Geri Dön

Anti-TNF dirençli inflamatuvar bağırsak hastalıklarında vedolizumab ve ustekinumab'ın etkinlik ve güvenilirliğinin karşılaştırılması

Comparison of the effectiveness and safety of vedolizumab and ustekinumab in anti-TNF-resistant inflammatory bowel disease

PDF İndir

  1. Tez No: 942265
  2. Yazar: NARMIN NAGHIZADA
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. HALUK TARIK KANİ
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: İç Hastalıkları, Internal diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Marmara Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 86

Özet

Amaç: İnflamatuvar bağırsak hastalığı (İBH) etiyolojisi henüz netleştirilememiş multifaktöriyel bir hastalık grubudur. Remisyon ve alevlenme dönemleriyle dalgalı bir seyir izler ve uzun süreli tedavi gerektirir. Geleneksel immünsupresif tedavilerin yetersiz kaldığı birçok hastada farklı etki mekanizmalarına sahip yeni biyolojik ajanlara ihtiyaç doğmuştur. Son yıllarda geliştirilen vedolizumab (VDZ) ve ustekinumab (UST) bu ajanların başlıca örnekleridir. Bu çalışmada anti-TNF ajanlara dirençli, VDZ veya UST tedavileri alan İBH tanılı hastalarda ilaç etkinlik ve güvenilirlik sonuçlarının retrospektif olarak karşılaştırılması amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışmamızda Marmara Üniversitesi Hastanesi İBH polikliniğinde takip edilen, en az bir anti-TNF rejimi yanıtsız VDZ ve UST tedavisi alan ÜK ve CH hastaları karşılaştırıldı. Her iki biyolojik ajan için indüksiyon ve idame tedavisi süresince klinik remisyon oranları, bir sene boyunca yan etki, atak sayısı, yeni gelişen komplikasyon, cerrahi gerekliliği, hastaneye yatış gerekliliği gibi parametreler incelendi. Bulgular: Toplam 114 İBH tanılı hasta çalışmaya dahil edildi. Popülasyonun yaş ortalaması 41,06 ± 11,62 yıl olup, ortalama tanı yaşı 29,04 ± 9,94 yıl olarak hesaplandı. Olguların 40'ı (%35,1) ÜK, 74'ü (%64,9) CH tanılıydı. Toplam 40 ÜK hastasının 34'ü (%85) VDZ, 6'sı (%15) UST tedavisi almaktaydı. Toplam 74 CH hastasının 34'ü (%45,9) VDZ, 40'ı (%54,1) UST tedavisi almaktaydı. ÜK tanılı hasta grubunda VDZ alanların tedavi öncesi ile tedavi sonrası 3. ay pMayo skorları ve 12. ay pMayo skorları kıyaslandığında istatistiksel olarak anlamlı azalma saptandı (sırasıyla p

Özet (Çeviri)

Objective: Inflammatory bowel disease (IBD) is a group of disorders with a multifactorial etiology, which has not yet been fully elucidated. It follows a relapsing-remitting course and requires long-term treatment. In many patients where conventional immunosuppressive therapies are insufficient, there has been a need for new biologic agents with different mechanisms of action. Vedolizumab (VDZ) and ustekinumab (UST), developed in recent years, are the main examples of such agents. This study aimed to retrospectively compare the efficacy and safety outcomes of VDZ and UST in patients diagnosed with IBD who were resistant to anti-TNF agents. Methods: In our study, patients with UC and CD who were followed at the IBD outpatient clinic of Marmara University Hospital and received VDZ or UST treatment after failure of at least one anti-TNF regimen were compared. For both biologic agents, clinical remission rates during induction and maintenance therapy, adverse events over one year, number of flares, newly developed complications, need for surgery, and hospitalization requirements were evaluated. Results: A total of 114 patients diagnosed with IBD were included in the study. The mean age of the population was 41.06 ± 11.62 years, and the mean age at diagnosis was calculated as 29.04 ± 9.94 years. Of the cases, 40 (35.1%) were diagnosed with UC and 74 (64.9%) with CD. Among the 40 UC patients, 34 (85%) were receiving VDZ and 6 (15%) were receiving UST. Among the 74 CD patients, 34 (45.9%) were receiving VDZ and 40 (54.1%) were receiving UST. In the UC group, there was a statistically significant decrease in pMayo scores when comparing pre-treatment scores to those at 3 months and 12 months post-treatment in patients receiving VDZ (p < 0.0001 and p < 0.0001, respectively), whereas in patients receiving UST, although there was a decrease in scores at 3 and 12 months, the changes were not statistically significant (p = 0.15 and p = 0.06, respectively). In the CD group, patients receiving VDZ showed a statistically significant decrease in HBI scores at 3 and 12 months compared to pre-treatment scores (p < 0.0001 and p = 0.001, respectively), and a statistically significant decrease in HBI scores was also observed in patients receiving UST (p < 0.0001 and p < 0.0001, respectively). In terms of drug continuation, no statistically significant difference was found between the two treatments in the overall patient group or in the UC and CD subgroups (p = 0.51; p = 0.69; p = 0.36, respectively). A total of 9 patients experienced adverse effects related to treatment. In the UST group, vertigo was observed in one patient and arthritis in another, while in the VDZ group, various side effects were observed in 7 patients (exertional dyspnea, hypoglycemic episodes, weight loss, scalp rash, arthritis, skin rashes). No serious or fatal adverse effects were observed with either biologic agent during the treatment period. Conclusion: In this study, UST and VDZ treatment regimens were found to be effective in achieving clinical remission in IBD patients who were unresponsive to anti-TNF therapy. No significant difference was found in terms of adverse events and safety profiles, and both biologic agents were considered safe. It was demonstrated that these biologic agents could be alternative treatments to each other in terms of efficacy and safety. With appropriate patient selection, high clinical success rates can be achieved with both VDZ and UST. Therefore, VDZ and UST have taken their place as effective and safe alternative therapies that can provide long-term treatment continuity in anti-TNF-resistant UC and CD cases.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    790768

    Anti-TNF tedavisi alan olgularda uygulama öncesi ve sonrasında serum inflamasyon belirteçlerinin seyrinin değerlendirilmesi

    Başlık çevirisi yok

    ALİ ÖZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    İç HastalıklarıNecmettin Erbakan Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MUHARREM KESKİN

  2. Tez No

    493370

    Inflamatuar bağırsak hastalıklarında antiTNF tedavinin retrospektif analizi

    The retrospective analeysis of antiTNF treatment of inflamatory bowel disease

    BUKET ŞAHİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    GastroenterolojiUludağ Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SELİM GİRAY NAK

  3. Tez No

    528088

    Çocukluk çağı inflamatuvar bağırsak hastalıklarının hastalık gruplarına ve semptom başlama yaşına göre özelliklerinin değerlendirilmesi

    Evaluation of the characteristics of childhood inflammatory bowel diseases according to disease groups and the age at symptom onset

    ZEYNEP BALIK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıHacettepe Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYSEL YÜCE

  4. Tez No

    361228

    Çölyak hastalarında endotel disfonksiyonunun adezyon molekülleri ile değerlendirilmesi

    Assessment of endothelial dysfunction via adhesion molecules in patients with celiac disease

    ATAKAN COMBA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıOndokuz Mayıs Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. GÖNÜL ÇALTEPE

  5. Tez No

    839833

    Tedaviye Dirençli Diyabetik Makula ödeminde sistemik ve lokal inflamatuvar biyobelirteçlerin tedavi sonuçları ile ilişkilerinin değerlendirilmesi

    Systemic and local inflammatory biomarkers in the treatment of Refractory Diabetic Macular Edema

    BÜŞRA ÇOBAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Göz HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. AKIN ÇAKIR

    DR. GAMZE KARATAŞ

Geri Dön