Geri Dön

II. Abdülhamit'in İslam birliği politikasında şehbenderliklerin rolü

The role of shahbender offices in Abdulhamid II's policy of Islamic union

  1. Tez No: 949184
  2. Yazar: MERVE NUR GÜLAÇAR
  3. Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ ABDULLAH TOK
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Tarih, History
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi
  10. Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Tarih ve Medeniyet Araştırmaları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Tarih ve Medeniyet Araştırmaları Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 123

Özet

Bu çalışmanın amacı, II. Abdülhamit dönemindeki siyaset mekanizması içerisinde şehbenderliklerin nasıl kurulduğunu, faaliyetlerini, devlete olan etkilerini ve özellikle İslamcılık politikası eksenindeki yerini ortaya koymaktır. Osmanlı devlet diplomasisi devletin kuruluş yıllarında İslami değerler çerçevesindeki kaideler ile dinamiklerini oluşturmuştur. Osmanlı diplomasisi XVIII. yüzyıla kadar karşılıklılık ilkesine dayanmamakla birlikte kendi kendine yetme (ad hoc diplomasisi) algısı üzerinden ilişkilerini düzenlemiştir. Osmanlı'nın diplomatik faaliyetler noktasında yakalamaya çalıştığı sistemli hâl daha çok Abdülhamit devrinde kazandırılmıştır. Abdülhamit dönemi dış politikasında önemli yer tutan kurumların başında şehbenderlikler gelmiştir. Özellikle yurt dışındaki Müslümanlarla iletişim ağı ve bağı sağlaması yönünden İslamcılık politikasına bağlı faaliyetlerde etkili bir yer tutmuştur.

Özet (Çeviri)

The aim of this study is to reveal how the shahbender offices were established within the political mechanism during the reign of Abdülhamit II, their activities, their impact on the state and especially their place in the axis of Islamism policy. Ottoman State diplomacy formed its dynamics with the principles within the framework of Islamic values during the foundation years of the state. Until the eighteenth century, Ottoman diplomacy did not rely on the principle of reciprocity and organized its relations through the perception of self-sufficiency (ad hoc diplomacy). It is stated that the systematization that the Ottoman State tried to achieve in terms of diplomatic activities was mostly achieved during the reign of Abdülhamit. One of the most important institutions in the foreign policy of the Abdülhamit period was the shahbender offices. Especially in terms of providing a communication network and connection with Muslims abroad, it had an effective place in the activities related to the Islamism policy.

Benzer Tezler

  1. Sultan II.Abdülhamid dönemi İkdam gazetesi ve İslamcılık (1897-1899)

    Ikdam newspaper and İslamisim during to Sultan II. Abdulhamid period (1897-1899)

    VEYSEL AKTO

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    TarihKahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi

    Tarih Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. MUSTAFA ÇABUK

  2. Osmanlı'nın son döneminde açılan mekteplerde din dersinin tarihi gelişimi (1773-1923)

    Başlık çevirisi yok

    RECAİ DOĞAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1994

    DinAnkara Üniversitesi

    Felsefe ve Din Bilimleri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BEYZA BİLGİN

  3. Türkiye'nin Doğu politikası ve Bağdat Paktı

    Turkish East policy and Baghdat Pact

    ÖZHAN MERİÇ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    TarihAnkara Üniversitesi

    PROF. DR. OĞUZ AYTEPE

  4. II. Abdülhamid'in Afrika siyaseti

    II. Abdulhamid's African politics

    ARİF CELAL ÖZDEMİR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    TarihAfyon Kocatepe Üniversitesi

    Tarih Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. GÜRSOY ŞAHİN

  5. II.Abdülhamid'in Kuzey Afrika siyaseti: Şeyh Zâfir ve Ertuğrul Tekkesi

    II.Abdulhamid's North African politics: Sheikh Zafir and Ertuğrul Tekke

    NESLİHAN AĞDAŞ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    TarihMarmara Üniversitesi

    Türk Tarihi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ZEKERİYYA KURŞUN