Geri Dön

Iranian and Chinese Rapprochement from 1979 to 1989

1979'dan 1989'a İran ve Çin'in yakınlaşması

  1. Tez No: 932218
  2. Yazar: HASAN ALTIN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. JANAKA SARANASURİYA JAYAWİCKRAMA
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Uluslararası İlişkiler, International Relations
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: Shanghai University
  10. Enstitü: Yurtdışı Enstitü
  11. Ana Bilim Dalı: Küresel Siyaset ve Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 366

Özet

Bu tez, 1980'lerde Çin Halk Cumhuriyeti (ÇHC) ile İran İslam Cumhuriyeti (İİC) arasındaki yakınlaşmayı yönlendiren faktörleri inceleyerek, güvenlik ve ekonomik çıkarlarının bir araya gelmesini vurgulamaktadır. 1979'dan 1989'a kadar süren Soğuk Savaş'ın kritik döneminde yakınlaşmalarını şekillendiren tarihi ve jeopolitik faktörlere ışık tutmaktadır. Bu tez aşağıdaki 3 soruyu yanıtlamaktadır: (1) PCR ve İİC arasındaki yakınlaşmayı şekillendiren ve buna yol açan ulusal (iç) ve uluslararası (dış) etkiler nelerdir? (2) 1979 ile 1989 arasında PCR-İİC ilişkilerinin evriminde rol oynayan tarihi faktörler nelerdir? (3) 1979 ile 1989 arasındaki Çin-İran yakınlaşmasından çağdaş jeopolitik manzara için önem taşıyan temel öğrenme noktaları nelerdir? Bu soruları cevaplamak için, bu doktora süreci izleme yöntemini kullanan nitel bir yaklaşım kullandı, araştırma arşiv materyalleri ve akademik yayınlar gibi birincil ve ikincil kaynaklardan yararlanarak iç ve dış etkenleri analiz ediyor. Araştırma bulguları, ÇHC ile İran İslam Cumhuriyeti arasındaki 1979-1989 arasındaki yakınlaşmaya dair önemli içgörüler ortaya koyuyor. Doktora araştırma sorularının cevapları şu şekildedir: (1) Yakınlaşma, Sovyet tehdidi ve İran'ın ABD'ye karşı koyma hedefi hakkındaki ortak algılardan etkilenmiş olup, önemli dış etkenler olarak hareket etmiştir. İçeride, İran'ın İran-Irak savaşı sırasında güç konsolidasyonu ve silahlara erişim arayışı ve Çin'in dört modernizasyon, reform ve açık kapı politikaları, yakınlaşmalarına ve iş birliklerine daha fazla katkıda bulunmuştur. (2) Tarihsel faktörler, bu dönemde PCR-IRI ilişkilerini şekillendirmede hayati bir rol oynamış, jeopolitik endişeler ve dış baskılar diplomatik rotalarını ve dış politikalarını etkilemiştir. (3) Yakınlaşmadan elde edilen temel öğrenme noktaları, ideolojik farklılıkların üstesinden gelmede ve dış baskı ve tehditlere karşı koymada pragmatik dış politikanın önemini vurgulayarak, gelişen bir jeopolitik manzarada ulusal çıkarları uyumlu hale getirmenin değerini göstererek çağdaş bir öneme sahiptir. 1980'lerdeki yakınlaşma, çağdaş jeopolitiği ve Çin'in dünyayla etkileşimini anlamak için gerekli olan mevcut Çin-İran bağlarının temelini oluşturdu. Çin, hem yeni İran rejimine yönelik eleştirel ifadelerden hem de ABD'nin dahil olduğu gibi İran'ın iç işlerine karışmaktan kaçındı. Çin'in bu duruşu, 1980'lerdeki yakınlaşmanın yolunu açarken aynı zamanda iki ülke arasındaki yakın ilişkileri yakın zamana kadar derinleştirdi. Özünde, 1980'ler, ekonomik işbirliği ve iç meselelere karşılıklı müdahale etmeme ilkesinin uygulamaya konulduğu ve Çin-İran yakınlaşması için somut sonuçlar veren önemli bir aşamayı işaret etti. Bu, iki ulus arasında karşılıklı güvenin kurulmasını kolaylaştırdı ve derin tarihi bağlarının yeniden güçlenmesine yol açtı. Genel olarak, tez, 1980'lerde Çin-İran yakınlaşmasını kolaylaştırmada dış etkenlerin, güç konsolidasyonunun ve modernizasyon stratejilerinin temel rolünü vurgulamaktadır. Yakınlaşmanın, Irak'la savaş ve sonrasındaki uluslararası izolasyon sırasında İran rejiminin hayatta kalması için bir can simidi olarak nasıl hizmet ettiğinin altını çizmektedir. Dahası, ideolojik farklılıkların üstesinden gelmede ve İran'ın hayatta kalması ve dış baskılara karşı koyması için hayati destek sağlamada pragmatik dış politikanın önemini göstermektedir. Bu doktora tezi, Çin-İran ilişkileri üzerine mevcut literatüre katkıda bulunmakta ve karmaşık dinamiklerine ilişkin içgörüler sunarak, küresel siyasetin evrimi ortasında gelecekteki yörüngeleriyle ilgilenen politika yapıcılar ve akademisyenler için değerli öneriler sunmaktadır.

Özet (Çeviri)

This thesis examines the factors that drove the rapprochement between the People's Republic of China (PRC) and the Islamic Republic of Iran (IRI) in the 1980s, emphasizing the convergence of their security and economic interests. It sheds light on the historical and geopolitical factors that shaped their rapprochement during the critical period of the Cold War from 1979 to 1989. This thesis answers the following 3 questions: (1) what are the national (internal) and International (external) impacts shaping and leading to rapprochement between PCR and IRI? (2) what are the historical factors that played a role in the evolution of PCR-IRI relations between 1979 and 1989? (3) what are the key learning points from the Chinese-Iranian rapprochement between 1979 and 1989 that hold relevance for the contemporary geopolitical landscape? To answer these questions, this PhD employed a qualitative approach utilizing the process-tracing method, the research analyzes internal and external drivers, drawing from primary and secondary sources such as archival materials and scholarly publications. The research findings reveal significant insights into the rapprochement between the PRC and the IRI between 1979 and 1989. The answers to the PhD research questions are as follows: (1) The rapprochement was influenced by shared perceptions of the Soviet threat and Iran's objective to counter the USA, acting as crucial external drivers. Internally, Iran's pursuit of power consolidation and access to arms during the Iran-Iraq war and China's four modernizations, reform, and open-door policies further contributed to their rapprochement and cooperation. (2) Historical factors played a vital role in shaping PCR-IRI relations during this period, with geopolitical concerns and external pressures influencing their diplomatic course and foreign policies. (3) Key learning points from the rapprochement hold contemporary relevance, highlighting the significance of pragmatic foreign policy in overcoming ideological differences and countering external pressure and threats, demonstrating the value of aligning national interests in an evolving geopolitical landscape. The rapprochement of the 1980s provided the groundwork for the present China-Iran ties, which are essential for understanding contemporary geopolitics and China's engagement with the world. China avoided both critical expressions directed at the new Iranian regime and involvement in Iran's internal affairs like the USA has been involved. This stance of China paved the way for the rapprochement in the 1980s while it also deepened closer relations between the two countries to their recent level. In essence, the 1980s marked a significant phase during which the principle of economic cooperation and mutual non-interference in internal matters was put into practice, yielding tangible outcomes for the China-Iran rapprochement. This facilitated the establishment of mutual trust between the two nations, leading to a renewed strengthening of their deep historical bonds. Overall, the thesis highlights the pivotal role of external factors, power consolidation, and modernization strategies in facilitating the China-Iran rapprochement during the 1980s. It underscores how the rapprochement served as a lifeline for the survival of the Iranian regime during the war with Iraq and its subsequent international isolation. Moreover, it demonstrates the significance of pragmatic foreign policy in overcoming ideological differences and providing crucial support for Iran's survival and countering external pressures. This PhD thesis contributes to the existing literature on China-Iran relations and offers insights into their complex dynamics, providing valuable recommendations for policymakers and scholars interested in their future trajectory amidst evolving global politics.

Benzer Tezler

  1. İran Milli Kütüphanesinde bulunan 5-17807 envanter nolu Firdevsi Şehnâme'sindeki minyatürlerin desen ve üslup özelliklerinin incelenmesi

    Investigation of the style and art drawing properties in miniatures of Ferdowsi's Sehname number 5-17807 located in the Library of İran

    FATEMEH YAGHOUBİ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    El SanatlarıAtatürk Üniversitesi

    Türk İslam Sanatları Tarihi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. YUNUS BERKLİ

  2. İbn Fadlân (er-Risâle), el-Gırnâtî (Tuhfetu'l Elbâb ve Nuhbetu'l A'câb), İbn Havkal (Sûretu'l Arz) ve İbn Battûta (er-Rihle) Seyahatnamelerinde Türk Figürü

    The Turks in the Travel Books of Ibn Fadlân ( al-Risala), al-Girnâtî (Tuhfetu'l Albâb ve Nuhbetu'l A'câb), Ibn Hawqal (Sûretu'l Ard) and Ibn Battûta (al-Rihla)

    ÖMER FARUK ÖZTÜRK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Doğu Dilleri ve Edebiyatıİstanbul Üniversitesi

    Doğu Dilleri ve Edebiyatları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ABDULLAH KIZILCIK

  3. Topkapı sarayının biçimlenmesine egemen olan tasarım gelenekleri üzerine bir araştırma (1453-1755)

    Research on the role of traditional design sources on the shaping of Topkapı palace (1453-1755)

    NADİDE SEÇKİN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    1990

    Mimarlıkİstanbul Teknik Üniversitesi

    PROF. DOĞAN KUBAN

  4. The architectural decorations of Ilkhanid period in Iranian and Anatolian geography from selected monuments

    İran ve Anadolu coğrafyasında seçilmiş anıtlar üzerinden İlhanlılar dönemi mimari bezemesi

    GHAZAL SOLTANI

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2021

    Mimarlıkİstanbul Teknik Üniversitesi

    Mimarlık Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYGÜL AĞIR

    DR. ÖĞR. ÜYESİ DAVOOD REZAEI

  5. ABD dış politikası ve insan hakları (Rusya, Çin ve İran örnekleri bağlamında konunun değerlendirilmesi)

    US foreign policy and human rights (evaluation of the subject within the context of Russian, Chinese and Iranian patterns)

    ŞATLIK AMANOV

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2002

    Uluslararası İlişkilerİstanbul Üniversitesi

    Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. GÜLDEN S. AYMAN