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2025
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sakarya Uygulamalı Bilimler Üniversitesi
- Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: İnşaat Mühendisliği Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 107
Özet
Bu tez çalışmasında, Türkiye'nin deprem riski yüksek bölgelerinden biri olan Sakarya ilinin Serdivan ilçesinde yer alan betonarme bir yapının deprem performansı TBDY 2018 yönetmeliği, hızlı tespit yöntemleri ve RYTEİE 2019 değerlendirme kuralları göz önüne alınarak farklı zemin sınıfları (ZC, ZD ve ZE) için incelenmiştir. Çalışma kapsamında, yapının farklı zemin sınıflarındaki davranışı ve risk durumu değerlendirilmiş olup kullanılan yöntemlerin uyumluluğu karşılaştırılmıştır. Çalışmada, P25 yöntemi kapsamında yapı performansı daha çok görsel incelemelere dayalı olarak değerlendirilmiştir. RYTEİE 2019'da belirtilen kolon sınıflandırma kriterleri doğrultusunda her bir katın ve elemanın sınır değerleri hesaplanmıştır. PERA yöntemiyle yapılan değerlendirmelerde ise betonarme yapı elemanlarının r1 oranlarının sınır değerler ile karşılaştırılması yapılmış olup r2 ve göreli kat öteleme kontrolü ile performans düzeyleri değerlendirilmiştir. Bu yöntemlerin uygulama sonuçları, zemin sınıfına bağlı olarak farklı performans düzeyleri ve risk durumları ortaya koymuştur. ZC zemin sınıfı için yapılan analizlerde, TBDY 2018 performans analizi ile P25 ve RYTEİE hızlı değerlendirme yöntemleri uyumlu bulunmuş ve yapı risksiz veya güvenli olarak değerlendirilmiştir. Ancak aynı zemin sınıfında yapı PERA yöntemine göre yapı göçme durumunda bulunmuştur. ZD zemin sınıfında, hem P25 hem de PERA yöntemleri yapıyı yüksek riskli olarak değerlendirmiş ve bu iki yöntemin RYTEİE 2019 ve TBDY 2018 performans analizi ile uyumsuz olduğu tespit edilmiştir. TBDY 2018 performans analizi sonucuna göre ise yapı kontrollü hasar seviyesindedir. Ancak aynı zemin sınıfında diğer yöntemlerle yapılan değerlendirmelerde ise P25 ve PERA yöntemlerinin RYTEİE 2019 ile uyumlu olduğu, ancak kullanılan üç yöntemin de yapıyı riskli olarak değerlendirdiği görülmüştür. ZE zemin sınıfında ise ZE zemin sınıfında özellikle zemin katta yer alan bazı elemanların sınır değerleri aştığı belirlenmiştir ve bu durum yapının genel anlamda yapının riskli olarak kabul edilmesine neden olmuştur. Bu tez çalışmasından elde edilen sonuçlara göre, P25 Puanlama Yöntemi ve PERA yönteminin RYTEİE 2019 ile uyumunun zemin türüne bağlı olarak değişiklik gösterdiği görülmüştür. Bu çalışmada elde edilen sonuçlar, farklı zemin sınıflarındaki yapı davranışlarının farklılık gösterdiğini ve bu durumun kullanılan yöntemler arasındaki uyumu etkilediğini göstermektedir. Özellikle PERA yönteminde diğer bütün yöntemlerde farklı olarak tüm zemin sınıflarında yapının yüksek riskli olarak değerlendirilmesinden dolayı, hesap yönteminde taban kesme kuvvetinin hesabında katsayıların revize edilmesi yöntemler arası korelasyon ve uyumu artıracağı kanaatine varılmıştır.
Özet (Çeviri)
This thesis examines the seismic performance of a reinforced concrete building located in the Serdivan district of Sakarya Province, one of Turkey's high seismic risk regions, based on the provisions of the Turkey Buildings Earthquake Standart (TBEC 2018), rapid assessment methods, and the evaluation criteria of PRDRS 2019. The study evaluates the behavior and risk level of the structure under different soil classes and compares the compatibility of the applied methods. The comparisons among the P25 Scoring Method, the PERA Method, and PRDRS 2019 revealed the performance of each method under different soil conditions (ZC, ZD, and ZE) and their mutual compatibility. In the P25 method, structural performance was primarily assessed based on visual inspections. For PRDRS 2019, the limit values for each storey and structural element were calculated according to the specified column classification criteria. Evaluations using the PERA method involved comparing the r1 ratios of reinforced concrete structural elements with the prescribed limit values, while performance levels were assessed through r2 ratios and inter-storey drift limitations. For the ZC soil class, the TBEC 2018 performance analysis and the rapid assessment methods (P25 and PRDRS) were found to be consistent, and the building was classified as safe or low-risk. However, under the same soil class, the PERA method evaluated the structure as being in a state of collapse. For the ZD soil class, both the P25 and PERA methods classified the structure as high-risk, revealing inconsistencies with the performance analyses based on PRDRS 2019 and TBEC 2018. According to the TBEC 2018 performance analysis, the structure was determined to be at a controlled damage level. However, evaluations using other methods for the same soil class indicated that while the P25 and PERA methods were compatible with PRDRS 2019, all three methods classified the structure as risky. In the ZE soil class, it was observed that some elements, particularly on the first storey, exceeded the specified limit values, leading to the general classification of the structure as risky. The findings of this thesis indicate that the compatibility of the P25 Scoring Method and the PERA Method with PRDRS 2019 varies depending on the soil type. The results also demonstrate that structural behavior differs across soil classes, affecting the compatibility among the methods used. Notably, the PERA method consistently classified the structure as high-risk for all soil classes, diverging from the other methods. This suggests that revising the coefficients used in base shear force calculations within the PERA method could improve correlation and compatibility among the methods.
Benzer Tezler
- Mevcut bir betonarme yapının artımsal eşdeğer deprem yükü yöntemi ile performansının değerlendirilmesi
Seismic performance evaluation of an existing reinforced concrete structure by incremental equivalent earthquake load method
HANDE ŞAHİN GÜNGÖR
Yüksek Lisans
Türkçe
2014
İnşaat Mühendisliğiİstanbul Teknik Üniversitesiİnşaat Mühendisliği Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. KUTLU DARILMAZ
- Mevcut betonarme bir yapının deprem performansının yazılımsal olarak belirlenmesi ve değerlendirilmesi
Software assesment and evulation of the eartquake performance of an exiting reinforced concrete structure
SETENAY AKÇA
Yüksek Lisans
Türkçe
2021
İnşaat Mühendisliğiİstanbul Aydın Üniversitesiİnşaat Mühendisliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MEHMET FATİH ALTAN
- Merkezi ve dışmerkez çelik çaprazlar kullanılarak güçlendirilen betonarme bir binanın deprem performansının incelenmesi
Investigation of earthquake performance of a reinforced concrete building using concentrically braced and eccentrically braced steel frames
SEMİH ÇAKIR
Yüksek Lisans
Türkçe
2023
İnşaat MühendisliğiSakarya Uygulamalı Bilimler Üniversitesiİnşaat Mühendisliği Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ EMİNE AYDIN
- Mevcut betonarme bir binanın deprem performansı ve güçlendirilmesi
Seismic performance and reinforcement of an existing reinforced concrete building
ERKAN AKGÜL
Yüksek Lisans
Türkçe
2009
İnşaat Mühendisliğiİstanbul Teknik Üniversitesiİnşaat Mühendisliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. METİN AYDOĞAN
- Mevcut betonarme bir binanın deprem performansının doğrusalolmayan hesap yöntemi ile belirlenmesi ve optimum güçlendirmeönerileri
Determination of seismic performance of an existing reinforcedconcrete building by nonlinear calculation method and optimumstrengthening suggestions
İLYAS CÜLHA
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
İnşaat MühendisliğiHarran Üniversitesiİnşaat Mühendisliği Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ MUHAMMET FETHİ GÜLLÜ