Standart tıbbi kullanımda olan mesh ile 3D yazıcı ile üretilen farklı materyal meshlerin kıyaslanması
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 938504
- Danışmanlar: PROF. DR. MURAT ULUKUŞ, DOÇ. DR. GÖKAY ÖZÇELTİK
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Kadın Hastalıkları ve Doğum, Obstetrics and Gynecology
- Anahtar Kelimeler: Mesh, Güvenilirlik, Cerrahi onarım, Mesh, Reliability, Surgical repair
- Yıl: 2025
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ege Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 55
Özet
Amaç: Ürojinekolojik operasyonlar, pelvik rekonstrüktif cerrahiler, herni operasyonları gibi operasyonlarda kullanılan mesh materyallerinin tarihçesi oldukça eskidir. Polipropilen mesh, 1962 yılında ilk kez kullanılmaya başlanmış olup 3 boyutlu (3D) baskı meshler ise yeni literatürde denenmektedir. Bizim çalışmamızda; sağlıklı sıçanlarda anestezi altında batına yerleştirilen monofilament polipropilene (PP) ticari mesh materyali ile PP filament materyalinin 3D yazıcı ile basımı sonucu daha kolay, özelleştirilebilir ve maliyetefekt if şekilde elde edilmiş mesh'in kullanımı sonucu oluşan infiltrasyon, kollajen yoğunluğu, fibroblast proliferasyonu, yabancı cisim reaksiyonu ve nekroz parametreleri kullanılarak doku yanıtının değerlendirilmesi ve cerrahi meshlerin ulaşılabilirliğinin arttırılması amaçlandı. Yöntem: Bu çalışmada 14 adet 'Wistar albino' cinsi, 3 aylık, 250-300 gram ağırlığında eşit sayıda erkek ve dişi sıçan kullanılmıştır. Sıçanlar, standart kullanımda olan COVIDIEN Parietene markalı monofilament polipropilen mesh ile opere edilen grup (7 denek) ve Bambu Lab P1S marka 3 boyutlu yazıcı ile basılmış BASF Ultrafuse PP Naturel Filament (1.75 mm – 2.85 mm) marka filament kullanılarak üretilen mesh ile opere edilen grup (7 denek) olacak şekilde 2 gruba rastgele ayrılmıştır. Sıçanlarda uygulanan cerrahi işlemler genel anestezi altında ağrısız olarak gerçekleştirilmiştir. Tüm cerrahi işlemler steril cerrahi koşullar altında asepsi ve antisepsi kurallarına dikkat edilerek gerçekleştirilmiştir. Sakrifikasyon işlemi cerrahi sonrası 21. günde gerçekleştirildi. Tüm ratlar genel anestezi altında servikal dislokasyon uygulanarak disseke edildi. Sakrifiye edilen deneklerden alınan dokular %4 formaldehit solüsyonu içerisine alınarak 48 saat bekletildi. Ardından preparatlarda histokimyasal değerlendirme yapıldı. Bulgular: Hem ticari hem de 3D baskı ile üretilen meshlerin abdominal duvarda yerleştikleri görüldü. Hiçbir olguda enfeksiyona bağlı bir durum olmadığı tespit edildi. İmmün sistem hücrelerinin polietilen bazlı materyallerin arasındaki porlarda yerleştiği ve dolaştığı görüldü. Bunun dışında fibroblastlar hücrelerinin porlar içinde kolonize olduğu ve ürettikleri kolajen ve bağ dokusu gözenekler içinde biriktiği saptandı. Kimi alanlarda gözenekler içinde anjiyogenezin oluştuğu görüldü. Hem ticari hem 3D basılan mesh alanlarını üzerinde, fibroblastlarca üretilen kolajen ve bağ dokusu yamanın periferde oluştuğu yani enkapsüle olduğu görüldü. Genel anlamda cinse bağlı bir farklılık (dişi, erkek) saptanamadı. Ayrıca ticari ve 3D baskı mesh arasında belirgin ve bariz bir histopatolojik fark saptanmadı. Sonuç: Bulgularımız, her iki mesh türünün de benzer doku uyumu ve güvenilirlik sunduğunu göstermektedir. Enfeksiyon veya inflamasyon açısından anlamlı bir fark saptanmamış, her iki grubun biyouyumluluğu benzer bulunmuştur. Bu sebeple 3D yazıcı ile basılan mesh'in çok daha maliyet efektif şekilde hastaya ve cerrahi prosedürün gerektirdikleri doğrultusunda özelleştirilebilir ve uygulanabilir olduğu sonucuna erişildi. Ancak, net sonuçlara ulaşmak için daha büyük örneklem gruplarıyla uzun dönemli çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadır.
Özet (Çeviri)
Aim: The history of mesh materials used in operations, such as those used to repair anterior abdominal wall defects, hernia operations, urogynaecological operations, and pelvic reconstructive surgeries, is quite old. Polypropylene mesh was used for the first time in 1962, and 3D-printed meshes have recently been tested in the literature. In our study, we aimed to evaluate the tissue response by using the parameters of infiltration, collagen density, fibroblast proliferation, foreign body reaction and necrosis resulting from the use of monofilament polypropylene (PP) mesh material placed in the abdomen under anaesthesia in healthy rats and mesh obtained by 3D printing of PP filament material. Method: In this study, 14 Wistar albino rats, 3 months old, weighing 250-300 grams, and an equal number of male and female rats were used. The rats were randomly divided into two groups: the group operated with standard COVIDIEN Parietene monofilament polypropylene mesh (7 subjects), and the group operated with a mesh produced using a BASF Ultrafuse PP Natural Filament (1.75 mm – 2.85 mm) brand filament with a Bambu Lab P1S 3D printer (7 subjects). Surgical procedures performed in rats were performed painlessly under general anaesthesia. All surgical procedures were performed under sterile surgical conditions with attention to asepsis and antisepsis rules. Sacrification was performed on the 21th day after surgery. All rats were dissected by cervical dislocation under general anaesthesia. The tissues taken from the sacrificed rats were placed in a 4% formaldehyde solution and kept for 48 hours. Then, histochemical evaluation was performed on the preparations. Results: It was observed that both commercial and 3D-printed meshes were placed in the abdominal wall. It was determined that there was no infection-related condition in any case. Immune system cells were seen to settle and circulate in the pores between polyethene-based materials. In addition, fibroblasts were colonised in the pores, and the collagen and connective tissue they produced accumulated in them. In some areas, angiogenesis was observed within the pores. On both commercial and 3D printed mesh areas, it was observed that the collagen and connective tissue patch produced by fibroblasts was formed in the periphery, i.e. encapsulated. In general, no sex-related difference (female, male) was detected. In addition, a precise histopathological evaluation could not be made between commercial and 3D-printed mesh. Conclusion: Our findings indicate that both types of mesh provide similar tissue compatibility and reliability. No significant difference was observed in terms of infection or inflammation, and the biocompatibility of both groups was found to be comparable. Therefore it was concluded that 3D - printed mesh is much more cost - effective and can be customized and applied according to the needs of the patient and the surgical procedure. However, larger sample sizes and long-term studies are needed to achieve more definitive results.
Benzer Tezler
- Karbapenemaz oluşturan enterobacteriaceae'lerin hızlı teşhisi için cihaz geliştirme
Device development studies for rapid detection of carbapenemase-producing enterobacteriaceae
OKAN AYDOĞAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2018
Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon Hastalıklarıİstanbul ÜniversitesiTıbbi Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. FATMA KÖKSAL ÇAKIRLAR
- 12 standart derivasyonlu bir EKG biopotansiyel simülatörünün dizaynı ve gerçekleştirilmesi
The Design and application of an ECG biopotantial simulator with 12 standart derivations
RAŞİT KÖKER
Yüksek Lisans
Türkçe
1996
Elektrik ve Elektronik MühendisliğiMarmara ÜniversitesiElektronik-Haberleşme Eğitimi Ana Bilim Dalı
PROF.DR. İHSAN GÖK
- Alerjik hastalıklarda immünoterapi öncesi ve sonrası lateks duyarlılık sıklığı
Başlık çevirisi yok
AYTÜL ZERRİN SİN
- Sıvı kromatografisi-kütle spektrometresi ve rutin spektrofotometrik yöntemler ile ölçülen kreatinin düzeylerinin karşılaştırılması ve EGFR hesabı üzerine etkisinin değerlendirilmesi
Comparision of creatinine levels measured by liquid chromatography-mass spectrometry and routine spectrophotometric methods and evaluation of their effects on GFR calculation
CEMİL NURAL
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
BiyokimyaAnkara Yıldırım Beyazıt ÜniversitesiTıbbi Biyokimya Ana Bilim Dalı
PROF. DR. GÜLSEN YILMAZ
- Hepatosellüler karsinom hücrelerinde kabozantinib ve olaparib'in birlikte antikanserojen etkisinin araştırılması
Başlık çevirisi yok
RABİA ÖZMEN