Toz polimerle muamele edilmiş bentonit kilinin serbest basınç dayanımının incelenmesi
Investigation of unconfined compressive strength of bentonite clay stabilized with a powder polymer
- Tez No: 942304
- Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ FATİH IŞIK
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: İnşaat Mühendisliği, Civil Engineering
- Anahtar Kelimeler: Bentonit, toz sentetik polimer, serbest basınç, kıvam limitleri, Bentonite, powder synthetic polymer, compressıve strength, consistency limits
- Yıl: 2025
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Atatürk Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: İnşaat Mühendisliği Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 91
Özet
Amaç: Bu çalışmada, USCS zemin sınıflandırma sistemine göre yüksek plastisiteli kil (CH) üzerine, kuru ağırlıkça (%1,%3,%5,%10 ve %20) oranlarında sentetik bir toz polimer (PVA) eklenerek elde edilen numunelerin kıvam limitleri, kompaksiyon ve serbest basınç mukavemetine (1,3,7 ve 28 gün) kür süresiyle etkisi araştırılması amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışmada öncelikle katkısız ve (%1,%3,%5,%10 ve %20) polimer katkılı numuneler üzerinde düşen koni yöntemi ile kıvam deneyleri gerçekleştirilmiştir. Ardından standart kompaksiyon deneyleri yapılarak numunelerin maksimum kuru birim hacim ağırlıkları ve optimum su içerikleri belirlenmiştir. Bu verilere göre sıkıştırılan katkısız ve katkılı numuneler, (1,3,7 ve 28 gün) kür sürelerinin ardından serbest basınç deneyine tabi tutularak mukavemetleri belirlenmiştir. Bu sonuçlar katkısız numuneyle karşılaştırılmıştır. Bulgular: 1. ve 2. Karıştırma yöntemleriyle hazırlanan numuneler (1,3,7 ve 28 gün) kür sürelerinde gerçekleştirilen serbest basınç deneylerinde, katkısız numune 146,91 kN/m² iken, en yüksek dayanımlar 28 günlük numunelerden sağlanmış olup katkısız numuneye kıyasla 1. Karıştırma yönteminde %10 polimerli numunelerde 380,41 kN/m² ile % 158,9 oranında, 2. Karıştırma yönteminde %10 polimerli numunelerde 296,40 kN/m² ile % 101,8 oranında arttığı belirlenmiştir. %20 polimerli karışımlar bazı durumlarda daha yüksek dayanım göstersede %10 polimere kıyasla kayda değer artış sağlamadığı ve ekonomik açıdan daha maliyetli olduğu için optimum polimer oranı olarak %10 seçilmiştir. Ayrıca her iki karıştırma yönteminde %10 polimer kullanımıyla kür süresi beklenmeden dayanımın %50'nin üzerinde arttırılmasının mümkün olduğu görülmüştür. Sonuç: Genel olarak, polimer oranının artışıyla likit limitte ve plastisite indisinde düşüş, plastik limitte artış eğilimi gözlenmiştir. Bu durum, zeminin işlenebilirliğinin arttığını göstermektedir. Ancak, zeminin davranışında ve yapısında olumsuz etkilerin oluşmaması için polimer ilavesi %20'nin üzerine çıkarılmamıştır. Kompaksiyon deneylerinin sonuçlarına göre, polimer oranı arttıkça maksimum kuru birim hacim ağırlığı ve optimum su içeriğinde azalma görülmüştür.Genel olarak, bentonitik kilin PVA toz polimer ile yüksek uyumlu bir etkileşim sergilediği ve kür süresine bağlı olarak serbest basınç mukavemetinde olumlu sonuçlar verdiği gözlemlenmiştir. Geleneksel zemin iyileştirme çalışmalarında kullanılan kimyasal katkı malzemeleri karbon salınımına neden olurken, PVA toz polimer çevre dostu bir alternatif olarak dikkat çekmektedir. Toz formunda olması ve suda kolayca çözünme özelliği sayesinde, hem zemin iyileştirmesinde hem de çevresel etkiler açısından önemli faydalar ve avantajlar sağlamaktadır.
Özet (Çeviri)
Purpose: In this study, the effects of curing duration (1, 3, 7, and 28 days) on the consistency limits, compaction characteristics, and unconfined compressive strength of clay samples obtained by adding synthetic powder polymer (PVA) in proportions of 1%, 3%, 5%, 10%, and 20% by dry weight to high-plasticity clay (CH), classified according to the USCS soil classification system, were investigated. Method: In this study, consistency tests were initially conducted on untreated samples and polymer-treated samples with polymer ratios of 1%, 3%, 5%, 10%, and 20% using the cone penetration method. Subsequently, standard compaction tests were performed to determine the maximum dry unit weights and optimum water contents of the samples. Based on these results, the untreated and polymer-treated samples were compacted and subjected to unconfined compression tests after curing periods of 1, 3, 7, and 28 days to determine their strength. These results were then compared with those of the untreated samples. Findings: In unconfined compression tests conducted on samples prepared using the 1st and 2nd mixing methods with curing periods of 1, 3, 7, and 28 days, the unconfined compressive strength of the untreated sample was 146.91 kN/m². The highest strengths were obtained from the 28-day cured samples. Compared to the untreated sample, the strength of samples with 10% polymer increased by 158.9% to 380.41 kN/m² in the 1st mixing method and by 101.8% to 296.40 kN/m² in the 2nd mixing method. Although mixtures with 20% polymer showed slightly higher strength in some cases, they did not provide a significant improvement compared to 10% polymer and were more costly, making 10% the optimal polymer ratio. Additionally, it was observed that using 10% polymer in both mixing methods allowed for an increase in strength of over 50% without requiring a curing period. Results: In general, an increase in the polymer ratio has been observed to cause a decrease in the liquid limit and plasticity index, while showing a tendency for an increase in the plastic limit. This indicates an improvement in the workability of the soil. However, to avoid adverse effects on the soil's behavior and structure, the polymer addition was not increased beyond 20%. According to the results of compaction tests, as the polymer ratio increases, both the maximum dry unit weight and optimum water content decrease. Overall, bentonitic clay has demonstrated a highly compatible interaction with PVA powder polymer, yielding positive results in unconfined compressive strength depending on the curing duration. While traditional soil improvement techniques using chemical additives contribute to carbon emissions, PVA powder polymer stands out as an environmentally friendly alternative. Its powdered form and easy solubility in water provide significant benefits and advantages both in soil stabilization and in terms of its environmental impact.
Benzer Tezler
- Sentetik polimerle muamele edilmiş problemli bir zeminin şişme özelliklerinin incelenmesi
Investigation of swelling properties of a problematic soil treated with synthetic polymer
ABDULKADİR KAYNAK
Yüksek Lisans
Türkçe
2025
İnşaat MühendisliğiAtatürk Üniversitesiİnşaat Mühendisliği Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ RAHİM KAĞAN AKBULUT
- Nanoparticles and nanofibers of Poly(Acrylonitrile-co-Itaconic acid)/Polythiophene composites
Poli(Akrilonitril-ko-Itakonik asit)/Politiyofen kompozit yapıların nanopartikül ve nanolifleri
HAVVA BAŞKAN
Yüksek Lisans
İngilizce
2015
Polimer Bilim ve Teknolojisiİstanbul Teknik ÜniversitesiTekstil Mühendisliği Bölümü
PROF. DR. HALE KARAKAŞ
PROF. DR. ABDÜLKADİR SEZAİ SARAÇ
- Selüloznitrat membranların hazırlanması ve enzim reaktörlerinde performansının incelenmesi
Preperation of cellulosenitrate membranes and ınvestigation of their performances ın enzyme reactors
SELAHATTİN BAŞARANSOY
Yüksek Lisans
Türkçe
1999
Kimya MühendisliğiHacettepe ÜniversitesiKimya Mühendisliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AHMET R. ÖZDURAL
- Effects of titanate coupling agents on low density polyethylene and polypropylene blends and composites
Titanat bazlı bağlayıcıların alçak yoğunluklu polietilen ve polipropilen karışımları ve kompozitleri üzerindeki etkileri
GÖKHUN YILMAZ
Yüksek Lisans
İngilizce
2008
Polimer Bilim ve TeknolojisiOrta Doğu Teknik ÜniversitesiPolimer Bilim ve Teknolojisi Bölümü
DR. AHMET BEDİİ ERDEMİR
PROF. DR. ERDAL BAYRAMLI
- Derin ötektik çözücü kullanılarak karaçam ve titrek kavak odunundan lignin nanopartiküllerinin hazırlanması ve karakterizasyonu
Preparation and characterization of lignin nanoparticles from black pine and aspen woods by using deep eutectic solvents
MAHMUT ÖZAYDIN
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
Ağaç İşleriBartın ÜniversitesiOrman Endüstri Mühendisliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. DENİZ AYDEMİR